Cemetery Junction (2010)

Ik verbaas me over de hoge waarderingen voor deze film hier. Ik had veel meer verwacht van deze productie. De stereotypes zijn over de top, het verhaal is té voorspelbaar en bevat een overmatig aantal clichés en de acteerprestaties zijn ondermaats waardoor de geloofwaardigheid eraf gaat...zelfs het schattige onschuldige koppie van Felicity Jones kan het geheel niet meer redden...1,5 ster is meer dan voldoende. O ja, die tattoos van Snork zijn wél geniaal!

Erg leuke film. Had ik totaal niet verwacht. Gewoon een goed tussendoortje. Soms grappig. Dan serieus. Op het laatst sentimenteel.

Jaja, een soort Kerstmis tv-film die heel prettig wegkijkt, maar veel meer is het toch niet.
Deze film weet niet goed waar hij heen moet: is het een komedie, is het een sociale studie of is het gewoon een oefening van Merchant en Gervais om eens te proberen of ze een 'klassieker' konden neerzetten?
Ergerlijk bijna is het feit dat het allemaal wel héél voorspelbaar wordt en de humor die de clichés moet doorprikken (I just wanted to make a dramatic entrance… besides, I don't know there's another one) is daar gewoon niet scherp of zelfs grappig genoeg voor. En met de enge, verzuurde kapitalisten maken ze het zelfs voor clichés wel echt té bont. Aardig… maar daar houdt het echt mee op.

Typisch Engelse film over het leven in een arbeidersbuurt in een tijd dat het woord “achterstandswijk” nog uitgevonden moest worden. De tegenstellingen tussen de “haves” en de “have-nots” én de groeistuipen van de jongelui worden naar mijn mening op iets te luchtige wijze aan de orde gesteld. De wijze waarop regisseurs als Mike Leigh of Ken Loach dit soort problemen benaderen, spreekt mij meer aan. Kleine, maar cruciale en fijnzinnig geacteerde bijrol van de opnieuw mimisch ijzersterke Emily Watson.

Geweldig Engelse humor, als je ervan houdt natuurlijk.

Geslaagde Britse, wat coming-on-age drama-komedie met af en toe heel grappige momenten en die het vooral heeft over het klassenonderscheid, zonder al te gewichtig te doen, en toch liever de snobistische "op papier betere klasse" op de korrel neemt dan de sociaal modestere soort mensen.

Hiermee gepaard gaand een gevatte karaktertekening, waarbij, met naast de drie, totaal van elkaar verschillende vrienden, ook de "oudjes" Ralph Fiennes en Emily Watson passend acteren.

Mooie drama film, leuk einde, goede cast en prima soundtrack.

Goeie film waarin een jongeman meer wil met zijn leven en niet wil eindigen zoals zijn vader. Het verloop is wat voorspelbaar, maar de personages zijn leuk en komen oprecht over. De uitstekende casting draagt hier ook aan bij. De film speelt zich af in 1973 en vormt een mooi tijdsbeeld. Onderhoudend en de film had eigenlijk best wat langer mogen duren. Met gemak 3.5 sterren.

"1964. That's the last time your father said 'Thank you' for a cup of tea." Mooie, soms grappige soms ontroerende film. Ik moest zelf denken aan klassieke voorbeelden als I vitelloni en American graffiti, maar volgens de IMDb-trivia-pagina zijn Saturday night and Sunday morning en Bruce Springsteens Thunder Road grotere invloeden. De twee belangrijkste personages (dus Freddie en Bruce) hebben mooie en karakteristieke koppen, de rest van de rollen zijn uitstekend ingevuld, en hoewel het allemaal misschien al eens vaker vertoond is zijn er toch ook genoeg verschillen (de soms licht absurdistische toon van bijvoorbeeld Snorks tatoeage en van de dialogen tussen Freddie's vader en grootmoeder, maar ook het feit dat het hier eigenlijk vaak mooi en zonnig weer is, in tegenstelling tot het cliché-zwart/wit-regenachtige beeld van de Noord-Engelse jaren-60-kitchen sink drama's) om dit fris en boeiend te houden. Sterk.

Aardig, maar niet echt veel meer dan bovengemiddeld. Heb ook echt een zwak voor Felicity Jones.

Sympathiek filmpje.

Het loopt niet over van de originaliteit. Toch heeft Gervais een geinige cast gevonden. Ook ik heb wel een zwak voor Felicity Jones. De beats zitten op de juiste plekken waardoor het prima wegkijkt en soms erg leuk uit de hoek komt.

Benieuwd hoeveel Gervais is gegroeid met zijn volgende poging.

3.5 sterren.

Erg aangename film, beter dan ik op voorhand dacht. Iets serieuzer dan het andere werk van Merchant & Gervais. Ik snap dat mensen dit een standaard film vinden, maar er zitten interessante rafelrandjes aan - de verhaallijn rond de gepensioneerde werknemer bijvoorbeeld - waardoor de film toch interessanter is dan de meesten in dit genre. Mooi tijdsbeeld ook. Voor de oplettende kijkers zitten er heel veel grote en kleinere rollen in van mensen die eerder in The Office en Extras hebben gezeten - vooral de meesterlijke David Tennant.

4,0*

Ik bedoelde David Earl en niet David Tennant...

Prima typisch Britse film.

Oog voor details, leuke soundtrack.

Goede rollen

Uitstekende film van Gervais! Interessant gegeven, leuke grappen, nergens doorslaand naar flauwe humor of overdreven aangezet drama. Een knappe balans!

4* ..een aanradertje!

Leuk.

Niet meteen het soort film dat je verwacht van Gervais en Merchant, die hun humor toch doorgaans op andere plekken gaan zoeken. Dit is eigenlijk vooral feelgood, hoewel de basis toch een soort van sociaal drama is. Maar gelukkig laat men de zwaarmoedigheid links liggen (is ook al zo vaak gedaan) en kiest het duo voor een warmere aanpak.

Dat het uiteindelijk van de hand van Gervais/Merchant is merk je voornamelijk aan de cameos. Beide heren zelf natuurlijk, maar Speirs, David Earl en uiteraard Karl Pilkington behoren allemaal tot hun wereldje, hoewel sommigen pas na deze film. Soms het het verlaat kijken ook zo z'n voordelen.

Verder een filmpje dat voorbij vliegt Best grappig, ligt ook niet zwaar op de maag, maar is op de juiste momenten toch ook wel emotioneel raak. Acteurs doen het allen goed, regie is kundig (maar wel eerder braaf) en het duurt ook niet al te lang.

Erg fijne filler met andere wooden. Een echt meesterwerk is het niet, daarvoor kleurt het toch net wat teveel binnen de lijntjes, maar heb er mij best mee geamuseerd.

3.5*

Why does Noddy wear a hat with a bell on it?

Because he's a cunt.

Leuke typisch Britse humor in deze fijne coming-of-age film over een aantal jongeren in het Reading van de jaren 70.

Eerlijk gezegd had ik nog nooit van deze film gehoord. Maar omdat hij op Netflix stond en ik Gervais meestal wel kan waarderen, heb ik hem maar eens opgezet. En daar heb ik helemaal geen spijt van.

Want wat een leuke, sympathieke film is Cemetery Junction. Het Reading van de jaren 70 wordt op een heerlijke manier geportretteerd. Met de inmiddels vaak achterhaalde denkbeelden van toen in een glansrijke, en nogal botte hoofdrol. Geen lachen gieren brullen, en ook geen tranentrekkende emotionele scenes. Maar een subtiele glimlach en een lichte snik. Gervais heeft een fijne, uitgebalanceerde cast op weten te trommelen en ondanks dat de film nergens echt origineel is verveeld hij geen moment.

Behoorlijk.

Geen grootse cinema, maar tegen de bekoorlijke achtergrond van de jaren 1970 en zich afspelend binnen typische Britse arbeiderstoestanden een keurig gemaakt filmpje. Het is even afwachten of het de komische dan wel de dramatische toer opgaat, maar men heeft dat nog redelijk in balans kunnen houden. De film is vooral sympathiek: makkelijk behapbaar en licht verteerbaar. Een ideale ontspanner op een doordeweekse avond, niet meer en niet minder.

3

mooi drama met af en toe een grappige scene.

Daarnaast ook ontroerende scenes, een zeer mooie setting van het tijdsbeeld en een zeer goede cast.

Keek allemaal prima weg.