Frantic (1988)

Deze van de week opgenomen en zaterdagavond bekeken.
Het was zeker vijftien jaar geleden dat ik deze nog eens zag.

Tja, wat kan een film na al die jaren toch tegenvallen.
Het kwam allemaal erg langzaam op gang, Ford acteert ontzettend sloom, bijna ongeinteresseerd en Seigner -hoewel erg knap en lekker- kan net als alle andere fims waarin ze meedoet, ook bij haar debut absoluut niet acteren.

De film kabbelt maar een beetje door zonder echt spannend te worden.
De enige scene, die me even recht op in de stoel deed zitten was met Ford op een schuin aflopen dak, maar ook dat was meer grappig, dan werkelijk nagelbijtend spannend.

Verder zitten de scenarioschrijvers tegen het einde met het probleem dat Ford niet met en Seigner en zijn vrouw (Buckley) over kan blijven en wordt dit probleem wel erg makkelijk en snel "opgelost".

Duidelijk een tussendoortje van een regisseur, die -gezien zijn staat van dienst- veel beter kan.

Een zes, ofwel drie sterren.

Aardige film van Polanski, wel een van zijn mindere maar best genietbaar. Het plot stelt niet zoveel voor maar de paniek van de echtgenoot en de problemen waar hij tegen aan loopt zijn geloofwaardig. Ook leuk ambivalent als hij op het einde "I love you" zegt, want bedoelt hij zijn vrouw - type grijze muis- of de in zijn armen gestorven Emmanuelle Seigner?

Prima Thriller van Polanski, met een intrigerend verhaal. Ook de sfeer is goed getroffen. Verder speelt Ford een goede hoofdrol. 3,5 Ster.

Klunzige Harrison Ford wordt in Parijs na de verdwijning van zijn vrouw op sleeptouw genomen door een jonge, streetwise Seigner. Op zoek naar zijn vrouw biedt Parijs een sfeervol decor voor allerhande klop- en schietpartijen met criminelen en geheime diensten van buiten- en binnenlands allooi gelardeerd met een enkel nachtclub-bezoek voor wat couleur locale.
Aangenaam wegkijkende film met diverse humoristische scenes van een Ford die, niet in zijn natuurlijke habitat, naar hartelust aanblundert en letterlijk en figuurlijk menigmaal zijn hoofd stoot. Niet Polanski’s beste werk (van wat ik gezien heb vind ik alleen al Bitter Moon meer kwaliteit hebben), maar heb wel een zwak voor deze film. Heimelijk genoegen. 3*

Ik denk dat ik ook van spoorzoeken houd, want elke keer als ik deze film weer zie vind ik 'm toch weer spannend. Harrison Ford zet een goede speurneus neer, die niet rust voor hij antwoorden heeft.
Onderweg beleeft hij natuurlijk allerlei avonturen. Leuke klassieker (voor mij) van Polanski.

Herziening.

Niet Polanski's beste en een redelijk ongewone rol voor Ford, die zijn gekidnapte vrouw zoekt. Het eerste uur wordt alles op de goede manier geheimzinnig gehouden en ontdekt Ford slechts met mondjesmaat hoe het in elkaar zit. Eens de waarheid aan het licht komt verzwakt het allemaal. Seigner was irritant. Je hoort eerst dialoog in het frans en daarna wordt het nog eens vertaald naar het engels om zeker te zijn dat het duidelijk is. Ook het plot met de omgewisselde koffers en de ontsteker in het vrijheidsbeeldje vond ik niet bijzonder. De soundtrack kon ook wel beter. Vier keer hetzelfde nummer van Grace Jones vond ik te veel.

Valt bij herziening flink tegen.
Nogal gedateerde Polanski, waar de meeste Polanski's tijdloos zijn en nog steeds imponeren.
Ook een van de lelijkst geschoten films van hem. In de buitenscènes ziet Parijs er uit als een grauwe stad.
Harrison Ford is hier wel op zijn plaats als Amerikaanse houten klaas wiens leven flink op de kop komt te staan in Parijs. Emmanuelle Seigner is gewoon een zeer matig actrice, die 4 jaar later wel verbetering toonde en beter paste in Bitter Moon.
Het hak-op-de-tak plot is vrij ridicuul maar wel vermakelijk. Op het einde ontspoort het nogal, dit zou niet misstaan in een Bassie en Adriaan film.

Ook ik ben er eentje die gaat afwaarderen wanneer Emmanuelle Seigner in beeld komt. Niet vanwege haar of haar personage, alhoewel het eigenaardig typetje is, maar ook het verhaal neemt vanaf dat moment een wending naar meer omvangrijke zaken. Het past ook niet erg bij de non-glamour die Frantic tot dan toe uitstraalt. Neem alleen al de grauwe wijze waarop Polanski Parijs toont. Veelal gespeend van de pracht en praal die de stad kenmerkt.

Ook de hoofdrol is zo ongeveer het tegenovergestelde van een held. Een onhandige, onzekere en ongeruste man die verbouwereerd en gefrustreerd op zoek gaat. Walker en Michelle zijn nog wel een interessant duo, maar het gaat toch allemaal beduidend stroever dan daarvoor. Wanneer Ford nog maar eens een keer z'n hoofd stoot bekruipt je zo'n gevoel van nu weten we het wel. Hoe meer er duidelijk wordt, hoe minder aansprekend deze Polanski is.

Een uur lang erg goed. Redelijk spannend en de acties van Ford zijn ook volledig geloofwaardig. Lekker sfeertje ook. Daarna wordt het wat onwaarschijnlijker en de intrige wordt niet waargemaakt. Het gedoe met kernwapens was nogal flauw en het geloofwaardige is dan al enige tijd verdwenen, net als het grootste deel van de spanning. Helemaal onvermakelijk wordt het nooit en daardoor is dit toch weer een bovengemiddelde film van Polanski, die geen echt slechte film kan maken. 3,5 sterren.

Heb deze film een tijdje geleden gezien en alleen deze schitterende dansscène kan ik me voor de geest halen : Grace Jones

Geen slechte film maar goed is hij ook niet.

De eerste helft wordt zorgvuldig opgebouwd. Dit is dan ook het sterkste deel van de film. De slecht acterende Franse griet haalt de film onmiddellijk omlaag. Naar het einde toe wordt het allemaal wat standaard en voorspelbaar. Er zitten wat quasi-spannende scènes in (het geklungen op het dak), maar die boet door het gebrek aan logica veel aan kracht in (het is krankzinnig dat hij zoveel lawaai maakt en dat ze badguys dat niet horen).

Desondankds geen straf om naar te kijken. Het is een rustige, sfeervolle film met een redelijke rol van Ford (die ik trouwens geen al te denderende acteur vind). Het is te merken dat er een goede regisseur achter zit, al kan deze de film ook niet boven de middenmoot tillen.

3 sterren

Niet al te beste thriller.
Harrison Ford kon me dit keer in zijn rol nauwelijks overtuigen, en ook Seigner deed het niet al te best. Buiten de dus matige acteerprestaties miste deze thriller veel kracht. De opbouw duurde te lang, en de spanning werd vrijwel de gehele film buiten gesloten. Ook viel het einde vreselijk tegen Raar ook om te zien dat Harrison Ford datgene waar het allemaal om draait wat verstopt zit in het Vrijheidsbeeld, in het water gooit, en dat hij gewoon weg kan lopen terwijl er 2 heren met beide een pistool om hem en zijn vrouw staan

helaas! Ik had echt zin in deze film! Maar zo saai zie je ze maar zelden.

Dit is inderdaad geen blijver, maar een hopeloos gedateerde en in het tweede deel ook behoorlijk saaie en potsierlijke prent. In het begin was de sfeer nog veelbelovend, maar zoals al vaker gezegd werd het hoe langer hoe minder.

Vroeger vond ik dit een bijzonder spannende en aangrijpende thriller, maar nu is het wel wat minder indrukwekkend.
Opvallend vind ik wel dat Emmanuelle Seigner met de tijd weinig is veranderd, vergeleken met andere actrices uit die tijd. Zag haar laatst nog in een ongeveer dezelfde rol met Johnny Depp in The Ninth Gate, met toevallig ook dezelfde regisseur.

"Mr. Shaap, you're talking about my wife... you must be thinking about yours."

Mijn derde film van Roman Polanski alweer, dit keer een thriller met in de hoofdrol Harrison Ford. Frantic gaat over Richard Walker, een chirurg, die voor een medische conferentie naar Parijs komt met zijn vrouw. In het hotel komen ze er achter dat ze een verkeerde koffer van het vliegveld hebben meegenomen en als Walker een douche neemt is zijn vrouw ineens verdwenen. De politie en de Amerikaanse ambassade zijn niet bepaalt behulpzaam dus gaat Walker zelf op onderzoek uit. Maar hij beheerst de Franse taal nauwelijks...

Ford speelt zoals gewoonlijk een sterke hoofdrol en naast hem vond ik Emmanuelle Seigner (met het Franse accent) het ook wel aardig doen. Betty Buckley, die zijn vrouw speelt, was ook niet slecht. Ook een dikke plus voor Polanski dat er heel veel Franse acteurs meespeelde en dat de Fransozen zelden Engels verstonden, wat veel realistischer is dan je meestal in films ziet.

Het verhaal heeft bijna iets Hitchcock-achtigs. In ieder geval vond ik het een spannende en aangrijpende thriller, die me ook een klein beetje deed denken aan Unknown met Liam Neeson. Helaas is de film 15 minuten korter als Polanski voor ogen had omdat ze niet genoeg tijd hadden de film af te maken, toch vond ik de film niet gehaast aanvoelen. Wel was de nucleaire ontsteker misschien een beetje afgezaagd, of onwaarschijnlijk, maar dat wil ik Polanski best vergeven. Ben wel benieuwt of Walker na afloop geen gedoe heeft gehad met de Amerikaanse overheid...

De soundtrack van Ennio Morricone was fantastisch. Vooral het dramatische hoofdthema, dit is hoe muziek voor een dergelijke thriller zou moeten zijn. Aan het eind helpt de muziek de drama ook enorm. De 80s (club-)muziek die in de film is gebruikt mag er ook zeker wezen.

Ook een uitstekende cinematografie van Polanski, prachtige beelden van Parijs die in plaats van de nogal typische straatjes ook de andere kant laten zien.

Frantic vind ik een ondergewaardeerde film van Polanski, die lang niet alle aandacht krijgt die hij verdiend. Ben het trouwens wel met Harrison Ford's kritiek op de titel eens, de film is helemaal niet zo hectisch en eerder wat traag. De combinatie van sterk plot, goed acteerwerk, goede muziek en goede cinematografie maakt deze film tot een zeer sterke thriller.

Ik sluit me aan in de rij wat betreft de omwenteling in de film. Wanneer Polanski's protégé Seigner ten tonele verschijnt, weet je gelijk hoe het verhaaltechnisch in elkaar zit. Dat het dan allemaal blijkt te gaan om een ontsteker van een nucleaire bom is dan ook te verwaarlozen. Jammer. Het begin, wanneer we een broeierige, grimmige kenschets van Parijs te zien krijgen voorspelt namelijk een film met een stuk gelaagdere intriges. Polanski's onmeetbare talent voor sfeerschepping houdt me nochtans af van een onvoldoende. Geheel toevallig moest ik bij onderstaand moment in de film even wateren en zette ik hem op pauze. Prachtig.

Ford en Seigner

Verder is Harrison Ford's rol pure typecasting, evenals zijn vrouwelijke evenbeeld en zijn tegenpool Seigner. Niets mis mee, maar dat Ford dan nog even een stoeltje omkiepert bij zijn vlucht of dat Seigner tot vervelens toe op haar geld zit drammen en tussentijds ook nog de benen probeert te nemen, is natuurlijk overdaad. 3*

Aardige thriller die wel inkakt op het moment dat de plot duidelijk wordt (en Seigner haar intrede doet). De climax is dan ook teleurstellend.
Ford speelt een voorspelbare maar toch ook goede hoofdrol zoals hij dat uitstekend kan. Met name het begin is sterk; sfeervol en spannend. Uiteindelijk duurt de film dan ook net wat te lang, wat jammer is.

Deze was onlangs op tv en me er eens voor gezet. Jammer genoeg was het niet altijd even boeiend en zelf en af toe wat langdradig, hij mocht gerust een half uur korter geweest zijn.
De cast deed het prima.
Niet echt een meesterwerk, maar ook niet slecht. Leuk om eens gezien te hebben, maar 'k hoef deze niet meer terug te zien.

How do you spell that? With an "S" for shithead!

Ik blijf een rare verhouding hebben met Roman Polanski. Het is en blijft een regisseur met een zekere naam en faam, maar de eerste films die ik van de man keek konden me niet bekoren. Ik had hem eigenlijk bijna compleet afgeschreven toen er toch opeens verbetering in leek te komen. Zijn jaren '60 werk met Cul-de-Sac, Repulsion en Rosemary's Baby ligt me het meest maar ook zijn later werk met Death and the Maiden heeft wel iets. Benieuwd of Frantic zich in die categorie kan toevoegen.

Ja en nee. Frantic is op zich een vermakelijke film, maar een het niveau van bovenstaande titels wordt het nergens. Daarvoor is het plot rond het gestolen Krytron device wat te flauw. Wat zonde is aangezien de film op zich wel sterk start met de mysterieuze verdwijning van Sondra. De spanning wordt mooi opgebouwd, heerlijke scène wanneer Walker in een bar op zoek is naar zijn vrouw (the white woman) en uiteindelijk een hoop cocaïne onder zijn neus geduwd krijgt, en met de komst van Michelle ontstaat er nog wel een ietwat vermakelijk kat-en-muis spel. Het is niet lang daarna echter dat de film wat zijn vaart verliest. Een aantal schimmige en niet zo schimmige partijen komen allemaal op de proppen en aan het einde sterft Michelle. Een keuze van Polanski om aan te tonen dat misdaad (en gierigheid) niet loont? Ik weet het niet, maar het voelt wat geforceerd en overbodig aan.

Goede rol wel voor Harrison Ford. Blijft altijd vreemd om hem in iets anders buiten Star Wars of Indiana Jones te zien (vond zijn bijrolletje in The Age of Adaline ook nog wel goed trouwens) maar de rol van hopeloze Walker gaat hem in ieder geval goed af. Halverwege de film mag Polanski's chouchou ook nog opdraven. Het was de eerste van 4 samenwerkingen (tot nu toe en aangezien ze nog steeds getrouwd zijn verwacht ik ze nog wel eens in een toekomstige film van de regisseur te zien verschijnen) en ze doet dit op zich nog wel vrij redelijk. Goede chemie in ieder geval tussen haar en Ford. Verder weinig interessant volk dat hier meedoet, al is het wel nog even opletten voor een cameo van Polanski zelf als taxichauffeur.

Leuke soundtrack ook nog. Wat oldschool Grace Jones (dat ondertussen echt wel geclassificeerd mag worden als oude muziek) gecombineerd met Ennio Morricone.. Ik kon het wel smaken. Verder is Frantic een leuke film om eens gezien te hebben, maar Polanski heeft beter (en jammer genoeg ook slechter) gemaakt.

3,5*

Frantic

Een oubollig en gedateerd aandoende film. Gelukkig speelt Harrison Ford een uitstekende rol en met zijn spel en charisma weet hij de kijker toch nog een beetje bij de les te houden. Het begin is het beste gedeelte maar het verhaal wordt wel heel langzaam uit de doeken gedaan. Dat zal best realistisch zijn maar in dit geval is het op momenten ook oeraai.

De film lijkt een beetje op Unknown met Liam Neeson maar daar zat wat meer vaart in en de cinematografie was een stuk beter. Ik begrijp alleen niet waarom dit soort films nooit een normaal en logisch einde aan hun films kunnen breien. Unknown had daar last van en ook Frantic wordt steeds onrealistischer. Vooral nadat Seigner haar opwachting maakt. Een teleurstellend tussendoortje voor Ford en Polanski.

ik weet nog dat een vriend met zijn vriendin dit in de bios zagen en die maat na 20 minuten al zei,,,,die en die is de dader.
TJa,,,,weg film ,,zit je voor jan lul de film af te kijken.

Eindelijk gezien. Wel amusant maar niet denderend. Ook niet erg geloofwaardig allemaal. Verhaal kan zo uit een pulp detective romannetje komen maar Polanski maakt er toch nog een leuke thriller van.

Geslaagde thriller met een leuk duo in de hoofdrol, maar wat de film bij mij naar 4* doet klimmen is toch vooral het tijdsbeeld.

Net als andere users hierboven werd ik wat nostalgisch door het Parijs van eind de jaren ‘80 te zien (de Franse francs, de gigantische lichtreclames van elektronicamerken bovenop gebouwen langs de brede Parijse ring die ik als kind voorbij reed op weg naar het zuiden van Frankrijk, dat geweldig nummer van Grace Jones,...)

Enorm genoten!

Ik heb de film net gezien, en mij is niks opgevallen over slecht acteren. Ik heb ook al gelezen dat er goed geacteerd werd. Maar ik vraag me af hoe jullie dat zien terwijl je toch niet echt kan weten wat er van ze verwacht werd.

Het is voor nu te oud.
25 jaar geleden had ik een punt meer gegeven

3*

Een redelijk tot matig mysterie dat niet helemaal op gang lijkt te komen hoewel de film in eerste instantie wel vaart bij het door Polanski gehandhaafde tempo.

In eerste instantie lijkt Polanski je een beetje in slaap te sussen en je mee te nemen in de verbazing van de gewone man, dokter Walker, zelf. Hoe kan dit? Is er iets aan de hand of is het een misverstand? In dat kader begint de film best wel aangenaam en realistisch waarop steeds meer frustratie naar buiten begint te sijpelen. De taalbarrière en 'the miles of red tape' zoals het stroperige gedoe bij de ambassade werken niet mee en maken het geheel nog iets realistischer.

Daarna faalt de film op het iets sneller tot de essentie te komen of uberhaubt een tempoverhoging. Ford blijft redelijk gefrustreerd maar lijkt zich verder niet in het bijzonder op te winden en het tempo blijft aan de lage kant. Kolderiek moment hoe Ford bijna van het dak lazert, Polanski heeft zijn vrouw, Seigner, ook weer gecast en wat is dat ondanks haar matige acteren toch een lekker ding. De muziek is overigens heel aardig van de grootmeester Morricone zelf. Maar daar is dan ook alles wel mee gezegd. Ik meende ooit deze film al eens gezien te hebben maar achteraf kan ik me er weinig van herinneren, hoewel er eigenlijk ook niet zo heel veel de moeite van het herinneren waard is.

Frantic: redelijk op het matige af. Voor deze tijd niet meer de moeite waard.

Ik geef 2,5 maar neig meer naar 2,75 sterren.

Vroeger deze film gezien als kind en ik ben nu wat films v Polanski aant bekijken, een regiseur die ik wel hoog heb zitten.
Het enige wat ik me herinner als kind was de Seigner, die ik wel een lekkere meid vond. En dat mijn pa het grappig vond dat die Harrison Ford daar voortdurend dokters tegenkomt die willen gaan naar zijn voordracht/lezing en dat hij daar dan rondloopt met die Seigner (waar iedereen vanuit gaat dat ze een prostituee is dat ie net opgepikt heeft).

Wat ook opviel is dat de tijd toch echt wel veranderd is, toen hij zijn vrouw niet direct terug vond, wou ik roepen naar het scherm "stuur een whats app of sms man". Maar dat is niet v die tijd. Ook rookt iedereen sigaretten en is het wel bijzonder kalmpjes op de snelwegen in en rond Parijs...

Het verhaal is wel zeer zozo, een door de weeks filmpje, niet meer niet minder.

Ik heb een zwak voor de film door de manier waarop het Parijs van de jaren 1980 als decor wordt gebruikt. Morricone zorgt voor een hypnotiserende soundtrack. Ford is toch wel in goede doen en acteert geweldig als een vis op het droge in de Franse hoofdstad. In het begin belooft Frantic een trage indringende film noir te worden. Maar als het verhaal in een stroomversnelling geraakt begint het scenario wat te veel toevalligheden aan elkaar te breien. Frantic is een film waarbij ik hoopte dat het avontuur nooit echt zou losbarsten, maar helaas valt er in de tweede helft niet aan de obligate achtervolgingen te ontsnappen. En zo is tegen de onwaarschijnlijke climax de opgebouwde mysterieuze sfeer helemaal foetsie.