Babettes Gæstebud (1987)

Ik vond dit een heerlijke trage film met een fantastische Stephane Audran.
Naar een novel van Isak Dinesen.

prachtige film, je krijgt er wel ongelooflijke honger van. heel mooi om te zien hoe de dorpelingen van stijve achterdochtige lui langzaam veranderen en intussen zich al dat lekkers toch laten welgevallen

Oscar voor Beste Buitenlandse film!

Lijkt me mooi. Verhaal doet wel erg denken aan "Chocolat" of zit ik mis?
Doet me ook wel enigszins denken aan "Como Agua Para Chocolate". Ben benieuwd.

Erg traag, maar toch wel leuk. Erg sterke rol va Audran. 3*

Mooie beelden, goede cinematografie, maar inderdaad traag. De religieuze aspecten vond ik net iets te overheersend. Komt nog eens bij dat ik niet houd van schildpaddensoep of kwarteltjes
Paar mooie Deense Dames, en goed acteerwerk van Stephane Audran. Wel vreemd dat schijnbaar zoveel Denen perfect Frans kunnen praten
Toch wel 3,5*

Inderdaad best een mooie film, al moet je hier een beetje voor in de stemming zijn denk ik.
Erg mooie, rurale beelden van het Deense platteland anno 19e eeuw...vol met plaggendaken en al wat ruraal is.
Mooi!
Had gelijk weer zin om naar Denemarken te gaan (ooit op Sjaeland geweest, of hoe heet dat...).

Het verhaal was aardig, dat van die bekoorlijke Deense deernes was mijn tekst en verder is dit een rustiek stukje Euro-cinema van aardig hoog niveau!

Had hem vroeger al een 5 gegeven, en nu ik hem weergezien heb, blijf ik daar ook bij. 't Is gewoon heerlijk om naar te kijken, vooral de gezichten van de dorpsinwoners zijn fantastisch om te volgen. Eigenlijk is dit een ongewoon grappige film als je op de kleine dingen begint te letten
de oude adellijke tante die voor het diner moeizaam en met een stok gaat, maar na het diner bijna naar haar koets loopt; de koetsier die koffie maalt maar wegens genoeg champagne en wijn binnen hier lang over doet; enz.

Deze film heb ik jarenlang genoemd als mijn lievelings. In de categorie eetfilms staat ie wat mij betreft ver boven Como Agua Para Chocolate en Big Night. Le Grande Bouffe heb ik nog steeds niet gezien.
Gister, nadat ik Familie had gezien op Ned. 3 schakelde ik nog even over voor het laatste half uur van deze film en ik werd er gelijk weer helemaal in meegenomen. De film ademt humor en subtiele observatie. Het verheven taalgebruik van de hoge militair bijvoorbeeld symboliseert voor mij een en al onmacht over de liefde die hij niet heeft.


Ik ben niet zo'n expert in deze maar ik meen dat vroeger veel mensen die niet tot de arbeiders'klasse' behoorden een behoorlijk mondje Frans spraken. Zoals tegenwoordig Engels gemeengoed is.

Vond het een mooie, rustige film. Erg sober en langzaam, maar wel een erg goed uitgewerkt verhaal. Zeer goede rollen ook van Audran en de twee Deense zusters (van wie de ene de tweelingzus van Vanessa Redgrave had kunnen zijn). Ik twijfel tussen 3,5 en 4 sterren, maar houd het voorlopig maar op 3,5.

Klopt. Vroeger kwam je zonder Frans nergens in Europa.


Acting Perfect, lekker goed rustig gebracht, en die 100 minuten vliegen om. Lekker fijn gevoel na de film , en honger

Uitzonderlijk mooie film - echt een aanrader !!

Babette's Feast is wel duizend keer beter dan Chocolat en is niet vergelijkbaar. Mijn vader is zot van deze film maar ik vind hem niet op DVD met Nederlandse ondertitels. De gezichten van de acteurs tijdens het diner spreken boekdelen. Ze hoeven niks te zeggen om goed te acteren. De operazanger vond ik ook heel goed spelen.

Prachtige film met een goed plot, het diner is mooi in beeld gebracht, een komisch stuk was wel dat ze afpsraken niks over het eten te zeggen omdat ze dachten dat het heel vies zou zoij, maar nisk was midner waar, en al dronken werden alle odnerlinge ruzietjes weer goed gemaakt! De officier van het leger die ook meeat zij dat alles topkwaliteit was. MAar hun hadden maar nisk door, vandaar dat ze ook maar 1 gals wijn kregen en hij hele de fles!

Rustig opwerkend naar een ultiem blij momentje. Met een stralend gezicht deze film een tijdje geleden uitgezeten. Dikke verhoging door het feit dat hij maar blijft hangen. Heerlijk!

nee, Karen Blixen (ja, die van Out of Africa).

Na een zwerftocht in Schiedam, wist ik toch nog een barkruk (au) te bemachtigen bij een volle voorstelling in het in Schiedam welbekende filmhuis (zo'n 40 mensen de weg gevraagd, die me wel wisten te vertellen waar de videotheek was).

Film met een heerlijke cast, incl. de schildpad en kwartels. Het zijn de kleine dingen die het doen in de film. Nergens wil de film zich manifesteren als groots, zelfs niet in de muziek die maar mondjesmaat aanwezig is. De eerste helft van de film is er overigens nog geen spoor te vinden van Babette. Een noodzakelijke eerste helft blijkt wel. Een prachtige finale is het resultaat met een slotakkoord dat uitermate bevredigend is.

Het wordt tijd dat deze klassieker op dvd wordt uitgebracht in Nederland. Zal niet misstaan in de Cinemien/Homescreen eetfilms reeks. Want een herziening in normale omstandigheden is wenselijk. Een houten kont, een ratelende projector en een haperende geluidsband zijn toch factoren die de film niet mogen beinvloeden. Voor nu, 4*. Een verhoging na herziening zit ik waarschijnlijk in.

Hallelujah!

Jullie hebben allebei gelijk: Karen Blixen schreef onder het pseudoniem Isak Dinesen

Aha. Op de aftiteling stond naar het verhaal van Karen Blixen. Niet voor niets is die naam stukken bekender geworden na Out of Africa, die een paar jaar voor deze film een (Oscar)hit werd.

Rustigste film aller tijden en hoe amusant het feest van Babette en hoeveel spijt dat ik er niet bij was.

en dat is zo.
Homescreen brengt hem dit najaar uit op dvd

Geen film om met een hongergevoel naar te kijken, je krijgt gegarandeerd trek. Audran mag bij mij zo in de keuken.

Schitterende film. Een rustiek Deens dorpje, charmant vanaf het begin, een hechte geloofsgemeenschap en al wat daarop invloed wil uitoefenen. De cynische maar gezellige humor druipt ervan af, zoals die absoluut te herkennen valt in bijvoorbeeld films van Jensen tegenwoordig.

Prachtig hoe de soldaat, de operazanger en natuurlijk Babette de moderniteit vertegenwoordigen en alle rijkdom uit een vrij leven over de gemeenschap laten uitstorten. De tegeltjeswijsheden die de generaal aan tafel uitspreekt zijn bijna hilarisch. Mooi effect overigens, dat laatste shot waarbij de kaars uitgaat (hoe?) tegelijk met de aanslag op een pianotoets. Het is een moderne sage.

Ach, het verhaal is uiteindelijk misschien wat eenvoudig, maar het doet er weinig toe. Mooie film om eens na een diner met vrienden op een goeie winteravond te gaan kijken.

Prachtig in beeld gebracht. Sfeer druipt van het beeld af bij het zien van de inwoners van het dorpje, en hun onderlinge verhoudingen. Elk persoon, hoe nietszeggend ook, straalt iets moois uit. Zo kon ik erg genieten van Eric en de chauffeur van de generaal, die toch even lekker zat te peuzelen! Ook de door Per Nørgård gecomponeerde soundtrack draagt veel bij, dat is nog wel eens anders.

Het mooiste is eigenlijk nog het meermaals aangehaalde moraal van het verhaal: Iedereen heeft een bestemming, maar velen bereiken deze niet. In het paradijs zal iedereen zijn waarvoor hij bestemd is.

Aardig nietszeggende film die pas tijdens de afsluitende maaltijd wat loskomt en dan nog wacht tot de laatste minuten om een beetje indruk te maken.
Daarvoor is het behoorlijk matig (die stereotype operazanger, mijn hemel) en komt het soms allemaal niet erg professioneel over. Voice-over was ook niet best.
Zoals gezegd stuwt het einde de film naar een wat hoger plan. Scheelt zeker een halve ster.

Mooi ook hoe deze gereformeerde gemeenschap ontdooit door het maal der liefde, een intelligente "feelgood" film met bijzondere sfeer.

Zeer genoten van deze heerlijke, subtiele film. De twee zussen die aan een blik genoeg hebben om elkaar te begrijpen, de beperkte wereld van de dorpelingen.. Het refrein van het lied dat Martine samen met de zanger zingt vat de film aardig samen: 'Ik ben zo bang voor mijn geluk.'
Verder is Stéphane Audran natuurlijk een geweldig actrice.

4*

Wat lome maar warme en sfeervolle film met een broeierig contrast tussen zij die god vrezen en zij die wat meer van het leven willen genieten. Vooral de afwisseling tussen serieuze momenten met al die norse 'gereformeerde koppen' en de vrolijkheid van de twee zussen en Babette geeft Babette's Feast extra kleur. Mooi voorbeeld is de enthousiaste reactie van die echte generaal op het eten en die van de godvrezenden, prachtig om te zien! In het tweede deel is het genieten van eerst de subtiele voorbereidingen en daarna de grandioze apotheose (echt 'haute cuisine'), om te kwijlen (hoewel je beslist geen vegatariër moet zijn, af en toe is het even slikken hoe er met dieren wordt omgegaan, arme zeeschildpad en kwartels...) Op mij kwam het daarom vooral over als een soort Skandinavische variant op Vette Jus van Sjef Van Oekel, reeds, wat een mooie en bijzondere film.

Babette’s Feast heeft duidelijk wat tijd nodig om op gang te komen. Het verhaal over een klein Deens plaatsje, waar de mensen leven in een soort van sekte. Men wantrouwt elkaar en genieten is er duidelijk niet bij. Dat gold ook voor mijzelf. Het verhaal is op papier immers best interessant, maar de eerste helft is nog niet zo heel bijzonder.

Dat verandert gelukkig in de tweede helft. Babette zelf is vrij mysterieus en oogt behoorlijk afstandelijk. Stéphane Audran speelt de rol erg goed en ik moet zeggen dat ik wel steeds nieuwsgieriger werd naar haar motieven, om zo’n uitgebreide maaltijd te bereiden. Vanaf het moment dat ze begint met het koken van het Franse diner voor de gemeenschap en de Franse generaal, schiet het niveau echt stukken omhoog. De manier waarop het eten wordt bereid, is op geweldige wijze in beeld gebracht. Hoewel ik helemaal geen fijnproever ben, krijg je er hier toch wel zin in moet ik zeggen. De enthousiaste reacties van de generaal over het lekkere eten en drinken, die de gemeenschap beetje bij beetje doen ontdooien, zijn geweldig om te zien.

Ik kon het einde ook wel waarderen. Ietwat moralistisch, maar erg genietbaar. Uiteindelijk voelt het als een soort van warm Deens sprookje. Zoet, smaakvol en lieflijk, net zoals het lekkere eten, dat in de film wordt bereid en opgediend.

3,5*

Ja, leuke film. Genoten. Niets te traag wat mij betreft. Jammer dat er niet iets meer met de mooie locaties werd gedaan, maar verder heerlijk feel-good filmpje. Mooi voor een rustig avondje.

Een mooie drama/muziek film...
Mooi verhaal...
Prima acteerwerk...
Goed kwaliteit beeld, alleen 4:3
(geen breedbeeld en geen HD aanwezig)...
Goed geluid (geen Dolby Digital aanwezig)...

Ademt Bergman en is ook een duidelijke voorafschaduwing van Vinterbergs Festen. Erg goed.

De Deense Oscarwinnaar Babettes Gæstebud (Engelse titel: Babette's Feast), is een Deense dramafilm onder regie van Gabriel Axel. Het scenario is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1958 van de Deense auteur Karen Blixen, en die kennen we nog van de dramafilm Out of Africa (1985).

De film speelt zich af de 19e eeuw in een plattelandsdorp in het Deense Jutland, waar de mooie zussen Martine en Filippa samen met hun vader wonen. Hun vader is de stichter van een strenge sekte, en hoewel ze veel aanbidders hebben blijven de zussen hun hele leven ongehuwd. Heel veel jaren later komt Babette aan in het dorp. Ze is gevlucht uit Frankrijk en komt de zussen onderdak vragen. Ze is bereid gratis te werken voor hen. Wanneer Babette een enorm bedrag in de loterij wint, vraagt ze de zussen of ze het feestmaal mag bereiden ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van hun overleden vader. De laatste drie kwartier van de film zien we de dorpelingen dan ook genieten van het feestmaal uit de titel, waarbij Babette uitpakt met de duurste champagne, de beste kaviaar en de meest exclusieve gerechten die in die tijd verkrijgbaar waren.

Babettes Gæstebud is een van de traagste films die ik ooit gezien heb, maar dat maakt het ook zo mooi. Er gebeurt eigenlijk niets in de film, maar de manier waarop de dorpelingen het feestmaal beleven is echt meesterlijk gefilmd. Er wordt nauwelijks gesproken, maar de gezichten van de genodigden terwijl ze genieten van het banket zijn geweldig om te zien. Van mij mogen er meer films als deze gemaakt worden. Voor nu geef ik vier sterren, met wellicht nog een halfje verhoging na eventuele herziening. 4*