Life Itself (2014)
Genre: Documentaire / Biografie
Speelduur: 120 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Steve James
Met onder meer: Werner Herzog en Roger Ebert
IMDb beoordeling: 7,8 (16.225)
Gesproken taal: Engels
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Life Itself
"The only thing Roger loved more than movies"
'Life Itself' vertelt het verhaal van de wereldberoemde filmcriticus en commentator Roger Ebert. De film onderzoekt de impact en erfenis van het leven van Roger Ebert: van zijn Pulitzerprijs-winnende filmkritiek tot aan zijn bijna kwart eeuw durende show die hij samen met Gene Siskel presenteerde. Ebert werd een van meest invloedrijke culturele stemmen van het land maar leverde tevens een gevecht tegen kanker waaraan hij uiteindelijk op 4 april 2013 overleed.
Externe links
- Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op Amazon
- IMDb (7,8 / 16225)
- Trailer (YouTube)
- iTunes: € 9,99 / huur € 3,99
Social Media
Acteurs en actrices
Roger Ebert (stemrol)
Zichzelf - Film Critic
Zichzelf - Ebert's Wife
Zichzelf - Filmmaker
Zichzelf - Film Critic
Zichzelf - TV Producer
Zichzelf - Filmmaker
Zichzelf - Ebert's Friend
Zichzelf - Journalist
Zichzelf - Ebert's Step-Grandson
Reviews & comments
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Zo benieuwd naar deze docu. Kan niet geloven dat hij alweer een jaar dood is. Als ik die stukjes op de site zo lees steekt het nog steeds behoorlijk...
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
De kans dat dit een NL bios release krijgt is nul, of niet? zelfs limited arthouse release zie ik niet zo gebeuren...
Lv92
-
- 278 berichten
- 0 stemmen
Ah een docu over Roger Ebert, dat klinkt interessant. Als ik de trailer echter zo zie lijkt het me nogal eenzijdig. Veel mensen in beeld die over hem aan het praten zijn, dat is nou niet echt op voorhand boeiend. Ik lees graag zijn reviews en het is jammer dat hij er niet meer is natuurlijk, maar of deze docu echt de moeite is betwijfel ik. Eerder iets voor de liefhebbers misschien.
Maar als hij ergens draait, zou dat fijn zijn natuurlijk.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Oh ja dit is voor de echte liefhebbers, dat weet ik bijna zeker. Maar daar reken ik mezelf graag toe. Of het voor mensen die hem niet kennen of geen affiniteit hebben met filmkritiek leuk is betwijfel ik ten zeerste. Ik vrees alleen dat het streamen of pindakazen wordt op 4 juli of later... Maar ik betaal er graag voor als het kan en hoop het in de bios te kunnen zien.
I don't mind talking heads if it's the likes of Scorsese talking about Ebert
Lv92
-
- 278 berichten
- 0 stemmen
En Werner Herzog. Dat kan slechter. Ben nu toch wel benieuwd eigenlijk.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Ik was ook een fan van Ebert, dus ik wil hem ook graag zien. Niet de minste documentairemaker die erop gezet is. Maar een bioscooprelease lijkt me kansloos. Misschien ooit een tv-vertoning of een Netflix-uitgave.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Ik kan niet precies de vinger op àlle redenen leggen, maar Ebert als persoon en de manier waarop hij in het leven en zijn vak stond liggen me enorm na aan het hart. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar deze verfilming van Eberts memoires Life Itself, zeker aangezien als regisseur Steve James (Hoop Dreams) was aangetrokken en hij geproduceerd is door Martin Scorsese. Ik was bang teleurgesteld te worden, maar Life Itself is een uitstekende documentaire geworden die zoveel meer biedt dan je in de eerste instantie zou verwachten. Ik werd er diep door geraakt.
Wanneer Ebert precies op mijn pad in en in mijn systeem kwam zou ik niet eens meer kunnen zeggen, maar na het zien van een film en het vormen van een oordeel was Eberts review erop naslaan een vaste traditie geworden die ik tot de dag van vandaag in stand houd. Eerst met mijn wederhelft een oordeel vormen en daarna samen Ebert lezen, om vervolgens zijn review samen te bespreken. Heel af en toe was die niet zo sterk, maar over het algemeen zijn we allebei erg onder de indruk van zijn manier van schrijven. Ik was het zeker niet altijd met hem eens, maar zijn passie voor film en argumenten waren altijd de moeite waard om te lezen. Wat de belangrijke zaken des levens betreft, over het wezen van cinema, kunst, het leven, wetenschap/religie, was ik positief verrast over de nuance en diepgang die deze criticus aan de dag legde. Goed je wint niet zomaar een Pulitzer, maar toch.
Life Itself lijkt misschien een film waar een klein publiek voor is. Niet iedereen kent Ebert en zelfs onder de mensen die hem wel kennen zit wellicht niet iedereen te wachten op een documentaire over het leven van een filmcriticus. Dat zou jammer zijn, want Life Itself stijgt op een hoop fronten boven zijn ogenschijnlijke onderwerp (Ebert) uit. Eberts leven mag dan de kapstok zijn, maar de film is zoveel meer dan een rechtlijnige documentaire over diens leven. Steve James is niet geïnteresseerd in het en-toen-en-toen-verhaal. Hoewel we een goede indruk krijgen van Eberts carrière, zijn dit niet de zaken die je bijblijven.
Passie voor film, voor elkaar, voor het leven... Rivaliteit en vriendschap. Ziekte, doorzettingsvermogen, revalidatie en acceptatie. Het zijn de grotere (soms zware) thema's en vooral de manier waarop deze behandeld worden die Life Itself ver boven een standaard biografische documentaire uittillen. "Time is slipping through our fingers... like a long silk scarf". Uit zijn context gerukt maakt zo'n zin niet half de indruk die het in de documentaire maakt, maar James' film is naast een film over Ebert minstens evenveel een film over het leven zelf... En een keur van zaken waar we in dat leven mee te maken kunnen krijgen. Dit klinkt misschien abstract en zwaar op de hand, 'het is maar een film'... Dat is waar... En in dit geval, toch ook weer niet... De titel dekt hier wel degelijk de lading...
Wat Ebert en de film zelf betreft, ondanks een lichtelijk slepend middenstuk, wordt een sterk portret van een bijzonder mens neergezet. Het risico tot hagiografie licht al snel op de loer, maar James weet dit te balanceren door ook ruimte te laten voor wat opmerkingen over de minder positieve kanten van Eberts karakter. Toch, wanneer filmmakers als Herzog vertellen over wat Ebert voor ze betekende, of een bijna tot tranen geroerde Scorsese vertelt over wat hij (niet alleen carrière technisch!) aan Ebert te danken heeft, dan overheerst dat de anekdotes van huftergedrag.
Er is een mooie balans tussen talking heads, archiefbeelden en 'het nu van 2013' wanneer James bij Chaz en Ebert in het ziekenhuis is. Het groteske aangezicht van Ebert in de ziekenhuisscènes, overgehouden aan ettelijke operaties in de strijd tegen kanker zal voor sommigen een bevreemdende ervaring zijn. Met een hangende onderkaak is er van zijn mimiek weinig meer overgebleven dan een verwrongen, bizarre glimlach. Terwijl hij spreekt via zijn laptop, zorgen zijn doorzettingsvermogen en goede humeur er echter voor dat je daar eigenlijk niet eens zo op let, al is het op sommige momenten best zwaar wanneer je door zijn open mond zo op zijn borstkas kijkt. Ebert geeft ons een eerlijke blik op zijn worsteling met de medische problemen waar hij zijn laatste jaren mee te kampen had. Het is niet altijd fijn om te zien, maar dwingt wel een zeker respect af. Dit is wie ik ben, en wat ik momenteel doormaak...
Goede muziek, een knappe montage, uitstekende research en een bijzonder knappe voice-over van Stephen Stanton voor de autobiografische quotes uit Eberts memoires (ik dacht even dat het Ebert zelf was), maken van Life Itself een gelikte documentaire die absoluut een groter publiek verdient dan wat hij uiteindelijk krijgen zal. Mijn initiële waardering was 4* sterren, maar na de tweede helft van de film deze morgen nogmaals te hebben gekeken en wederom behoorlijk geraakt te zijn, is voor mij 4,5* toch echt op zijn plaats. Life Itself bleef nog lang door mijn hoofd gaan, lang nadat het scherm weer zwart was geworden.
Voor filmliefhebbers eigenlijk verplichte kost, maar ook mensen die minder affiniteit hebben met Ebert, filmkritiek of filmgeschiedenis zouden nog wel eens positief verrast kunnen worden door Life Itself. Schitterend.
4,5 *
Apster
-
- 1468 berichten
- 6920 stemmen
Prachtige film. Zelf was ik niet heel bekend met zijn reviews in de krant, al keek ik sporadisch wel eens filmbesprekingen via youtube. En de meeste (oudere) filmkenners kennen wel de uitspraak ''Two thumbs up''. Ik weet goed dat ik dat in de jaren 90 vaak voorbij zag komen op posters en hoezen in de videotheek.
Eigenlijk is twee uur docu nog te weinig, want er is zoveel te zeggen en te zien over zijn leven en zijn passie voor films. Vooral dat laatste vond ik genieten geblazen. De scherpe kritiek of loftrompet die hij stak over films en daarnaast zijn felle discussies met Siskel.
De opnames in het ziekenhuis waren schrijnend, echt vreselijk om hem daar in bed zonder kaakgewricht te zien liggen. Wel heerlijk om te zien dat hij nog altijd zo positief in het leven stond en nooit zijn passie voor films verloor. Ik ben het eens met Milton, zeer aangrijpende docu en absoluut kijkvoer voor de cinefiel.
4*
james_cameron
-
- 5969 berichten
- 9108 stemmen
Fraaie documentaire over recensent Roger Ebert, hier gefilmd in de laatste maanden van zijn leven. Een reeks vreselijke operaties heeft zijn spraakvermogen weggenomen (alsmede een groot deel van de onderkant van zijn gezicht); Ebert communiceert slechts nog via zijn computer. De focus ligt natuurlijk op zijn rijke verleden, onder als de helft van het duo Siskel & Ebert, waar we veel geweldige archief-opnamen van te zien krijgen. Een mooi portret van een boeiende man.
dimi303
-
- 3172 berichten
- 3247 stemmen
Bijzondere documentaire over één van de grootste filmcritici of misschien wel de grootste die er ooit geweest zijn. Maar deze docu biedt veel meer dan dat.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10189 stemmen
Goeie documentaire over misschien wel de meest bekende filmcriticus Roger Ebert. Toch wel een persoonlijk document, aangezien er ook veel tijd wordt gespendeerd aan zijn ziekte. Leuke beelden van zijn 'samenwerking' met collega criticus Gene Siskel. Filmliefhebbers zullen deze documentaire beter kunnen waarderen.
Tanita
-
- 540 berichten
- 4984 stemmen
Ik deel de review van John Milton. Een interessante documentaire die een inkijkje geeft in de historie van Filmkritiek van de US naast het persoonlijke leven van Roger Ebert. 4*
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Bwah.
Met film critici heb ik niet zoveel, vooral ook omdat ze vaak lyrisch zijn over een heel ander type film dan ik. Aan hun reviews of aanbevelingen heb ik persoonlijk niet zoveel. Maar ook de mensen achter de schrijvers lijken me meestal niet zo boeiend. Als je zo'n Rosenbaum alleen nog maar over het scherm ziet schieten heb je al zin om je TV uit te zetten.
Voor Ebert had ik een kleine uitzondering gemaakt. Niet algeheel, want ik was het eigenlijk zelden met hem eens, maar als verstokte animeliefhebber kan je moeilijk rondom de promotie die hij gemaakt heeft voor Hotaru no Haka. Ebert verenigde de film criticus met Japanse animatie, toch iets bijzonder.
Soit, deze docu zet Ebert centraal, maar het wist me eigenlijk toch niet zoveel te boeien. Wel de stukken waarbij Ebert vol tekeer gaat over de films die hij liefheeft (of verafschuwt), ook wel de scenes waarin hij duidelijk z'n tijd vooruit is (z'n blog), maar de rest vond ik eigenlijk niet interessant genoeg voor een docu.
Z'n ziekte krijgt uiteraard een hoop aandacht, iets teveel voor iemand die niet gedefinieerd wil worden door diezelfde ziekte. Buiten z'n schrijfkunsten (en TV show) om was Ebert een redelijk gewoon persoon, ik ben zelf geen echte fan van de man dus die dagdagelijkse rompslomp boeide me dan ook niet zo. Zwarte vrouw, wat persoonlijke filosofie en de vetes met z'n co-commentator. Het is allemaal niveautje TV-portret. Herzog en Scorsese zijn een aardige toevoeging, maar ook niet meteen m'n favoriete regisseurs. Zeker Herzog vind ik als verteller een nogal opgeblazen persoonlijkheid (maar als filmer wel wee beter dan Scorsese).
En zo blijken die twee uur veel te lang, of in ieder geval gevuld met teveel banale zaken. Buiten z'n liefde voor film wist Ebert me niet echt te boeien en de docu zelf is verder zo basic als maar zijn kan. Een gemiste kans om hem wat extra in de bloemetjes te zetten wat mij betreft.
2.0*
missl
-
- 3868 berichten
- 5323 stemmen
Ik kende hem helemaal niet, kwam het tegen op Netflix. Maar interessante man die een interessant leven gehad heeft. Ik ga nu eens op zoek naar zijn reviews.
baspls
-
- 4118 berichten
- 1673 stemmen
"In the past 25 years I have probably seen 10,000 movies and reviewed 6,000 of them. I have forgotten most of them, I hope, but I remember those worth remembering, and they are all on the same shelf in my mind. Look at a movie that a lot of people love and you'll find something profound no matter how silly the film may seem."
Sinds ik me echt ben gaan verdiepen in film en ben begonnen met schrijven van recensies ben ik Roger Ebert gaan bewonderen. Niet alleen deel ik zijn passie voor film ook is hij een erg interessant persoon die gedurende zijn leven echt wat heeft bereikt waar anderen slechts van dromen. Vaak ben ik het met hem eens, zo was Ebert in 1985 een van de enige mensen die The Black Cauldron (een van mijn absolute favorieten) verdedigde. Soms kies ik partij voor Gene Siskel, meestal voor Ebert en soms ben ik het totaal niet eens met beide. Voor de grap kijk ik nog wel eens een van hun oude tv-recensies als ik een film heb gezien of op het punt sta er een te bekijken. Een ding is zeker, als het over film gaat moet je bij Roger Ebert en Gene Siskel wezen.
Mooie documentaire van Steve James. In een goede volgorde gaat hij langs Ebert's leven van zijn dagen als krantenbezorger tot krantenrecensent tot tv-filmcriticus. Niet alleen worden er veel films naar boven gehaald en lopen we de carrière na van Roger Ebert, ook krijgen we een mooi inzicht op de vriendschap tussen Ebert en Siskel (Ik kon het niet helpen dat ik een beetje moest denken aan House en Wilson). Ook krijgt de documentaire een emotionele toon als de plotselinge dood van Siskel word besproken en later ook de verslechterende gezondheid van Ebert als gevolg van botkanker in zijn kaakbeen, en uiteindelijk zijn dood.
De documentaire is best een lange zit maar wist mij van begin tot einde te boeien. Staat momenteel op Netflix en ik denk dat iedere filmliefhebber of filmfanaat hem gezien moet hebben. Maar zelfs als je geen filmliefhebber bent zou je nog interesse kunnen hebben in de terugblik op het leven van iemand die op het punt staat te sterven. Vrienden en familie van Ebert doen hun zegje, we zien oud collega's en filmmakers. Zo horen we ook wat voor een enorme invloed Ebert heeft gehad op Martin Scorsese.
Thumbs up!
Thomas83
-
- 3718 berichten
- 3363 stemmen
Pas toen ik de film al had opgezet kwam ik er achter dat deze documentaire is geregisseerd door Steve James, dezelfde man die Hoop Dreams regisseerde, door Ebert zelf opvallend genoeg verkozen tot beste film van de jaren negentig. Dat is toch wel speciaal. Je zou misschien kunnen verwachten dat James voelt dat hij Ebert wat verschuldigd is en met een extra positieve kijk op zijn leven komt, maar dat valt allemaal reuze mee. Weliswaar wordt Ebert erg geprezen en volgen na wat kritische noten vaak al snel relativerende woorden, Eberts prestaties en invloed worden wel onderbouwd. Meerdere malen wordt een betrokkene ook emotioneel als hij praat over wat Ebert voor hem heeft betekend. Als je ook een grootheid als Scorsese vol ziet schieten maakt dat wel extra indruk.
Ebert was overigens mijn favoriete filmcriticus, en de documentaire laat goed zien waarom dat zo was. Ik had vaak het idee dat hij de films waar hij over schreef echt begreep, en hij kon alles wat hij dacht of voelde over een film op een heel prettig leesbare manier verwoorden. Ook kon hij enthousiast (of juist niet) zijn over heel uiteenlopende films. Veel van zijn betere citaten worden ook aangehaald en in archiefbeelden zien we ook veel terug van zijn grote liefde voor film. Daardoor is de documentaire kijken ook een heel klein beetje als een stukje filmgeschiedenis meekrijgen. Eigenlijk vond ik dat nog het meest interessante van het eerste stuk van de documentaire, als alles nog een klein beetje een droog biografisch karakter heeft met focus op zijn eerdere jaren als mens en journalist.
Maar hoe langer de documentaire duurt hoe persoonlijker het voelt. Echt ontroerend zelfs. Met name tegen het einde. We zien de heel intieme beelden vanuit het ziekenhuis. Niet altijd even gemakkelijk om naar te kijken, maar het zegt wel wat over Ebert dat hij James toestond dit ook te filmen, soms stiekem als net zijn vrouw weg was. Vooral vreselijk zijn twee scènes waarin Ebert zichtbaar zien lijden als hij een of andere behandeling krijgt met een apparaat dat in zijn keel zuigt.
Verder is er vooral veel aandacht voor de relatie die Ebert had met zijn vrouw en collega Siskel. De rivaliteit tussen Ebert en Siskel, die later uitgroeide tot een echte vriendschap, lijkt misschien wat aangedikt omdat het zo'n mooi verhaal lijkt. Net zoals op het eerste gezicht het gekibbel tussen de twee in hun programma misschien overkomt als gewoon een mooie formule voor op tv die wordt aangedikt. Maar we zien in de documentaire in beelden die het programma niet gehaald hebben hoe ze elkaar op de lip zitten. En later op Eberts huwelijk hoe de dochters van Siskel een rol spelen in de huwelijksceremonie.
Het einde van de film vond ik eigenlijk bijna perfect. Enorm aangrijpend. Die korte e-mails van een Ebert die niet meer ver van de dood is. Eigenlijk is het wel een mooi eerbetoon hoe er een documentaire is gemaakt over de man die zo van films hield. Helaas is het allemaal zo gelopen in de documentaire, James was niet van plan om een documentaire van een stervende man te maken, maar het geeft wel een heel krachtig en passend einde aan de film. Eentje die me een stuk meer heeft weten te raken dan ik had verwacht. Misschien geef ik net dat ene halve puntje meer door mijn zwak voor Ebert, maar ik ga gewoon een 4.0* geven. Het enige minpunt dat ik kan benoemen is dat die voice-over toch wat apart was. 120 minuten klinkt als niet niks in een documentaire die puur gaat over het leven van een filmcriticus, maar het is het volkomen waard.
memorable
-
- 173 berichten
- 1492 stemmen
Uitstekende documentaire, al hadden sommige zeer boeiende zaken nog wat meer uitgewerkt mogen worden. De aftakeling is weliswaar zeer aangrijpend (zeker als je de man hebt gekend), maar verdringt bepaalde onderwerpen helaas naar de achtergrond. Bijvoorbeeld de constatering dat hij in wezen een populist was, geen intellectueel en altijd op zoek ging naar het kenmerk van een film dat de massa aansprak. Hier had ik nog veel meer over willen weten!
Dat een Scorsese slechts kortstondig de revue passeert (net als andere grote namen als Herzog en De Niro eventjes) is een wijze keuze. Ik betrapte me er ook op dat je dan aandachtiger gaat kijken, terwijl het hier uitsluitend om Ebert moet gaan. Beetje flauw ook dat hier op MM Scorsese als eerste naam verschijnt. Ook creatief geswitcht tussen eigentijdse beelden (de grote wolkenkrabbers met de glinsterende cinematografie; de sms'jes in beeld) en het nostalgische tijdsgewricht (beginnend met Kennedy, de kranten van weleer etc.).
En tot slot de belangrijkste waarde van de docu voor mij persoonlijk: je krijgt er zin van om te schrijven! Deze prent laat zien dat wanneer je als je iets met schrijven ambieert, beroepsmatig of als fanatieke hobbyist, je het vooral veel moet doen.
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
De laatste weken heb ik het verzameld werk van Roger Ebert, Awake in the Dark, doorgenomen. Ik heb niet alles gelezen; reviews van films die ik (nog) niet heb gezien bewaar ik graag voor een later moment. Maar wat ik las, maakte veel indruk. De man heeft ontzettend veel gezien en gerecenseerd, en uit zijn stukken spreekt niet alleen kennis over de films, maar ook over life itself.
Zo ook in deze documentaire, die een inkijk geeft in het verloop van Ebert's leven. Veel aandacht gaat uit naar de ziekte die hem uiteindelijk fataal werd. Initieel vroeg ik me af waarom dit het geval was. De man wilde zelf juist niet al te veel geassocieerd worden met zijn ziekte (zo ging hij lange tijd gewoon door met schrijven, alsof er niets aan de hand was), en zou een documentaire over een filmcriticus niet in de eerste plaats moeten gaan over zijn recensies?
Naarmate de film vorderde, geraakte ik wel wat af van die gedachte. De film heet immers Life Itself, wat maar aangeeft dat regisseur Steve James verder heeft willen gaan dan alleen 'the movies'. Deze documentaire is een portret van Ebert zelf, waarin we hem zien op de momenten dat zelfs voor een optimist als hij de kaars lijkt te doven. Ebert zo afgetakeld en beschadigd zien zitten op het ziekenbed creëerde tijdens het kijken een soort betrokkenheid waar ik lastig de vinger op kon leggen; het voelt alsof je hem al jaren kent, terwijl dat geenszins het geval is.
Ik heb een groot respect voor een man die maar liefst een jaar of vijftig zij aan zij wandelde met de filmindustrie. Een man die zo schreef, dat zijn recensies twee persoonlijkheden bevatten: die van hemzelf en die van de film. Een goede film is een reflectie van het leven zelf, zou Ebert zo ongeveer gezegd kunnen hebben. Daar sluit ik me graag bij aan.
4*
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
In de maanden voor zijn dood als gevolg van kanker waardoor hij zijn onderkaak kwijt raakte - iets wat overigens veelvuldig te zien is - maakte documentairemaker Steve James dit portret van de man die één van de meest toonaangevende filmcritici van zijn generatie. Uiteraard is er aandacht voor zijn jonge jaren, alsmede voor zijn haat/liefde-verhouding met aartsrivaal Gene Siskel, met wie hij meer dan 20 jaar lang op levendige wijze de nieuwste film zou bespreken. Familie, vrienden en (oud-)collega's spreken ook over zijn enorme ego, zijn drankproblemen, alsmede over zijn loyaliteit aan de Conference of World Affairs waar hij meer dan 40 jaar lang trouw een bijdrage aan leverde.
James maakt goed gebruik van archiefbeelden, waarbij vooral de 'deleted scenes' van Siskel & Ebert At The Movies gouden momenten opleveren. Niet alleen omdat ze grappig zijn, maar ook omdat het toont dat er achter de vlijmscherpe discussies wel degelijk wederzijds respect - en zelfs een vorm van vriendschap - schuil ging. Ebert zelf wilde absoluut dat hij ook gefilmd zou worden in zijn laatste levensfase en dat onderstreept zijn begrip van en passie voor het filmmedium: zonder die episode zou dit een onvolledig en niet integer portret zijn geworden. Een must voor iedere filmfreak!
Het laatste nieuws
Ongeziene WOII-film 'The Photographer of Mauthausen' op Netflix wordt een must-see genoemd: 'Hakt er flink in'
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
Bekijk ook
O.J.: Made in America
Documentaire / Biografie, 2016
47 reacties
Searching for Sugar Man
Documentaire / Biografie, 2012
73 reacties
The Look of Silence
Documentaire, 2014
21 reacties
Senna
Documentaire / Biografie, 2010
157 reacties
The Act of Killing
Documentaire, 2012
97 reacties
Virunga
Documentaire / Oorlog, 2014
9 reacties
Gerelateerde tags
film bedrijfman vrouw relatiepop cultuurmannelijke vriendschaprehabilitation centre biografiekankerinterracial marriagegebaseerd op memoires of autobiografiefilm criticpopular culturecrowdfunded film
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.