Baraka (1992)
Genre: Documentaire
Speelduur: 96 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Ron Fricke
Met onder meer: en Patrick Disanto
IMDb beoordeling: 8,5 (40.888)
Gesproken taal: Engels
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Baraka
"A world beyond words."
Documentaire over een artistieke vrije reis door de natuurlijke en menselijke evolutie. Collectie van beelden en scènes waarin de evolutie centraal staat en waarbij het verhaal ondergeschikt is.
Externe links
Video's en trailers
Reviews & comments
gimli f
-
- 1454 berichten
- 0 stemmen
Agony, kun je mij aangeven waar je dit gekocht of gehuurd hebt?
En vertel even wat je hier precies van vind...
Dit is dus Baraka. Niet alleen een titel van een off-cd song van Dead Can Dance, maar naar het nu schijnt dus ook een wonderschone documentaire:
Even wat dingen van Internet:
...a mystical documentary of global proportions. Making a non-verbal, non-linear film that comments on holiness and materialism, on an intimate scale, is no small endeavor.
Baraka, named after a Sufi word for "the breath of life," is the result of that seven-year endeavor. Magidson, Fricke and composer Michael Stearns have crafted an audio-visual tone poem that meditates on the world and the varied cultures that clamber on its surface. In the tradition of Reggio's films (Koyaanisqatsi and Powaqqatsi), it would seem at first glance to beat the familiar "Man Versus Nature" drum (subtitle: What A Mess We're Making Of Our Planet) ... but it's from that resemblance that the filmmakers diverge. Baraka makes the exploration a spiritual one. Sure, we gaze upon vistas of natural and manmade landscapes, but we also stare upon landscapes that men and women have etched into their faces...
What is the purpose of these illustrations? Perhaps it's all part of a shared belief in something grander than the mere physical world.
Baraka begins and ends with supremely spiritual images and sounds. Temple bells and ancient mantras mingle with wind and waves. Stars swirl and spin above remote deserts; closer in the sky, clouds wash and lap at the shores of mountain ranges like oceans of the air. Balinese men in a communal circle perform a "monkey dance," and hordes of the devoted swirl around Mecca. At every turn, the film lures us in with images of our reverence of the Unknown, and the Unknowable. Through scenes of biology, geology and technology (true to the genre, man's industrial and military thrashings get a particularly hard slam here), Fricke doesn't lose sight of our universal relationship with the infinite. It's the impalpable nature of faith that puts our material chaos in such stark perspective ... and allows us to gaze on more than a few images of true ugliness with fascinated awe. How could we do that?, I found myself wondering over and over again. Even visions of brutality and destruction, painstakingly shot in Todd-AO 70mm, take on a lyrical eloquence in the context of Baraka.
A blend of source music and his own sweeping space music, the score is the narration of the film, the whisper in your ear and the scream across the chasm. In the overture, thundering waves provide the percussion to his introductory theme. Just as the film shows us the world as a whole, Stearns draws from around the globe for beads from which to assemble an acoustic necklace: "Mantra" from Somei Satoh, a hymn from Dead Can Dance,... a chant here, a temple bell there. A vision of Kuwaiti oil field fires is accompanied by Japanese Koto drums and Scottish bagpipes, an alloy that intensifies an already monstrous scene. Stearns' expert use of the soundscape enhances the magnificent imagery, and the union -- Fricke's cinematography and Stearns' music -- becomes a compact, ballistic vision that demands our wonder.
As I said, the film is a glorious tone poem. Its meaning, and intent, are wholly dependent on the viewer's perceptions and interpretation.
Baraka holds up a mirror for us to lose ourselves in. Which is precisely what spirituality is all about ... an intimate adventure. As such, Baraka is a profound celebration of each culture's, each individual's, personal experience of our universe.
Spreekt voor zich dat ik, als Dead Can Dance fan, deze docu ooit gezien moet hebben!
Ik stel me bij dit hier trouwens zoiets voor als het spirituele, beeldenstroomachtige van die atsi-trilogie, het schone van een Tarkovsky (?) en natuurlijk het poetische en diepe van Dead Can Dance... als dit niet mooi wordt...
Ramon K
-
- 13575 berichten
- 0 stemmen
Ja ja Gimli f......hierboven staan dan wel heel lovende woorden, ik houd 't toch op 3 sterren na het zien van de film.
De makers van Baraka hebben hier namelijk een vrijwel letterlijke REMAKE gemaakt van Koyaanisqatsi (1983) met als extra toevoeging een vleugje Powaqatsi. Ik heb zeker een achttal scene's gezien die identiek waren aan de scene's uit Koyaanisqatsi.....watervallen van wolken, intreding van techniek en massaproduktie, de straten vol met auto's versneld afgespeeld, mensen van verschillende culturen die poseren voor de camera, een krioelende menigte in stations, mensen die versneld door draaideuren gaan etc etc etc. Dit riekt naar plagiaat! Zelfs de beeldversnellingen en de slowmotion worden letterlijk gekopieerd!
Toch kan ik niet ontkennen dat de beelden staan als een huis en dat de muziek zeer mooi is.....alleen is het meer van hetzelfde. Koyaanisqatsi is frisser, hypnotiserend, pakkender en bevat betere muziek( van Philip Glass). Ik raad iedereen dan ook sterk aan om eerst Koyaanisqatsi te bekijken. Die is veel sterker.
tovenaar
-
- 6723 berichten
- 0 stemmen
Zie je nou wel Gimli, ik heb het je nog gezegd (lees die PM's toch eens ).
gimli f
-
- 1454 berichten
- 0 stemmen
Zeer mooie meditatie over de interactie tussen mens en aarde.
Baraka is een hypnotiserende, transcendentale reis langs 24 landen, ondersteund door schitterende etnische klanken. Spiritueel en meditatief. Een film over humaniteit, natuur, religie en cultuur, en hoe dit alles interacteert met elkaar.
De maker is Ron Fricke, de mede-schrijver en cinematograaf van Koyaanisqatsi.
De beelden zijn schitterend en van hoge beeldkwaliteit. Artistieke beeldenpracht wordt afgewisseld met beelden van (menselijk en natuurlijk) verval. De film is geschoten in het superieure en dure 70mm film.
De muziek is zeer mooi en gelukkig niet gemaakt door “filmcomponisten” als Zimmer, Shore of Glass. Van wat ik van Glass gehoord heb, ben ik niet onder de indruk. Dat soort semi-klassieke filmmuziek (speciaal voor de film gemaakt) klinkt vaak maar pompeus en bombastisch. Mooi voor in de film, maar geen muziek die ik zelf thuis op zou zetten. Daar is het niet verstild en intens genoeg voor.
De muziek uit Baraka mag er zeker wèl wezen en zou veel liefhebbers van serieuze, etnische en donkere klanken (b.v. Arvo Pårt en Le Mystere Des Voix Bulgares) wel kunnen aanspreken.
Naast twee stukken van Dead Can Dance krijg je muziek te horen uit verschillende werelddelen, waarvan vooral de Joodse chants/ gezangen in het begin en op het eind zeer de moeite waard zijn (richting Pårt, qua intensiteit). Ook het wervelende, hypnotische stuk gelijk na The Host of Seraphim (DCD) klinkt uitstekend: een mix van bagpipe en Japanse drums, ondersteund door beelden van vliegvelden en brandende olievelden!
Verder hoor je een subliem stuk van (waarschijnlijk) de Monks of the Dip Tse Chok Ling Monastery (net zo intens als de Joodse muziek en die van DCD) en wie van Indiase muziek houdt, komt ook aan zijn gading. De music direction is van Michael Stearns.
Schitterende beelden en prachtige, spirituele muziek. Ik durf de mensen dus niet af te raden om Baraka eens te bekijken, zelfs niet als je het allemaal al eens gezien denkt te hebben.
Ikzelf heb genoten van Baraka!
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11970 stemmen
Hmmm, leuk idee, goed concept, mindere uitwerking.
Er zit veel goeds in deze film, maar veelal is het net niet. Muziek is net niet boeiend genoeg (ambient is leuk, maar mist hier toch wat karakter), de beelden net niet abstract genoeg, de ideeën niet fris genoeg, de connecties tussen de overgangen dikwijls te simpel en banaal.
Maar wat me het meeste stoort is die hele hippie/treehugger sfeer die rond de film hangt. Het zogenaamd spirituele is te geforceerd en cliché, en bereikt uiteindelijk een averechts effect. Vreemd genoeg verliet ik de film met meer sympathie voor onze huidige samenleving, en niet zozeer de natuur/het spirituele. Misschien klopt de beschrijving bovenaan wel dat de film je een spiegel voorhoudt, maar eerlijk gezegd geloof ik er niet zoveel van, en is dit absoluut ook niet de juiste manier.
Bij momenten wel prachtige shots vergezeld van zeer mooie muziek. Alleen niet boeiend genoeg en te moralistisch. 2.5*
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Jammer dat ik te laat heb ingeschakeld, ziet er wel erg gaaf uit dit.
ikvoereendjes
-
- 196 berichten
- 248 stemmen
Sommige beelden waren echt te schitterend voor woorden, de muziek was mooi en ik vond het een indrukwekkende documentaire! Toch werd hij tegen het eind een beetje saaig (zal ook wel komen doordat ik moe was van de avond daarvoor)
toch goed voor 3,5*
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
Indrukwekkend en soms gruwelijk. De scenes met die kuikentjes waren weerzinwekkend.
stephan73
-
- 6202 berichten
- 13911 stemmen
Hypnotiserende documentaire die erg lijkt op Powaqqatsi en Koyaanisqatsi (Fricke was cameraman voor Koyaanisqatsi). Net niet zo goed als zijn voorbeelden, maar zeker prachtig genoeg.
****
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Koyaanisqatsi revisited. Maar dan met veel minder opbouw en samenhang, waardoor het soms wel heel erg plaatjes kijken wordt. Soms erg mooie stukken, maar te vaak alsof ik een National Geographic aan het doorbladeren was. De muziek droeg ook wat bij aan de mindere samenhang. Wat wisselvallig. In zo'n meditatieve sfeer is het juist belangrijk dat je van het ene beeld in het andere glijdt, dat lukte hier te weinig.
2.5*
JJ_D
-
- 3769 berichten
- 1304 stemmen
Koyaanisqatsi revisited.
Ik blijk hier bijna de enige van het forum te zijn die 'Koyaanisqatsi' NIET gezien heeft. Wat ik me hierbij moet voorstellen weet ik niet, maar of het dit kan evenaren betwijfel ik sterk.
Deze natuurfilm van Ron Fricke is werkelijk grensverleggend. Een betere compositie van beeld en muziek die in deze mate varrieerd tussen riten van uitheemse volkeren (, die over het algemeen het minst geslaagd waren, vind ik. Jammer dat Fricke soms 'goedkoop' sentimenteel probeert over te komen via de gezichtjes van de "mooie" kindertjes in Zuid-Amerika of foto's van kinderen in Auschwitz, met er dan nog dramatische muziek [die bovenal nergens op slaat] er aan toe te voegen, etc. Sommige van de gefilmde 'tradities' komen zelfs angstaanjagend over [vb. het 'gekwaak van één of ander zuiders volk], andere scènes dwingen dan weer respect af voor de folklore van uitheemse volkeren), historische vertelling (vb. de rondzwerving in de tempels bij de Ganges) en natuurschoon (vb. Grand Canyon, die overgens magnifiek in enkele shots vereeuwigd wordt).
Al zijn de motieven en de motivatie vaak erg onduidelijk, slechts zelden lijdt dat tot slechte shots of irritatie. Het grootste deel van deze overweldigende beeldenpracht maken deze film onvergetelijk, enkele 'mindere' (ook al is het fout ze zo te bestempelen) scènes doen een (bij momenten bijna ridicuul) beklag over moderne tijden, wat tot erg subjectieve cinema lijdt.
Dit is geschiedschrijving op cinematograpisch gebied; Ron Fricke, de Livius van een oneerlijk economisch systeem??
4*
Diesel
-
- 9412 berichten
- 0 stemmen
Baraka is vakkundig in beeld gebracht en bevat een duidelijke boodschap. De film is bij vlagen erg beklemmend, en dan heb ik het met name over de natuur shots. Lekkere rustgevende muziek ook.
Shots uit de film:
roadmouse
-
- 20 berichten
- 127 stemmen
Geen slechte film, maar zo duidelijk een rip-off van het originele 'Koyaanisqatsi' en 'Powaqqatsi' dat ik er een beetje misselijk van wordt...
De originelen zijn echt velen malen beter, kan iedereen aanraden die te kijken i.p.v. deze!!!
Mojo Pin
-
- 291 berichten
- 0 stemmen
Baraka was toch die van Mortal Kombat, met zijn messen?
kiriyama
-
- 9849 berichten
- 0 stemmen
Aangezien ik bovenstaande films nog niet heb gezien kon ik er erg van genieten.
3.5*
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Helemaal mee oneens.
Koyaanisquatsi brengt vooral de toenemende urbanisatie in beeld. Daarnaast geeft het ons een blik in een wereld waarin alles draait om massaproductie en een wereld waarin de natuur ondergeschikt is aan de economie. Het zogenoemde kapitalisme. De film waarschuwt de mensheid dus eigenlijk tegen de verwaarlozing van de natuur. Dit doet men door eerst prachtige natuurbeelden te laten zien, zodat we ons bewust gaan worden dat er belangrijkere dingen op aarde zijn dan een goede economie. We zien in Koyaanisquatsi vooral beelden van mensen die leven in de westerse maatschappij.
Baraka is diverser t.a.v. het in beeld brengen van de mensheid die op aarde leeft. Veel verschillende beschavingen worden uitgelicht. Uit de film kon ik de volgende moraal halen: laten we in vrede met elkaar op deze prachtige planeet samenleven. Alleen aan het begin van de film zie je rijdende auto `s, verder heb ik bijna geen westerling gezien.
Powaquatsi heb ik nog niet gezien, dus misschien dat je bedoelt dat vele bevolkingsgroepen in die film worden gefilmd. In Koyaanisquatsi heb ik behalve een grote straat vol wandelende mensen vrij weinig verschillende soorten bevolkingsgroepen gezien.
Baraka heeft inderdaad het een en ander overgenomen, bv. de wolken en de beelden van een waterval. In deze film vond ik het shot van de waterval echter veel overweldigender. Baraka en Koyaanisquatsi lijken veel op elkaar, maar toch zijn er wel degelijk veel verschillen om van een remake te spreken. Bovendien wil ook niet zeggen dat als er eenmaal een dramafilm gemaakt wordt over bv. een epileptische non dat geen enkele andere film zich meer aan dit onderwerp mag wagen. Het zou de eerste film wel eens kunnen overtreffen.
Baraka is trouwens een film die beschikt over geweldig mooie scènes. De mensen die met zijn allen gebruik maken van de rivier, ieder op een eigen manier, de vrouw die haar haar wast, de springende vrouw, de versnelde beelden van een opkomende zon. Heerlijk! Verder is de muziek erg prettig maar springt men net te snel over van een muziekstuk naar een ander muziekje waardoor ik niet gehypnotiseerd raakte door de beelden en ze dan ook niet allemaal even mooi vond. Deze film verliest het dus op meerdere fronten van Koyaanisquatsi maar is toch erg mooi. Op naar Powaquatsi. 3,5*
Nephilim
-
- 556 berichten
- 555 stemmen
Ik ga niet blaten over dat ie erg op Koyaanisqatsi lijkt(is idd zo, maar so be it) en ook niet filosoferen over de boodschap(want die is voor ieder persoonlijk weer net ff anders) maar gewoon zeggen dat ik hem net als Koyaanisqatsi heerlijk relaxed vind om naar te kijken en om te herkijken.
Simple as that.
Gish
-
- 1367 berichten
- 6491 stemmen
Een beeldschone film die, in de juiste mood, een geweldige ervaring is om te zien. Meesterwerk.
Vergelijkingen met Koyaanisqatsi slaan helemaal nergens op.
= Appels met peren vergelijken.
w8jij17
-
- 43 berichten
- 0 stemmen
http://en.wikipedia.org/wiki/Baraka_(film)
Havoc
-
- 53 berichten
- 28 stemmen
Zonder woorden! Een must see voor diegenen die houden van het nonverbal genre!
Ajax&Filmfreak
-
- 3161 berichten
- 3504 stemmen
vooral nu die opnieuw uitgebracht is op Blu-ray is dit echt prachtig!
Ricky Roma
-
- 302 berichten
- 26 stemmen
vooral nu die opnieuw uitgebracht is op Blu-ray is dit echt prachtig!
Voor dit soort films is Blu-ray gemaakt imo. Ik denk niet dat ik mijn aandacht erbij had kunnen houden als ik dit op DVD had gezien. In HD is dit gewoon pure genot.
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Mooie plaatjes.
Maar veel meer dan de ultieme 1080p-test heeft het ook weer niet te bieden.
Diepere lagen kun je zelfs in een Chuck Norris-flick vinden, als je maar wilt. Ik had vanavond i.i.g. geen zin. De beelden zijn overweldigend en werken bijna meditatief.
Een echt hoogtepunt blijft helaas uit, en daarom schiet dit prettige foto-boek-op-de-blauwe-schijf misschien wel zijn doel voorbij. Alhoewel..
Goed.
aspro
-
- 540 berichten
- 1514 stemmen
voor de liefhebbers van dit soort docu.en vooral op blu-ray in een woord prachtig.
en de soundtrack mag er ook wezen.
mrmojorisin123
-
- 1862 berichten
- 1275 stemmen
Deze documentaire brengt door de ruwe afwisselingen van sublieme natuurplaatjes en close-ups van allerlei samenlevingen de contingentie in de wereld mooi in beeld, en dit zet je aan tot denken. En dan is er ook nog de geweldige muziek die het volledig afmaakt.
3,5*
djdg
-
- 3 berichten
- 1 stemmen
A sequel to Baraka, Samsara, is planned to be released in 2009.
Samsara (2011 film) - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org
Het laatste nieuws
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
De tien best beoordeelde films van de jarige Vince Vaughn (54)
Bekijk ook
Earth
Documentaire, 2007
501 reacties
Night Will Fall
Documentaire / Historisch, 2014
54 reacties
Samsara
Documentaire, 2011
45 reacties
The Look of Silence
Documentaire, 2014
21 reacties
Koyaanisqatsi
Experimenteel / Muziek, 1982
272 reacties
Nae Meorisokui Jiwoogae
Drama / Romantiek, 2004
74 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.