The Rescuers Down Under (1990)

MMhh ben de laatste tijd iets te gul geweest wat betreft 4* sterren. Ik begin het verschil tussen 3,5 en 4 niet makkelijk te zien. \

Dus bij The Rescuers een halfe af en deze een halfje bij. Beide zijn goed maar deel 2 vond ik wat leuker. Heb daar meer bij gelachen.

In deel 2 hebben ze een hoop elementen van Rescuers erin gehouden en voegde een modern laagje eraan toe. Weer krijg je te maken met een echte "evil" bad-guy, met een kind in problemen, veel humor en een leuk verhaaltje. Zelfs met het grote tijdsverschil tussen de film is het hun gelukt het niveau te halen.

4,0 *

Erg leuke én goede Disneyfilm. De spanning zit er goed in en vooral kleinere kinderen van 6 of zelfs 10 zullen dit een hele leuke en mooie film kunnen vinden, ook geen afrader voor volwassenen dat zeker niet, niet extreem vreselijk kinderachtige tafrelen maar ook grappen en drama momenten die volwassenen aantrekken. Jake de hagedis was erg grappig, net als John ''Wilbur'' Candy : Down Under!!!! , heerlijke Disneyfilm naar mijn mening zeker een van de betere, bij mij schiet deze boven het al erg vermakelijke deel 1 uit.

3,5* (komt in de buurt van 4,0*)

Deel een vond ik erg leuk vroeger, maar dit vervolg is in mijn ogen nog beter als zijn voorganger. wederom mooie tekeningen, en een prima verhaal. dat humor bevat, en eveneens spannende momenten kent. de stemmen zijn ook weer goed verzorgd. 3,5 sterren.

leuke film

vind het eeen topper

vind deze film leuker dan deel 1 voo hal het varhaal en de animatie

aleen is het raar de dat dieren geen kleren aan hebbe en in deel 1 wel maar dat maak niet veel uit wilbur is geweldig en grapig

maar het grapigst is johana en frank

leuk verhaal en zekker een 5 wart

Aardige Disney film. De spanning zit er goed in en het verhaal is aardig, De animatie is goed en best wel mooi, vooral de scene met de adelaar is erg mooi. Krijgt daarom een 3,5.

Redelijk.

Haalt het niet echt bij de eerste film. Die was net iets "droger", deze komt weer met een resem sidekicks aanzetten, waarvan de meeste niet bepaald leuk waren.

Visueel blijft dit reeksje zich wel licht onderscheiden van andere Disney films. Ook hier weer iets rauwer. Best weelderig geanimeerd trouwens. Ik weet niet of dit één van de "hoofdfilms" is van Disney, of eerder een stv geproduceerde sequel, maar er zit best wat aandacht in de animatie.

Ook wat geklooi met computer graphics als ik me niet vergis, wat voor die tijd opvallend mooi oogde. Zo is dat karretje van de bad guy best cool. Kleine details die de film toch wat aangenamer om kijken maken. Verder is het een eenvoudig avontuurtje waarbij de Australische setting nu niet bepaald veel aan bijdraagt.

Gelukkig wel kort, visueel ietswat leuker en best vlot tempo. Maar vond de eerste film toch iets charmanter.

2.0*

Een stuk leuker en veel beter van kwaliteit dan deel 1.Het was allemaal iets beter uitgewerkt, het zag er wat realistischer uit. Ik vond de figuurtjes in deel 1 wat vlakker. Het verhaal was, net als deel 1, erg dunnetjes maar deze bad guy was leuker, met dat stoere wagentje! Ik heb er best met plezier naar gekeken.

Het was wel een leuk filmpje geworden. De film is een avonturenfilm en bevat geen liedjes die toch wel typisch voor z'n Disneyfilm zijn. De personages zijn wel leuk, vooral die hagedis Joanna springt er toch wel uit.

De film is goed qua lengte: niet te lang en niet te kort.

Het verhaal is niet bijster speciaal, maar verveelde niet. De animaties zijn ook goed.

'k vond het een waardig vervolg.

Er kleeft een portie jeugdsentiment aan deze film, het was samen met "The Land Before Time" een van de eerste (teken)films die ik in de bioscoop zag. Ik hield er erg goede herinneringen aan over; niet zo sterk als de originele Reddertjesfilm, maar wel een zeer leuke "low profile" Disneyfilm.

Nu ik als volwassene de film opnieuw bekijk, valt het vrij zwakke verhaal (inclusief niet zo bijster interessante nevenpersonages) toch wel gedeeltelijk door de mand. Positief waren enkele mooi geanimeerde scènes, de afwezigheid van melige Disneyliedjes en enkele leuke ideetjes (met het muizenrestaurant op kop).

"The Rescuers Down Under" hoort zeker niet thuis bij de absolute top van Disneyfilms, maar situeert zich in de middenmoot. Twijfelend tussen de 2,5* en de 3*, kies ik toch voor de 3* gezien het jeugdsentiment en de reeds opgesomde pluspunten.

3*

Sequel op de beste Disney uit de jaren '80. The Rescuers was een groot succes en kreeg daarom dit vervolg. Leuk idee om de figuren terug op te voeren, het is al jammer dat de originele film in de vergeethoek geduwd werd door Disney. De film en z'n figuren kregen meteen een update met zich mee wat goed en slecht is. Visueel krijgen we weer prachtige scènes te zien die gekend zijn vanaf Little Mermaid. Alhoewel er weinig Australisch is aan de setting (buiten de beestjes en de accenten) is het toch een mooie animatie geworden. Het verhaal is weer een avontuur, al is het ook weer niet zo spannend. De leukste figuren blijven nog altijd Bernard en Bianca. Die Frank is gewoon irritant, doet me wat denken aan die draak uit Mulan. Verder niet slecht, maar geen memorabele figuren. Het voelt wat leeg aan, ondanks de kwaliteit die er ingestoken werd. Het kan er nog door, maar verdwijnt in de vergeethoek tijdens de Disney Renaissance periode.

Wel een aardig vervolg, maar zeker niet zo goed als het origineel.

Ik moet zeggen, dat ze er wel een leuk sfeertje in hebben weten te stoppen. Qua landschap en dieren oogt het erg Australisch. Qua personages blijven Bernard en Bianca absoluut het leukst. Die Australische muis voegt maar weinig toe en ook de schurk is weinig memorabel.

Maar het kijkt vrij gemakkelijk weg, wordt niet onderbroken door liedjes e.d., en je hebt wel echt het idee naar een avonturenfilm te kijken. Het is niet super, maar voor een vervolg zeker niet slecht.

3,0*

Ik ken deel 1 niet maar na het zien van deze film zal ik daar ook niet aan beginnen. Ik vind er maar weinig aan. Het tekenwerk gaat nog wel maar ook weer niet zo bijzonder. Was het nou een tekenfilm van 10, 20 minuten, maar een uur en kwartier werd het toch een lange zit, die trouwens bij het begin al niet lekker weg keek maar de rest van de film werd het niet veel beter. Beetje kinderlijk allemaal, dat zijn veel tekenfilms natuurlijk wel, maar met deze had ik duidelijk moeite. Geen leuk verhaal verder. Ik vond er eigenlijk niks aan maar ik hou het maar bij 2.0.

Vreemd dat ik hier al op gestemd had, dat was ik helemaal vergeten. Ik dacht dat ik geen stemmen had geplaatst voor films die ik gezien had vóór 2 of 3 jaar voordat ik me op MovieMeter aanmeldde, tenzij ik ze obsessief vaak gezien heb. Beide dingen kan ik niet zeggen over The Rescuers Down Under, een van de weinige Disney Classics die we vroeger niet op VHS hadden. Ik had hem wel gezien en wist dat ik hem vroeger leuk vond, maar veel kon ik me er niet van herinneren.

Het blijkt een vrij matig vervolg te zijn. Dat merk je niet meteen, want als je net als ik de twee delen meteen na elkaar bekijkt zie je meteen het enorme verschil in animatie. Van de terughoudende, koele, schetsachtige tekenstijl is niet overgebleven, want nu krijgen we heuse computeranimaties, warme kleuren en vloeiendere bewegingen. Ze gaan zich bij Disney zelfs soms te buiten aan wilde camerabewegingen, als een amateurfilmer die net leert de camera te bewegen. De technische verbeteringen kunnen helaas niet voorkomen dat dit toch allemaal wat sfeer meest. De eerste film zag er koel uit, deze warm, maar toch voelt deel twee killer aan.

Dat is niet het enige steekje dat ze laten vallen. De grootste misser is dat de focus niet meer zo licht op de twee helden. Pas vrij laat in de film mag Bernard echt in actie komen, terwijl Bianca eigenlijk niets doet. In plaats daarvan ligt de focus op het saaie jongetje Cody (lang niet zo aansprekend als Penny uit deel 1, wat meer zegt over hem dan over haar), de schurken (best geslaagd verder) en vooral veel mislukte komische scènes rond albatros Wilbur. Ook hagedis Frank is irritant, maar heeft gelukkig maar een beperkte rol. Dan is er nog nieuwkomer Jake, die heel belangrijk lijkt (en dat in mijn herinnering ook was), maar er eigenlijk maar een beetje bijhangt. Net als bij deel 1 volstaat het verhaal, maar doet het niet meer dan dat. Niettemin vond ik weinig magie zitten in de band tussen Cody en de adelaar. De vliegscène mag dan geïnspireerd zijn door Miyazaki, het werkte maar half. Misschien iets te overdadig gebracht.

Wat overblijft is een vermakelijk wegkijkend, maar weinig beklijvend avontuur, waarbij het verbeterde tempo het enige is dat beter is dan het eerste deel. En wederom toch weer vooral voor de jongste kijkers. Voor hen zou ik dit wel aanraden.

2,5*

Deel 1 kon me niet bekoren, dus na een kwartier overgestapt op deze. En eigenlijk is deze ook niet veel. Wel raar dat ik vroeger nooit iets van de 'Reddertjes' heb gezien.

Wat betreft de film. Allemaal een beetje flauw en veeul irritante bijfiguren. Maakt het ondanks de korte speelduur toch een lange zit.

1,5*

Beetje saai eigenlijk. Jammer, want de eerste Reddertjes film was wel leuk en onderhoudend. De nieuwe setting met het nieuwe plot wist me niet te interesseren. Het jochie, de schurk...niet zo boeiend. De enige die ik leuk vond was die leguaan. Het stukje dat hij eieren van zijn baas steelt vond ik wel geinig. Ondanks vrij behoorlijke beelden en sfeer kan ik hier geen voldoende voor geven.

2,5*

The Rescuers vond ik een heel beste Disney, met fijne voice-acting, een leuke vijand en behoorlijke animatie en een toch wat bijzonder verhaal. In deze film zitten een aantal elementen maar helaas te weinig, en bovendien ergerde ik mij mateloos aan bepaalde zaken.

Men kiest voor Australië als nieuw gebied. Zo krijg je heel wat van de flora en fauna te zien, maar sommige scènes voegen niets toe behalve dat ze als reclamefolder dienen en er zitten ook storende fouten in, Onze jonge protagonist woont zo ongeveer naast de Uluru -een nationaal park als sinds 1985, dus om daar nu te wonen?- maar hij is, al lopende, binnen no time in de jungle. En die ligt toch echt 1500 kilometer noordelijker. Verder leven er geen krokodillen rond de Uluru, noch komen daar koala's of veel kangoeroe's voor in het wild. Bovendien komen er veel van die beesten even in voor, maar daar wordt verder niets mee gedaab, noch met het continent an sich. Dit had net zo goed in de V.S., Europa of Latijns-Amerika kunnen afspelen. Kies je echter expliciet voor Down Under, doe daar wat mee.

De voice-acting was dan wel weer prima en je merkt dat ze er al een film op hebben zitten. Jammer alleen dat de rol van Bernard en Bianca zo klein is. Verder is het goed dat de Australiërs (of eigenlijk alleen Jake) ook dat accent mee hebben gekregen en termen als 'mate' en 'no worries' gebruiken. De humor was meestal flauw (vreselijke slap-stick) maar die leguaan Joanna was dan wel erg geinig.

De animatie echter was spuuglelijk soms, als de computeranimatie samenging met de traditionele. Natuurlijk, je kan er meer mee -zie de camera bewegen- maar veelal vind ik dit gewoon niet mooi. Een enkele scène was dan nog wel aardig, het hele verhaal is nergens bijzonder maar best behapbaar en ook meestentijds vermakelijk. Al met al 2,0*.

Nodeloos vervolg

Een van de volgende dagen het vervolg maar eens opzetten. Dat was de laatste zin bij mijn recensie van De Reddertjes maar ondertussen waren we alweer een dik jaar verder en had ik de film nog steeds niet gezien. Ik weet niet goed waarom maar ik had het gevoel dat deze sequel nog niet in de schaduw van de eerste zou staan en had er eigenlijk niet zo erg veel zin in. De meeste Disney sequels zijn niet echt de moeite maar aangezien deze de enige is (Fantasia 2000 niet meegerekend want dat is toch niet echt een vervolg in deze zin van het woord) die in de Classic reeks zit, leek het me toch nog wel de moeite te zijn.

Maar jammer genoeg komen de lage verwachtingen uit. Het eerste deel is één van de beste Disney films die ik zonder nostalgie heb gekeken maar dit is gewoon een film met als enige doel om geld te cashen. De film flopte financieel waardoor Disney elke sequel die na deze gemaakt werd niet meer als theatrical release zou uitbrengen en dat is maar goed ook. De Reddertjes in Kangoeroeland is dan ook op elk gebied minderwaardig. Het opent nochtans nog vrij goed met de adelaar maar eenmaal McLeach op de proppen komt is het uit met de pret. Een waardeloze slechterik die je al vergeten bent wanneer de film nog bezig is. Ook Cody is een wat slap aftreksel van Penny maar de grootste ergernis was toch Jake. Waar je zou verwachten dat de focus op Bernard en Bianca zou liggen, komt er zo één of andere kangoeroe op de proppen die meer irritant is dan wat anders. Het is pas helemaal op het einde dat Bernard eindelijk eens in actie kan schieten maar tegen dan is het al serieus te laat.

De grootste kwaal is echter de animatie. De eerste film maakte nog gebruik van de Xerox techniek, wat zowat mijn favoriete animatie techniek is uit de Disney stal, maar voor deze film werd er gekozen voor 100% CGI. Een keuze die ik ten zeerste betreur want hierdoor verdwijnt de charme die ik met de reeks associeerde maar de animatie op zich ziet er ook gewoonweg niet goed uit. Disney mag dit dan wel als volwaardige release hebben uitgebracht maar het voelt toch aan als één van hun mindere en ongeïnspireerde vervolgen die ze later zouden uitbrengen. Gelukkig duurt de film niet al te lang maar hierdoor is het einde wel wat afgeraffeld. De noodzakelijke sidekicks die halverwege de film worden geïntroduceerd (Frank, de kangoeroe, de koala, ...) komen nooit meer in beeld en lijken dus nog altijd opgesloten te zitten.

Nee, dit was het niet. Ik heb het blijkbaar wat aangevoeld dat ik dit niet ten volle ging kunnen waarderen maar ik had toch nog op een iets hogere score gehoopt. Deze sequel doet alles verkeerd wat de eerste film goed deed en mag voor mijn part in de vergeten hoek worden geduwd bij onder andere Fun and Fancy Free.

Kleine 2*

Disney Classic #32

The Rescuers vond ik een buitengewoon vermakelijke Disney maar zoals dat bij opvolgers meestal het geval is wordt dat niveau jammer genoeg niet geëvenaard. De stemmen zijn weer prima en die twee muisjes blijven best een leuk duo. Echter: in deze film komen we ze veel te weinig tegen. Er is veel meer speeltijd voor de hoofdpersoon, die trouwens nergens echt wordt geïntroduceerd, en zijn kidnappers. Alleen in het begin van de film verwacht je heel even een hectisch avontuur vol zoekacties maar dat gevoel ebt al snel weg.

De spanning is daarom niet zo groot, aangezien de reddingsactie weinig om het lijf heeft. Pas in de laatste 20 minuten komt er echt vaart in de film. Voor die tijd is er van een gecoördineerde reddingsoperatie nauwelijks sprake. Het helpt ook niet echt dat de animaties niet altijd even fraai zijn. Enkele tegenvallers waren voor mij het kippengaas van de auto, de watervallen en de drie vogels waar Wilbur heel even tussendoor probeert te vliegen. The Resucers Down Under kijkt desondanks redelijk vlot weg en die hagedis van de stroper was best vermakelijk. Zo is Disney's enige (?) vervolg in de Classic Series onderhoudend maar eigenlijk niet bedoeld voor bioscoopzalen.

3*

Heerlijke animatiefilm die ik stuk amusanter vond dan de eerste Rescuers. Tot op heden is The Rescuers Down Under het enige officiële vervolg op een oude animatieklassieker. De vervolgen die zijn gemaakt voor de videomarkt, tel ik in deze niet mee.

Bij het maken van The Rescuers Down Under werd gebruik gemaakt van de nieuwste computertechnieken. De film maakt voor het eerst gebruik van de nieuwe techniek CAPS (Computer Animation Production System), wat het mogelijk maakte om de film met de computer in te kleuren.

Een revolutie dus op animatiegebied! The Rescuers Down Under was bovendien de allereerste tekenfilm ooit die binnen een digitale omgeving is vervaardigd. Het resultaat mag er dan ook zijn, want op animatiegebied ziet de film er uiterst fraai uit.

Het verhaal is leuk en de film bevat leuke karakters als Joanna de Varaan (ingesproken door stemacteur Frank Welker) en Wilbur de Albatros (ingesproken door John Candy). Deze laatste speelt hier de broer van de albatros Orville uit het origineel. De acteur Jim Jordan die in het origineel de stem van Orville insprak was in 1988 overleden en Disney moest dus op zoek naar een nieuwe stemacteur. Dit was ook de laatste filmrol van actrice Eva Gabor, die kort hierna met pensioen ging en in 1995 op 71-jarige leeftijd overleed.

Een erg leuke tekenfilm, die het helaas wat minder goed deed bij een groot publiek.

Blijft een heerlijke Disney klassieker.

Vooral in de Nederlandse versie Frits Lambregts als Wilbur. Geniaal!

een goede en mooie film met een goed beeld van Australië prachtig en mooier kan niet

The Rescuers Down Under is samen met Fantasia 2000 het enige Disneyvervolg die in de lijst der Disney Classics behoort. De film had het zeer moeilijk. Enerzijds waren de recensies voor de film gemengd en anderzijds staat het tussen de vier grote kanjers (Little Mermaid- Beauty And The Beast - Aladdin - Lion King) die bij menig publiek toch wel gekender zijn.

Het verhaal is simpel, rechttoe aan maar niet zonder mankementen. Pluspunten zijn het gevoel van avontuur die doorheen heel de film ademt en lekker veel screentime voor de schurk. Toch zijn er een paar plotelementen die ontbreken. Heeft Bernard Miss Bianca nu tot huwelijk gevraagd? Gaat het kind terug naar de moeder op het einde (hoogstwaarschijnlijk wel) en wat zou er gebeurd zijn met de dieren die de stroper heeft gevangen en waarvan we niets meer hoorde? Toch wel een aantal zaken die voor mij wat meer afsluiting nodig hadden. Ook de opbouw van het verhaal en het mysterie vond ik in het origineel veel beter. Hier weten onze helden meteen waar ze naartoe moeten zonder op onderzoek te gaan en dan heb je wel het gevoel dat de film in het midden wat saai begint te worden.

De jongen is een zeer leuk en avontuurlijk personage die niet zo hulpeloos overkomt als het meisje in de eerste film. Bernard en Miss Bianca zijn tevens weer van de partij maar de film heeft wat last van de Sequel-ziekte. Aangezien ze in het origineel al ruimschoots worden voorgesteld , worden ze in dit tweede deel naar de achtergrond geschoven. Jammer ook dat de albatros van het eerste deel wordt vervangen. Zijn plaatsvervanger vind ik naar het randje van 'irritant' gaan , om nog maar te zwijgen van die groene kleine hagedis in het midden van de film... afschuwelijk.

De animatie is prachtig. The Little Mermaid heeft de toon gezet en deze film doet daar nog een schepje bovenop door het nog grootser te maken. De eerste minuten als dat jongetje vliegt op de rug van een adelaar is adembenemend mooi. Enig minpuntje is het overdadig gebruik aan neppe 3D beelden (De wagen van de slechterik ziet er namelijk niet uit) maar dat wordt door de rest van de animatie ruimschoots goed gemaakt.
Net als bij The Black Cauldron wordt er hier geen enkel lied gezongen maar de prettige soundtrack zorgt wel voor een avontuurlijk gevoel.

De schurk (ingesproken door George C. Scott) is er eentje om te onthouden. Heel intimiderend maar bij wijle ook grappig (vooral in combinatie met zijn hagedis). De momenten wanneer hij in beeld komt zijn samen met de vlucht op de adelaar de hoogtepunten van de film en gelukkig zijn dat er best veel. Langs de andere kant geeft me dat ook een dubbel gevoel aangezien er weinig tijd wordt besteed aan Bernard en Miss Bianca terwijl zij toch wel het uithangbord zijn van The Rescuers. Ach, je kan niet alles hebben.

Er zitten een paar donkere momenten in de film en dat komt ook grotendeels door de schurk (Geweer richten op het kind, mes werpen richting het kind etc...) die dan ook nog eens een kind ontvoert. Van mij mochten ze de film toch iets serieuzer maken. De grapjes van de nieuwe Albatros begonnen mij tegen te steken en ze hadden die typische kindvriendelijke momenten mogen weglaten. Het blijft uiteraard een kinderfilm maar dat is de eerste Rescuers ook en die is zoveel donkerder.

The Rescuers Down Under blijft toch een goed vervolg en dat komt grotendeels door het lekkere gevoel van avontuur, de prachtige animatie , een leuk hoofdpersonage en dito schurk. De andere film is dan weer donkerder, mysterieuzer en had een betere opbouw in het verhaal. Een vervolg maken is nooit simpel maar deze is hierin wel geslaagd. Ik opteer toch voor het origineel maar ze staan redelijk dicht bij elkaar. 3,5*

Prachtige animatie en geluid. Het Australische landschap is heel indrukwekkend net als dat grote voertuig van de slechterik. De schurk komt ook gewoon over zoals een schurk moet zijn en met die hagedis heb ik plat gelegen van het lachen. Voor mij een absolute topper 5*.

De tekenstijl ziet er af en toe on-Disneyachtig uit. Je ziet wel goed dat The Rescuers Down Under tot een nieuwe generatie Disney tekenfilms behoort; er wordt veel meer gedaan met diepte en dergelijke. Soms oogt het een beetje lelijk, zoals bij een weids uitzicht over de stad Sydney die nog niet lijkt te zijn ingekleurd en er onafgewerkt uitziet. Maar ook mooie shots zoals het jongetje dat meevliegt op de rug van een adelaar. Wel mis ik uit het eerste deel Medusa en haar twee krokodillen. Het stropen en jagen is geen onbekend thema voor Disney: Bambi, The Fox and the Hound en nu deze weer. Dat Disney met een eigen streamingdienst gaat komen vind ik toch wel een aderlating voor Netflix. Heel jammer.

Voor de eerste film van De Reddertjes moet ik al flink in het geheugen graven, maar dit vervolg in Kangoeroeland heb ik steeds geweldig gevonden als kind. Ook nu nog herinnerde ik me er nog heel wat van. Zeer fijne avontuurlijke animatiefilm die het misschien niet altijd te nauw neemt met de aanwezige fauna en flora, maar hij kijkt zeer lekker weg en verveelt geen seconde.

Doet me in vele opzichten wat denken aan een avontuurlijke Indiana Jones of Crocodile Dundee. De schurk komt veel in beeld en speelt een verdorven karakter die over lijken gaat. De hagedis is een fijn personage en deed me vaak glimlachen met zijn onbeholpenheid, maar ook met zijn vals en opportunistisch karakter. Ook de albatros was leuk. Mooie scènes ook zoals de vlucht op de arend. Fijn nog eens terug gezien te kunnen hebben!

Vandaag is 'The Rescuers Down Under' 30 geworden.

Deze Disney heb ik als kind nooit meer als "best aardig" beschouwd, maar met de jaren begon mijn appreciatie te groeien. Niet omdat de animatie zo mooi is (hoewel dat - en zéker met Glen Keane's Marahute - zeker zo is) of omdat George C. Skott van McLeach een heerlijke slechterik heeft gemaakt (hoewel dat ook zo is), maar vooral omdat Bruce Broughton's score meer dan fenomenaal is.

De eerste 4 tracks heb ik (tot grote ergernis van mijn vriendin) grijsgedraaid en zit ik te pas en te onpas te neuriën. Broughton's score kent - voor de verandering - geen zoetsappige, zweverige melodieën: Down Under is opwindender, spectaculairder, avontuurlijker. Daarbij is er niks leuker dan een thema te hebben dat steeds op een andere manier terugkomt.

Hulde!

Bepaald niet de beste Disney-film. Sterker nog, dit vervolg op The Rescuers valt behoorlijk tegen. Geen al te beste animatie, een wat flauw, dun en oninteressant verhaaltje en eigenlijk ook geen leuke personages. Bernard en Bianca komen er zelf wat karig van af. Hoewel de speelduur helemaal niet zo lang is, vond ik het wel lang duren, dat zegt wel genoeg.

Geen voltreffer, verre van, maar uiteindelijk toch een behoorlijk vermakelijk Disney-werkje. De Reddertjes gaan nu naar Australië, waar een jongetje ontvoerd is door een stroper en Miss Bianca en Bernard in actie moeten komen. Het jongetje is ook meteen één van de grotere minpunten, want Cody is niet zo leuk. Bianca en Bernard zijn al een stuk beter, maar komen in deze film ook niet echt superveel aan bod, en alleen Bernard doet echt nog iets in de tweede helft van de film. Maar de Australische setting en veel van de bijkarakters maken de film; Wilbur blijft vermakelijk, dat stelletje dieren dat gevangen zit was ook prima, en die stroper is ook wel een lekker schmierende schurk. En natuurlijk, het hoogtepunt is Joanna de varaan, een van m'n favoriete sidekicks (vanaf nu). Ik vind sowieso dit soort avontuurlijke Disneys wat vermakelijker dan de zoetsappigheid waar veel Disneyfilms nog wel eens last van hebben, en ook het gebrek aan liedjes bevalt me prima.