The Rage: Carrie 2 (1999)

ik vind het een goed vervolg

Lekker vermaak, het einde sprong er wel uit!

Had ik niet verwacht.

Slecht vervolg, maar alleen het highschool verhaaltje, en het einde vond ik boeien.

Voor de rest vrij slecht.

2,5

Puur aftreksel van het eerste deel, waardeloos.

Ik geef hem een 5 omdat deze rating van deze film aardig omhoog moet!

Ik sluit me verder aan bij de al gegeven positieve reacties, want dit is idd een betere film vind ik als het origineel.Ook ik leef idd meer mee het Rachel dan carrie. En kan de woede ook volledig begrijpen. Goed uitgewerkte film(Y).

Slechte film, behalve het allerlaatste stukje wanneer zij opeens helemaal vergaat, whaha, ik schrok me dood

wel aardig tussendoortje al is het meer een herhaling van de eerste carrie in een modern jasje. wel een eng einde:P

Goeie film hoor!

Ik dacht eerst dat het niks was, maar uiteindelijk vond ik het geen slecht vervolg.

Aardige vervolg op de wereld beroemde klassieker Carrie!

Het verhaal speelt zich jaren verder na de gebeurtenisen van Carrie.

Rachel krijgt dezelfde pakkie laag wat Carrie ook heeft gehad, en het loopt natuurlijk weer helemaal uit de hand!

Jammer dat de pesterijen tegen Rachel niet echt overtuigend zijn.

Maar het bloed-bad is om te smullen.

"Looks Can Kill." ... " !!!

Genieten met deze sequel !!! Ik heb van deze heropfrissing opnieuw heel hard weten

te genieten ! We hebben uiteraard te maken met alle horror clichés, maar wat deert het?!

Genieten van het concept deed ik zeer zeker !

De actie werd prima geregisseerd en er viel genoeg te beleven in deze

pretentieloze horrorfilm die zich helemaal niet wil meten met het origineel !

Deze film heeft vooral te lijden dat het werd gepromoot als zijnde een vervolgfilm op Carrie. Van Carrie in deze film natuurlijk geen sprake, want die stierf op het einde van de eerste film. Toch zijn er enkele heel losse links met het origineel met Sue Snell die destijds een klasgenote was van Carrie en nu lerares is. Het verhaal volgt hetzelfde stramien als het origineel, maar Rachel is geen Carrie. Haar situatie lijkt veel minder erg dan Carrie. Rachel kan ook nooit een halfzus van Carrie zijn. Carries vader was al gestorven toen Carrie nog een baby was, en haar moeder had nooit een kind bij een andere man.
Zonder de links met Carrie had ik deze wel een betere score gegeven, maar het blijft toch beduidend minder dan het origineel.

ik vond het zeer vermakelijk. Veel punten van herkenning, maar daar zat ik niet zo mee. Ik vond Rachel en Jesse wel erg leuk samen. Hoewel de gevoelens zich -vooral van zijn kant- erg snel ontwikkelden zag ik wel een bepaalde chemie. De vriendjes van Jesse waren vrij stereotype en niet half zo dreigend of beangstigend als wat de bedoeling was, maar gosh wat waren het klootzakjes. Omdat je weet wat er gaat gebeuren leef je wel naar het moment toe. Ik was nieuwsgierig hoe het vormgegeven zou worden, het belachelijk maken van Rachel met alle gevolgen van dien. Dat viel gelukkig niet tegen, zaten toch een paar aardige scènes tussen. Lekker tussendoortje.

Komt er nog een nieuwe deel ? Net als bij carrie zelf ?

Amy Irving keerde voor deze sequel terug als haar oorspronkelijke personage, maar dan een ruime 30 jaar later. Zij ontdekt dat Rachel (gespeeld door Emily Bergl) vergelijkbare krachten blijkt te bezitten dan haar oude vriendin Carrie. Ze komt er uiteindelijk achter dat Rachel en Carrie van dezelfde vader afkwamen. Een absurd idee gezien de grote hoeveelheid tijd die tussen de geboorte van Rachel en Carrie zou moeten zitten (ik denk toch al gauw minimaal 40 jaar).
Verder volgt de verhaallijn een gemoderniseerde versie van het verhaal van het origineel, met hier en daar wat aanpassingen. Zo lijkt het erop dat ondanks haar krankzinnigheid Rachel's moeder haar niet mishandelde.
Zij lijkt dan meer geteisterd te worden door haar gastgezin (met name de vader). Al blijkt dit later weinig impact te hebben op Rachel's uitbarsting.
De personages kregen wel erg weinig diepgang en origineel kunnen we deze film ook niet noemen. Verder vond ik het acteerwerk nog wel redelijk te doen, al zijn de personages wel erg zwart/wit uitgewerkt. Wel geinig om een aantal iets bekendere gezichten voorbij te zien komen, zoals Eddie Kaye Thomas (American Pie) en Mena Suvari (tevens bekend van de American Pie films).
Een behoorlijk onnodige sequel die bar weinig aanvulling weet te geven. Ik hoop dat Stephen King zelf dit vehikel niet bekeken heeft, want ik denk dat hij zich er bijna voor zou schamen.

Sequels... sommige mensen krijgen al een waas voor hun ogen als ergens een 2 achter staat. Carrie is voor mij niet heilig, maar wel een gerespecteerde classic van Da Palma, die stijlvol bloedvergieten matchte met een euforisch gevoel van gerechtigheid. Hetzelfde kunstje wordt hier herhaald, maar in het visuele keurslijf van zijn eigen tijd. Voelt als alle andere slasher(-achtige) titels uit die tijd (I Know, Urban Legend...). Verrassend is het nergens, maar het blijft een geweldig concept die óók in de late jaren 90 werkt.

Vroeger toen je op het schoolplein nog mocht roken mocht je op het schoolplein niet blowen.

Dus deden we dat een stukje verderop.

Zo weet ik nog dat ik een keer stoont aankwam en we klassikaal de eerste Carrie gingen bekijken, hoe of wat met dat weet ik niet precies meer maar met name de finale maakte op dat moment wel behoorlijk indruk.

Dat er een vervolg bestaat heb ik tot vandaag niet eens geweten.

Met als acuut gevolg een directe trip benee memorie leen zogeheten.

Bestaan er ook vervolgen op Stephen King films die niet crap zijn??

Echt een zinloos vervolg, Het is ongeveer 30 jaar na het origineel en dan blijkt Carrie's pa nog een dochter bij een andere vrouw te hebben, die nog zo jong is dat ze nog op high school zit??
Weet niet hoe oud die pa dan is, maar beetje vaag.. Dan heb je de talentvolle Mena Suvari (American Beauty/American Pie) in je film en dan laat je haar na 5 minuten in beeld geweest te zijn al dood gaan? De enige boeiende scenes zijn de scenes uit deel 1 die je doen herinneren hoe spannend het origineel was en je doen verlangen dat je die nu aan het kijken was i.p.v. dit. Het enige pluspuntje is Irving die het personage Sue opnieuw speelt, zodat we weten wat er na deel 1 met haar gebeurd is, maar aan de andere kant was dat ook weer niet echt iets wat ik mij onwijs afvroeg na het einde van deel 1.. Deze film is i.i.g. nog niet zo slecht als de tv remake van Carrie uit 2002 of de bijna frame voor frame remake uit 2013 met Chloë Grace Moretz.... Wat mij betreft hadden ze het gewoon bij het origineel moeten laten of King zelf een vervolg laten schrijven

een goed vervolg.heb me super vermaakt.al vaker gezien en vind de film nu nog steeds heel leuk.

THE RAGE: CARRIE 2 - Awfully Good Movies - YouTube

[quote]renzoroy schreef:

Bestaan er ook vervolgen op Stephen King films die niet crap zijn??

shawshank redemption part 2 komt uit in 2020,,,

The Rage: Carrie 2 is het vervolg op Carrie. Sue Snell (Amy Irving)is na een verblijf in een psychiaterisch ziekenhuis hersteld en aan het werk als counselor op een high school. Ze leert de getroubleerde tiener Rachel Lang (Emily Bergl) kennen na de zelfmoord van diens beste vriendin. Al snel blijkt dat Rachel over bovennatuurlijke krachten beschikt die bij Sue een Dejavu oproepen. The Rage: Carrie 2 is eigenlijk een herhaling van zetten maar door de eigentijdse draai is het goed te doen en veel beter te verdragen dan de recente remake van de originele Carrie. Het is wel duidelijk te merken dat hij in de slipstream van een paar High school shootings eind jaren 90 was gemaakt want het statement dat Jocks voorgetrokken worden en met alles wegkomen ligt er wel erg dik bovenop. Het was leuk om Amy Irving weer als Sue Snell te zien en Emily Bergl past goed bij de rol van Rachel Lange. Verder waren er aardig wat bekende koppen uit jaren 90 highschool films en series in de bijrollen zoals Jason London, Hollywoods sportjock promking van de jaren 90 bij uitstek. Eddie Kaye Thomas uit de American Pie serie, Zachary Ty Brian uit Home Improvement, Rachel Blanchard en Mena Suvari in een wel heel klein rolletje.

Entertainend.

Ik vind het moeilijk om voor mezelf te beantwoorden of dit vervolg op de klassieker uit 1976 beter is of minder goed is. Ik vind beide films niet veel soeps, maar allebei door verschillende redenen. Dit vervolgdeel houdt een compleet andere toonzetting aan, waardoor het zelfs moeilijk is om beide films in hetzelfde universum te plaatsen.

We volgen een aantal personages die zichzelf allemaal op hun eigen manier vervelend neerzetten. De een doet het door middel van schreeuwen, de ander door te slaan en de volgende eist de aandacht op door het hoofd kaal te scheren. Wederom wordt de formule dus gevolgd om van ieder personage die niet Bergl of London is een onuitstaanbare verschijning te maken. En dat weet aardig te lukken.

De film kijkt voor een best lange tijd goed weg, maar iets toevoegen aan het vorige deel doet het niet echt. Daarvoor is het allemaal te rommelig en makkelijk geschreven, waarschijnlijk met als doel om snel even de centjes bij te vullen. Het acteerwerk is ook niets om over naar huis te schrijven, maar die hoop had ik met deze film allang opgegeven.

Het is vooral de finale die best lekker doortrapt met lompe effecten, opvallend grafische moorden en een algemeen prettige toon van horror. De film werkt er dan wel lang naartoe, maar dat was in het voorgaande deel ook zo. Het verschil dit keer is dat het nu allemaal wat minder subtiel naar voren wordt gecommuniceerd, maar dat kan je verwachten van een 90s film.

Absoluut geen hoogvlieger, maar wel erg vermakelijke onzin. De reden waarom dit geen voldoende krijgt zit hem in de allerlaatste scene, die ik behoorlijk slecht vond aansluiten op de rest van de film. Het is slecht, maar wel vermakelijk slecht, en dat kunnen niet veel films van dit kaliber 't vervolg nadoen. Geschikt voor een simpele avond in een dronken bui.

Het is een redelijk vervolg.

Maar niet van het niveau van de eerste orginele film.

Jammer van de invulling van de scene met Amy Irving die hierin ook weer meespeelt.

Dat hadden ze anders moeten doen,dat doet afbreuk aan deze film.

Ook is de film in het begin goed,maar naarmate hij vordert verzwakt de film.

De climax is wat beter,maar de film mist spanning en meer spektakel.

Wel de moeite waard,maar niet bijzonder dit vervolg.

Best nog redelijk te doen, gad hem slechter verwacht. 6je

Na 23 j kwam dit vervolg en op die tijd is er toch wel heel veel gebeurd in horrorland: van de opkomst van invloedrijke slashers à la Halloween & Friday the 13th tot de metahorror van Scream.

Carrie 2 heeft duidelijk de vibe van het nineties tijdperk waarin het gemaakt is (zeker nadat je de original hebt gezien). We zijn nog niet echt toe aan internet (hoewel het al bestond) maar wel wordt er gestrooid met beelden van handcams die hier en daar opduiken. Ik heb er zelf ook nog zo eentje gehad en dat was toen wel revolutionair, zo’n camera met harde schijf i.p.v. videoband. Anyway, Carrie 2 is enkel te aanzien als je deel 1 hebt gezien, anders snijdt het echt geen hout. Zo wordt er met de deur in huis gevallen omtrent de telekinetische gaven van Carrie, worden deze meteen uitvergroot in een korte prequel die voorafgaat aan het eigenlijke verhaal. Verder is de Carrie hier een heel andere type dan in de seventies; ze is veel weerbaarder (girl power is ook iets van de nineties en ver daarna) en komt zelf op voor haar kwetsbaardere vriendin. Ze is allesbehalve een nerd, en haar aangemeten metal imago is nu ook weer niet zo marginaal. Haar thuissituatie komt slechts mondejsmaat aan bod vergeleken met deel 1. De focus ligt dan ook niet helemaal bij Carrie want gaat meer over het leven en intriges aan de lokale high school waar de populaire boys grietjes willen scoren. De sfeer van Stephen King’s/De Palma’s is ver te zoeken in elk geval. De muziek was in het eerste deel dan ook nog van hoog niveau met Pino Donaggio, maar hier is het een nineties allegaartje, wat dan ook weer past bij het tijdsbeeld. De finale mag er zeker best zijn, lekker over the top.

Het is allemaal best nog entertainend maar goed kan ik het nu ook weer niet noemen. Heeft geen enkel bestaansrecht zonder deel 1 waaruit dan ook nog beelden gesampeld worden. De aanwezigheid van Amy Irving was nog één van de leukere punten, maar dus alweer omwille van die referentie aan deel 1.