Kis Uykusu (2014)

Valt ongetwijfeld lang uit, maar blijft een boeiend werk, met niet te versmaden acteerprestaties.
Waarde zit zeker in de vele dialogen waarvan de lengte toch de volle aandacht doet vereisen, maar die uiteenlopende onderwerpen aansnijden waaronder de maatschappelijke ondergeschiktheid van de vrouw, de familietrots... maar ook gewone, herkenbare disputen en standpunten.
Wat theatraal.

Mijn verwachtingen lage vorige week hoog met de prachtige Yol en Watchtower in gedachten. Toen ik doorhad dat het een plattelandsdrama was had ik nog iets gehoopt als het Russische Leviathan, een stevig drama met wijde landschappen. En toen kwamen er steeds meer van die lege dialogen. Niet eentje, niet twee, maar heel veel achter elkaar. Ik las dat de regisseur moeite had met het inkorten van de film: hoe dan?! Ik heb echt een paar keer moeten doorspoelen om het voor mezelf behapbaar te houden en heb totaal niet het gevoel dat ik iets gemist had.

Oh ja, en die paardenmishandeling is natuurlijk niet goed te praten.

2,0*

De hoge waardering doet mij de wenkbrauwen fronzen. Niet dat ik de film wil afschrijven, maar buiten het geslaagd camera- en acteerwerk is het verhaal langdradig en zijn er zo goed als geen hoogtepunten in het verhaal waar te nemen...

In minder dan een week thuis kijken naar Tarkovsky's Stalker en daarna deze film heeft me geestelijk niet goed gedaan. Want opnieuw 3 uur lang gezwam tussen, sober wonende, gepensioneerden, die zich stierlijk vervelen. De tijd wordt versleten met oeverloos gekibbel om niets. De hoofdpersoon lijkt een rustige vriendelijke oude man, maar blijkt een onuitstaanbaar egoistisch personage. Dat werkt dus ook al niet mee. En het lult maar en het lult maar. Enige hoogtepunt waren de wilde paarden en de sneeuw, toch niet helemaal voor niets gekeken. Heb nu wel zin gekregen in een echte winterslaap, snel onder de dekens dus.

- The Playlist, Jessica Kiang May 24, 2014 (metacritic link foetsie)

Mooi omschreven hoe ik het ervoer. Nu 5 jaar later, en met The Wild Pear Tree donderdag uit, ben ik benieuwd hoe ik deze film nu zou zien en of ik nog dezelfde mening/ervaring heb. Helaas nog uitgeleend in de bieb. En zeker uitgeslapen kijken deze keer!

De film speelt zich af in Cappadocië. En dat geeft gelijk een mooie meerwaarde aan de film omdat ik daar goede herinneringen aan heb en het verder ook een schitterend landschap is. De film gaat over een man en zijn vrouw en zijn zus die in een hotel wonen en de hele film met elkaar zitten te ouwehoeren over hoe ze zichzelf kunnen zijn zonder last te hebben van de ander. Allemaal mooie volzinnen en prima filosofieën. Maar om daar ruim drie uur naar te moeten kijken en luisteren is wel een hele grote opgave. Al kan ik me ook voorstellen als je daar in de winter opgesloten zit, dat je niets beter weet te verzinnen dan op elkaar te gaan zitten vitten. Mooie film maar niet voor herhaling vatbaar.