Django Unchained (2012)

royals schreef:
Maar ja, Tarantino gaat vaak voor goedkoop effectbejag, wat in is

Capablanca schreef:


Dat is niet altijd zo geweest. Met Reservoir Dogs en Pulp Fiction was hij trendsetter. Als ik leraar wiskunde was, zou ik aan de hand van het werk van Tarantino aan de klas uitleggen wat een neergaande lijn was...

royals schreef:
En niemand heeft het over het groffe racistische taalgebruik en het overmatig bloedige gebruik van geweld? Dat zien we door de vingers?

tbouwh schreef:
baspls eens met veel van je kritiek, voor mij was vooral het laatste gedeelte van de film té destijds (dat is ook alweer even geleden trouwens). Wat ik wel denk, is dat veel scènes regelrechte parodieën zijn, waarbij je niet te veel moet inzoomen op het muziekgebruik, de historiciteit of de humor. Denk bijv. aan die witte lakens, en Inglorious Bastards heeft hier nog veel meer een handje van... Good job, als je die op historisch vlak wilt gaan bekritiseren

baspls schreef:
Ik heb een soort haat-liefde verhouding met Quentin Tarantino. Aan de ene kant vind ik zijn films cinematografisch erg sterk en waardeer ik de knipoogjes naar oude cultfilms. Aan de andere kant vind ik zijn films veel te traag, inhoudsloos en erger ik me eraan dat hij soundtracks van andere films steelt. Vandaar dat ik lang heb gewacht om mijn volgende Tarantino-film te bekijken. Aangezien Django Unchained zo wordt gewaardeerd en de originele Django me pas goed was bevallen heb ik hem nu dan toch een kans gegeven.

Op de naam, de geweldige titelsong, de leuke cameo van Franco Nero en de gemaskerde bende na heeft de film eigenlijk helemaal niets met Django te maken. Django is hier een negerslaaf die door de excentrieke Duitse Tandarts/Premiejager Dr. King Schultz wordt vrijgekocht. Schultz wil de premie op de oude meester van Django verzamelen. Django blijkt talent voor het premiejager te hebben. Uiteindelijk gaan Schultz en Django samen opzoek naar Django's geliefde Broomhilda.

Christoph Waltz was wel leuk in zijn rol en Jamie Foxx was vele male beter dan ik had verwacht. Samuel L. Jackson speelt eindelijk eens niet de stoere neger, maar heeft een geinige rol als de norse oude huisslaaf.

Het leek er op dat we eindelijk eens een normaal verhaal voorgeschoteld kregen van Tarantino, en dat was grotendeels ook zo. Maar helaas, hij kan het weer niet laten, ondanks het serieuze thema zit de film boordevol met ongelovelijk misplaatste en flauwe humor. En dat is nog niet alles, naast de flauwe humor is er ook weer Tarantino's absurd bloederige geweld. Volgens mij heeft de beste man ook een soort Blaxploitation-fetisj want dit is nu al de zoveelste film van hem waar ik negers en racistische hillbillies het tegen elkaar zie opnemen. De historische incorrectheden waren ook ergerlijk in deze Western. Mothafucka's hadden ze nog nier in de 19e eeuw, Tarantino.

De film is wel erg mooi opgenomen, maar het is jammer dat niet de hele film een jaren '60 uitstraling heeft zoals in het begin. De rare zooms hadden ook niet gehoeven, erg fout. De film heeft erg mooie muziek in de soundtrack, alleen jammer dat het allemaal gejat is. Ik kan toch geen Western kijken met de themesong van Under Fire eronder ge-edit (erg mooie muziek van Jerry Goldsmith overigens) en ik kan me goed voorstellen dat Ennio Morricone boos was over de manier waarop Tarantino zijn muziek gebruikt. De mooie muziek van de Meastro past namelijk meestal totaal niet bij de scènes waar het vluchtig onder is ge-edit. En die rapmuziek... in een Western, Tarantino daarvoor ga je gegarandeerd naar de hel.

Ok, Django Unchained is net als Pulp Fiction, Reservoir Dogs en The Hateful Eight een vermakelijke film die mooi is opgenomen, goed acteerwerk heeft en een aantal gave actiescènes. Maar net als eerder genoemde wordt de film belachelijk overgewaardeerd door iedereen. Top 250? Gemiddelde van meer dan 4 van de 5 sterren? Ik zal nooit begrijpen wat de elite ziet in de films van Tarantino. Het is zo storend dat de film gedeeltelijk het niveau heeft van een flauwe komedie en dat Tarantino niet weet dat hij zijn scènes veel te lang uitrekt. Ik geef Django Unchained toch een ruime voldoende, ik wil niet oneerlijk zijn. Het is inderdaad een van Tarantino's beste werken, maar het is absoluut geen meesterwerk.

royals schreef:



Ik vind dat je dat goed hebt gezegd over die misplaatse humor. Ik bedoel je kunt racisme, bevoordeling, generalisatie, of bloederig geweld nog zo goed inpakken en afdoen als onschuldige humor en vermaak, het blijft racisme en geweld. Na de zoveelste film van dit soort 'goedkoop effectbejag' gaat Tarantino me irriteren en vervelen. Na ja, dat had ik eerlijk gezegd al na Reservoir Dogs. Die vond ik al veel te geweldadig.