Django Unchained (2012)

Redelijk goede film. Twijfel nog tussen een 3,5 of een 4. Wat ik wel weet is dat ik als minpunten heb dat de dialogen van Tarantino die ergens wel humoristisch ook veel te gemaakt zijn, wat het realistische en het grauwe van de western eruit haalt, en nefast is voor het tempo.

Verder wel sterke acteerprestaties, mooie beelden en lekker onderhoudend. Leuk voor wat vermaak, meer niet.

Maar weer eens een keertje herzien. Niet voor mij deze draak. Het blijft allemaal te gestileerd, teveel mooifilmerij, bizar slechte dialogen, scenes die verschrikkelijk gaan slepen en matig acteren. QT gaat per film een stapje terug en ik vrees dat de tijden van Reservoir dogs voorgoed voorbij zijn.

Dat heb ik dus ook.

Tarantino over geweld in zijn films: Quentin Tarantino interview: 'I'm shutting your butt down!' - YouTube

Vreemd dat ik nog niet op deze film had gestemd. Ik hoef er denk ik ook niet al te veel woorden aan vuil te maken! Het is gewoon een prachtig spektakel met fantastische gebeurtenissen en dialogen. Daarnaast weet de humor van Tarantino mij altijd wel te bereiken. Heerlijke rol ook weer voor Jackson.

Wat een heerlijke film, heb deze na het zien van the hateful eight van Tarentino nog eens aangezet en dan is dit toch van een heel andere orde vind ik. Deze film kan ik blijven kijken zonder me te gaan vervelen.

Deze eindelijk (af)gekeken.

Vorige keer na de Ku Klux-mutsdialoog afgezet. Wat is Tarantino toch geleidelijk aan getransformeerd van post-modernistisch filmgenie tot een achteroverleunende one-trick-pony. Niet dat hij niet goed is in wat hij doet, en ook niet dat de man geen vermakelijke films meer aflevert, maar na Kill Bill verandert slechts nog de setting, de inhoud blijft angstvallig gelijk.

Gelukkig valt er aan acteerwerk nog voldoende te genieten, met Waltz voorop en uiteraard (de beruchte handbloedscene van) DiCaprio. Verder wat scheve soundtrack-keuzes, lelijke kostuums en Zatoichi-bloedfonteinen maar toch vooral stijl-voorspelbaarheid troef.

Tarantino zou zichzelf moeten heruitvinden maar gezien de recensies doet hij dat met The Hateful Eight nog altijd niet. Zelfs een gerucht gelezen dat hij na zijn tiende film zijn regisseursstoel aan de wilgen hangt. Beter zorgt hij ervoor er met met een knaller tussenuit te knijpen. Want vooralsnog is zijn eerste film het beste. 3*

Zalige feelgood movie, dit keer geen pretentieus gedoe maar gewoon lekker genieten van alle beelden en muziek. Alleen die al te lange kamer scene en de erop volgende langdurige schietpartij had ie van mij mogen inkorten.

“I count six shots, nigger.”
“I count two guns, nigger.”

Django Unchained vind ik persoonlijk de minste Tarantino film die ik heb gezien. Maar zelfs een mindere Tarantino film is nog een stuk beter dan veel andere films en Django heeft zeker zijn sterke punten. Toch pakte de film mij niet gelijk zoals bijvoorbeeld Pulp Fiction, Reservoir Dogs, Kill Bill en Basterds mij wel gelijk grepen en niet meer loslieten. De reden dat Django mij minder pakte dan andere Tarantino films zijn de dialogen, het eerste erg langdradige uur en Jamie Foxx.

De dialogen zijn zeker in het begin gewoon wat inspiratieloos en waar ik bij andere films van Tarantino geamuseerd zat te luisteren naar allerlei bizarre monologen en dialogen vond ik het hier wat ongeïnspireerd oeverloos gebabbel. Vooral Waltz weet nergens de perfectie van Hans Landa te benaderen en speelt hier eigenlijk Landa's saaie tweelingbroertje. Gelukkig hoeft Foxx weinig te praten want dat vond ik ook een zwakke schakel in de film. Wat Tarantino films zo bijzonder en ongelooflijk vermakelijk maken zijn niet alleen de woorden maar ook de acteurs die ze uitspreken. Of het nou Thurman, Travolta, Waltz, Jackson, Madsen, Roth, Keitel, Pitt, Kruger, Fassbender, Russell of Leigh is, het zijn kleurrijke acteurs die wel raad weten met de Tarantino gekte. Foxx steekt daar schril bij af en lijkt zich nergens thuis te voelen in een Tarantino film. Als laatste heb ik mij echt door het eerste uur moeten worstelen en met moeite heb ik het volgehouden. Het was pijnlijk saai en het western element boeide eigenlijk geen moment. Waarom Django toch een ruime voldoende krijgt is het tweede gedeelte als DiCaprio en Jackson hun acteerkunsten mogen vertonen. Met waanzinnig spannende scènes, expliciet geweld, een excellerende DiCaprio en Jackson en een bruut einde weet Tarantino er toch nog een meer dan geslaagde film van te maken. En als de muziek (cowboymuziek en hiphop door elkaar) dan ook nog zo’n aanstekelijke werking heeft mag Django best wel een klein filmfeestje genoemd worden.

typische tarantino met zoals gewoonlijk steengoede acteurs en de gekende bullshitdialogen.
De Caprio en johnson amuseerden zich geweldig en foxx mocht er ook wezen.voor mij een dikke 4.5.

Film starte heel goed veel humor en tempo. Heb echt veel gelachen met de Kkk. Maar verder in de het verhaal werd alles langdradig en inspiratieloos. Hier en daar wel nog een opflakkering. Maar te weinig om de lange speelduur goed te maken

Een stapje terug weer na het geweldige Inglourious Basterds. Wat weer een flinke stap in de goede richting was na het verschrikkelijke Death Proof. Laatst het intense en geweldige Hateful Eight gezien en wil daarom wat Tarantino films herzien.

Django Unchained is een ode aan de spaghetti westerns en aan het karakter wat geweldig is neergezet door Franco Nero, Django. Iets wat ook in vele andere Tarantino films terug te vinden is, is die liefde voor dit genre. In beide Kill Bill films is dat duidelijk en ook in IB is er veel terug te vinden. Nu maakt hij dan zijn eerste western die zich ook daadwerkelijk in die periode afspeelt. En dat is goed gelukt. Verhaal is best leuk, ware het niet dat Tarantino in zijn verhaal en vooral in zijn dialogen weer wat de bocht uitvliegt op momenten. Voelt af en toe weer erg geforceerd, dat had ik dan weer helemaal niet met zijn meest recente film. Gelukkig gaat hij hier niet terug naar het Death Proof niveau en weet hij zich voldoende in te houden en de schade beperkt te houden. Er zijn toch een hoop goede momenten in Unchained te vinden. De scene met Big Daddy en zijn gang en de zakken is een erg leuk moment en een van zijn best geschreven scenes uit zijn oeuvre. Ook de uitspatting van DiCaprio is werkelijk schitterend om te aanschouwen. Al duurt de rest van de scene gewoon te lang. En dat is een probleem waar ook de rest van de film een beetje mee te kampen heeft. De vaart gaat er soms net even wat te veel uit. Gelukkig weet de film zich op momenten weer goed te herstellen en komt met een aantal erg sterke momenten. Verder is de actie erg goed en komt de film met een aantal goede shoot-outs met een hoop bloed.

Zoals bij elke Tarantino film is er een enorm grote dichtheid in zijn verhalen vol met leuke details en dialogen die eenmaal Tarantino op dreef is, erg goed kunnen werken. Zelfde geld ook voor de film en de elementen en onderwerpen die hij gebruikt. Daarin helpen ook zijn muziek keuzes, die ondanks de kwaliteit van zijn films, allemaal even briljant zijn. Hier wordt er weer veel muziek gebruikt van Morricone en ook muziek van Bacalov, die net als Morricone een van de grootheden in de Spaghetti western tijd was.

Foxx is erg goed als Django. Hij weet de film goed te dragen. Dit doet hij samen met Waltz, die helaas toch wat in herhaling kan vallen en hetzelfde trucje als in IB laat zien. Al is laatstgenoemde op momenten heel erg sterk. Beide worden compleet weggevaagd als DiCaprio ten tonele verschijnt. Prachtig spel laat hij ons hier zien. In de "Ben" Die speech en de opvolgende uitspatting is een genot om te kijken. In minder positieve zin heb ik me kapot geërgerd aan het spel van Jackson. Niet aan zijn personage, maar de manier waarop hij zijn karakter benadert spreekt me gewoon niet aan. Vind het karakter niet helemaal bij hem passen. Maar komt misschien ook een beetje door de geforceerde manier waarop hij geschreven is.

Zelfs in een ietwat mindere Tarantino is het genieten van het filmtechnische aspect. Richardson doet het fantastisch en levert erg mooi werk af. De helaas te vroeg overleden J. Michael Riva heeft een fantastische production design afgeleverd. Alles ziet er erg mooi uit. Eigenlijk is alles van een erg hoog kwaliteit hier.

Een film met een aantal fijne ups, maar ook weer veel downs. Erg onevenwichtig geheel waarin de negatieve punten toch goed worden opgevangen door hele fijne positieve punten. Maar helaas niet net niet goed genoeg voor dat laatste zetje naar een iets hoger cijfer.

wat ontzettend jammer dat het ook meer komedie was.
Hierin was de film vrij voorspelbaar wat er ging gebeuren, en was ook elke keer heel de spanning eraf.
Kon me hierdoor ook niet inleven in de personages.
Lange zit.

mooie decors, goed geacteerd, maar vanwege de manier ( zwarte) komedie sloeg het bij mij allemaal mis.

Wij zijn het vaak met elkaar eens, maar wat Tarantino betreft kunnen we niet rechter tegenover elkaar staan. Ik heb het echt 180 graden andersom:

- Death Proof veruit zijn beste, vanwege de energie en het plezier dat eraf spat
- Inglourious Basterds flinke tegenvaller, veel te veel te lange, oninteressante passages
- Django Unchained de beste sinds Death Proof, ondanks zijn forse lengte steeds weer een erg fijne, grappige zit
- The Hateful Eight zijn minste tot nu toe, is lang om het lang zijn en lijkt bij vlagen een parodie op zichzelf te zijn

Zal vast een lijn in zitten. 🙂

Haha, dat viel me ook al op, ja. Ik denk dat we het nooit eens zullen worden over Tarantino, hoewel we het bij de Kill Bill's en Pulp Fiction wel weer met elkaar eens zijn. Al zullen we waarschijnlijk wel weer verschillende dingen aan de films waarderen. Bij Jackie Brown dan weer niet. Die staat bij mij op 1* 😇

😱 Beste soundtrack ooit!

Ik ga ze binnenkort allemaal maar weer eens goed checken. Heb het idee dat ik vooral JB en RD meer naar hun status heb beoordeeld dan naar wat ik er zelf écht van vind.

Inderdaad een erg toffe soundtrack. Maar de beste ooit, nee. Was ook van plan ze allemaal te herzien. Tot nu toe ben ik bij deze eerste herziening blijven hangen. Gaat er binnenkort wel van komen. Ik denk juist dat ik JB net iets te kort heb gedaan in beoordeling.

Laatst gekeken en het is toch wel een hele mooie film. Christoph Waltz weer met een fantastische rol.
Ook Jamie Foxx en Leonardo DiCaprio zijn geweldig in deze film.

Het enigste minpunt naar mijn idee vond ik de ietwat langdradige scènes in het middenstuk maar dit gevoel ging weer weg toen Mr. Candy (Leonardo DiCaprio) ten tonele kwam.

Ik vond Tarantino's Inglourious Basterds wel een betere film.

Deze film is mij altijd bijgebleven. Heel origineel in elk concept. (Muziek, setting, montage, script) Geweldig acteerwerk van natuurlijk de altijd geweldige Samuel L. Jackson en Leonardo Dicaprio.
Enige jammere vind ik, zoals bij elke Tarantino, is dat het wel altijd geniaal is in script/scenario, maar het nooit echt een diepgaand verhaal zal zijn die echt je zenuwen kietelt. Het zal nooit een discussie veroorzaken, of je laten nadenken over bepaalde onderwerpen.
Al met al een Tarantino meesterwerk, zoals alleen deze man dat kan!

Zeer onderhoudende en soms harde western van Quentin Tarantino.Quentin op zyn best maar dat geld ook voor From Dust Till Dawn.Heeft ook een paar mindere films maar daar maal ik niet om als hy maar verder doet op
zyn elan van deze twee films(vergeet nog Pulp Fiction te vermelden als zeer goede film)

Blijft geweldige film, na Pulp Fiction en Kill Bill m.i. z'n beste.

Geweldige film dat wel, maar teveel gejat van andere films ( wat hij altijd doet maar bij deze wel heel erg veel) net zoals de soundtrack alleen maar de ouwe western songs het beste zijn zoals die uit de Trinity film(s).

Was zeer benieuwd hoe Tarantino het er af zou brengen in het Western genre, dat is namelijk ook niet voor iedere regisseur weggelegd. Ik moet zeggen, Tarantino heeft betere films gemaakt, vandaar mijn beoordeling van 4.
Daar waar hij in Basterds de dialogen van vooral Waltz liet exceleren, is de rol die Waltz nu speelt een beetje een remake van zijn rol in Basterds, hij acteerd niet slecht, maar sommige scenes kon je zo naar Basterds verplaatsen. Fox speelt uitsteken de zwijgende revolverheld en uiteraard kun je zo langzamerhand wel zeggen, Jackson is weer gruwelijk solide als oude grijze zeer sluwe huisbediende, maar de show wordt naar mijn mening gestolen door DiCaprio, meer en meer ontwikkeld hij zich tot een zeer veelzijdig acteur. Het is niet alleen de rollen van DiCaprio, Fox en Waltz die de film dragen, ook het verhaal, de daarbij gepaard gaande actie en de muziek completeren het geheel.
Jammer dat Waltz hier wat steekjes laat vallen, maar ondanks dat is Django een zeer goede film.