Warui Yatsu Hodo Yoku Nemuru (1960)

Helaas een nogal tegenvallende film van Kurosawa. Komt misschien ook een beetje doordat ik er op voorhand best hoge verwachtingen van had. Ik had gehoopt dat het niveau van High & Low benaderd zou worden, maar dat is geenszins het geval. Het duurt even om in de film te komen, omdat er nogal veel personages aan bod komen zonder echt duidelijke introductie, maar gaandeweg ontvouwt zich toch een zeer behoorlijk plot en worden de onderlinge verhoudingen goed duidelijk. Het wordt alleen ontzettend traag en weinig boeiend gebracht. De personages blijven allemaal zeer afstandelijk en Kurosawa laat enkele belangrijke gebeurtenissen (met name ook aan eind het van de film) zich zelfs buiten beeld afspelen. Het einde voelde, hoewel ik tussendoor regelmatig heb gekeken hoe lang de film nou nog duurde, alsnog wat abrupt. Degelijk plot en acteerwerk en ook naar behoren in beeld gebracht door Kurosawa, maar al met al toch een behoorlijk langdradige vertoning.

Merkwaardig, ik herinnerde me deze film als minder indrukwekkend dan High and low, maar bij herziening na vele jaren blijkt dit een absoluut meesterwerk. Mooi hoe elementen van Hamlet worden gebruikt voor het vertellen van een verhaal waarvan het thema 360 jaar later nog altijd actueel is, en 420 jaar later ongetwijfeld ook nog. Ongelooflijke vertolking van Toshiro Mifune, wiens gezicht schijnbaar uitdrukkingsloos is maar wiens lichaamshouding voor de goede verstaander al getuigt van een ijzeren vastberadenheid, en een mooie bijrol van Katamari Fujiwara als Wada, wiens gezicht van geslagen hond juist het héle verhaal vertelt. Leuk dat vrijwel niemand van de gebruikers hier een probleem heeft met de lengte van de film, maar ach, als je de hele Hamlet zonder coupures opvoert ben je ook al gauw 3½ à 4 uur bezig, dus dan vallen deze 2½ uren nog wel mee. Indrukwekkende scènes in het kantoor waar Shirai een glas mag meedrinken en in de platgebombardeerde munitiefabriek, maar het hoogtepunt is toch wel de scène die ook als hoesfoto voor de Nederlandse DVD dient, wanneer Shirai in shock zijn tas met verbijsterende inhoud tegen zijn borst klemt terwijl Nishi hem vanachter zijn bureau nauwlettend in de gaten houdt.

        Gezien in de uitstekende transfer van het British Film Institute, in de Kurosawa crime collection-box; volgens de hoes daarvan duurt de film 105 minuten, maar gelukkig staat hij in de volledige versie van 145 minuten op de DVD. Koop die box! (Bevat tevens Drunken angel, Stray dog en High and low.)

De film begint schitterend met die scène op het bruiloftsfeest waar op een slimme manier alle poppetjes worden getoond. Daarna echter is de film een tijde wat rommelig. pas na een uur komt de eigenlijke verhaallijn rond Mifune naar voren en wordt de film sterker en blijft verder boeien tot het eind. Op dramatisch vlak (tussen Mifune en zijn vrouw) zitten enkele mooie momenten en sterk dat de film kiest voor dit einde, al is het nogal onverwacht en abrupt waardoor het effect voor mij er niet echt was. In zoverre dus een domper.

Visueel geweldig trouwens. Kurosawa is nergens bezig de aandacht op de fotografie zelf te richten, maar alle beelden zijn zo strak neergezet dat elk shot een plaatje is om te zien. Erg knap, met af en toe mooi zwart-wit (in dat straatje met die door lampen beschenen weg) en uitmuntend gebruik van het brede formaat. Al met al genoeg mooie momenten met helaas een lang stuk in het eerste uur dat niet altijd overtuigd. 3,5*.

Een corruptieschandaal binnen een Japans familiebedrijf staat centraal in deze Kurosawa. Geweldige openingscene alvast met de bruiloft en voor mij alvast al één van de hoogtepunten van de film. Erg mooi in beeld gebracht net zoals de rest van de film overigens. Het enige moeizame daarvan de introductie van de vele personages en namen. Interessant was wel de houding en de argwaan van de aanwezige wantrouwige pers.

Kurosawa maakt er een vrij fatalistische film van waarbij oprechtheid weinig interessant lijkt. Verder laat hij belangrijke gebeurtenissen over aan de verbeelding van de kijker. Zo komt de moord niet in beeld.

Prima acteerwerk sowieso en zoals gewoonlijk een uitstekende cinematografie. Niet mijn favoriete Kurosawa, maar zeker boeiend genoeg om de 150 minuten te vullen.

En na het nodige aan Kurosawa in de top250 zowaar nog één met deze The Bad Sleep Well, en heel veel zin had ik hier niet aan na het tegenvallen van zowel Ikiru als Tengoku to jigoku. Maar vooruit met de geit.

En her begin is wel even doorkomen met één of andere huwelijksceremonie en receptie waar kritische woorden vallen onder de toeschouwers en ik me afvraag wat het allemaal toevoegt aan een film die naar mijn smaak toch al te lang is met bijna 2,5 uur. Terechte kritiek? Nog niet natuurlijk. Maar bij het arriveren van de bruidstaart met de hint naar dat ene raam, plus de schrikreactie van verschillende mensen, ga ik toch even verzitten want behalve dat er reeds veel pionnen in beeld geweest zijn met de nadruk op bepaalde belangen is er dan toch plotseling een merkwaardige en interessante vibe merkbaar. Het is het begin van een soort mysterie en machtspel tussen verschillende mensen met het bedrijf, vermoedelijke corruptie, een zelfmoord en de schrikreactie door bepaalde dingen teweeg gebracht dat de aandacht trekt.

Lang blijft en is de film, maar heel erg vervelend is het allemaal nog niet met een plot dat uitmondt in een behoorlijk spel om mensen uit te roken als het ware en een schandaal bloot te leggen waar de bedrijfswereld in Japan, de bouw- en fabriekssector, hand in hand lijkt te gaan met corruptie, smeergeld en de maffia. En het moet gezegd dat de belangen en spanning op momenten knap wordt opgebouwd binnen een film die mij toch wel iets meer aanspreekt en meer doet dan de twee andere Kurosawa's. Maar een topwaardering zit er niet in met een film die toch net iets te lang is en waar er tussen de sterke fases toch net iets teveel het tempo en de spanning verloren gaat. Kortom, het duurt allemaal te lang en is regelmatig traag. Desondanks is dit naar mijn ervaring wel een iets betere Kurosawa. Daarom een 3,5 en een film die voorlopig op de herkijk stapel kom alvorens toevoeging van de collectie gaat volgen.