
Morning Glory (2010)
Verenigde Staten
Komedie / Drama
107 minuten
geregisseerd door Roger Michell
met Rachel McAdams, Harrison Ford en Diane Keaton
Wanneer de hard werkende tv-producer Becky Fuller (Rachel McAdams) ontslagen wordt bij een regionaal nieuwsprogramma, klopt ze aan bij 'Daybreak', het nationale nieuwsprogramma. Becky wil daar gaan samenwerken met de legendarische nieuwslezer Mike Pomeroy (Harrison Ford), maar die weigert zich te mengen in de weerberichten, de roddels en mode-nieuwtjes. Wanneer er heftige confrontaties ontstaan tussen de twee, komt haar opbloeiende liefde met medeproducent Adam Bennet (Patrick Wilson) bijna aan het licht. Becky komt hierdoor steeds dieper in een moeilijke situatie terecht en zowel haar reputatie, haar relatie met Adam, als haar baan komen hierdoor op de tocht te staan...
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=T2CmQZoKE3s
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,5 / 74142)trailer (YouTube)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 8,99 / huur € 2,99Dergelijke minpunten stonden gelukkig het kijkplezier niet volledig in de weg. Het is eigenlijk een soort screwball comedy en als die maar een beetje goed uitgewerkt zijn vind ik ze al snel vermakelijk. Wat hier vooral goed werkt is de vlotte regie van Roger Michell, die een soort schwung aan de gebeurtenissen geeft die ik erg goed vond werken. Een prettig-gestoorde drukte met veel rennende mensen (vooral Rachel McAdams moet in goede conditie zijn geweest) en veel andere bewegingen. Michells regie is niet nadrukkelijk, maar dat past wel bij dit soort komedies. Verder is Rachel McAdams wel een gouden troef hier. Ze speelt hilarisch, aandoenlijk en zelfs geloofwaardig genoeg om mij nooit echt te laten merken dat ze aan het overacteren is. Ford en Keaton doen vooral waar ze goed in zijn, wat hier prima werkt.
Het is geen grootse komedie, nee. Misschien is de grootste frustratie wel dat het wel degelijk een grootse komedie in zich had. Maar voor mij had de film toch genoeg te bieden om een goed stuk vermaak te zijn.
3,5*
P.S.: Ook leuk om te weten dat Jeff Goldblum nog leeft. Ik vroeg toevallig vorige week nog af wat er in vredesnaam van hem geworden was. Ik kon geen film van hem noemen die na Jurassic Park 2 kwam.

Nergens bovengemiddeld maar wel leuk om een keertje te zien. McAdams is een snoepje om naar te kijken en Ford en Keaton spelen ietwat karikaturale doch aimabele personages. Valt verder weinig negatiefs noch positiefs over te vertellen.
Overigens wel een grappige titel deze film voor mannen

Rachel McAdams kende ik niet, maar ik werd aangenaam verrast door haar frisse verschijning en is wat mij betreft een aanwinst.
Een prima film als je je wilt ontspannen.
Simpel verhaal, maar toch aardig uitgewerkt.
Heel wat bekend volk: Rachel McAdams, Harrison Ford, Diane Keaton, Patrick Wilson, Jeff Goldblum, ... Rachel McAdams was vooral in het begin een beetje te enthousiast naar m'n zin, al werd ze wel wat gemoedelijker naar het einde toe. Harrison Ford en Diane Keaton waren goed op dreef en waren een goed duo.
Het verhaal zelf is niet super origineel, maar het keek wel goed weg. Ook het einde was te verwachten, maar storend vond 'k het zeker niet.
'k had eigenlijk geen verwachtingen bij deze film, maar eigenlijk vond 'k het best een goeie film. 'k heb me er zeker niet mee verveeld en 'k wil hem gerust nog een keertje her bekijken. 'k vond het eigenlijk wel een aanrader.
Veel te weinig van beiden wat mij betreft, ze zouden dringend eens een aparte categorie moeten verzinnen voor dit soort lauwe filmpjes.
Pas gezien en alweer vergeten MAAR wel geen moment echt verveeld, gewoon net onvoldoende.

Ook de andere hoofdrollen waren prima, Rachel McAdams en Diane Keaton spelen de pannen van het dak.
Het is niet m'n genre komedies, maar uitzonderingen zijn er altijd en dit is er eentje.
Heel erg fijn dat ze aan het begin (al was dat misschien een beetje onrealistisch) meteen die pervert ontsloeg, want daarvoor dacht ik even van 'Oh nee, het gaat toch niet zo'n film worden hè....', maar dat werd het dus niet.

Een heerlijk luchtige komedie die een donkere winteravond vanzelf wat meer kleur en vrolijkheid geeft. Dat komt ook door het acteerwerk van Rachel McAdams want je zit met een glimlach op je gezicht de gehele film naar haar avonturen als televisie producer te kijken. Wat een frisse verschijning. McAdams speelt Becky, die een in het slop geraakte ochtendshow weer nieuw leven moet inblazen.
Met de serieuze brompot Mike Pomeroy (een heerlijk schmierende Harrison Ford) en de ervaren en voor alles in zijnde Colleen Peck (de zichtbaar lol belevende Diane Keaton) als talkshowhosten gaat ze aan de slag om de kijkcijfers op te krikken. Uiteraard gaat dat in eerste instantie rampzalig en wordt de show bijna gecancelt maar door haar onbegrensde energie en positiviteit weet Becky haar team, Pomeroy en Peck steeds meer op te zwepen en gaan haar ideeën steeds meer zijn vruchten afwerpen. Ford en Keaton zijn geweldig samen en de diepgewortelde afkeer die hun personages voor elkaar voelen wordt op een prachtige manier gespeeld door deze twee acteergrootheden. Er is ook nog een subplotje rond de opbloeiende liefde van Becky en Adam Bennett (Patrick Wilson) en gelukkig wordt dit gedeelte nergens te klef of dramatisch. Morning Glory is een vermakelijke komedie waarbij de glimlach waarschijnlijk niet snel van je gezicht zal verdwijnen.

Dit soort films kunnen met gemak werken, zeker als je een goed spelende cast bij elkaar weet te schrapen. Ik denk ook niet snel dat er een betere keuze voor de lead had kunnen zijn dan McAdams in dit geval. Als ik dit zo zie is McAdams in ieder geval niet snel weg te denken.
Jammer alleen dat de regie gewoon niet opleeft met de film zelf. Michell regisseert namelijk nogal tam en weet de stress die de film je hoort te bezorgen niet over te brengen. Opmerkelijk, want McAdams speelt ideaal een type waarbij de stress van haar voorhoofd druipt.
Omdat er eigenlijk geen gevoel van stress heerst zit de vaart er vaak niet lekker in. En uiteindelijk krijg je als kijker snel door dat het verhaal niet veel meer om het lijf heeft dan een youngster vs the world verhaal. Natuurlijk zit er meer in, maar die stukjes worden een beetje verwaarloosd.
De romantiek is bijvoorbeeld 1 van die verwaarloosde elementen. Simpel en haastig uitgewerkt. De chemie tussen Wilson en McAdams is onvoldoende, vooral omdat hun relatie erg snel gaat en weinig opbouw kent. De focus ligt meer op McAdams en Ford, maar ook die relatie wordt nooit optimaal opgebouwd waardoor er niet echt een chemie heerst.
Karakteropbouw is dan ook de falende schakel waardoor de film regelmatig als een kaartenhuis in elkaar stort. Beter schrijfwerk en betere regie waren hard nodig. Wellicht had er gewoon een frissere regisseur moeten staan, want Michell regisseert met te weinig pit en te vluchtig.
Maar het is wel vermakelijk en het acteerwerk is opvallend solide. McAdams doet het erg goed, en Ford / Keaton mogen ook zeker genoemd worden. Bijrollen zijn eigenlijk vaak ook nog wel geslaagd, zoals die van Malloy, die een karakter speelt waarvan de wat flauwe humor eindelijk wel werkt. Wilson en Goldblum doen het ook niet verkeerd, maar hebben eigenlijk te beperkte rollen.
Dat de humor vaak wel opvallend goed getimed is en het acteerwerk solide is, kan ik de film geen al te laag cijfer toekennen. Je komt er wel snel doorheen namelijk, maar had wel een frisse wind nodig.
Voornaamste probleem is dat veteranen Harrison Ford en Diane Keaton weinig komisch talent hebben en niet veel meer zijn dan karikaturen van de acteurs die ze ooit waren. Verder is Patrick Wilson een ontzettende zoutzak en zijn de verwikkelingen zo voorspelbaar dat de verveling snel toeslaat.
De uitzondering op de regel was Jeff Goldblum in een lekker cynische bijrol. In de momenten dat hij voorbij kwam veerde ik even op om daarna weer rustig onderuit te zakken en de lange rit van middelmatigheid te ondergaan.
Omdat Goldblum en McAdams genietbaar waren valt het punt niet lager uit.
Matig.