Haunted (1995)

Viel me een beetje tegen. Naar mijn mening bakte Aidan Quin er niet veel van, alhoewel hij in The Assignment wel ok was. Kate Beckinsale en Gielgud overtuigden het meest. Het begon allemaal wel aardig en er zitten een paar schrikeffecten in maar het geheel mist sfeer en leunt op het eind te veel op matige special effects.

Kate had een bodydouble voor de naaktscenes...:(

best leuke film

wat een steengoeie film, het is lang geleden dat ik hem gezien heb, maar bepaalde stukken staan nog in mijn geheugen gegrift. Een film die zo`n indruk maakt verdiend 5,0*

Wonder if Lewis Gilbert sacked the art-direction and FX. They spoiled a good story and some fine actors.

Qua sfeer, verhaal en acteerprestaties was dit best een aardig filmpje. Jammer dat het nergens spannend of eng wordt en soms zelfs een beetje lachwekkend. Naar het einde toe wordt het wat grimmiger, maar dan komt er weer zo'n overdreven sentimenteel hollywoodeind.
Tot dan best aardig.

Een voorspelbare, solide en ouderwetse griezelfilm dat zich afspeelde in de jaren twintig, zonder geweld of bloed (en dat is ook wel weer eens lekker), maar op visueel vlak geen hoogstandje en het verhaal had voor mij wel wat ingewikkelder mogen zijn. De cast was uitstekend, met Aidan Quinn als zwakste schakel.

Geef mij de jaren twintig, een Engels landhuis, een stelletje bekakte upper middleclass en mijn dag kan niet meer stuk. Doe er dan nog acteurs als John Gielgut en Andrew Andrews bij en het kan me niet meer schelen waar het over gaat. Maar geen nood, in zo'n landhuis met al die hoekjes en gangen en kamers is het vaak niet pluis, dus...

Zoals ook in 'Haunted', een prachtig maakte film over een landhuis waar het spookt en waar een professor in de spookkunde het spook moet uitdrijven. Hij ontmoet daar twee broers en een zus, die natuurlijk ook niet helemaal sporen. Vooral Mary Beckindale met haar rode lipstick is leuk om naar te kijken en ze speelt ook nog een paar naaktscènes. Het kan niet op dus. Al beweren boze tongen dat voor deze scènes een body double is gebruikt. Kon het me niet voorstellen als je de beelden bekijkt.

De film is een lust voor het oog. Ik ben het dan ook niet met gauke eens dat het geen visueel hoogstandje is. Een prachtig locatie, schitterende interieurs, kostuums, requisieten, noem maar op. Alleen Aidan Quinn als de professor bakt er niet veel van. En het verhaal is de zwakke schakel van de film. Dat had veel gelaagder gekund en niet alles hoeft te worden ingevuld. Tegen het eind vliegt het verhaal natuurlijk helemaal uit de bocht, zoals te verwachten valt met een spookverhaal. Dan moet je terug gaan zitten denken over wat nog wel en wat niet logisch te verklaren valt. Maar dan heb je al wel twee uur genieten achter de rug.

Deze film is een bewerking van James Herbert's boek Haunted (1988) en behoort tot een genre dat bijna helemaal verdwenen is heden ten dagen: het Britse spookverhaal. Het is zeker een goed opgezette productie met een behoorlijk budget en er zijn goede performances, vooral van een toen (1995) nog vrij onbekende Kate Beckinsale die een waar genot was om naar te kijken. Desondanks is de film een ​​en al voorspelbaarheid en doet erg aan als een tv-film. Regisseur Lewis Gilbert (3x James Bond) lijkt vooral geïnteresseerd te zijn in de ontluikende romance tussen Aidan Quinn and Kate Beckinsale dan in het ontwikkelen van een goed spookverhaal. De bangmakerij moet komen van een gaslamp die ontploft, een brand en een wervelwindje die op een persoon lijkt, echter falen ze om ook daadwerkelijk angst op te wekken. Ook het grote Engelse landhuis werd niet goed benut om iets meer spanning te creëren. Gelukkig biedt de film wel vermaak en werd het nooit echt heel saai. Al was het maar omdat Kate Beckinsale meerdere keren luchtig gekleed in beeld is te zien. Mensen die van ouderwets maar degelijk in televisiestijl gefilmde spookverhalen houden en in de eerste 20 minuten Kate Beckinsale al van haar kleren wil zien ontdoen, kunnen hier ruimschoots genieten.

Prachtsetting. Een ouderwets landhuis. Schemerige gangen. Vensterluiken die klapperen in de wind. Gesloten deuren. Bedompte kamers. Raadselachtige bewoners met een mysterieuze onderlinge verstandhouding. En uiteraard de leuke plaatjes van het Engelse platteland die de film opsieren en zorgen voor een heus jaren 40-50 gevoel. Een perfecte voedingsbodem voor een heerlijke spannende en zenuwtergende spookhuisfilm is gelegd.
Die belofte maakt de film niet helemaal waar. De sfeer van het spookhuis is er. De momenten van spanning zijn er ook. Maar toch wil het niet helemaal lukken. De reden heet knulligheid. De film zit vol onbeholpen effecten en vreemde acties van de personages. Het zijn dingen die veelal onbedoeld op de lachspieren werken en allesbehalve een griezelige sfeer kweken.
Met Aidan Quinn heeft de film een hele beperkte acteur in de hoofdrol. De man is als serieus personage absoluut niet geloofwaardig. Kate Beckinsale doet haar acteerwerk een stuk beter. Het feit dat zij niet schroomt om af en toe zonder kleding te verschijnen, verleent aan haar optreden een fijne naturelle uitstraling. Ik vond haar verschijning zeer ...eh... geloofwaardig. De verschijning van John Gielgud voegt aan de film weinig toe maar is door zijn imposante status een leuke bijkomstigheid.
De film werkt regelmatig stevig op de lachspieren. Neem alleen al hoofdrolspeler Aidan Quinn die een film lang hele grote ogen opzet als hij weer eens iets verbazingwekkends tegenkomt. Verder bevat de film een groot aantal scènes en situaties die mogelijk angstaanjagend zijn bedoeld, maar die door hun stumperigheid en onnozelheid geen ander effect hebben dan een welgemeende schaterlach. Als het label komedie was toegevoegd aan de labels drama en thriller, was ik niet verbaasd geweest.
Toch is het in de basis geen verkeerde film. Het verhaal is intrigerend. De sfeer is (tussen alle hilariteit door) soms daadwerkelijk spookachtig en een tikkeltje griezelig. Het acteerwerk is over het algemeen uitstekend. Op Aidin Quinn na dan. De personages fascineren en wekken nieuwgierigheid op. Het camerawerk is voornamelijk bedachtzaam en fantasieloos maar is ook in staat om dynamisch uit te halen als de scène erom vraagt. Er deugt dus ook genoeg.
Leuke film, waarin alle onbedoelde hilarische momenten verhinderen dat de griezelmomenten excelleren in griezeligheid.