The End of the Affair (1999)

Mooie interessante film; de verhalen die uiteindelijk uit twee verschillende gezichtspunten worden verteld is mooi weergegeven, hoewel ik het einde niet helemaal vond passen bij de rest van het verhaal.

Fiennes zelf schittert in zijn rol; een acteur die met een doordringende blik in zijn ogen woorden overbodig maakt en met ingehouden felheid acteert en daardoor altijd mijn volledige aandacht opeist.

Deze kwam gisterenavond tijdens het zappen nog even voorbij, kon me niet zo heel veel meer herinneren van deze film behalve dat ie heel saaaaaaai en erg langdraaaaaaadig was. O ja en dat alle acteurs, 12 jarige jongetjes incluis, 2 uur lang kijken alsof ze nodig een grote boodschap moeten doen, wat een moeilijke koppen joh.

Gelukkig had ik gisteren nog veel te laat op de avond een paar koppen koffie op dus kon ik wel een slaapmutsje gebruiken en daar is deze film dan weer wel ideaal voor! Werkt beter dan een DVD met visjes of haardvuur gegarandeerd

Jij bent het tegenbeeld van die kale op de Belg.

Je weet goed mensen niet-enthousiast te maken

Mijn God he!

Ach Balthazar en ik doen beidde ons best de lieve kijkbuiskinders een persoonlijke boodschap mee te geven

Het eerste uur is knap saai, maar de dag nadat ik het eerste uur gekeken had (ik moest de film voor iemand anders opnemen ...), ben ik 'm toch uit gaan kijken en het einde viel me reuze mee. Was niet clichématig (wat ik verwacht had) en kwam voor mij als een verrassing. Dat betreft dan dat die twee mannen bij de doodzieke Sarah gaan wonen (de minnaar komt bij het echtpaar in te wonen) en na haar dood bij elkaar blijven (zonder homoseksuele relatie) en min of meer voor elkaar zorgen. Ze vullen elkaar in hun houding naar Sarah toe mooi aan en voelen geen jaloezie (meer). Dat Sarah doodgaat, kwam niet bepaald als een verrassing met dat opvallend aanwezige gehoest. Dat er nog wat religie in gedaan wordt, maak de film ook aardiger, helemaal omdat de schrijver niet helemaal overstag gaat ondanks die wijnvlek van dat jongetje die verdwenen is nadat Sarah hem gekust heeft waar hij vlak na de crematie (geen begrafenis om de priester dwars te zitten en omdat het geloof hem twee jaar van Sarah gescheiden heeft) achterkomt. Nog steeds niet een van de beste films die je je kan indenken en Rea speelt weer de rol die hij meestal (met succes) op zich neemt, maar beter dan ik aanvankelijk dacht.

Volgens mij heb jijzelf die grote boodschap gedaan, want de film duurt bij lange na geen 2 uur (102 minuten). Ik snap niet dat jij films als deze uitkijkt als het jouw genre niet is.

****

Ik kan het niet méér met je eens zijn, al wou ik er nog aan toevoegen dat ik Ralph Fiennes voice-over nogal mislukt vond. Het klonk allemaal nogal gemaakt, vooral bij het begin, maar in de film zelf wordt over de hele lijn voortreffelijk geacteerd, goede dialogen (ik zal Graham Greene's boek zeker lezen!!), bij momenten grappig ("His name is Lance...") en ontroerend op de juiste momenten.
Het einde was best ok, al was de genezing van de moedervlek er voor mij een tikkeltje teveel aan. Ook het vele naakt is iets waar de kijker niet om vraagt, ook al stoort het nooit echt... Maar dat belette zeker niet dat ik het volle anderhalf uur kon genieten van deze heel fijne en aangename film.
3,15*

Nou in mijn beleving leken het er anders wel 3 Bovendien heb ik de film niet 1 maar zelfs 2 keer helemaal uitgekeken, en das wel zo eerlijk want hoe zou ik er anders een beoordeling voor moeten geven.

Ik vind dat deze toch echt wel ongelooflijk ondergewaardeerd is hier. Geweldig liefdesdrama met prachtige hoofdrolacteurs en een uiterst boeiend verhaal.
De film duurt inderdaad geen 2 uur en dat is ook goed, hij moet niet te lang duren. Maar ik vind ook niet dat hij als een sleur voelt, hij is misschien wel op momenten een beetje traag, maar meer dan dat vind ik toch echt niet.

Het verhaal is één van de mooiste liefdesverhalen die ik ooit verfilmd heb gezien. De driehoeksrelatie tussen man en vrouw, en minnaar wordt heel mooi in beeld gezet en ik zat helemaal in de film van de eerste minuut. Ik had hem vroeger wel al eens gezien, maar nu kon ik mij toch pas echt identificeren met de hoofdpersonages, die allebei magistraal vertolkt worden door respectievelijk Julianne Moore(wat een klassedame toch!) en Ralph Fiennes(Die man maakt toch ook geen enkele slechte film, he).

Het enige kleine minpuntje dat ik aan deze film dan kan geven is dat ik vond dat de affaire op het begin wel heel snel begint. Ze kennen elkaar amper een dag, de film is tien minuten bezig en ze liggen al met elkaar in bed. Maar dat is slecht een futuliteit tegenover al de goede dingen aan de film.

Maar de scene waarin hij haar dagboek leest en alles te weten komt waarom hij haar verlaten heeft etc. maakt alle kleine minpuntjes verdwijnen, want het is zo'n prachtige scene.

Ook het einde is zeer mooi, al zag ik het wel mijlenver aankomen. Bij het eerste hoestje wist ik al hoe laat het was

Er rest mij alleen nog te zeggen dat het echt wel zeer spijtig is dat Julianne Moore nog altijd geen oscar heeft gekregen. Ze had hem voor mij voor magnolia, voor far from heaven en voor deze mogen krijgen en het is zo'n geweldige actrice.

4*

En ik heb ook de film gezien waarmee deze toch wel behoorlijk vaak wordt vergeleken nl. The English Patient, en die vond ik toch een stukje minder, hoor. Die duurde pas lang, Madecineman.

Is ook niet mijn favoriete film allertijden maar die heb ik voor het eerst samen met m'n toenmalige vriendinnetje op de boot naar engeland gekeken. Lekker klef en romantisch, dan maakt het ineens een stuk minder uit of je lang in het donker zit met een niet zo super goede film Ik heb daar betere persoonlijke herinneringen aan zullen we het maar op houden

Zeer goede film dit, in tegenstelling tot anderen hier vond ik hem helemaal niet langdradig en het begin was ook niet zwak. 4,5 sterren

Hopelijk, want anders zie ik me genoodzaakt jouw gevoel voor romantiek in twijfel te trekken... Neen, deze film is gewoon veel beter!

Ik had Greeneland, het universum dat Graham Greene geschapen heeft, nog nooit betreden. The End of the Affair die gisteren door de Canvas werd uitgezonden, was mijn eerste kennismaking.

Karel van het Reve heeft de gebroeders Karamzov wel eens een detective genoemd, terwijl het voor mij in de eerste plaats een religieus boek is. Zo vond ik de verfilming van Greene’s boek ook niet direct een thriller (één privédetective maakt nog geen detectiveverhaal), maar vooral een religieuze film. God speelt in het verhaal een rol als ‘godvormig gat’ dat uiteindelijk via een belofte een hartstochtelijke liefdesrelatie sublimeert tot geestelijke liefdesrelatie met de ander in God. Dat betekent onverbiddelijk het einde van de affaire. Prachtig gespeeld door Julianne Moore.

4

Geweldige film, helemaal mijn genre! De acteurs, vooral Fiennes en Moore, spelen erg overtuigend. Ik was erg gegrepen door het verhaal en de acteurs.

Wat ik ook erg goed vind aan de film zijn de beelden en de sferen die gecreeert worden.

Ik ben het helemaal eens met Gozo, wat hij zegt over Ralph Fiennes, hij is een prachtige man met een doordingen blik...

Deze film zou nog wel eens in mijn top 10 kunnen belanden.

4,5*

Deze viel me enorm tegen vooral als je kijkt naar de 3 acteerkannonen die eraan meedoen.

Het slechte script is de grote boosdoener, oer en oer saai.

Gelukkig weten de acteurs en de regisseur er nog wat van te maken.

Er gebeurt bar en bar weinig en als dat nog niet genoeg is krijg je het laatste half uur van de film dingen die je al hebt gezien in het eerste saaie uur maar dan krijg je de momenten in de juiste context te zien.

De karakters zijn ook zeer matig uitgewerkt.

De laatste scene is verrassend maar op dat soort onzin zit ik niet echt te wachten als atheist zijnde.

Alleen dankzij de acteurs en de regisseur die het goed hebben gedaan geef ik deze film een heeeeeeel magere 3.

Saaie film, hier kom ik niet doorheen.

Budget voldoende, het talent is er. Helaas is de film niet helemaal uit de verf gekomen.

Zaten belachelijke sentimentele scenes in, mede op het conto van Fiennes.

Kom maar op bol.com met dat postpakketje, het boek was fantastisch, nu de film nog!

Indien het boek van Graham Greene dezelfde constructie had als de film dan werd ze toch wel als onfilmbaar geacht.

Toch slaagt Neil Jordan er in er een onderhoudend kijkstuk van te maken, ondanks de bizarre figuur van het hoofdpersonage ("Het zijn niet de echtgenoten die jaloers zijn, het zijn de minnaars"), de kleine tijdsprongetjes en het belichten van het verhaal vanuit meer dan één gezichtsveld.

Ook de figuur van Parkis is merkwaardig en wordt knap vertolkt door Ian hart in deze film die onderhuids meer met God te maken heeft dan met de romantiek.

Moet het gezegd dat ook Fiennes en Julianne Moore uitstekend acteren en er terecht werden voor gelauwerd.

Op zich een mooi verhaal met drie zeer sterke acteurs, maar het religieuze aspect is totaal niet mijn ding, en van die onthulling van de privédetective op het einde zakt mijn broek eerder af dan dat ik er door aan het denken gezet of zelfs maar geïntrigeerd word. Nu ik er over nadenk zullen de tragikomische scènes met Ian Hart me misschien wel langer bijblijven dan die met de hoofdpersonen... Ik heb vroeger alles van Graham Greene gelezen (en was toen trouwens van dít boek ook al niet stuk), maar dat is lang geleden, en deze film heeft mijn enthousiasme voor hem zeker niet opnieuw aangewakkerd (ik heb geloof ik nog maar twee romans van hem in de kast staan).

Wel beter dan de gemiddelde romantiek film, maar het zal nooit mijn genre worden. Dit was overigens wel een goede film, ondanks de actrice Julianne Moore, die ik ongeveer net zo aantrekkelijk vind als een mug. De Engelsen weten er toch wat van te maken, het gevecht met het geloof enzo. Vond de kijk van de lover op God erg verfrissend, zo denk ik ook over geloof. Maar ik was toch wel blij dat ze dood was eigenlijk, het einde van de film kwam zo ook naderbij.

Kan niet ontkennen dat de film kwaliteit had. Geef hem kleine voldoende.

Redelijk goed romantisch drama, dat vooral goed is door de voortreffelijke vertolkingen, in mindere mate door het verhaal.

Maar met zo'n cast is het niet verwonderlijk dat er goed wordt geacteerd.

Goed voor anderhalf uur filmvermaak.

Magnifieke prent over liefde, lust en ook over jaloezie en vriendschap. En over hoe het lot... of God... ons tart.

Ik vond het een goei filmke doei!

Zo dat was kost was het?

Mooi gemaakte film naar boek Graham Greene. De plottwist aan het begin is heel aanstekelijk, zodat je snel het verhaal ingetrokken wordt. Helaas wordt het steeds ongeloofwaardiger en zwakker naarmate de religie een grotere rol speelt. Een zwak van de schrijver Greene, niet van de filmmakers.

Gemiddeld.

Iets te lang uitgerekt, dit stoffig drama over een driehoeksverhouding. Het heeft allemaal net te weinig om het lijf, iets wat al heel snel duidelijk wordt als de hoofdpersonages na een minuut of 10 al liggen te rollebollen, nog geen minuut nadat ze elkaar ontmoetten.

Dat het dan uiteindelijk een 1u40 duurt, heeft weinig zin. Bovendien zet Ralph Fiennes een ontzettend irritante kwal neer en vind ik ook Julianne Moore en Stephen Rea, ondanks degelijk acteerwerk, weinig interessant. Om in dit soort drama's de pijn en verbittering te voelen is enige binding met de personages een must. Dat ontbreekt hier quasi volledig, de geslaagde sfeersetting ten spijt.

Kleine 3

Liefde is als een hypnose werd ooit eens ergens in een film genoemd. In The End Of The Affair kiest de schrijver, de hoofdpersoon Maurice, er bewust voor om fictie en werkelijk door elkaar te laten lopen. De regisseur doet er een schepje bovenop door de personages in de film bewust te maken dat ze personages in een fictief verhaal zijn. Waan en werkelijkheid vormen een kluwen in een poging om de beklemmende werkelijkheid te ontlopen: het onvermijdelijke einde.

Fiennes speelt de keurige, toch wat stijve Engelse gentleman, die zich verliest in een passionele verhouding met z'n minnares. Hoogtepunt is uiteraard het hoogtepunt van de daad, ondersteund door de betoverende muziek van Michael Nyman. De lelie blanke naaktheid van Julianne Moore was minstens zo adembenemend als de chemie tussen haar en Fiennes. Prachtig !

Fictie biedt de mogelijkheid om gebeurtenissen vanuit meerder perspectieven te belichten. Welke het dichtst de waarheid benadert blijft een kwestie van interpretatie. Het verhaal legt op een ingrijpende wijze de worsteling van de hoofdpersoon bloot; de onbegrijpelijkheid en meedogenloosheid van een opperwezen versus de mens opzoek naar verlossing, naar verklaring en vooral naar Liefde.

Sfeer, acteerwerk, beeldkwaliteit, aankleding en muzikale ondersteuning waren tip top in orde. Niet een meesterwerk, maar zeker een film die boven het gemiddelde uitstijgt.