Argo (2012)

Een sterke, spannende film gebaseerd op ware feiten. Een leuke sfeerschepping (ik vind films die zich in de jaren '70 afspelen altijd wel leuk) en goede acteerprestaties. Af en toe een beetje humor ook, vooral met Alan Arkin en John Goodman. Ook Ben Affleck, die er leuk uitziet met een baardje, doe het goed. Ik vond het bijzonder leuk om een stukje Dire Straits te horen in deze film, één van mijn favoriete bands.

Zeer spannende drama Thriller, naar waargebeurd. Vooral naar het einde toe werd ik bloed nerveus van de spanning. Wat een heldendaad door Tony Mendez, wat een angsten moesten die mensen doorstaan. Top acteurs.

Argo stond al lang op mijn lijstje, maar glipte er steeds vantussen. Wegens een nominatie destijds op de Oscars voor (onder meer) beste film - een lijst die ik systematisch afwerk - lagen de verwachtingen best hoog. En deze verwachtingen werden grotendeels ingelost.

Het begint overigens best leuk met een kort geschiedenislesje over Iran, speels en illustratief, duidelijk en boeiend. De toon werd gezet, maar het losse lesje stak wat af met het monotone stijvere vervolg van de film. Toch weet Affleck een bepaalde sfeer en beeld te creëren van de moeilijke diplomatieke situatie waarin de VS en met uitbreiding Canada en het Westen zich bevonden. De omwenteling in 1979 was me bekend, de hakkelijke situatie van de zes Amerikaanse burgers minder, laat staan de op touw gezette nepfilm. Absurd verhaal, surrealistisch, maar net daarom ook geloofwaardig. Even absurd was trouwens de kinderarbeid om alle papiersnippers bijeen te puzzelen. Ongeacht de ernst zag ik er toch wat de "humor" van in. Affleck slaagt erin ook de spanning erg hoog te houden. Zeker op de luchthaven. Je weet wel hoe het afloopt, maar toch zat ik op het puntje van mij stoel. Geen idee trouwens of het in werkelijkheid ook zo spannend was, ik betwijfel het toch ... ook bij het telefoontje van die overijverige Iraanse agent naar de filmstudio - en het feit dat dit cruciaal bleek - trek ik zonder kennis van zaken weliswaar - in twijfel.

Desalniettemin genoten van de film door de historische context en het plan om een nepfilm te creëren. Goodman en Arkin zorgden daarbij voor de luchtige noot. Toagenkelijke film die het niet te complex maakt, maar toch serieus blijft. Het blijft tevens hallucinant vast te stellen hoe hypocriet het Westen handelt of handelde met hun plaatselijke machtspionnetjes om wat dollars of olie. De generaties later mogen het steeds uitmesten ...

En dan toch nog de Oscar pakken..

geweldige film!

Goede film, maar was dit een Oscar waard? Cast speelde zonder meer goed, film had de juiste sfeer.. maar om één of andere reden slipte soms toch mijn aandacht weg. Ik denk omdat een aantal scenes iets te lang werden uitgemolken.

3*

Eerste Affleck.

Ik denk dat hij zichzelf heel goed vind in acteren, want in elke film geeft hij zichzelf de hoofdrol. En hij doet dit niet eens zo heel overtuigend, er is iets in zijn gezichtsuitdrukkingen die ik niet al te serieus bij hem kan nemen, en dat valt me altijd op.

Argo probeert gelijk de toon te zetten, en doet dit redelijk. Het is meer gewoon een soort van spannend dan dat het echt binnenkomt. Helaas maakt Affleck de fout om na de opening een soort komedie neer te zetten met veel Amerikaans gedoe en arrogante dialogen.

Dit botst extreem met de sfeer die in de eerste scene neergezet wordt, en past hier totaal niet in. Heel serieus ga je het niet meer nemen, en ik vraag me eigenlijk ook af waarom dit een Oscar kreeg. Vooral opmerkelijk, omdat Afflech niet gek lang daarna het allemaal weer serieus wil maken, maar de overgang wil dan zoals verwacht niet echt werken.

Affleck doet het ok, zoals ik al zei kan ik hem niet bizar serieus nemen. De sfeer uit de 70's heerst niet echt in Amerika, daar moest nog wat aan gedaan worden. Had meer het idee dat ze zich aan het verkleden waren. Maar goed.

De rest van de cast is ok, wel overtuigend gespeeld soms maar niks dat me echt bij gaat blijven. Waar ik vooral positief om ben is dan toch wel de slotfase, die wel degelijk een thriller was. Ik hield mijn adem wel in, vooral omdat ik in zo'n situatie waarschijnlijk niet kalm was gebleven.

Maarja, het is soms spannend maar de overgang naar Amerika van Iran werkt totaal niet en botst wat met de film. Daarom geen hoge voldoende.

Goede film. En dan met name dat het dit keer ook allemaal niet te gelikt en te heroïsch gemaakt is. En dan ook nog eens goede nummers kiezen van bands die op dat moment er toe deden in de VS.

Ik heb me prima vermaakt.

Bekeken op Netflix omdat die al langer op mijn lijst stond. Wat een saaie thriller, op geen een moment voelde ik spanning. Een van de mindere films van Affleck.

Argo fuck yourself

Een film waar ik de hoge waarderingen nooit helemaal van zal snappen, de Oscar voor beste film dat bewuste jaar evenmin waarmee hij Dark Zero Thirty versloeg.

Begrijp me goed dat ik het geen slechte film vind en dat hij dat evenmin is. Sterker, de film begint met mooie stemmige beelden wat de sfeer in Iran betreft. De bestorming en chaos rond de ambassade is goed. Het sarcasme van Arkin en Goodman die garant staan voor de dekmantel is bij tijd en wijlen geweldig. En uiteraard de spanning op het vliegveld en de uiteindelijke ontsnapping is goed en spannend. De soundtrack mag er ook zijn.

Toch beklijft het me nergens en spreken de personages me geen moment aan. Tony Mendez, dit jaar overigens overleden, evenmin. Aardig geacteerd wordt er wel, met name Arkin en Cranston vind ik erg goed, maar het is niet dat het bij blijft nog beklijft. Sterker dit is zo'n typische film waarvan ik weer helemaal vergeet hem gezien te hebben. Maakt al met al te weinig indruk. Zo is het beeld met de kinderen wel goed maar krijg ik nooit het gevoel dat het zo gevaarlijk is en men zo naar de zes zoekt.

Goed, weer gezien na lange tijd, spanning en verhaal is wel goed maar daar is het wat mij betreft me gezegd.

Goede film, spannend en goede muziek.

Matige film , ondanks dat ik iets meer van hoopte, weer een film die de oscar beste film niet verdiende. De terugkerende conclusie deze cyclus. De eerste 15 minuten zijn het sterkst. Een intro dat wat broodnodige nuance aanbrengt en de bestorming van de Ambassade waar de spanningsopbouw het beste werkte. Affleck is best een aardige regisseur, zijn rol is nog steeds vlak en kleurloos. Daar helpt zijn kapsel geen bal aan. Na het begin verdwijnt alle nuance en krijgen we een vlak verhaal vol Amerikaanse heroïek in een iets ruwer jasje om het te verbergen. Nou neemt deze film nogal een loopje met de werkelijkheid, maar erger is dat de film het zo duidelijk laat merken door telkens de spanning op exact dezelfde manier op te bouwen. Vooral door in een bekend ritme heen en weer te snijden tussen een dreiging en de vluchtende gijzelaars die vervolgens net ontsnappen. Het maakt de film voor mij tamelijk ongeloofwaardig den helpt de spanning aardig om zeep en voor een film die het daar wel van moet hebben is dat wel een issue.

Ben benieuwd of voorlopig mijn laatste oscarwinnaar morgen het meer gaat waarmaken. Dat wordt mijn 67e van de 94.