Six Feet Under - Seizoen 1 (2001)Seizoen 2 (2002)Seizoen 3 (2003)Seizoen 4 (2004)Seizoen 5 (2005)Seizoen 1 (2001)

Gemengde gevoelens.

De serie begint erg veelbelovend. Six Feet Under wordt vaak vergeleken met The American Beauty, en die vergelijking is zeer terecht. Six Feet Under heeft dezelfde licht-ironische toon, waarin via zwarte humor en surrealisme een spiegel voor de samenleving wordt gehouden. En de personages zijn sympathiek: anders genoeg om mijn interesse te wekken, maar normaal genoeg om me in hen te kunnen verplaatsen. De begrafenis-setting is bovendien sterk: het biedt de kans om grote vragen te onderzoeken rondom het thema van de dood, en het zorgt voor boeiende situaties en emotionele momenten.

Maar net als veel andere series gaat Six Feet Under voor mijn gevoel te lang door, en wil het zichzelf steeds maar weer overtreffen - niet in de zin dat het "beter" moet, maar dat alles "groter" moet: dramatischer, sentimenteler, extremer. In het eerste seizoen had ik daar al last van, maar in latere seizoenen wordt dat - in strijd met berichten die ik las dat de serie steeds beter wordt - alleen maar erger. Van een boeiende serie met sympathieke personages verandert het steeds meer in een soap waarin het ene drama het andere opvolgt en je enigszins stabiele personages en relaties met een vergrootglas moet zoeken.

Het laatste seizoen moet ik nog zien (en van seizoen 3 en 4 heb ik veel overgeslagen), maar vooralsnog heb ik dus gemengde gevoelens over de serie. De sfeer en setting zijn sterk, de personages worden goed neergezet en de serie heeft erg mooie momenten. Maar ook een overdaad aan drama en sentiment.

Lol, een recensie waar ik het totaal oneens mee ben. En hoe kan je een serie beoordelen waarvan je "veel" hebt overgeslagen? Als ik de helft van een film niet gezien heb ga ik er ook geen recensie aan wijden. Six Feet Under is één van de beste dingen die ooit op het medium televisie is verschenen

Een film is 90-180 minuten, een serie is tientallen uren lang. Me dunkt dat je na 30+ uur van een serie te hebben gezien wel een beeld kan vormen van haar sterke en zwakke punten. Verder was mijn recensie vooral gericht op de eerste twee seizoenen (die ik wel helemaal heb gezien). Van de andere seizoenen is mijn beeld inderdaad beperkt. Dat maakt haar niet meteen illegitiem, maar wel onvolledig.

En dat ben ik nu weer eens helemaal met je eens!! Het is al jaren mijn favoriet en tot nu toe nog niet overtroffen!

Twee meter in de grond: deze eerste jaargang is een leuke zit, maar met deze score had ik toch net iets meer verwacht.

De eerste drie of vier afleveringen zijn sterk: vernieuwend en origineel, grappig, meeslepend.
Daarna zit ik met een dubbel gevoel: de aparte plots van alle afleveringen - waar elke aflevering ook mee start - blijven leuk en worden goed uitgewerkt.
Daarentegen de nevenverhalen die over het ganse seizoen blijven doorlopen...
De homoseksualiteit van David, en het thema outing, dat valt nog wel mee.
Ruth die niet kan kiezen tussen haar twee minnaars, en Claire die niet weet waar ze aan toe is met Gale: is al een heel stuk minder.
Al het gedoe rond Brenda's broer Billy: veel te lang uitgesponnen, ronduit saai.

Komt daar nog een open einde bij van sommige van die nevenplots: wat met Bruce die in een instelling zit; wat met Gale die een overval heeft gepleegd...?

De vier hoofdacteurs zijn super, en hebben een groot aandeel in het feit dat deze serie toch boven de middenmaat blijft. Lauren Ambrose zag ik ooit in Swimming (2000) - MovieMeter.nl: ook een film die helemaal door haar gedragen wordt. Best wel jammer dat ze al getrouwd is...

Mijn favoriete serie. Ik denk dat ik misschien wel in geen andere serie zoveel om de personages geef, de Fishers in het bijzonder. Hoog tijd dus om hier ook eens wat te posten. Het is al wel weer een tijd geleden dat ik de serie heb gezien, dus om te kunnen zien hoe de verschillende seizoenen zich met elkaar verhouden ben ik een paar maanden geleden met een herkijkbeurt begonnen. Het eerste zit er inmiddels alweer op.

Terugdenkend aan de serie herinnerde ik me vooral het drama, maar nu ik ik alles opnieuw kijkt valt me op hoe ongelofelijk grappig de serie ook is. Fictie kan soms gedragen worden door personages die op een amusante manier met elkaar botsen. Six Feet Under heeft er daar wel erg veel van. Ook erg ontroerend om bijvoorbeeld te zien hoeveel Ruth en Claire op elkaar lijken. Heerlijk om al die uitbarstingen, ongemakkelijke momentjes en momenten van zelfontdekking bij de personages.

Wat de serie ook erg aangenaam maakt is het format. Het thema is ambitieus, en in de openingsscène is er altijd wat zwarte humor en spanning doordat je weet dat er iemand zal komen te overlijden. Het is een beetje als de Final Destination-films, waarin je je kan laten verrassen door de manier waarop dat gebeurt. Ook de droomscènes waarin Nathaniel senior de rest komt toespreken zijn erg geslaagd.

Ruth blijkt nog steeds echt een van mijn favorieten te zijn, maar het is lastig om tussen de Fishers te moeten kiezen. Vond het wel opvallend hoe goed Lauren Ambrose al is. Het is niet makkelijk zo'n cynische alternatieve puber te spelen zonder dat het wat afgezaagd voelt. De verhaallijn met Gabe is ook vreselijk tragisch.

De pilot is trouwens direct al fantastisch. Je krijgt al direct een heel goed gevoel van hoe ieder personage ongeveer in elkaar steekt, en wat de verhoudingen tussen hen zijn. Echt al een geweldig eerste seizoen. Ik was even bang dat alles in retrospect toch allemaal net iets minder zou zijn, maar ik heb genoten van iedere minuut. Mijn enige kritiekpuntjes zijn dat Gilardi wel een overduidelijke antagonist is, en, hoe grappig het ook kan zijn, Billy is als personage er ook wel wat overheen. 4.5*.

Deze serie maar eens aan het kijken aangezien veel mensen behoorlijk positief zijn over deze serie. Ik zit nu net over de helft van het seizoen. De serie is prima te kijken maar ik vind het nog nergens echt heel bijzonder worden en ben dus benieuwd of dat nog gaat gebeuren. Ik ga het in ieder geval verder kijken.

Het eerste seizoen afgerond. Wat mij betreft een degelijke serie die vrij aardig wegkijkt maar die ik nog niet bij de topseries vind horen. Ben benieuwd of dat in de volgende seizoenen nog voor me gaat veranderen. Voor dit seizoen een nette 3,5 ster.

Eindelijk begonnen aan deze serie.
Hoewel de serie in het begin wat tuttig en gedateerd op me overkwam, werd ik er gaandeweg toch in meegezogen en begrijp ik nu de veelal lovende recensies. De kracht zit m wat mij betreft in de nuances van de personages en de dagelijkse beslommeringen die soms ontzettend herkenbaar zijn. Verwacht geen actie of spektakel. Het is een serie waarin je vooral het leven voorbij ziet kabbelen van een bijzonder innemend gezin.