Argo (2012)

Uitstekende film. Ik kende de geschiedenis van dit verhaal niet, dus ik liet me maar verrassen. Affleck werkt dit waargebeurde verhaal uit tot een spannende thriller, die vooral in de laatste drie kwartier enorm boeit en de spanning zo hoog laat oplopen dat ik ademloos zat te kijken.
Het verhaal wordt prima uitgewerkt, wat er door Affleck en z'n scenarioschrijvers is toegevoegd of weggelaten weet ik niet, maar het is een boeiend en goed te volgen verhaal.

Qua acteerwerk zit deze film ook wel snor. Ikzelf heb geen hekel aan Affleck, ook in deze film zet hij weer een degelijke, solide rol neer. De overige acteurs doen het ook prima waardoor het realisme van de film niet wegzakt.
Toen de ondertiteling verscheen was ik razend enthousiast, en dat ben ik nu, enkele dagen later, nog steeds.
Vier dikke sterren!

Verschrikkelijk!

Ondanks de talloze historische onjuistheden is dit toch een sterke film. Ik vond het spannend van het begin tot en met het einde. Films die gebaseerd zijn op 'waargebeurde verhalen' moeten altijd met de nodige korrels zout worden genomen. Er zijn altijd veel verdraaiingen om het voor de kijker aangenamer te maken. Als je correcte informatie zoekt, moet je documentaires kijken. Enigszins is dat zeker spijtig, want ik vermoed dat de meeste mensen die deze film hebben gezien niet het ware verhaal kennen en deze prent als volledige waarheid aannemen.

Ik vind Ben Affleck als acteur niet bepaald slecht of goed en dat is in deze film weer hetzelfde, maar de film zelf is in mijn ogen geslaagd in zijn opzet.

Ik had eigenlijk een veel meer politieke film verwacht. En het begon ook zeker niet erg veelbelovend met een hoop pro-Amerika en anti-Iran propaganda. Maar gaandeweg werd het wel een spannende film die van begin tot einde wist te boeien. Alleen het allerlaatste einde had voor mij niet zo nodig gehoeven. Maar goed, het blijft dan natuurlijk ook een Amerikaanse Hollywood film. Al was dit zeker geen slecht exemplaar.

Mooi en spannende film. Goed en mooi gevisualiseerde film -camera werk, set en omgevingen- om de sfeer en looks van die tijd weer te geven.
De film had soms misschien ietsjes minder langdradig kunnen, maar verder niks negatiefs op aan te merken.

Hier sluit ik mij bij aan. Enige toevoeging: Er was wel veel pro Amerika en veel anti - Iran. Toch weer Amerikaanse Propaganda.

Heerlijke film!!

Jammer hoe Affleck de film heeft laten eindigen. Eeuwig zonde.

Vermakelijk vrijdagavondfilmpje dat verder niet al te veel voorstelt. Paar grappige one-liners in de eerste helft plus de authentieke aankleding maken het leuk. Minder authentiek vond ik de voorstelling van Teheran eerlijk gezegd (de film is deels geschoten in Istanbul). Tegen het einde probeert Affleck drie of vier keer hetzelfde trucje op te voeren om spanning te creëren, door iets telkens net op het laatste moment te laten aankomen. Vrij slap, zeker als je dan ook nog legerwagens achter een vliegtuig aan laat racen. Vervolgens moeten er nog enkele Hollywood clichés worden gebezigd voordat de film kan eindigen; held Affleck als "the strong, silent type" die z'n eeuwige roem misloopt en een lachwekkende verzoening met z'n vrouw terwijl op de achtergrond de Amerikaanse vlag fier wappert. Dat er dan niemand is in zo'n heel filmteam die op het idee komt om dat eens een keer níet te doen...

Vond hem nu net op TV spannender dan indertijd in de bios. Weird. Beter dus dan de eerste keer, toen ik er maar 2.5 ster voor over had. De Fake Argo posters moeten nu een fortune waard zijn. Was de Hollywood connectie op zich niet risky? Had dat dan toch niet een volledige Canadese productie moeten zijn... met een studio adres in Canada?

Net als The Town heb ik deze film al zo'n twee jaar liggen en nu pas gekeken.
Tja, heb altijd moeite gehad om een film met Affleck te bekijken, maar in Gone Girl zette hij wel een perfecte rol neer.
Deze politieke thriller speelt zich af in de eind jaren '70, ziet er ook zo uit en is ook ouderwets spannend. Affleck weet er toch een boeiende film van te maken met aardig acteerwerk en past dat baardje wel goed bij 'm.

''This is what I do. I get people out. And I've never left anyone behind.''

Argo (2012) is een film waarbij ik werkelijk waar de gehele speelduur aandachtig heb
zitten kijken.

Spannend verhaal, goed acteerwerk, sterke cast en niet te vergeten een uitstekende
regisseur.

Van begin tot het eind heb ik mijn eigen geen moment verveeld. 4 solide sterren van
mijn kant.

Argo is een originele film over het conflict tussen Iran en Amerika. De film begon zeer snel met de proloog. Uiteindelijk zal het toch nog spannend blijven tot de laatste 5 minuten.

Ben Affleck acteert uitstekend. Hij ging volledig op in zijn rol. De andere acteurs deden het ook niet slecht.

Heel de film dacht ik dat ik hier met fictie te maken had. Maar het bleek dat alles echt gebeurt was. (Dat ligt aan mij. Ik werd later geboren...)
Een toffe film om naar te kijken. Ik geef hem dan maar een 3.5*

Ik zie hier matige scores van een paar trouwe klanten en ik kan hun argumenten niet eens tegenspreken. Toch heb ik hier van genoten. Ja, het is retespannend en daar draait het toch om. De bestorming van de ambassade is echt beangstigend en dat was het ook natuurlijk.…
Affleck speelt zonder te veel ophef. Ik vind het bepaald knap ook dat het standpunt van de 'revolutionairen' toch aan bod komt en dat nergens onder het tapijt geveegd wordt dat de VS daar inderdaad een smerig spel gespeeld hebben. Veel kritischer hoeft voor mij echt niet.
En die Amerikaanse vlaggen in de voortuin… die staan daar echt hoor.
Goede film.

“This is the best bad idea we have, sir. By far.”

Argo is een razend spannende film en een indrukwekkend staaltje vakmanschap van regisseur Ben Affleck. Het verhaal gaat over de zes Amerikaanse diplomaten die ternauwernood konden ontsnappen na een bestorming van de Amerikaanse ambassade in Iran in 1980. Ongeveer vijftig mensen werden gegijzeld maar deze zes personen konden schuilen in het huis van de Canadese ambassadeur. Argo gaat over de inspanningen die zijn verricht om hen uit Iran te krijgen.

Uiteindelijk kwam Tony Mendez op het idee om de zes door te laten gaan voor Canadese filmmakers. De film kan je eigenlijk in drie delen opsplitsen. Het eerste deel is de aanval, het schuilen en het idee om een hele film op te tuigen zodat het allemaal zo geloofwaardig mogelijk lijkt. Het tweede deel in Los Angeles is humorvol met de inspanningen van allerlei personages om de film en de werkzaamheden voor de film zo echt mogelijk te laten lijken. En het derde gedeelte speelt zich af in Iran met Tony Mendez die er alles aan doet om de zes diplomaten Iran uit te krijgen. Dit laatste gedeelte is ontzettend spannend en ook al weet je de uitkomst, het gedeelte op het vliegveld is ijzingwekkend. Affleck speelt Tony Mendez en brengt het er goed vanaf. Stil, stoïcijns, vindingrijk en krachtig, Affleck weet het allemaal goed te spelen. De zes diplomaten worden door de acteurs en actrices goed gespeeld maar echt beklijven willen ze niet. Iets te kleurloos. Alan Arkin en John Goodman kun je nooit van kleurloosheid betichten en ook hier zijn ze weer de smaakmakers. De film is redelijk serieus (dat moet ook wel) maar deze twee acteergrootheden zorgen voor wat luchtigheid. Argo is een gedegen gemaakte film die door de acteerprestaties, humor en razend spannende scènes blijft boeien.

Ben Affleck, een acteur die ooit begon als zeer middelmatig acteur, heeft als regisseur de laatste jaren zijn ware roeping gevonden en lijkt tegenwoordig ook zijn beperkte capaciteiten als acteur te herkennen en op een degelijke manier te benutten.
In deze film doet hij het meer dan behoorlijk als man van de CIA, die een gewaagde reddingsoperatie in het hart van Iran op touw zet.
Hoewel men de waarheid van dit verhaal waarschijnlijk met een behoorlijke korrel zout zal moeten nemen, is het allemaal met een ongelooflijke vakkundigheid in beeld gebracht en wordt het tweede deel van deze film zo spannend gebracht dat het zout best wel smaakt.
Iets waar men slechts zelden in slaagt en wat hier wel perfect is gelukt is het uitbeelden van de tijdsgeest waarin het verhaal zich afspeelt, meteen ook het sterkste punt van deze film. Het keek weg alsof je naar een film zat te kijken van eind jaren 70.
zeer goed.

Mij toch niet geheel bevallen deze argo. Film begint goed vond ik maar na een half uur begon het echt wat saai te worden vond ik. Moet eerlijk zeggen heb mij moeten bedwingen om hem niet af te zetten. Kende het verhaal niet, nochtans films die op waargebeurd verhaal gebasseerd zijn vind ik meestal wel boeiend. Maar deze vond ik echt saai. Tot op het vliegveld. Dan zat ik in eens op het puntje van men stoel en keek ik geen seconde weg. Spijtig want laatste 40 a 45 min vond ik geweldig. Dus zit een beetje met gemengde gevoelen. Langs een kant saai waar ik hem bijna wou afzetten en langs andere kant tegen het einde is hij geweldig. Cast acteerd wel zeer goed. Misschien als de film een half uur korter was geweest. Maar geef mij toch maar the town van affleck die ik veel sterker vind. Door gemende gevoelens bij deze geef ik hem een 6/10

Goede film. Niet zo meesterlijk als Zero Dark Thirty, maar komt in de buurt.
De idiotie dat dit echt gebeurd is draagt de film.

Sterke film. De start is goed met het kaderen van de context, waarna de spanning blijft voor het bedenken van een opzet. Die spanning wordt goed opgedreven in het slot van de film, waarbij ik regelmatig op het puntje van mijn stoel zat, ondanks dat de uitkomst van het verhaal me bekend was. Ook al werden een aantal zaken aangewend die in real life niet waren voorgekomen om extra suspense te creëren, dit kwam het verhaal echt ten goede. Ben Affleck speelt een sobere rol en eigenlijk is er niemand die er op dit vlak bovenuit steekt, maar alle acteerprestaties zijn wel de moeite. Aangenaam verrast door deze film.

Argo fuck yourself

Ben Affleck als acteur is nooit echt mijn ding geweest, maar naar het schijnt was zijn regisseurscarrière wel interessant. Momenteel heeft hij vier films op zijn naam staan en die worden allemaal toch vrij goed beoordeeld, al is Live by Night wel wat in vrije val aan het gaan precies. Van de drie overige films leek Argo me de interessantste zijn en dus zodoende eens de gok gewaagd.

En ik ben tevreden met die gok. Films over film doen het altijd wel goed ten huize Metalfist en Argo is daar geen uitzondering op. Gebaseerd op waargebeurde feiten, hoewel Affleck hier en daar wel een loopje met de werkelijkheid neemt, is dit vooral een spannende film geworden die van het begin tot het einde blijft boeien. Hier en daar gaat de regisseur wel wat de mist in (wanneer gaan ze in Amerika eens afleren dat shots met zo'n wapperende Amerikaanse vlag op de achtergrond er nogal belachelijk uitzien) en kiest hij af en toe iets te vaak voor de platgetreden spanningsmomentjes (Lester en John die worden opgehouden door een filmcrew terwijl in hun 'kantoor' de telefoon aan het rinkelen is omdat er iets door de douane geverifieerd moet worden) maar over het algemeen werkt het eigenlijk allemaal behoorlijk goed. Toffe aankleding ook met dat eind jaren '70 sfeertje en sowieso wel fijn om te zien hoe die nepfilm nu eigenlijk tot stand komt.

Niet zo'n fan van Affleck als acteur dus, maar ik moet zeggen dat dat de afgelopen jaren wat begint te beteren. Zijn invulling van Batman is al goed en ook de rol van Tony Mendez gaat hem goed af. Beetje vreemd wel dat hij zichzelf cast voor een Latino rol, toch afgaande op de naam van het personage, maar hij doet het dus goed. Fijne supporting cast ook met onder Bryan Cranston, John Goodman en Alan Arkin. Zeker die laatste twee blijven leuk op elkaar ingespeeld. Verder valt vooral de detaillering nog positief op. Vond de zes gegijzelden nu niet echt altijd van een even hoog niveau, maar wanneer je dan op het einde die echte paspoorten naast de acteurs ziet staan.. Dan neem je toch je hoed af voor de casting en het make-up department..

Toffe film over een interessant onderwerp. Historisch gezien dus niet helemaal juist, maar Affleck maakt de juiste keuzes qua spanningsboog. Vooral knap dat hij zich niet laat leiden door actievolle ontsnappingscènes, maar eerder voor zo'n 90% de kaart van de suspense kiest. Dat en een toffe cast maken van Argo een erg fijne film. Benieuwd naar de rest van zijn oeuvre.

4*

Tijd voor herziening, maar de film is nog niets ingeboet. Geweldig hoe Affleck er in geslaagd is om dit verhaal spannend te maken. Geen grootse actiescènes, je weet quasi wat er gaat gebeuren, gezien de waargebeurde feiten, het is vooral politiek dit en toch zit je op het randje van je stoel. Ok, het de waarheid is hier en daar wat verdraaid, maar dit is bij elke film het geval. Vakmanschap en het bewijs dat Affleck een veel beter regisseur is dan acteur.

Tegenvallende film.Totaal geen actie en de film sleept zich maar voort.Omdat je weet hoe het afloopt is er verder niet veel echte spanning.Er zijn wel betere films in dit genre.

Niet veel spanning??? Omdat ik wist dat het echt gebeurd is, werd ik net gek van de spanning. Ik word al gek van de stress als een vliegtuig overboekt is. Moet je jezelf maar eens indenken wat die mensen moesten doormaken om uit die hel te geraken… om gek van te worden.

Ik hou helemaal niet van films over historische gebeurtenissen maar deze film vond ik toch erg leuk en spannend. De film is intelligent gemaakt en het is niet moeilijk mee te leven met de personen die bovenal hun zenuwen onder controle moeten houden (en waarbij Mendez die hen door het avontuur sleept helemaal een supercoole kikker is). Op het eind komen alle mogelijke struikelblokken wel erg gekunsteld samen, waarbij je dan wel weet dat het ze toch gaat lukken.

Geweldige film! Ik zat op het puntje van mijn stoel.

Het blijft verbazingwekkend hoe Hollywood-regisseurs het presteren om vooral niet recht te doen aan de complexiteit van een conflict of aan de ervaringen van burgers in de regio, maar het leed van witte mensen met een Amerikaans paspoort uitvergroten en belangrijker maken. 'Argo' (2012) biedt nog wel zo'n mooie aanzet naar nuance en kritische beschouwing, met een zelfreflexief uitgangspunt waarin het fictieve een toevoeging vormt op de nieuwsberichten van die tijd. Het gefictionaliseerde trauma blijft echter wit en Amerikaans, waarbij de Iraniërs bijna een decorstuk zijn in een politieke omwenteling die hun levens zou beïnvloeden tot op de dag van vandaag. Als Iraniërs niet schreeuwend en tierend samenklonteren tot een gezichtsloze groep met enge spandoeken, dan zijn het wel de barbaren met baarden uit zoveel andere portrettenringen van het Midden-Oosten - compleet met een verzonnen einde waarin alle remmen los worden gegooid en de spanning wordt opgeklopt met nog meer bombast.

Ik ben het niet eens met je kritiek, Donkerwoud. De filmmaker heeft wel degelijk aldoor nuance en zelfkritiek gegeven door constant te benadrukken - ook door de Amerikanen in de film zelf - dat de Amerikanen de sjah steunden en hielpen met de folteringen zodat de kijker constant wordt duidelijk gemaakt dat de Amerikanen aan de verkeerde kant van de geschiedenis stonden en dat het totaal begrijpelijk is waarom de Iraniërs de Amerikanen zo haatten. Zelfkritischer dan dat kan het echt niet worden. En ja, vervolgens gaat het wel over die zes Amerikanen en niet over de Iraniërs, zodat die inderdaad worden gereduceerd tot decor, maar dat vind ik logisch als de film door Amerikanen wordt gemaakt en de film ook over de Amerikanen in Iran gaat: zo'n film over bv. de folteringen van Iraniërs door de sjah is in wezen meer een deel van de Iraanse geschiedenis en kan beter door een Iraanse filmmaker worden gemaakt. Als een Amerikaan daar een film over zou maken dan zou dat een soort 'historical appropriation' zijn (bij wijze van variant op 'cultural appropriation')...

En daarin zit voor mij het verschil tussen iets vertellen en benoemen of het invoelbaar maken. De contextualisering die jij terecht aanstipt, wordt hooguit voorbehouden aan het archiefmateriaal of de enkele dialogen over de context van het politieke conflict, maar het is nauwelijks terug te zien in de gefictionaliseerde passages. Als er een Iraniër doodgaat ligt dat altijd in het verlengde van een Amerikaanse blik; het is erg omdat een Amerikaan het ziet en er een dreiging in ziet voor zijn/haar leven, terwijl het getoonde daarmee impliciet (en waarschijnlijk zelfs onbedoeld) niet los gezien kan worden van de Amerikaanse ervaring. Er is welgeteld één Iraans personage - de huishoudster- die met naam en toenaam wordt genoemd en waar we enige mate van sympathie naar mogen voelen, maar dat is een functionele bijrol die het goede doet door de Amerikanen niet te verlinken. Als je het al zelfkritiek zou willen noemen, dan komt dat in ieder geval onvoldoende tot uiting in het gefictionaliseerde gedeelte.



Wil ik op ingaan, maar er staat iemand voor de deur om het huis uit te gaan.

Schreef ik n.a.v. Argo (2012)

Vlak voor mijn vertrek naar Iran zag ik het Ben Affleck-vehikel Argo, waarin het verhaal verteld wordt van de bestorming op de Amerikaanse ambassade in Teheran. Tegenwoordig is deze historische plek een museum. Op de muren eromheen zijn schitterende spotprenten getekend om het Amerikaanse imperialisme op de hak te nemen. Een pistool dat de stars and stripes op de Amerikaanse vlag als schietschijf gebruikt. Het vrijheidsbeeld als een uitgemergeld karkas. Exploderende helikopters en ander oorlogstuig. Het grappigste detail is een Amerikaanse vlag die op het wegdek is getekend, waardoor er steeds vieze autobanden over dit iconische symbool rijden.

Eenmaal in de ambassade hebben de tekenaars die punkachtige symboliek doorgezet. Een dikke 'American Joe' als helikopterpiloot die venijnig door zijn vliegeniersbril loenst, terwijl er een vette sigaar uit zijn mondhoek bungelt. Uitgemergelde kinderen in verschillende conflictgebieden. Vredesduiven die in obese meeuwen veranderen. Alle visuele (en ideologische) agressie kan echter niet verhullen dat we ook hier alleen vriendelijke Iraniërs ontmoeten. Het meest opzienbarend: een groep militairen die, trots, poseert voor de befaamde portretten van mijn moeder.

Waargebeurd sterk verhaal dat wellicht nog meer draagkracht kende in Amerika o.w.v. het patriottisme. Maar ook als "neutrale" kijker intrigeert deze film. De sfeer is beladen, soms benauwd, en toch zijn er af en toe wat komische elementen in verweven die het geheel net dat tikkeltje minder zwaar - en daardoor toegankelijker - maken. Zeer behoorlijk dus, maar bevat net iéts te weinig (buiten historiek) om voor mij als echte topper geclassificeerd te worden. Toch zeer verdiende 3,5*

Een sterke, spannende film gebaseerd op ware feiten. Een leuke sfeerschepping (ik vind films die zich in de jaren '70 afspelen altijd wel leuk) en goede acteerprestaties. Af en toe een beetje humor ook, vooral met Alan Arkin en John Goodman. Ook Ben Affleck, die er leuk uitziet met een baardje, doe het goed. Ik vond het bijzonder leuk om een stukje Dire Straits te horen in deze film, één van mijn favoriete bands.

Zeer spannende drama Thriller, naar waargebeurd. Vooral naar het einde toe werd ik bloed nerveus van de spanning. Wat een heldendaad door Tony Mendez, wat een angsten moesten die mensen doorstaan. Top acteurs.

Argo stond al lang op mijn lijstje, maar glipte er steeds vantussen. Wegens een nominatie destijds op de Oscars voor (onder meer) beste film - een lijst die ik systematisch afwerk - lagen de verwachtingen best hoog. En deze verwachtingen werden grotendeels ingelost.

Het begint overigens best leuk met een kort geschiedenislesje over Iran, speels en illustratief, duidelijk en boeiend. De toon werd gezet, maar het losse lesje stak wat af met het monotone stijvere vervolg van de film. Toch weet Affleck een bepaalde sfeer en beeld te creëren van de moeilijke diplomatieke situatie waarin de VS en met uitbreiding Canada en het Westen zich bevonden. De omwenteling in 1979 was me bekend, de hakkelijke situatie van de zes Amerikaanse burgers minder, laat staan de op touw gezette nepfilm. Absurd verhaal, surrealistisch, maar net daarom ook geloofwaardig. Even absurd was trouwens de kinderarbeid om alle papiersnippers bijeen te puzzelen. Ongeacht de ernst zag ik er toch wat de "humor" van in. Affleck slaagt erin ook de spanning erg hoog te houden. Zeker op de luchthaven. Je weet wel hoe het afloopt, maar toch zat ik op het puntje van mij stoel. Geen idee trouwens of het in werkelijkheid ook zo spannend was, ik betwijfel het toch ... ook bij het telefoontje van die overijverige Iraanse agent naar de filmstudio - en het feit dat dit cruciaal bleek - trek ik zonder kennis van zaken weliswaar - in twijfel.

Desalniettemin genoten van de film door de historische context en het plan om een nepfilm te creëren. Goodman en Arkin zorgden daarbij voor de luchtige noot. Toagenkelijke film die het niet te complex maakt, maar toch serieus blijft. Het blijft tevens hallucinant vast te stellen hoe hypocriet het Westen handelt of handelde met hun plaatselijke machtspionnetjes om wat dollars of olie. De generaties later mogen het steeds uitmesten ...