Fun & Fancy Free (1947)

Ik heb me helemaal vergist. Het is niet van Verdi, maar van Peppino Turco (tekst) & Luigi Denza (muziek), en het komt ook helemaal niet uit een opera. Het is ''gewoon'' een Napolitaans volkslied uit 1880 . . .
Dit nummer is onder andere vertolkt door Pavarotti ( YouTube - Luciano Pavarotti - Funiculì Funiculà ) en Bocelli.
Voor meer informatie: Funiculì Funiculà - Wikipedia - nl.wikipedia.org Funiculì, Funiculà - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

Hartstikke bedankt! Grappig, ik dacht ook echt dat het uit een opera kwam, het klinkt ook echt als zo'n typische Italiaanse opera bravoure stuk. In Dead Leaves zit ook Carmen, wat wel opera is, waardoor ik helemaal dacht dat ik ook opera was. Geen idee waar ik het dan eerder heb gehoord. Maar je hebt in ieder geval een vraag beantwoord waar ik al heel lang mee zat. Nogmaals bedankt!

Fun and Fancy Free bestaat uit twee tekenfilms van pak ‘m beet 36 minuten, die samen tot één avondvullende tekenfilm zijn gecombineerd. Het eerste filmpje: Bongo is gebaseerd op het korte verhaal “Little Bear Bongo” uit 1936 van de Amerikaanse schrijver Sinclair Lewis. Het verhaal wordt verteld door de Amerikaanse zangeres Dinah Shore. Het tweede filmpje Mickey and the Beanstalk is gebaseerd op het beroemde sprookje “Jack and the Beanstalk”. Het verhaal wordt verteld door de Amerikaanse acteur Edgar Bergen.

Oorspronkelijk zouden Bongo en Mickey and the Beanstalk uitgewerkt worden tot twee aparte, avondvullende tekenfilms, maar dat idee werd gestaakt door de financiële crisis waarin Disney verkeerde, alsmede de Tweede Wereldoorlog. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog werd echter alsnog besloten om beide films te produceren, maar dan als korte tekenfilms. Dit was tevens de laatste keer dat Walt Disney zelf de stem van Mickey verzorgde. Beide tekenfilms zijn uiterst vermakelijk, maar hebben weinig met elkaar gemeen, dus een echte rode draad die door de film heen loopt is er niet. Er werden wel al wat hints gegeven naar toekomstige projecten zoals Cinderella en ook de toverkunsten van de reus werden later nog eens gebruikt voor de magische kat in Alice in Wonderland.

Al met al is Fun and Fancy Free een vermakelijke compilatiefilm, maar kan ze zich net als de overige compilatiefilms niet meten met Disney’s avondvullende werk. In Nederland uitgebracht als Vrij en Vrolijk.

Toch opnieuw maar weer bekeken, maar ook opnieuw weer wat tegengevallen. Het verhaal van Bongo vond ik wat minder, het verhaal van Mickey was wel leuk.

Altijd lastig dat stemmen, zeker op animatiefilms en musicals. Laten het net films zijn die ik vaak bekijk. En dit is een combinatie. Ik geloof dat veel (oude) Disneys ook bestempeld worden als musicals. Vrolijke/mooie (naoorlogse) muziek in deze film. Daar moet je van houden en dat doe ik dus anders zou ik ook niet zoveel musicals bekijken.
Van dvd ziet deze film er erg mooi uit. Er zit als bonus nog een korte documentaire over deze film. Japie Krekel is ook leuk, maar het verhaal met de Bongo de Beer is toch wel matig en duurt veel te lang. Heel even zijn Knabbel en Babbel nog te zien. Het heeft ook sterk weg van Dumbo en Bambi.
Waarna halverwege live-action in de film komt met Edgar Bergen en zijn twee poppen. Ik lees bij IMDb dat er wel drie versies zijn van Mickey en de Bonestaak. De cartoon uit 1947 heb ik inderdaad ook op dvd.
Vanaf dat gedeelte wordt de film echt wel heel leuk met Mickey, Donald en Goofy. Die eerste twee zijn ook altijd mijn favorieten geweest in Disney cartoons. Goofy dan juist weer wat minder. Al werkt de combinatie toch best goed net als in Mickey, Donald, Goofy: The Three Musketeers (2004). Bergen is eigenlijk ook jeugdsentiment. Charlie McCarthy, die iedere keer commentaar levert op het verhaal wat door Bergen verteld wordt, het is toch grappig gedaan. En hierdoor leuker dan de cartoon apart. Jammer van het eerste gedeelte van deze film. Maar ja dat heb je nou eenmaal met lengte voor bioscoopfilms.
De Nederlandse stemmen zijn ook goed, maar heb weer voor de originele Engelse versie gekozen alleen nu met ondertitels. 3.0/5.0

Waar staat dat Dumbo flopte.

Uit Wiki: Despite the advent of World War II, Dumbo was still the most financially successful Disney film of the 1940s. After its October 23 release, Dumbo proved to be a financial miracle compared to other Disney films. The simple film only cost $950,000 to produce,[2] half the cost of Snow White, less than a third of the cost of Pinocchio, and certainly less than the expensive Fantasia. Dumbo eventually grossed $1.6 million during its original release; it and Snow White were the only two pre-1943 Disney features to turn a profit.[3] The film was re-released in theaters in 1949, 1959, 1972, and 1976.

Onder andere hier en hier. Jammer dat de [3] verwijzing die Wikipedia aanhaalt niet leesbaar is..

Ah, dank!

Disney is nog steeds op de goede weg.

Na het verschrikkelijke Three Caballero's en Saludos Amigos, wist Disney zich wat te herstellen met Make Mine Music. Maar dan meer met mooie animaties dan het vertellen van een echt verhaal, hetgeen waar Disney bekend mee is geworden en in al die jaren daarna tot een succesformule heeft gemaakt.

In Fun and Fancy Free zijn gelukkig weer verhalen terug te vinden. Helaas nog niet echt op een hoog niveau en het mist ook die echte Disney magie. Toch worden de verhalen op een erg leuke manier aan ons vertelt. Het verhaal van Bongo deed me wat aan Dumbo denken. Erg aandoenlijk. Ook de animatie is hierin erg mooi. Maar het is vooral het verhaal van Mickey, Goofy en Donald die hier de show steelt. Goede animatie, een erg leuk verhaal en een zeer goede verteller.

Helaas mist het dus die echt Disney magie. Maar Fun and Fancy Free is toch wel weer een stuk beter en leuker dan zijn voorganger.

Matig.

Ik vind de Disney films vaak beter te verteren als omnibus films van kortfilms, dus op zich had ik nog wel enige verwachting hier. Al gaat het dan maar om twee films, waar meteen ook het eerste probleem ligt. De 30 minuten zijn net wat te lang voor beide kortfilms.

Bongo is voor even geinig, maar alles wordt redelijk lang uitgerokken en eigenlijk is er maar amper verhaal. Bij Mickey & the Beanstalk is het probleem vooral dat dit verhaal al zoveel maal verteld is, dat het gewoon een beetje gaat vervelen als er verder niet zo heel veel te beleven valt.

De stukjes met Cricket tussendoor zijn ook niet echt geweldig, maar de live action bits waren wel grappig. Nogal weird en on-Disney ook, allicht dat het daarom wel leuk was. Vage poppen en een beetje directere humor. Al bij al geen drama om een keertje te kijken, het duurt niet lang en hier en daar zit er wel een leuke scene, maar echt hoogstaand vond ik het toch niet.

2.0*

Viel me nog wel mee, na mijn eerdere matige ervaringen met de omnibusfilms van Disney uit deze periode. Deze bestaat eigenlijk maar uit twee verhalen, met helaas wel wat kadervertellingen eromheen die én niet zo boeiend zijn, en in de tweede helft zelfs irritant. Maar de verhalen zijn wel te doen, en een hele verbetering t.o.v. Melody Time (ja, ik weet dat die later uitgebracht is). Al is ook hier het niveau nogal wisselend, het eerste verhaal over de ontsnapte circusbeer Bongo is wat saai en mierzoet. Gelukkig is het tweede verhaal een stuk beter, met onder andere Donald Duck die z'n kortgelonte zelf is. Een topper is het niet bepaald, maar hier is prima doorheen te komen.

Best geinig, daar had ik niet op gerekend.
De film bestaat uit twee delen. Het tweede deel is een hervertelling van het sprookje Sjakie en de Bonestaak, met Mickey Mouse als Sjakie, waar ik eerlijk gezegd niet zo heel veel aan vond.
Het eerste gaat over Bongo het circusbeertje en is een soort Dumbo 2.0, maar bevat ook elementen uit Bambi, hoewel het niveau van die twee klassiekers bij lange na niet wordt gehaald. Toch is het wel lekker Disney allemaal en bij tijd en wijle ook weer prachtig getekend; het helder stromende water bijvoorbeeld, vraag me af hoe ze dat gedaan hebben?
Tussendoor is er nog een stukje live-action en even dacht ik nog 'O nee, nu krijgen we iets heel zoets en moralistisch' maar dat pakte verrassend genoeg heel anders uit. Heb me rot gelachen, vooral om die ene pratende pop met z'n brutale opmerkingen. Had wel iets absurdistisch, totaal niet bij Disney passend.
Zegt die pop tegen dat Pollyanna meisje: 'Wil je soms een sigaar?'
En daarna, als de buikspreker het sprookje inluidt: 'Er was eens, heel lang geleden...' zegt die pop: 'Gek hè, tegenwoordig gebeurt er niks meer.'