Alles Stroomt (2009)

deze lijkt me niks
wat is er nou zillig aan een zoon die zijn moeder niet wil bedienen

Er zijn films die ik later graag nog eens wil zien, dit is er 1 van. Hij heeft een plekje in mijn filmcollectie gekeregen.
De film is klein van opzet, maar de kracht zit 'm in de nuances van de emoties die door met name Anneke Blok vakkundig worden geacteerd. Neem bijvoorbeeld de scene als haar nieuwe vriend zijn ex aan de telefoon krijgt, zij neemt even afstand door even naar buiten te gaan, haar gezicht en houding spreken boekdelen zonder dat ze maar 1 woord zegt, knap!

Een film die dicht bij het dagelijkse leven staat, geen buitensporige toestanden, maar juist daardoor (voor velen) zo herkenbaar en daardoor boeiend.

Jammer dat sommige scènes inderdaad het randje opzoeken, zoals de kritiek op Cinema.nl ook zegt. Maar het blijft een ontroerend verhaal en het is fantastisch gespeeld.
Hoe lang en op hoeveel schermen heeft hij eigenlijk gedraaid? Ik heb er weinig over gehoord buiten het NFF.

De film valt tussen wal en schip, net zoals Anneke Blok. Voor mij teveel een vrouwenfilm, had kraak nog smaak, kon mij niet opwinden, deed me weinig.

ik vond juist dat Anneke Blok de film droeg die eigenlijk weinig behelst maar toch "pakt" ik denk wel dat je kinderen moet hebben om het te snappen.

Ik weet niet wat ik van deze film moet denken. Ik heb hem een aantal weken geleden gezien, maar als je me nu vraagt wat ik er nog van weet is vrijwel alles weggevaagd. Het heeft zeer weinig indruk op me gemaakt en ik vond het een droge, saaie film waar je moeilijk doorheen kwam. Toch heb ik nadat ik 'm gezien had 3 sterren gegeven, dus het zal toch wel iéts met me gedaan hebben. Anneke Blok vond ik leuk in Alles is liefde, maar dat valt natuurlijk niet te vergelijken met de rol die ze hier speelt. Ze deed het niet slecht, maar ze wist me ook totaal niet mee te slepen of ook maar enige emotie bij me op te wekken.

Misschien is het nog eens een herziening waard, ik weet in ieder geval niet wat ik er mee moet.

Ik vond deze film echt niks bijzonders. Er wordt wat heen en weer mobiel gebeld en gezeurd op elkaar en dat is het wel. Iedereen doet zijn best wel, maar ik had moeite om mijn aandacht vast te houden.

Ik las, Wieger kan een 'beetje' bassen, zoals ik het zag bleef dat niet bij een 'beetje'.

Prima Anneke Blok in een alledaagse film. Het verhaal boeide iets te weinig

Ik had het niet anders kunnen verwoorden.

Erg goed gespeeld. Kwam langzaam op gang maar werd goed naar het einde toe.

Deze film heeft me erg geraakt..
Heeft me van het begin tot het einde ontzettend kunnen boeien, misschien omdat het verhaal overeenkomsten met mijn eigen leven heeft. Een dikke 4 omdat ze het verhaal zo echt en "klein' hebben laten zien

Een 4* op gevoel!

Goed, er schort het een en ander aan de geloofwaardigheid van deze film, maar dat deert geenszins aangezien de film op een prachtige manier een alles behalve vlekkeloze relatie tussen een moeder en een ( wat onzekere ) zoon in beeld weet te brengen.

Ondanks, dat ik die jongen af en toe wel een schop onder zijn kont kon verkopen vanwege zijn dwarsliggerij, was het sluitstuk zo gemeend èn uitgebalanceerd mooi en warm! Verder ook enkele prachtige locaties voorhanden en knap camerawerk! Een 4*

Schitterende film van eigen bodem.
Mooi verhaal over een relatie tussen moeder en zoon.
Voor mij persoonlijk erg herkenbaar en kan mij dus ook erg inleven in de personages van de film. Qua geloofwaardigheid vind ik dit dus wel identificeerbaar en realistisch. Gewoon een hele goede film zonder geromantiseerd beeld om de film te verfraaien (misschien dan alleen Lidewij Mahler wat is zij toch mooi en lief ).
4 sterren

Prachtige en emotionele film waarin de zoon van een alleenstaande moeder op kamers gaat. Onder andere hierdoor wordt het contact tussen moeder en zoon wat minder. De film stroomt niet maar kabbelt met een aangenaam tempo en verveelt geen moment. De scene in het restaurant waar de zoon werkt is schrijnend. Geloofwaardige en overtuigende rollen van Anneke Blok en Wieger Windhorst als moeder en zoon.

Toch maar even de loftrompet over deze intrigerende film over een kritieke fase in het leven van moeder en zoon (nét puber af).
In een heerlijk rustig tempo (versnelt of vertraagd vrijwel nergens) wordt een aangrijpende periode vertelt waarin een flink aantal miscommunicaties aan het licht komen. De twee lopen elkaar steeds mis in het leven en zonder het te weten raakt alles in een stroomversnelling en is de tijd van samen in één huis verleden tijd, zonder zich te realiseren of ze dit nou allebei willen.

Alles is zeer ingetogen gespeeld en raakte bij mij precies de gevoelige snaar in sommige scenes. Niet in de laatste plaats omdat ik een soortgelijke periode met m'n moeder heb doorgemaakt (woonde alleen met moeder, ik vaak de straat op, moeder vaak bij nieuwe vriend).

Acteerwerk dus van alle kampen zeer netjes. Die Roel vond ik echt een waardeloos figuur, dat zegt genoeg over ook zijn acteerkwaliteiten . Ook goede locaties welke zeer tot de verbeelding spreken, alles kwam zeer geloofwaardig over (altijd leuk, een film in Amsterdam). Qua productie sowieso een ruime voldoende.

Vond alleen dat het liefdesverhaaltje niet helemaal vloeiend uit de verf kwam. Ik begrijp ergens wel dat dat 'erbij hoorde', om het contrast aan te tonen van iemand die hij nauwelijks kent wel de liefde te geven en niet aan iemand die hij z'n hele leven al kent. Of het was natuurlijk gewoon een aanleiding voor z'n nieuwe woning, kan ook. Ook best apart dat zij een half jaar weg was en er nog steeds hetzelfde uitzag en meteen weer met de jongen ging die zijn daarvoor nauwelijks kende. Dat kwam wat onecht over.

Zonde van dat kleine smetje. Verder vond ik dit echt een heel erg mooie film. Complimenten

Een prachtig, evenwichtig en herkenbaar drama waar ik ontroerd van ben. De kracht zit hem in de nuances waar vaak geen woorden aan te pas hoeven te komen. Het acteerwerk van Blok is ijzersterk en dat maakt deze film zo aandoenlijk.

Mwaa beetje saai neergezette Nederlandse film dit keer waar er inmiddels al zoveel van zijn met dit thema. Natuurlijk was het thema weer hartverscheurend en kom je dat ook niet graag in een familie tegen maar het is allemaal weer een beetje aan een dito drama kant en niet echt orgineel meer. Het acteerwerk daarintegen was wel weer realistisch, maar het blijft verder allemaal een beetje hangen. Weet niet echt wat ik hier nou mee moet en hoe ik deze moet beoordelen. Beetje te standaard iig.

Maar ik geef hem een gemiddelde

2,5*

Rauw en uit het leven gegrepen. Daar hou ik van. En dat is wat deze film biedt. Emoties, en gebeurtenissen niet te snel op elkaar zodat het redelijk realistisch blijft. Voordeel hierbij is Anneke Blok, bij wie dit soort rollen echt op het lijf geschreven lijken. Prachtig hoe puur zij acteert. De film zelf biedt qua verhaal niet veel indrukwekkends, maar heeft genoeg verhaal om te blijven boeien.

Ik vond deze film een bijzonder zwak scenario hebben. Motieven van personages waren vrijwel allemaal ongeloofwaardig. Uit het niets in een kraakpand wonen, en hier je moeder niet van op de hoogte brengen. Dit kan, maar alleen als de moeder/zoon relatie slecht is. Dit was niet het geval, en vond ik erg vreemd gaan. Zonder blikken of blozen je huis uit en op een boot gaan wonen. Anneke's personage had geen enkele zee of boot achtergrond. Je woning opgeven en een boot op gaan is wel erg drastisch. Ook als het om het geld van de woning gaat. En over dit laatste is geen woord gerept, dus geen motief. Proef wonen kon er ook niet vanaf. Het huis was vrijwel gelijk leeg. Hier denkt mijn eigen moedertje wel tien keer over na, voor ze zoiets doet.
Zo waren er meer dingen wat langzaam opstapelde tot een vervelende kijk ervaring. Het ging heel erg rap en beslissingen werden binnen een seconde genomen. De herkenning werd met de minuut minder, waardoor het mijn interesse in de vorderingen weg epte.

Anneke Blok bewijst wederom een degelijk actrice te zijn, en het camera werk en montage was prima. Jammer van het makke scenario.

Weet iemand toevallig hoe dat nummer heet dat bij de aftiteling gespeeld wordt.

Ietwat langdradig maar hoe dan ook een goede film die de spanningen die nieuwe relaties en het streven naar zelfstandigheid bij jongeren met zich kunnen meebrengen, eenvoudig, herkenbaar en uitstekend geschetst.
Acteurs vond ik prima, vooral Anneke Blok (Deed me af en toe denken aan Brenda Blethyn in een of andere moederrol).
Ondergewaardeerd m.i.

Beheerst.

Mooi ingetogen drama die het verhaal vertelt over de relatie tussen mama en zoonlief. Wat ik vooral zo goed vond was dat het vrij herkenbaar is. Hoewel ik de daden en gebeurtenissen van Damiaan (wat een naam) totaal niet goed keur en eigenlijk een beetje sullig vind, snap ik dat het moeilijk is qua moeder-zoon-relatie en daarin herken ik wel bepaalde emoties, wat de film ervaring bijzonder maakte voor mij persoonlijk.

Anneke Blok is iemand waar Nederland zacht gezegd trots op mag zijn, ze doet alles zo lief en vol overtuiging dat het wel echt een huismoeder is waar iedereen zich welkom bij voelt. Zou het leuk vinden om haar een keer een totaal ander soort personage te zien, al ken ik haar eigenljk alleen van Alles is Liefde...

Film is verder niet zo bijzonder, gewoon onderhouden en goed. Nogal goedkoop einde, en ook de gebeurtenissen, audiovisueel en qua cast niet heel bijzonder. Wel leuke projectjes in het studentenhuis (bv. die kozijnen-muur!), altijd leuk om zulke dingen te zien.

Gewoon goed 3 sterren

ik heb een hekel aan Nederlandse speelfilms omdat daar meestal niet op een natuurlijke manier wordt gepraat.Voor deze film geldt dat niet . Er wordt naturel geacteerd. Conclusie: goede film , goed gespeeld, goed verhaal.Enige minpunt; het karakter van de schipper komt niet goed uit de verf. Anneke Blok is voor mij een openbaring.

Onderhoudend, boeiend, genuanceerd, menselijk, eerlijk, voelbaar, harverwarmend en herkenbaar verhaal over een moeder-zoon relatie. Door de sterke en overtuigende hoofdrolspelers is het vooral een acteerdrama, maar daar is niets mis mee. Ook het camerawerk verdient een pluim. Ik ben nieuwsgierig naar het volgende project van deze in Japan geboren regisseur.

Ik vond dit een prima nederlandse film. De spelers waren goed. Het verhaal was boeiend. Het camera werk zag er goed uit. Een zeer onderhoudende film. En Anneke Blok speelt zo natuurlijk. Een erg mooie vrouw van binnen en van buiten om naar te kijken. Zeker de moeite waard om te kijken iedereen!!!!!

Een film van eigen bodem waar we best trots op mogen zijn. Er word in ieder geval top in geacteerd door eigenlijk de gehele cast. De film handelt over een (weduwe?) moeder die door foute keuzes te maken haar puberende zoon een beetje uit het oog verliest. Maar toch blijft ze hem, hoe dan ook, in de gaten houden. Blok was mij totaal onbekend, maar de vrouw kan zeker acteren. WIndhorst is zeker een talent om in de gaten te houden. Het camerawerk was prima in orde en eigenlijk heb ik mezelf goed vermaakt met de film. 3,5 *

Film die leuk in elkaar is gezet en lekker wegkijkt, goed verhaal.

Aardig, maar erg kort door de bocht. De veranderingen gaan in het begin wel heel erg snel.

K heb de film voor 20 minuten gekeken en het voelde aan alsof het 1,5 uur was, erg trage film. Mis. leuk voor iemand die op een schippers school zit daarom ** (2) sterretjes

Vader is dood en moeder en zijn zijn elkaar kwijt door het verdriet. Paar onwaarschijnlijkheden maar film is verder prima.

Beetje onevenwichtige film. De belangrijkste gebeurtenissen worden snel afgeraffeld direct aan het begin; de nieuwe relatie, de zoon die hals-over-de-kop het huis verlaat, de moeder die het huis wegdoet..., zodat het weinig invoelbaar wordt, ik geloofde er iig niks van. Vervolgens kabbelt de film voort in de laagste versnelling. Niet onprettig om naar te kijken, maar er gebeurd alleen te weinig verder.