The Hit (1984)

Het leek lang af te stevenen op een niet al te indrukwekkende maar acceptabele gangster-roadmovie. Ware het niet dat het einde waarin de in leven gelaten vrouw toevallig door het raam staat te kijken waar Hurt langsloopt iets te gortig was voor een voldoende.

Bijna 30 jaar na dato gekeken, wat een geweldige film. Niet wat betreft beeld en actie maar wel wat betreft het verhaal en de acteurs, de typische Britse humor en het verrassende plot. Een echte aanrader

Trage, stemmige, eigenaardige en onwaarschijnlijke psychologische misdaadthriller. Er wordt wat afgekletst (nutteloos), maar de regisseur vergat dat de kijker zich ook moet kunnen identificeren met de onverkwikkelijke personages. In ieder geval werd mijn geduld danig op de proef gesteld. De cast speelde sterk en de (achtergrond)muziek van Eric Clapton was prachtig (hetzelfde gold voor de beelden van het Spaanse landschap).

Een van de meest onderschatte & onderbelichte gangsterfilms aller tijden. Zeer effectief genrestuk met een epische cast.

'Het kan zo simpel zijn'

Relatief weinig middelen en toch hiertoe in staat zijn.

Het is weinig regisseurs gegeven.

Ik heb genoten, John Hurt is nooit beter geweest.

Meesterwerk.

Eenvoudig gangsterfilmpje en dat is wel prettig voor de verandering. Willie Parker (Terence Stamp) heeft de benen genomen naar Spanje nadat hij als kroongetuige heeft gespeeld. Op een gegeven moment wordt hij gekidnapt door John Hurt en Tim Roth en hij ondergaat dat eigenlijk vrij relaxed en nuchter. Het wordt voor de kidnappers allemaal nog gecompliceerder als ze ook nog een jonge dame mee nemen tijdens hun roadtrip door Spanje. Rollen zijn goed gecast en de dialogen zijn wel aardig om te volgen en op het eind heeft het nog wat leuke wendingen. Weinig mis met deze film dus!

Tim Roth's melkmuil. Lachen als hij de eerste keer in beeld komt en dat is ook zo ongeveer het moment dat de film gaat draaien. Ietwat stroef uit de startblokken, maar eenmaal in de auto ontspint zich een eigenzinnig ritje. Spanje staat er af en toe mooi op en met de nonchalante houding van Stamp heeft het nog een troef te pakken. Niet alleen de twee ontvoerders die zich afvragen wat de man bezielt.

Geweldig hoe Willie ze al dan niet bewust bespeelt. Zet de interactie tussen de vier in een geheel eigen daglicht. Leuk overhead shotje bij het pompstation en Frears bewijst zich als geraffineerd verteller als hij Hurt's personage stilletjes aan naar voren schuift. Een film die wat maakt van z'n karakters en zo heel wat verder reikt dan zomaar een misdaadverhaaltje. Boeiend met een sterke bezetting.

Heerlijke broeierige film. Ideaal voor op een dag als deze. Film wordt gedragen door een geweldige vast met een piepjonge Tim Roth en een geweldige Terence Stamp

4*

Fantastische misdaadroadmovie. Tim & Terence zijn idd briljant, maar vlak ook Hurt niet uit. Of del Sol.

We'll meet again

Don't know where

Don't know when

But I know we'll meet again some sunny day

Zeer fijne film inderdaad, met een leuke, atypische rol van John Hurt en een grappige vroege rol van Mr Orange. Maar Stamp was met name fantastisch als boeddhistische ex-crimineel die zijn noodlot met een ergerniswekkende glimlach tegemoet gaat. Tot hij daadwerkelijk een pistool op zich gericht weet, dan neemt overlevingsdrift het toch over. Geweldige scène. Mooi geschoten film ook, en leuke situaties en dialogen die doen denken aan de jaren 90 misdaadkomedies waar Tarantino groot mee werd. Het is niet voor niets dat deze film in diens Coolest Movies of All Time lijstje staat. Mooie score mag ook nog wel vermeld worden.

Jammer van het einde, dat ik een beetje zwak vond, en een bijna beledigend klein rolletje van de grote acteur Fernando Rey.

"Er is geen overwinnaar in de oorlog die men tegen zichzelf voert."

Leuke verrassing. Mag ik reïncarneren als Terence Stamp?

Woland zwengel maar eens aan deze. Fijne verstrooiing.

Jij wel John Milton!