Losing Isaiah (1995)

Hele goeie drama, een gevecht wie het kind mag houden.

snap niet waarom samuel l jackson em cuba gooding jr. niet genoemd werd als acteurs, of heb ik het helemaal mis dat die erin meededen.

Een junkie-moeder ( Halle Berry ) dropt haar baby in een vuilnisbak om een nieuw shot te kunnen krijgen. Het jongetje wordt gevonden door de vuilnismannen en naar het ziekenhuis gebracht. Daar ontfermt een cynische sociaal werkster ( Jessica Lange ) zich over het kind. Zij neemt het mee naar huis en ontwikkelt er moeder-gevoelens naar. Maar dan ontvangt haar gezin jaren later het bericht dat de natuurlijke moeder haar kind terug wil. Wie verdient het kind het meest: de echte moeder die het ooit in de steek heeft gelaten, of de surrogaat-moeder die het jarenlang heeft opgevoed?

Op zich is het best een aardige film door het vraagstuk: wat maakt een moeder tot een moeder? Helaas gaat het gepaard met zo'n beetje elk cliche van het ''waargebeurde drama op de woensdagavond''. Het voelt dan ook aan als emotionele porno voor vrouwen, met extreem zielige muziekjes als het verdrietig wordt; ''sterke'' vrouwen in de hoofdrol die het slachtoffer worden van een onmenselijke keuze, en ook nog een verplicht snufje sociale kritiek op de discriminatie tussen blank en zwart.

Gelukkig is het nooit een straf om naar Halle Berry te mogen kijken, zeker niet als zij zo naturel speelt als in deze film. Ook de korte scenes met de cynische advocaat spelende Samuel L. Jackson zijn op zichzelf best sterk. Uiteindelijk is het niet helemaal mijn type film, maar ook weer niet bedroevend slecht.

Als je van Halle Berry houd moet je deze zeker gezien hebben, een mooie ontroerende film.

Dit is gewoon een hele goede dramatische film, met uitstekend acteerwerk, die je af en toe wel erg ontroerd!

Zeer de moeite waard !

De geloofwaardige vertolkingen van Jessica Lange en in het bijzonder Halle Berry maken dit tamelijk standaardverhaal over een junkie, die haar baby in de steek laat en daar later spijt van krijgt, meer dan de moeite waard. Dat komt mede door het feit dat regisseur Gyllenhaal er redelijk in slaagt het plot niet overdreven sentimenteel te maken, hoewel het gevaar daarvoor gezien het thema constant op de loer ligt.

Redelijke film waarin een verslaafde moeder haar crackbaby bij het grof vuil achterlaat. Een wat eentonig verhaal over het voogdijschap. Zeker wel een aantal goeie scenes (die toch voornamelijk zijn te danken aan de cast). Hier en daar wel wat melodramatisch en het einde is wel een beetje gemakkelijk.

Ik vond het een mooie film, maar was even toch niet mee in het verhaal.
Opeens had de moeder 4-5 kinderen in haar huis. Uiteindelijk begreep ik het wel terug.
En het einde?
ik vind het ook makkelijk, los, eigenlijk slecht einde.