Office Space (1999)

Hi Milton. What's happening? If you could just increase your vote to ***** that would be great.

Thanks a bunch, Milton. Goodbye.

Misschien wel eerder genoemd hier maar de "red stapler" bestond tijdens het maken van deze film nog niet. Swingline begon hier later pas mee en het werd een groot succes. De nietmachine in de film is een overgespoten zwart exemplaar.

Niet zo vlijmscherp en satirisch als de film had kunnen zijn (en ik blijf het gevoel hebben dat ook de onvolprezen Mike Judge beter had gekund), maar de film heeft desondanks, mogelijk ook gewoon door de toename aan kantoorslavernij en "bullshit jobs", en sowieso een zeer relevant en onderbelicht onderwerp (de werkvloer), een cultstatus verworven. Terecht stelt de film de vraag waarom zovelen zich laten vernederen door hun tijd te verdoen op een kantoor van een bedrijf waar inspiratie het nulpunt heeft bereikt en hard werken niet eens beloond wordt. En waar een overmaat aan micromanagement het beetje wat overgebleven is aan werkplezier vakkundig de nek omdraait. Waar elke kostenbesparing resulteert in ontslagen, omdat het management er maar niet in slaagt de productiviteit hoger te krijgen (hooguit de schijn ervan). Waar langzaamaan de ziel weg mag kwijnen en verpieteren, paycheck tot paycheck, tot de dood erop volgt...wie echt denkt, dat lijkt me wel wat, zo'n kantoorbaan, ga deze film zien. Destijds comedy, nu meer documentaire (afgezien van de floppies en enorme monitoren, die hebben we niet meer).

De casting is vrijwel perfect, Ron Livingston is precies het type voor de hoofdrol van Peter, geen lach-of-ik schiet Jim Carrey achtig figuur maar gewoon een average Joe die zich stilaan wil verzetten tegen het systeem. Ik vond de achterlijke Milton zelf wat minder grappig, hoewel zijn achtergrondverhaal wel weer leuk is (door een foutje is hij op de loonlijst blijven staan). De suffe Lumbergh vond ik wel een goed typetje, met al zijn "uhmmm....yeah...that would be great..." stokpaardjes. Ik had graag nog wat meer gezien van IT-er Michael Bolton (en vooral zijn opgekropte woede). Alleen al hilarisch hoe hij in zijn auto (uiteraard in de file) uit zijn hoofd de aggressieve teksten van Geto boys meerapt. En dan het slopen van die printer....heerlijk! De gangsta rapmuziek hier en daar is briljant en uitstekend geselecteerd, met vele klassiekers (vooral Geto Boyz en Scarface, maar ook Ice Cube). En daarbij nog de passende eindtitelrap "Take this job and shove it!" van Canibus met Biz Markie in het refrein (overigens gebaseerd op een song van ene Johnny Paycheck).

Aniston is ook een goede toevoeging. Zij werkt niet op kantoor maar heeft deels met dezelfde onzin te maken als Peter. Zijn uiteindelijke plan (de ultieme vorm van "sticking it to the man!") spreekt erg aan maar de afwikkeling ervan had beter gekund.

Leuke film, heb er zeker van genoten. De hiphop muziek tussendoor was niet verkeerd.

Vele goede recensies hier, ook een behoorlijke beoordeling dus. Toch was dit het voor mij allemaal net niet. Niet mijn soort humor, erg flauw allemaal in mijn ogen. En wanneer Jennifer Aniston onderdeel uitmaakt van een cast ben ik altijd al op mijn hoede, dit maal wederom duidelijk waarom. Ik heb niets met die meid, irriteer me er zelfs op momenten aan haar.

Redelijk verhaaltje, goed script. De cast, op Aniston na, was zeker niet verkeerd. Ach 2,5**.

Hitje hoor. Heb een paar keer echt hardop moeten lachen. Dat is lang geleden. Film kwam uit mijn tijd maar had hem nog nooit gezien. Wel al veel over gehoord. Moderne adaptaties zijn minder grappig dan deze. Niet al te diepgaand, wel fijne humor. En een echte 90s vibe. Leuk!

Wat een vreselijk irritant gedrocht was me dit? 't Is dat deze op mijn "100 Films - Bucket List" nog weggekrabt moest worden dat ik deze heb gekeken. Zelfs een schaarse glimlach ontbrak hier. Cult-film? Telkens ik dat statement lees, vergeet de "L" mee uit te spreken

Mijn oud-manager had het altijd over No Talent Ass Clowns, nu weet ik war hij die term vandaag had. Heerlijk herkenbaar soms die kantoorsituaties. Of dat nu over een printer gaat die niet meewerkt, tot cynisme over nieuwe consultants en bedrijfopschoning. Die situaties zijn ook veruit het beste. Buiten het kantoor, en richting het einde worden de kantoormomenten steeds zeldzamer, is de humor een pak lager, minder leuk ook. Waardoor de film toch een beetje als een nachtkaars (of als een brandend pand) uitgaat. Het schijnt dat TGI Fridays ook werkte met Flairs maar na deze film er stilletjes mee gestopt is. 3,0*.

Aardig.

Misschien dat dit een komediefilm is die beter werkt omdat het voor bepaald volk onder ons een herkenbaar stukje film is. Voor mij was dat echter minder. Ik zag de film gewoon als puur komedievoer, alleen dan net wat slimmer in elkaar gestoken. Regisseur Judge zit in ieder geval duidelijk op het juiste plekje qua genre.

Ik vond het alvast jammer dat het acteerwerk niet geweldig is. Misschien dat een hoop figuren zich expres in nogal introverte persoonlijkheden stoppen, maar het bijna complete gebrek aan expressie deed me niet veel. Slecht is het op z'n beurt ook niet te noemen, daarvoor is het net te charmant, maar verder zijn er geen prestaties die me echt aan het lachen krijgen. Het bijpersonage van Root vond ik juist weer te excentriek.

Gelukkig wordt er een aardig visueel stijltje doorheen verworven met een verhaal dat ook daadwerkelijk wat te vertellen heeft in plaats van de zoveelste groep ontevreden medewerkers die op een avontuur gaan. In dat opzicht is deze film een stuk menselijker en echter, ondanks dat het duidelijk nog steeds puur komedie is. Soms met wat romantiek, maar vooral komedie en gek gedoe.

Het is vooral dat de film me verder niet zo meekreeg in het lachen. Het stijltje is gelukkig vlot en het verloop best snel, dat weet de film makkelijk naar een voldoende te bewegen. Tevens omdat ik niet echt iets voor de geest kan halen dat me actief heeft gestoord. Op z'n beurt kan ik ook niet echt iets bedenken dat me echt heeft overtuigd. Erg middelmatig dus voor mij.