Filmclichés

Ik dacht eerst dat het een Amerikaans fenomeen was; personages die Chinees eten hebben besteld en dat je dan allemaal van die bakjes in de kamer ziet staan en dat ze het rechtstreeks uit het bakje oppeuzelen.

Wellicht ook heel Hollands om Chinees eten eerst weer op een bord te plaatsen, maar ik zie in De Grote Zwaen (2015) Anniek Pheifer zo uit de plastic bak eten, wat dan eigenlijk weer een knipoog is naar die Amerikaanse films, want ik ken niemand die het zo eet. Het helpt ook wel dat ze in de VS handzamer kartonnen verpakkingen hebben die zich hier meer voor lenen.

Eigenlijk zou het wel heel Hollands zijn om het uit de bak te eten, want dat scheelt weer afwas. Maar het Chinees dat wij halen (en dat is volgens mij overal zo), zou lastig eten zijn; eerst een hap uit de bami bak, dan een hap van de babi pangang (ook nog grote stukken), etc.. Plus dat je dan met meerdere mensen uit dezelfde bakken zou moeten eten, en dat doen we hier al sinds De Aardappeleters niet meer...

Daar zou ik hier ook helemaal voor zijn, maar de 'Nederlandse Chinees', inclusief verpakkingswijze, is cultuur op zich - die schijnt trouwens meer en meer te verdwijnen. In ons dorp doen ze vooralsnog goede zaken, gelukkig.

ZAP!

Haha ja, wordt wat lastig delen op die manier inderdaad.

Maar Anniek Pheifer presteert het in de misdaadkomedie De Grote Zwaen (2015) dus wel om rechtstreeks uit zo'n grote plastic bak te eten. En ze vraagt haar tegenspeler nog 'wil je ook' ofziets haha. Ik hou van dat soort rare details in films.

Chin.Ind. Een Leven achter het Doorgeefluikje (2001) ben ik nu wel erg benieuwd naar.

Er is sinds 2001 denk ik veel veranderd, maar gelukkig bestaat het 'ouderwetse' Chinese restaurant nog steeds. Geef mij maar gewoon babi pangang.

Dit is een held:

Mark (42) fotografeerde élk Chinees restaurant in Nederland: 'Ik houd van treurigheid' | AD.nl

kappeuter

Dat fotoboek heb ik ook meegekregen, leuk idee. 'De Grote Zwaan' vond ik na 'Plan C' wel wat tegenvallen, en dat van Pheifer was ik alweer vergeten, maar op zich zie ik Porcelijn nog wel wat echt bijzonders gaan maken (hopelijk). Die overpeinzing over handen wassen na wc-bezoek was ook leuk bedacht.

En hier zijn de babi pangang en de foh lam peng poen (twee soorten vlees, twee soorten saus) de favorieten. Zelf zou ik graag es wat vaker de tjap tjoy of wat anders erbij nemen, maar ik zit hier met een hardnekkige carnivoor - en ik lust die eerste twee ook heel graag. Helaas is de gebakken vis met kruiden verdwenen van het menu... die was ook erg lekker.

Bij wokzaken hanteren ze dit concept wel.https://i.imgur.com/ckRdKj5.png

Dat ziet er smakelijk uit!

LOL ja, die scène was hilarisch.

Heeft hij al!

TRECX (Serie, 2021 - 2021)

6-delige serie bedacht door - en met - Michiel Romeyn, nu te zien op Prime Video.

Als je beetje moeite doet om in de serie te komen, is het een zeer mooie serie. Niet alles even geslaagd maar zeker heel origineel. Met een geweldige cameo van Herman Koch en leerzame feiten over het optreden van de Beatles in Nederland.

Ze hebben er een aantal zeer filmische scènes voor geschoten, die erg verrassend zijn.

Journalisten zijn altijd vrijgezel.

En ze roken en vooral drinken vaak veel.

Komt allemaal voorbij in deze parodie van het team van Seth Meyers, tweede deel is het grappigst:

Op korte tijd horrorfilms gezien met elk hetzelfde cliché: een hoofdpersonage dat na lange tijd nog eens terugkeert naar de roots en daar terug familie of vrienden zit. De 'achterblijvers' zijn meestal die eeuwige pubers gebleven, terwijl het hoofdpersonage veel rustiger en doordachter is na de verhuis naar een grote stad.

Moet ik dan toch es checken, thx. Voor Romeyn en Koch alleen al de moeite, denk ik.

Absoluut!

Attack of the Hollywood Cliches! (2021)

Jamaicaanse voodoo. Of nog beter: Jamaicaanse criminelen die aan voodoo doen.

robertinho

Beste voodoo film:

Angel Heart (Film, 1987)

Baron Samedi uit Live and let die

Dat was niet op jamaica. Haiti & voodoo is een geschiktere match toch?

Beste voodoo flick: the believers van schlesinger (puerto rico based voodoo cult)

Haha, ik moest vooral aan Predator 2 en Marked for death denken. Maar wist zeker dat ik het vaker gezien had.

Ik zag het laatst weer in s3 van de serie True Detective, maar in films zag ik het ook al vaker: in Amerika(anse films) lossen melk en suiker vanzelf op in de koffie, nooit is er een lepeltje / wordt er geroerd.

The Serpent and the Rainbow is ook best gaaf. Ook Haïti.

Onlangs een paar keer tegengekomen: bij een gevecht tussen 'the good ones' en 'the bad ones' wordt een belangrijk voorwerp als een soort rugbyspel naar elkaar gegooid. Bekend voorbeeld is de eind battle in Avengers Endgame.

Het dichtritsen of -knopen van de een (gala)jurk achter is vaak zo'n ding tussen 2 personen die 'nader tot elkaar komen'.

Bericht verplaatst naar Overig > Algemeen > Algemeen sporttopic (geen voetbal) #2

Iemand betreedt een enge, donkere ruimte - een kelder, een eng huis, etc...- en ja hoor, de deur valt achter hem of haar dicht.

De bekendste zit geloof ik in The Silence of the Lambs: Jodie Foster in de opslagruimte.

Potions, medicijnen/cures, gifmengseltjes of toverdrankjes zijn nooit gewoon kleurloos, maar hebben altijd een fluorescerende felle kleur. Bij gif moet het ook altijd even sissen en/of roken als het in wijn of een ander drankje wordt gedaan.

Net een gevangenisfilm gezien, ook altijd goed voor de nodige clichés.

De hoofdcipier of directeur die altijd doet als het een persoonlijke zaak is er plezier in heeft om de gevangene het leven nog extra zuur te maken. Bij een nieuwkomer is er altijd een andere gevangene die hem op de hoogte brengt van alle gewoontes en de groepjes binnen de gevangenis voorstelt.

Nadat ik het recent weer zag in de nieuwe Scream-film:

Je weet gewoon dat als je in het begin van een film ziet of hoort dat iemand astma heeft en een pufje nodig heeft uit zo'n inhalator, dat dit later in de persoon een issue zal worden en dat die persoon het ding kwijt is en er heel slecht aan toe is, waarna een wanhoopspoging volgt om 'm terug te vinden.

hysterische moeder rent (ergens), pakt uiteindelijk haar kind bij de armen en zegt: dont you ever Ever run away like that again, you hear me?

Yep. Chekhov's Inhaler.

Al kan ik die dingen niet meer zien zonder hieraan te denken: