Primary Colors (1998)

Op een gegeven moment toch naar de hoes moeten kijken om te zien hoe lang de film nog zou duren. Maar echt vervelen deed hij nooit.

Goh dit is een film waar 'k niet echt een slecht woord over heb, want hij viel beter mee dan verwacht. 'k had een beetje gevreesd dat het een saaie film ging zijn, maar het viel gelukkig heel goed mee, want 'k heb zelfs een paar keren moeten lachen. Eens interessant om te zien hoe het er tijdens zo'n voorverkiezing aan toe gaat.

Dit is waarschijnlijk de eerste film waarin Billy Bob Thornton zo'n serieuze rol speelt. John Travolta deed het absoluut ook niet slecht als "Clinton", waar het personage duidelijk op gebaseerd is.

Ondanks de positieve kritiek, is het niet echt een film dat 'k nog eens direct wil terug zien. Goed voor een keertje.

goede cast, maar een ongeloofelijk slecht en saai verhaal. had er veel meer van verwacht...

Heb deze film onlangs voor 1 € op de kop kunnen tikken en heb hem dus nogmaals bekeken.

Maar ik blijf toch bij m'n vorige mening, te lang en te saai.

De Euro is hij wel waard.

Voor Amerikaanse begrippen nog redelijk kritisch, al laat het einde vanzelf weer weinig aan de verbeelding over. De protagonist is daarnaast ook nog eens louter decor, wat maakt dat de wat interessantere momenten toch het onderspit delven.

Wel jammer dat de lengte van films bij mij toch heel vaak roet in het eten gooien. Ook die combinatie komedie/drama, is als water bij vuur.

De film begint leuk, maar na tien minuten had ik al, gaat dit zo de hele tijd door. De film geeft een aardige kijk op het werk achter de schermen en de verbondenheid van de presidentskandidaat met allerlei mensen, waarbij het er vaak ook heel emotioneel aan toe gaat en natuurlijk die schandalen, waar ze ook gek op schijnen te zijn. Gaat na een uur echt wel vervelen, helaas, hoewel Larry Lagman nog wel weer de film boeiend weet te maken.

Leuke rol van Travolta, doet hij goed. Dit is ook de hoofdreden dat ik deze film heb bekeken. Het is jammer dat hij lid is van Scientology, maar verder heb ik goede herinneringen aan hem als acteur vanwege Saturday Night Fever en Grease....en bij deze film heb ik ook wel met plezier naar zijn manier van spelen gekeken.

Ook Adrian Lester en Emma Thompson doen het goed, maar over het algemeen wordt er wel goed in geacteerd. Heel goed mogelijk dat je als erg geïnteresseerd bent in de Amerikaanse presidentsverkiezingen, dat zo'n film veel beter wil. Ik vind de film vooral veel te lang, had dit niet in anderhalf uur gekund...., hoewel op bepaalde momenten leuk, is hij op andere momenten toch weer tamelijk saai. 4.0/2.0

Heb deze film gezien op aanraden van Wouter Bos. Niet de meest artistieke film die ik heb gezien over politiek, maar toch wel interessant. En onderhoudend, zonder meer. John Travolta speelde aardig goed. Nee, het waren de vrouwen, Emma Thompson, en in deze film helemaal Kathy Bates. Adrian Lester speelde wel fraai de twijfelende campagne leider, maar dat overtuigde me nergens. Ik snap het wel enigszins waarom hij zo werd neergezet, maar vond dat wat minder sterk.

En een komedie, wat een onzin.

Ronald Reagan speelde beter toneel.

Na het eerste (langdradige) uur wordt de film veel beter.

Een relevante en amusante politieke satire (had bijtender gekund), waarschijnlijk geïnspireerd op de televisieverklaring destijds van Bill Clinton, waarin hij bezwoer "geen seks met die vrouw" te hebben gehad. Deze van politieke kritiek en amusement over een opportunistische, manipulatieve en vrouw-gekke presidentskandidaat, daarbij geholpen door zijn ambitieuze, gewiekste en vastberaden maar emotioneel kwetsbare echtgenote ging vanzelfsprekend over seksschandalen, valse beloftes, roddels en kwaadsprekerij.

Eerste uur is inderdaad saai. Maar de rest maakt veel goed.

Kijkt vlot weg, maar snijdt nooit diep, zoals de meeste van de films van Mike Nichols.

Laat de eerste die ik zag Carnal Knowledge zijn. Die schiep toch hogere verwachtingen. Maar het zal aan Jack Nicholson gelegen hebben.