The Deep End of the Ocean (1999)

Ik vond het helemaal geen tranentrekker, deze film over een vrouw die haar kind kwijt raakt. De film wordt best koel en redelijk afstandelijk gespeeld, wat jammer is. De problematiek erna is wel interessant, toch mist het diepgang en dat krijgt zelfs moeder (met het pruillipje) niet voor elkaar.

Redelijk goede film met een prima Michelle Pfeiffer.

Ook Whoopie Goldberg is goed al is haar rol maar klein.

Doorsnee verhaal, dat zou gebaseerd zijn op feiten, leuk om eens te bekijken.

Een onwaarschijnlijk verhaal. Zou hier nooit voorvallen of kunnen voorvallen. Het maakt bij mij dus ook niet veel los omwille van de onzin. Michelle Pfeiffer natuurlijk wel een toppertje los van het verhaal.

Deep End Of The Ocean gaat over de familie Cappadora, een gewoon doorsnee gezin uit Chicago. Moeder Beth(Michelle Pfeiffer) gaat met haar 3 kinderen naar een reünie. Haar middelste kind, Ben, verdwijnt spoorloos. Er wordt direct een grote zoektocht gestart maar Ben wordt niet gevonden. Een onderzoek van de FBI en een grootschalige mediacampagne mogen ook niet baten, Ben blijft zoek. 9 jaar later hebben de Cappadora's min of meer hun leven weer opgepakt. Beth maakt weer foto's, Pat(Treat Williams) is bezig met zijn eigen restaurant openen. Dochter Kerry (Alexa Vega) gaat naar de basisschool en zoon Vincent(Jonathan Jackson) is een opstandige puber. Hun leven word weer overhoop gehaald wanneer Sam(Ryan Merriman), een schoolgenoot van Kerry aanbelt. Sam lijkt als twee druppels water op de verouderingsfoto van Ben.

In Deep End Of The Ocean staat niet het ontvoerd kind centraal maar hij toont voornamelijk de impact die een ontvoering heeft op de rest van het gezin. Beth is een wrak geweest door schuldgevoel en verdriet maar heeft recent haar leven weer opgepakt. Pat was de rots in de branding die het gezin overeind hield. Zijn boosheid en onmacht komt slechts af en toe aan de oppervlakte. Vincent voelt zich ook in de steek gelaten door zijn ouders maar wordt tegelijk gekweld door schuldgevoelens over Ben's verdwijning. Kerry was destijds te klein en heeft geen tik van het drama gehad. Hoewel het plot wat ongeloofwaardig is, is de film wel goed. Het tweede gedeelte gaat wel iets te snel en helaas koos het testpubliek voor het huidige einde. Het oorspronkelijke eind was niet happy. Hierdoor voelt het allemaal wat afgeraffeld. Pfeiffer speelt prima. Williams ook maar komt er wat bekaaid van af qua grootte van zijn rol, datzelfde geldt voor Alexa Vega. Jonathan Jackson speelt uitstekend een problematische puber. Enkel Merriman weet niet echt te overtuigen.

Deep End Of The Ocean is ondanks zijn ongeloofwaardige verhaal en wat mindere tweede helft wel een aardige dramafilm over de grootste nachtmerrie die een gezin kan overkomen.

Ook wel eens met de bovenstaande berichten dat de film ongeloofwaardig aanvoelt. Het hele uitgangspunt is onwaarschijnlijk, maar ik geloof eigenlijk ook niet zo in de uitwerking. Ik heb begrepen dat tweelingen die gescheiden van elkaar opgroeien vaak dezelfde karakters ontwikkelen met dezelfde voorkeuren, wat erop lijkt te duiden dat karakter genetisch is. Broers of zussen die aanvankelijk niet van elkaars bestaan weten hebben vaak een enorme klik als ze elkaar ontmoeten. Om die reden voelt het ongeloofwaardig aan dat er geen betere klik is tussen de verloren zoon en de familie als ze elkaar weer vinden. Het is wel interessant om te zien hoe de film dat gebrek aan klik uitwerkt, maar het einde voelt geforceerd en te sentimenteel aan, en de soundtrack is helaas ook aan de sentimentele kant. Uiteindelijk maar weinig memorabel, waardoor ik op 1* uitkom.

Nu voor het eerst gekeken.

Het is je ergste nachtmerrie als ouder om zoiets mee te maken.

Ik vind het niet onwaarschijnlijk wat er gebeurt in de film, maar het verhaal is wel simpel in elkaar gezet. Beetje koel komt alles over en mede daardoor geen tranentrekker.

Blijft wel een aanrader wat mij betreft.

Ik lees hier en daar dat het op een waargebeurd verhaal gebaseerd zou zijn, maar dit klopt blijkbaar niet: Is The Deep End Of The Ocean a True Story? Is the Movie Based on Real Kidnapping? - thecinemaholic.com. Zou ook vreemd zijn, want het verhaal is buitengewoon ongeloofwaardig. Dat maakt het moeilijk deze film echt serieus te nemen, hoe goed de acteurs ook hun best doen. De mierzoete soundtrack helpt ook al niet mee. En Whoopi Goldberg als politierechercheur? Wie heeft dat bedacht?

Voor het eerst vandaag gezien en deze film ontroerde mij! Mooie rakende scènes, met voor mij een paar van mijn favoriete acteurs en actrices!

Ik stond een lange tijd geleden in een winkel met mij zoontje. Hij stond naast me.

Ik lette even niet op hem, ik liet zijn handje los. En toen, was hij weg.

Ik heb de winkel rond gekeken eerst lopend en daarna rende rond in de winkel.

Het bijzonder "de zogenaamde sociale mensen" stellen de stompzinnig vragen.

Of je wel een geschikte ouder bent dat je zijn handje los liet. Dat gesprek ga ik niet beginnen.

Mijn zoontje was de winkel uitgelopen, niemand hield hem tegen en de andere winkel daar naast binnen gelopen.

In de winkel daarnaast werd mij zoontje aangehouden door een "bewaker" een vriendelijke man, ik ga nogsteeds

met die man een keer per jaar uiteten. Die man zorgde dat mij zoontje en ik elkaar weer vonden.

Het kost plusminus 10 tot 15 seconden om je kind nooit meer terug te vinden.

In deze film wordt dit weergegeven, ze verdienen 5 sterren.

Een onwaarschijnlijk verhaal zoals meerdere het vinden die snappen deze film niet.

Ik werd hierdoor toch stil.

Ik heb een dubbel gevoel hierbij..... Is dit een goede weergave van wat er echt is gebeurd of is het zo slecht gespeeld.... Zo dom psychologisch.... Oppervlakkig koud...

En zo zwart wit..of bij de ene ouder of de andere... Ooit van het woord samen gehoord? Ze wonen 2 blokken van elkaar dus doe niet zo moeilijk....

De enige die echt spelen zijn Vincent en Ben....

De gevoelloosheid van de ouders....dat amerikaanse gelul.... Ja ze spelen het, maar het gaat vooral over zichzelf en veel gelul.... Ja sommige stukjes gaan nog net... Maar het is nogal erg Woody Allen achtig.... Allemaal mensen die verdwalen in hun hoofd....Echt contact is er bijna nergens... Op de 2 broers na.... De zus is aan het eind ook nergens te bekennen....