Cul-de-Sac (1966)

Polanski is een geweldige regisseur. Ik hoop dat je binnenkort een ander beeld van m krijgt. Rosemarys Baby vind ik 1 van de engste films ooit, Bitter Moon een fascinerende trip, The Tenant bizar maar tegelijk beklemmend en Cul de Sac geen meesterwerk maar zeker t kijken waard.

Prachtige film, weird en bizar, maar ook spannend en onderhoudend. Prachtige filmlocatie

Zeker niet z'n beste film, maar wel erg leuk.

Deed me een plezier om Donald Pleasence nog eens een film te zien spelen; Net als die reusachtige onbekende Lionel Standler speelde hij z'n rol erg goed.

De muziekscore van de film was erg sterk, ook de locatie was tip top.

Het enige minpunt is dat de film ergens na 40 minuten stilvalt en pas 15 minuten voor het einde je weer helemaal wakkerschudt.

In een woord: marginaal!

3.5*

Sterke film. Alleen jammer dat ie inderdaad nogal wat inzakt in het midden. Stander is overgens ge-wel-dig. Wat een stem.

4*

Voor eergisteren had ik nog nooit van de film gehoort en het bleek gisteren een aangename verrassing te zijn. Heerlijke acteerprestaties, bijzondere locatie en prima regie van Polanski zorgen ervoor dat Cul-de-Sac een film is die je zeker gezien mag hebben. De film zit vol details en grappige situaties. Ook leuk dat de vrouw hier de dapperste van het echtpaar is en eigenlijk haast mannelijker is dan de man zelf. Ik verwachtte eigenlijk een thriller, maar het bleek een komedie te zijn. Spanning was er niet, humor genoeg. Verder verveeld de film geen minuut. Misschien wordt de film nooit werkelijk groots, maar hij leunt toch sterk tegen de 4 sterren aan. Misschien komen die nog wel eens. Voorlopig 3,5*.

Een erg surrealistische film, het was voor mij geen makkelijke film om te volgen maar toch af gezien en hij verdient toch 3*

Best wel goed geacteerd en een mooie omgeving maar ik vond het alles behalve aangenaam.

Alle personages hebben vervelende trekken en ik vind het verhaal niet echt een grote evolutie doormaakt. De hele tijd is er een negatieve spanning tussen de hoofdpersonen.

Het was waarschijnlijk wel de bedoeling van Polanski om dat soort spanning in de film te brengen zoals hij in veel van zijn films doet maar ik vond dit in tegenstelling tot The Tenant en bvb. Bitter Moon een "slechte trip".

Het gaf me absoluut niet het voldaan gevoel dat ik na een film wil overhouden.

Leuk begin, sterk gespeeld door Stander en Pleasence, maar zoals hier al vaak vermeld een enorme terugval na 30 minuten.

Vond het wel een goede film!

Goed acteer niveau en een rustige verloop van de film..

Gewoon een goede klassieker! maar niet heel bijzonder.

3,5 sterren.

Sja, wat moet je hier in godesnaam over vertellen?

In het plotje hierboven staat dat er op de twee gangsters geen pijl te trekken valt, dat klopt, maar van de overige personages en de hele film (for that matter!) kreeg ik ook geen enkele hoogte. Je vraagt je naderhand echt af waar het nou precies over ging of wat het nou allemaal te betekenen had, want er gebeurd echt een hele hoop maar het gaat werkelijk nergens heen. Vrees dan ook dat het meer als een pretwerkje van Polanski bedoeld is, maar dan wel op een manier waarop alleen hij het kan. Hoe de film verder aan zijn bejubbelde status komt is me een raadsel. Slecht zou ik het niet durven noemen, er zitten immers genoeg leuke, komische/absurde momenten in.

Fijn acteerwerk ook van Stander en vooral Pleasence (Die ik voorheen enkel kon als

Dr. Loomis uit de Halloween reeks) Verder ook best leuk geschoten, sfeervolle locaties, mede door die punten deed het ook nog wel eens wat surrealistisch aan. Het ridicule einde en het feit dat het op een gegeven moment wel allemaal erg langdradig werd drukken dit plezier dan weer wat in, maar een voldoende kan er nog wel vanaf...

3 sterren

Niet grappig, niet spannend, niet leuk en het einde slaat echt nergens op.

'De ietwat perverse George', waar dat tot in uiting komt vind ik niet helemaal duidelijk worden.

Film is gedateerd maar de sfeer is goed.

Mooie meid die Francoise !!

Mooie zwart-wit beelden van een auto in het water, een stelletje typische figuren en een koelkast vol met eieren; lastige film om wat zinnigs van te maken En ik heb het idee dat Polanski daar zelf ook een beetje moeite mee had. De beweegredenen van de diverse personages werden me niet duidelijk en de psychologische spelletjes die gespeeld werden (of wil ik er nu te veel in zien?) kwamen voor mijn gevoel niet helemaal goed uit de verf.

Dat het desondanks toch wel erg leuk wegkijkt komt doordat de diverse karakters zeer apart zijn -en dan druk ik me nog mild uit. Het levert in ieder geval een aantal grappige momenten en vreemde voorvallen op. Ik was tijdens het kijken dan ook meer bezig met me verbazen over de absurditeit van het geheel dan met de vraag hoe het af zou lopen. Misschien maar goed ook, want ook het einde is op zijn zachtst gezegd weer erg merkwaardig.

Leuke film van Polanski, die bol staat van de eigenaardige personages.

Dat is ook gelijk het grote pluspunt aan de film. Elk personage heeft zo zijn of haar eigenaardigheden en daardoor tegelijkertijd ook iets sympathieks over zich heen, hoe fout de persoon soms ook is. Het acteren is heel behoorlijk en de locatie op een afgelegen eiland is ook een goede keuze. In combinatie met de af en toe fraai geschoten zwart-wit beelden zorgt dit ervoor de film de gehele speelduur erg sfeervol is.

Het verhaal zelf oogt soms wat samenhangend, maar het leuke is daardoor dat het wel enorm onvoorspelbaar blijft. Spannend is het allemaal niet, maar de ruziënde gangsters en andere aparte personages zorgden regelmatig voor een lach op mijn gezicht. Absurditeit ten top dit en dat kunnen ook hele leuke films zijn, zo blijkt hier wel.

3,5*

Vervelend...

De Blu-Ray die sinds gister uit is gekomen scoort erg goed in beeld en geluid kwaliteit

Cul-de-sac Blu-ray

Dit wordt zeker een must buy voor me zelf

Knappe film, knap geacteerd, veel knappe vondsten. Alleen jammer dat het middendeel, zoals reeds meermaals opgemerkt, wat wegzakt en langdradig wordt.

Dat is nu precies het gedeelte wat deze film boven de rest doet uitsteken.

Kun je dat eens nader toelichten, orbit?

He gave me Hell

Ik was eigenlijk van plan om niets meer van Roman Polanski te kopen. Niet omdat hij de laatste tijd zo slecht in het nieuws komt, daar ga ik echt geen films voor laten liggen, maar eerder omdat ik meer slechte ervaringen dan goede met de regisseur heb. De Franse/Poolse regisseur heeft echter met een aantal van mijn favoriete acteurs en actrices samengewerkt waardoor ik me er toch vaak op betrap hem toch nog eens kans te geven. Zo ook met Cul-de-Sac vanwege Françoise Dorleac.

Ik heb dus een vreemde relatie met de films van Polanski. Zo'n jaar of 2 geleden maakte ik voor het eerst kennis met de regisseur via Oliver Twist en dat was een kennismaking die niet zo'n succes werd. Ach, dan proberen we nog eens een film van hem dacht ik bij mezelf en ik zette Fearless Vampire Killers op. Helemaal geen succes maar met The Ninth Gate wist hij me een beetje te overtuigen en met Death and the Maiden was het helemaal prijs. Dan kwam echter Chinatown en daalde de regisseur terug in mijn achting maar zoals hierboven gezegd wou ik hem deze kans nog geven vanwege de rol van de mooie Française. En daar ben ik blij om want dit is zonder twijfel zijn beste werk dat ik tot nu toe heb gezien, het verslaat zelfs nipt Death and the Maiden. Ik had hier eigenlijk nog nooit van gehoord en had ook compleet geen idee waarover de film ging toen ik hem gisteravond in de DVD speler stak maar het valt op dat de film op zich wel wat gelijkenissen heeft met Death and the Maiden. Beide films situeren zich in een afgelegen huis en gaan over de inbreuk op het privéleven van een koppel. Het is hier echter een stuk komischer gebracht en tot mijn verbazing werkt dat eigenlijk vrij goed. Iedereen heeft zijn eigen merkwaardige karaktertrekken en dit zorgt dan ook voor een samenraapsel van vreemde situaties die in combinatie met de zwart-wit cinematografie erg mooi tot hun recht komt.

Misschien wel het beste dat ik tot nu toe van Donald Pleasence ben tegengekomen. Nu gebied de eerlijkheid me erbij te zeggen dat de enige rollen waarin ik me hem nog levendig kan voorstellen de Halloween reeks en een Bud Spencer & Terence Hill film zijn maar hier is hij toch wel erg goed op dreef. Die kale gestoorde kop is al schitterend op zichzelf maar het is vooral het samenspel met de hartensmeltende Françoise Dorléac die erg leuk is. Dorléac hier op het hoogtepunt van haar schoonheid, vanwege een fataal auto ongeluk een jaar later zou het ook nooit meer verminderen, maar ook overduidelijk op het hoogtepunt van haar kunnen. Blijft toch enorm zonde dat we hier nooit meer van hebben kunnen zien. Degene die misschien nog het meeste de show steelt is Lionel Stander die de rol van gangster mag vertolken. Heerlijk rauwe stem en ook perfect ingespeeld op Pleasance en Dorléac. Zonde dat Jack MacGowran nog zo snel het loodje legt, had ik nog wel meer van willen zien. Let vooral ook nog op de 2e mooie Française die de film rijk is, namelijk Jacqueline Bisset, in een kleine bijrol aan het einde.

Met zo'n 6 films ben ik eindelijk aan de tweede film van Polanski gekomen waar ik een 4* aan kwijt kan. Vreemd dat dit dan weer als één van zijn mindere films wordt beschouwd maar dan weet ik in ieder geval waar ik achter moet gaan want al zijn 'klassiekers' à la Chinatown zijn mij al tegengevallen. Het trio Pleasance, Dorléac en Stander stelen de show in deze zwart-wit komedie.

4*

Deze film is zeker niet zo gelauwerd als een aantal andere Polanski's, maar dit wordt toch niet als een van de mindere beschouwd hoor. Heeft een zeer behoorlijke naam, al lijkt de film bij het grote publiek al een tijdje vergeten (misschien dat je dat bedoelt).

Kan ik me volledig bij aansluiten.

In de tijd dat Polanski nog één van mijn favoriete regisseurs was vond ik dit een geweldige film, maar nu ik hem na al die jaren terugzie ben ik toch wat minder enthousiast. Vooral doet dit me (té) sterk denken aan de "absurdistische" toneelschrijvers uit de jaren 60 zoals Beckett, Pinter en Ionesco, met de mysterieuze en nooit geziene baas (Godot, anyone?), de geïsoleerde situatie die zich uitstekend voor machtsspelletjes en veranderende relaties leent, de miscommunicatie, de plot die eigenlijk alleen maar uit de onderlinge verstandhoudingen bestaat, en het open einde. Allemaal zeer onderhoudend, prima gespeeld en met een goed gevoel voor zwarte en soms macabere humor, maar ook wel gedateerd op een manier die mij niet bijzonder vrolijk stemt.

Ja......FANTASTISCH !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

----------------------------------------------------

Tegenvallende film waarin een crimineel op de vlucht onderdak zoekt bij een pas getrouwd stel. Een simpele opzet wat op zich een prima film op had kunnen leveren. Maar de personages vond ik vrij irritant en niet alleen vanwege het acteerwerk. De humor was ook niet aan mij besteed hier. Wat mij betreft met afstand de minste film die ik van Roman Polanski heb gezien.

Polanski is zo'n regisseur die bij mij altijd wel een ruime voldoende scoort en hij stelt wederom niet teleur. Ik had geen idee wat ik van Cul-de-Sac moest verwachten -ik verwachtte Polanski goes Nouvelle Vague- en het blijkt een erg aangename film te zijn, vooral dankzij de acteurs, het goed gebruik van de fraaie locatie en een minimalistische maar effectieve plot.

Pleasance is op dreef als de enigszins neurotische kasteelbewoner, en ook Dorléac had meer in haar mars dan alleen maar mooi wezen. Leuk hoe zij de boel steeds probeert te laten escaleren onder de ongeruste blik van Pleasance. Lionel Stander heeft echt zo'n markante kop alsof hij 30 jaar in de boksring heeft gestaan, doet het ook prima, en het onderlinge gebekvecht tussen de drie, met korte tussenpozen van verbroedering, is grappig om te volgen. Ik vond de film eigenlijk ook niet echt inzakken, steeds als dat dreigde te gebeuren kwam er wel weer een leuke wending. En op het einde dan toch nog de geweldsuitbarsting die al lang aangekondigd was maar ik in dit geval wel had kunnen missen. Maar ja, hoe had dit dan moeten eindigen. Grappigste shot was wel die van de geschminkte kop van Pleasance terwijl de gewonde gangster "Doris" uitroept.

Verder kleine rolletjes van o.a. Jack MacGowran uit The Fearless Vampire Killers (hij blijkt trouwens een stuk jonger te zijn dan ik had gedacht) en een piepjonge Jaqueline Bisset als saaie modesnob.