"Wesley Deeds is About to Discover the Person He Was Meant to Be."
Wesley Deeds (Tyler Perry), een welvarend en succesvol ondernemer, staat op het punt te trouwen. Dan krijgt hij onverwacht gecompliceerde gevoelens voor de alleenstaande moeder Lindsey (Thandie Newton). In eerste instantie probeerde hij haar slechts te helpen om rond te komen in een voor haar moeilijk periode...
Matige film die sterk begint maar later volledig inzakt. Het eerste deel is, hoewel ook niet geheel origineel, verfrissend en uitdagend. Helaas wordt dit gevolgd door een slap tweede deel waar de cliches je om de oren vliegen. Om het geheel van een neerwaartse spiraal kracht bij te zetten is het gebruik van jaren '80 powerballads in de soundtrack van het tweede deel gewoon tenenkrommend.
Matige film die sterk begint maar later volledig inzakt. Het eerste deel is, hoewel ook niet geheel origineel, verfrissend en uitdagend. Helaas wordt dit gevolgd door een slap tweede deel waar de cliches je om de oren vliegen. Om het geheel van een neerwaartse spiraal kracht bij te zetten is het gebruik van jaren '80 powerballads in de soundtrack van het tweede deel gewoon tenenkrommend.
Wat is er mis mee met de jaren '80 powerballads (Richard Marx). Als je toch over cliches hebt. Ik hoor je anders niks over Makaveli. Dat kan volgens jou dus wel?
Nee, over de soundtrack vond ik wel goed. Het maakt niet uit waar en welk scene het wordt gebruikt.
De drama's van Tyler Perry zijn om te smullen maar je moet er wel van houden deze bv was weer een pareltje met uitstekende acteerprestaties van Tyler Perry en Thandie Newton ook was Gabrielle Union meer dan aardig en dan hadden we de moeder nog gespeeld door Phylicia Rashad bekend uit the Gosby's en een kleine rol van Eddie Cibrian bekend door de hitseries Invasion en Third Watch. Heerlijk vermaak als je een beetje romantisch bent Het genre klopt ook op IMDB niet en moet zijn Drama/Romantiek
Nee, komedie vond ik hier ook erg ver te zoeken. Ik stapte er dan ook met verkeerde verwachtingen in. Ik hoopte op iets 'luchtigs' maar in plaats daarvan zakte ik steeds verder weg in een romantisch drama vol... tsja, drama.
Het acteerwerk was inderdaad prima, maar ik vond het monotone stemgeluid van Wesley soms wel vervelend worden. Zijn 'worsteling' kwamen wel oprecht over en de gevoelens voor Lindsey ook. Wesley was sowieso wel een knuffelbeer, zeker als hij huilde.
Ik heb dit 'verhaal' gewoon iets te vaak gezien, gelezen, gehoord. Daardoor voelde het soms een beetje afgezaagd aan. Maar de liedjes vond ik dan wel weer leuk, vooral Richard Marx's ''Right Here Waiting for You''. Raakt me altijd. Wel een tranentrekkertje hoor, die scène en dan dat liedje. Vond het naar het einde toe sowieso steeds beter worden. Een stuk.. eerlijker. Oprechter. Gevoeliger.
Lastig begin, werd wel steeds beter. Twijfel tussen 3.0* en 3.5* maar door de betere 2e helft kies ik voor het tweede.
De muziek was echt te fout, dat kan anno 2012 echt niet. Toen ik de begintonen van het laatste nummer hoorde, dacht; NEEEEEEEEE, ze gaan toch niet echt 'dit' nummer draaien.
Niet echt een komedie, meer een romantisch drama met een standaard verhaal. Zoetsappig, supervoorspelbaar en oubollige flutmuziek. Door de voorspelbaarheid wordt het ook gelijk erg saai. Het acteerwerk is ook matig, vooral door Tyler Perry die wel een heel erg suf personage neerzet. Geen aanrader deze film. 2 sterren