Soleil Rouge (1971)

Mifune in het wilde westen!!
En dat samen met Charles Bronson, Alain Delon en Ursula Andress.
Anno 1971 reden om subiet de bioscoop in te duiken.
Inmiddels staan Bronson en Delon al weer jaren garant voor films die je beter kan mijden, maar hier is het allemaal nog top.
Schitterend camerawerk en geen overdosis humor zoals in die Jackie Chan-wild-west-films. Eerlijk gezegd zat er volgens mij helemaal geen humor in (maar dat zal aan mij liggen).
Toegeven: het verhaal is wat standaard en veel diepgang zit er ook niet in, maar tempo is uitmuntend en dan 4 toppers voor de prijs van één.
Mifune vecht tegen Commanches, Ursula Andress naaktscene en de leukste Bronson-film die niet geregisseerd is door Sergio Leone.
Topvermaak!!

Een Franse western door een Engelsman met Bronson, Delon, Mifune en Andress. Waar moet dat heen??

Op voorhand zou je denken aan een mega flop vanwege de kunstmatigheid van sterren en zo, maar de film zoals ie er is bewijst toch voor een groot deel het tegendeel.

Met name Bronson is sterk en de stukken van hem samen met Mifune zijn een sterk punt in de film. Delon als charlatan is meer het automatische piloot werk en hierdoor een pak minder. Daardoor is ook het laatste deel van de film (de samenkomst en de shoot out) zeker niet het sterkste.

En Andress? Tja, ik las net iets over Lindsay Lohan bij een film van haar die ik ook deze week zag. En de vraag waarom iemand beroemd is geworden. Laat ik het er op houden dat het bij Andress ook niet komt, omdat ze zo geweldig acteert. Dat hoeft ook niet in een rol als deze, maar in die 9 jaar na haar 'geboorte uit zee' is er van de schoonheid ook al een en ander verdwenen. Ze had zo in de Pertoleuses-western gepast met BB en CC (toevallig (niet?) uit het zelfde jaar...).

Wat ook niet zo sterk was dat Mifune na een dagen door de woestijn sjokken nog kakelverse sushi uit zijn mouw schudt

In Spanje gekeken na een vermoeiende dag. Ik zat even te zappen en opeens zag ik deze film. Ik vond dit een geweldige western met oa mooie opnames (het einde is een voorbeeld). De film had een heerlijk tempo en verveelde mij totaal niet. De cast vond ik top, vooral Bronson, Mifune, Andress en Delon. Kostuums zijn schitterend en het decor was ook erg mooi. de montage vond ik hier ook een pluspunt. Ik geef deze film een 4,0.

Deze is wide screen: Play.com - Red Sun

Erg vermakelijke western variant op the Good, Bad and Ugly. Het verhaal van de film is weinig speciaal, evenals het camerawerk. Maar met een aantal uitstekende karakters die goed vertolkt worden door de aantrekkelijke cast - overigens was ik over Delon niet zo te spreken - toch zeker een aanrader. Samourai, cowboys, Indianen en naakte vrouwen, wat wil een man nog meer.

Western meets Eastern.

Waar de twee genres uit vroeger tijden vooral veel raakvlakken kende, was er ook voldoende sprake van 'leentjebuur'. Pak de titels met een 7 er maar bij.

Deze 'samensmelting', die handig inspeelde op de populariteit van de films toentertijd, is redelijk geslaagd. De combi Bronson en Mifune is een goede, al steelt de laatste stiekem de show.

Het plot heeft net als de adembenemende Andress weinig om het lijf, maar de sfeer en actie zijn uitstekend. Evenals de vaak grappige onderonsjes tussen de samoerai en zijn cowboy-compaan.

Goed.

6/10

Soleil Rouge

Red Sun maakt de verwachtingen niet compleet waar. De cast is om je vingers bij af te likken en de film is verre van slecht maar een meesterwerk bleef uit. Toch lekker genoten van de kogels afgewisseld door een lekkere hack and slash met een samoerai zwaard. Bronson is heel sterk evenals Mifune die ik voor het eerst zie in een film(heb 7..... nog liggen).

Ursula Andress is echt een genot om naar te kijken wat anno 2010 niet meer zo is. Haar acting laat misschien iets te wensen over maar het beeld spreekt boekdelen.

Het plot is misschien wat achterhaalt maar de laatste scenes zijn nog erg vermakelijk.

Samurai meets Cowboy

Mijn vader was wel een redelijke grote Alain Delon fan en toen ik me begon te interesseren voor films zei hij me altijd dat ik een paar films van deze Franse acteur moest proberen. Hij had vroeger Le Clan des Siciliens en dergelijke gezien maar toen we erover praatten waren de films van Delon helemaal nog niet zo makkelijk te vinden als tegenwoordig. Soleil Rouge was nog zo'n titel die ik me nog kon herinneren maar mijn frank viel pas wat ik had gekocht toen ik de film hier op de site opgezocht want mijn versie had de Engelse titel Red Sun. Toen meegepakt vanwege de grote sterrencast en vandaag maar eens opgezet.

Maar jammer genoeg is dit toch een teleurstelling te noemen. Sowieso is Soleil Rouge een vreemde film qua nationaliteiten doordat het wordt geregisseerd door een Brit en de hoofdrollen weggelegd zijn voor een Japanner, een Amerikaan, een Fransman en een Zwitserse. Nogal een mengelmoes en dat lijkt nogal schade te berokkenen aan de film zelf. Vooral ook omdat het verhaal waarin de kern bestaat uit de vriendschap tussen East en West gewoon niet echt boeiend is. De film begint nochtans vrij sterk met de treinoverval maar zakt langzamerhand dieper en dieper weg in stereotiepe situaties. Op zich heeft dit echter alle aspecten om een goede film te maken want de clash der culturen kan erg interessant zijn maar de film heeft gewoon te weinig om het lijf om interessant te blijven. Even leek het dat de film terug uit het dal geraakte tijdens de eindclimax maar de toevoeging van de indianen zorgt ervoor dat de film nogal flutloos en onoverzichtelijk eindigt. Daar komt dan ook nog eens bij dat ik de regie van Young over het algemeen maar redelijk saai vind en dat er in ieder geval heel wat betere regisseurs zijn die een Western mooi in beeld weten te brengen.

Vond Mifune trouwens ook maar op automatische piloot acteren. Het is ook wel redelijk vreemd dat hij gewoon compleet genegeerd wordt op de poster van mijn versie. Toen ik de film vast had, had ik dan ook mijn twijfels of dat Mifune op de hoes was (ik ging ervan uit dat als hij het was, hij wel gecrediteerd zou zijn want hij heeft toch wel wat klassiekers op zijn naam staan) maar bon, het bleek hem dus wel te zijn. Op zich is dit echter een rol die even goed door een andere Aziaat gespeeld had kunnen zijn want Mifune springt er op geen enkele manier tussen uit. Zelfde geldt voor Charles Bronson die ik toch ook al wel leuker heb weten acteren. Soleil Rouge kent nog wel nog een leuke bijrol voor Ursula Andress, die hier zelfs uit de kleren gaat, maar haar acteertalent is precies nog niet veel gebeterd in die 9 jaar na Dr. No waarin ze iconisch uit de zee kwam gestapt. Dan rest alleen Alain Delon nog maar ook die is hier niet op zijn hoogste niveau. Geef mij dan maar zijn films onder regie van Visconti.

Een film waar echt wel meer in had kunnen zitten. De afwisseling tussen East en West is een leuk gegeven maar komt nooit echt tot volle potentie. De topcast heeft blijkbaar allemaal een mindere dag (buiten Andress want die ziet er weer betoverend uit en is toch alleen maar gecast voor haar looks) en het geheel oogt wat onverzorgd. Neen, ik had toch meer verwacht.

2.5*

Sommige 'oude' films blijven moeiteloos overeind. Sommige vallen heel erg tegen.

Dit is er zo een die tegenvalt. Het bespottelijk slechte geluid bijvoorbeeld, elke scene waarin een paard loopt wordt begeleid door iemand die kataklop geluiden aan het maken is. Vreselijk nep. De beelden zijn ofwel door veroudering wat vlak en grauw, ofwel het regende op iedere draaidag. En het geniale shot aan het einde van de film, dat ik me nog herinnerde van een jaar of vijfentwintig geleden, blijkt met de huidige stand van de techniek toch niet helemaal op het goede punt in focus te zijn... Mooi uitgekaderd, van daar af prutserig uitgevoerd.

Het verhaal is flinterdun en valt van het ene stereotiep in het andere. Vooral de rol die de Indianen spelen is echt een miskleun - behalve dat het een nogal erg plat en denigrerend beeld van de Indianen geeft, voegt het ook niks toe aan het verhaal. Die tijd had beter opgevuld kunnen worden met iets in de verdieping van de relatie Oost-West, of iets in de as goed-fout, dief-Bushido.

Wat er nu overblijft is als een boodschappenlijstje van clichés - ohja, een western, er moet een scene met roodhuiden in. De goede acteurs krijgen dan ook weinig ruimte om hun talent te laten zien. Ursula Andress krijgt gelukkig nog net wel de ruimte om haar talenten uit te spreiden - en da's dan ook meteen een van de weinige momenten waar de film net ietsje minder triest overkomt.

Viel me dus erg tegen. De samenvatting is: een om te beginnen al niet te beste film, die door het verstrijken van veertig jaar genadeloos gedateerd is.

Deze Western staat integraal op Youtube: Engelstalig + widescreen.

Een Western-comedy met ook nog irritante muziek. En Bronson babbelt en babbelt en babbelt aan 1 stuk maar door.

(Ursula verschijnt pas na 55 minuten).

Imdb *2/10.

Aardige film waarin een Japanse ambassadeur tijdens een treinreis in Amerika wordt overvallen door een groep bandieten. Een western-buddy-movie waarin het oosten en westen elkaar ontmoeten. Het verhaal zelf stelt niet al te veel voor, maar de film zelf is redelijk vermakelijk. De internationale cast doet het verder prima.

ik genot erg van de interactie tussen de praatgrage bijdehante Bronsen en de stoïcijnse Mifune. ook al vond ik de beslising van Bronsen's personage om op het einde toch de goed keuze te maken wat onovertuigend overkomen (mischien omdat hij alsnog de locatie van het goud krijgt wat het in mijn ogen toch allemaal een beetje teniet doet)
En hoewel er zeker mooie landschappen in de film zitten stoorde ik me een beetje aan de moderne bebouwing (of in ieder geval daar lijkt het op) die (heel) ver op de achtergrond te zien is. mischien dat het anderen niet stoort maar het haalde mij een beetje uit de film.

Ondanks dit toch genoten 3*

Luchtige western die mij echter niet de gehele speelduur wist te vermaken.

De eerste helft vond ik nog het beste deel van de film.

De comanches vond ik er belachelijk uit zien dit zou je eerder verwachten in een western uit de jaren 50 .

Maar ook de omgeving gaf mij nou niet bepaald de western sfeer die je in veel Amerikaanse westerns wel hebt. De samenwerking tussen Bronson en Mifune was nog wel aardig om te zien .

Maar alles bij elkaar viel het mij iets of wat tegen al had ik er al niet echt hoge verwachtingen van .

Dit zijn niet mijn soort westerns waar ik warm voor loop.

Naar eigen zeggen de eerste Western/Eastern combinatie (een combi van Western en Martial Arts). Nu ben ik daar niet helemaal zeker van. Zo weet ik dat er ook een aantal Spaghettis zijn geweest die beide combineerden. Ik weet alleen niet uit mijn hoofd in welke jaartallen die verschenen, dus dit zou inderdaad zomaar de eerste geweest kunnen zijn.

Een geslaagde combinatie waarbij Bronson en Mifune wel voor voldoende vermaak weten te zorgen. Ze hebben een best sterke chemie en het is gewoon erg leuk om de twee tegenpolen samen te werk te zien gaan.

Verder zijn de omgevingen erg mooi en geeft dit het idee dat zich men echt in het wilde westen begeeft.

Verder vond ik het wel interessant om te zien dat deze keer de indianen een prominente plek in de film hadden. Zo uit mijn hoofd had ik dit tot op heden enkel in Western televisieseries gezien, maar voor zover ik me kan herinneren nog nooit in een speelfilm.

Het zijn de Comanche indianen die deze keer een gevaar voor de hoofdpersonen vormen. Dit gebeurde toentertijd natuurlijk echt in het gebied waar deze film zich zou moeten afspelen. Ook al deden zij het toen natuurlijk om het land waar zij hun hele leven geleefd hadden te beschermen.

De pijlen, speren en samoerai zwaarden zorgen voor de nodige hoeveelheid bloed en ik moet eerlijk zeggen dag ik wel van het redelijk expliciete geweld kon genieten.

Een erg fijne Western die naar meer smaakt. Als anderen die deze film hebben gezien aanraders hebben dan hoor ik dat graag.

Een luchtige western met een fijne cast. Bronson, Mifune en Delon vullen elkaar mooi aan en de mooie Ursula Andress is de finishing touch. Gelukkig maar, want verder is het niet veel soeps in deze film. Weinig sfeer eigenlijk en op het verhaal is ook niet terug te vallen. Terence Young is beter in z'n Bondfilms. Maar de acteurs doen hun best en maken er nog een aangename film van. Slecht is de film ook weer niet. Gewoon genieten, meer niet.

Jammer dit, de combinatie is zo belachelijk dat het net zo goed wel kan werken. Ik stoorde me aan het camerawerk. Veel te bewegelijk en af en toe lelijk, net alsof je naar een Italiaanse actiefilm uit de jaren zeventig zit te kijken. En zoals al eerder hier gezegd, zonder die hele subplot met de Indianen had het best een Cult klassieker kunnen worden.

Het laatste stuk met die Indianen vond ik ook het minste van de film, ook al omdat er geen gebruik werd gemaakt van echte indianen (wat in die tijd doorgaans niet het geval was natuurlijk).

Charles Bronson speelt zijn rol heerlijk laconiek en Alain Delon als de slechterik ziet er goed uit in zijn zwart pak. De interactie tussen Bronson en Mifune is ook wel geestig! Er zitten een paar heel leuke dialogen in de film:

"Suppose he doens't make it in seven days?" "He will kill himself" "Well, that's something I'd like to see, he might as well do it now because I'm not taking him!" "Then he will cut your head off!" "That's something I wouldn't like to see!"

"Those damn mosquitoes keep me awake!" "Wrong, one mosquito... (swoosh!) ...No mosquito!"

"Do you always shoot your bedpartner in the morning?" "It depends how good she was!"

Enfin, ik heb wel genoten van deze western. De landschappen zijn mooi en elke goede western heeft paarden en een stoomtrein. En we krijgen ook de borsten van Ursula Andress even te zien. We worden dan ook op onze wenken bediend in Red Sun.

Heerlijke western. Genieten van mooi filmwerk, landschappen en exotische aspecten in een spannende setting.

Heerlijke Bronson/Delon film die ik een hele tijd gemeden heb, waarom? Geen idee! Vond hem er goed en vermakelijk! Die Japanner was ook erg leuk!

Charles Bronsen en Alain Delon weer samen in 1 film na Adieu I’ Ami die ik ook heel erg goed vond dat ze samen in een kluis zaten opgesloten.

3,5 *

De Engelse blu ray van Studiocanal is de moeite waard, heb 'm een tijdje geleden weer eens bekeken en vond het een verbetering op de Nederlandse dvd.

Ja, erg leuk dit! Best apart om Mifune als Samurai in het wilde westen te zien; iedereen zo wereldvreemd als de pest toen in die tijd nog natuurlijk: Zie je ineens zo'n figuur met z'n rare kapsel en dikke gewaad op het treinstation staan. Heerlijk. Bronson en Mifune vullen elkaar prima aan in een vermakelijk avontuur. Ik vond het goed werken allemaal. Tel daarbij de mooie landschappen, sfeervolle plaatjes (saloon's) en zo nu en dan een (half)naakte vrouw (Andress) op + natuurlijk badguy Delon en je hebt een fijne rit achter de rug na een kleine twee uur.

Met Ursula Undress, zei mijn nonkel vroeger met wie ik die film zag. Hoeft geen verdere uitleg. Goede western / avonturenfilm, een vroege buddy movie eigenlijk, waarbij een rover en een samoerai een team vormen : de rover wil het geld terug dat zijn valse kompaan gejat heeft (gespeeld door een ijzige Delon), de samoerai wil zijn gestolen zwaard terug. Dat zorgt in een schitterend eerste uur voor wat humor wanneer de rover de samoerai tot een belofte wil dwingen. Maar de scène die me bijgebleven was, was die waarin de Comanches een wurgbandje rond de nek van Christina vasthechten. Vooral de aparte combinatie Bronson en Mifune maken deze film het kijken waard.

Film die de Amerikaanse en spaghettiwestern combineert met het samurai-genre. Alle bekende elementen zijn aanwezig; treinberoving, indianen, Mexicanen, schietpartijen met lekker wat kersenrood nepbloed en uiteraard salon-dames en paarden. Echter door een samoerai op te voeren, put het eveneens uit de Aziatische film. En oké het gegeven van twee tegengestelde figuren die op elkaar zijn aangewezen, is wel bekend, maar door culturele verschillen te laten zien, was de film erg fijn om te kijken!

Het mooie van de film is ook dat het ietwat tegendraads was. Nu hadden Westerns al regelmatig inspiratie geput uit films van Akira Kurosawa. Logischerwijs werd er voor deze film dan ook als Japanse acteur gekozen voor Toshiro Mifune. Deze vertolkte namelijk in zestien films van Kurosawa een rol, Heel toevallig was hij dan ook niet! Maar waar daar zijn rollen meestal serieuzer waren is hij hier vrij komisch. Daarnaast speelt de meestal vrij zwijgzame Amerikaanse Charles Bronson, juist een rol met veel gekwebbel.

De sensuele Ursula Andress speelt de pittige liefdesbelang Cristina, van de linkshandige slechterik Gotch 'Gauche' Kink (Alain Delon) en ja voor de goede orde regelmatig ook naakte lichaamsdelen toont! Opvallend was ook dat de Spaanse landschappen zich eveneens goed lenen als decor voor een western. De scenes in de sneeuw en de climax gesitueerd in een rietveld waren een waar schouwspel! Ja doordat de western en de samoerai-film veel raakvlakken bezitten was dit een erg fijne genre-mix!

Een samoerai in het wilde westen ziet men niet vaak. Dat is ook niet vreemd want Japanse burgers mochten pas vanaf 1885 van de Japanse keizer emigreren naar het land van de onbegrensde verschrikkingen. In het jaar 1885 was het wilde westen al redelijk geciviliseerd en was het woordje 'wilde‘ een overbodige toevoeging geworden. De film Red Sun speelt zich af in 1870 en toen was het westen nog net wild.

In de film gaat een samoerai op zoek naar een gouden zwaard dat van zijn meester werd gestolen door Amerikaanse bandieten. De rol van samoerai wordt gespeeld door Toshirô Mifune, de favoriete acteur van regisseur Akira Kurosawa. Samen met Alain Delon en Charles Bronson vormt hij het geweldige trio hoofdrolspelers in deze film van Terence Young.

Eigenlijk zijn er vier hoofdrolspelers. Ursula Andress loopt ook rond in deze film en heeft zelfs meer speeltijd dan Delon. De voormalige Bondgirl speelt een bitch en doet dat zonder veel elan. Ze is een mooie vrouw maar ook een matige actrice met een monotone starre (bijna kille) uitstraling. Wat mij betreft, geen gelukkige keuze als supplement bij het mannelijke trio acteurs. Ik zag onlangs Hannie Caulder (1971) met Raquel Welch. Eveneens geen geweldige actrice, maar die warmbloedige uitstraling...

Deze euro-western van Terence Young krijgt vooral een smeuïge en intrigerende laag door het fantastische samenspel tussen Bronson en Mifune. Twee personages die tegen hun wil met elkaar opgescheept zitten en elkaar wel voorzichtig sympathiek vinden maar ook twee personages die een onderling conflict hebben. Het is een spannende situatie met ruimte voor wat hilariteit als de Amerikaanse en Japanse cultuur soms een beetje botsen.

De film is behoorlijk rauw en hardvochtig. Op een dode meer of minder wordt niet gekeken. De helden zijn anti-helden. Een duidelijke scheiding tussen goed en kwaad is er niet. Met name de inbreng van een groep Comanches zorgt voor wrede taferelen. Opvallend trouwens dat Terence Young de indiaan helemaal niet edelmoedig schetst maar juist als moordlustig, bloeddorstig en materialistisch. Waarschijnlijk verdient samoerai Mifune nog het meest de heldentitel met zijn onbuigzame eergevoel dat al zijn acties beheerst. In meedogenloosheid doet hij overigens niet onder voor Bronson en Delon.

De aanstekelijke score wordt verzorgd door Maurice Jarre. De vader van Jean Michel, die de wereld teisterde met afschuwelijke synthesizermuziek. Papa doet dat stukken beter.

Goeie film. Red Sun is een geslaagde western gekruid met een interessante snuf Aziatische

deugdzaamheid en vechtkunst. Een geestige maar ook gewelddadige en intens grimmige film. Heerlijk.

Leuke, onderhoudende actie western die lekker wegkijkt.