Casino Royale (1967)

Dit is een beetje een parodie op de James Bond reeks. 'k vond wel dat de film traag op gang kwam, maar na een uurtje zat de vaart er dan in. Jammer was het einde ook wel totaal over the top met zelfs cowboys en indianen
Geef me toch maar de remake

Omdat ik de film voor 50 cent op de kop kon tikken, en hij dat wel waard is, heb ik hem opnieuw bekeken.
Maar blijf bij mijn eerdere commentaar.

Na eerdere mislukte pogingen, om de film helemaal uit te zitten (jaren geleden) heb ik vandaag nog maar eens een nieuwe gedaan.

Deze keer werd de eindstreep wel bereikt, al was het niet zonder moeite.
Oké, het is geen serieuze Bond film, dat weet je wanneer je hieraan begint.
Een komedie, maar wel een erg rommelige, met heel veel overbodige bombarie, vooral aan 't eind van de film.

Een van de leuke dingen is het proberen te herkennen van de massa acteurs en actrices die in piepkleine rolletjes opduiken.
Om die allemaal te herkennen moet je de film diverse keren bekijken vrees ik, en dat gaat me te ver.

Peter O'Toole, als Schotse guard en Caroline Munro in een nog kleiner rolletje zijn maar een paar van de voorbeelden.
Bekijk de cast op IMDb maar eens om te ontdekken wie je gemist hebt.

Pluspunten zijn er ook: Barbara Bouchet is voor mij de mooiste Moneypenny ooit, en heeft zelfs nog een aardig aandeel in het geheel.

Geofrey Bayldon als Q, vooral grappig omdat ik hem nooit los kan zien van zijn rol als tovenaar Catweazle, in de gelijknamige populaire TV serie.

Joanna Pettet (Mata Bond) (waar ik ooit een zwak voor had ) ziet er prachtig uit, en heeft een leuke rol.

Sellers heeft een aantal grappige momenten, en Niven is ook niet slecht.
Welles is goed op zijn plaats.
Ook zijn er nog een aantal behoorlijke filmsets.

Maar daar schiet de film toch allemaal niet echt mee op, het blijft een rammelend vehikel.

De muziek, anders zo sterk en belangrijkin de meeste Bond films, vind ik helemaal niks.

De bijzonder fraaie poster dekt helaas de lading niet.

Aardig om een keertje (helemaal) gezien te hebben, en voor 50 cent, zoals Tarkus hier, zou ik de DVD nog wel meenemen, maar that's it.

Had met deze onofficiële Bond-film gehoopt op een lollige campy-film. En met een cast met grote namen zoals Peter Sellers, Orson Welles, een jonge Woody Allen en andere toppers zou je daarop wel mogen hopen. Maar nee, dit is een draak van een film geworden, die bijzonder niet-grappig is en een grote ongebreidelde chaos is. Na een tijdje ben ik maar afgehaakt met het volgen van wat voor het verhaal moet doorgaan. Enig lichtpuntje was de jolige soundtrack, die me deed denken aan Barbarella. Dat is nou wel een komische en geslaagde cult-film uit de jaren '60, waarmee je genoeg lol kunt hebben.

ik had deze als eens gezien toen ik nog jong was.
maar ik wist me niks meer te herinneren van de film.
nu weet ik ook weer waarom
een film om kromme tenen van te krijgen.
wat slecht. en dat alles met al die regiseurs

Een leuke alternatieve theorie over de figuur James Bond in deze vermakelijke, maar rommelige parodie. Leuk om oud-Bondgirl Ursula Andress terug te zien. Sommige scenes slaan compleet nergens op, zoals het hele gedoe met het kasteel in Schotland en de hele scene die zich afspeelt onder het hotel, maar dat wordt afgewisseld met hele goede en zelfs hilarische scenes zoals Le Chiffre met zijn over-de-top goocheltrucjes en de missies van Mata Bond en Vesper Lynd. Maar het is wel begrijpelijk waarom de waardering niet al te hoog is. Geinig om een keertje te zien als je al bekend bent met de 'normale' Bond films.

Pff, wat een miskleun.

Een parodie met allerlei verwijzingen naar andere films. Maar, een parodie zou leuk moeten zijn, maar men is toch wel iets vergeten op dat vlak. Melig is niet hetzelfde als leuk, de makers zullen zelf wel - met als hoofdoorzaak stevig wat geestverruimende middelen - blauw gelegen hebben van het lachen, maar het komt niet over. Als klap op de natte vuurpijl dan nog het einde en dat trekt de film dan nog maar eens verder onderuit. Er was al niet veel over.

Austin Powers slaagde veel later wel in de opzet die deze film probeerde - een flauw-melige Bond-parodie. Het kan dus wel

I have a very low threshold of death. My doctor says I can't have bullets enter my body at any time

Ik had Casino Royale aangeschaft toen ik een aantal jaar geleden in een heuse James Bond bui was. Weliswaar op VHS aangezien ik ergens had gehoord dat de film nooit op DVD was uitgebracht (geen idee of dit überhaupt klopte), maar toen ik een tijd geleden de film wou starten, deed de VHS het uiteraard niet meer. Er is echter een nieuwe kringloopwinkel in de buurt opengegaan en wat vond ik daar? Juist, de DVD van Casino Royale.

Natuurlijk meteen opgezet en al vrij snel vroeg ik me af waar ik in terecht was gekomen. Deze Bond film is een parodie op het genre, niet op het verhaal zelf zoals ik dacht, en dat resulteert in een erg fragmentarisch filmpje. Niet moeilijk ook als je bekijkt dat er zowaar 5 (!) regisseurs aan hebben meegewerkt. Een paar niet van de minste namen, maar blijkbaar is het allemaal erg apart van elkaar gefilmd. Zo nam John Huston de scènes in Schotland voor zijn rekening terwijl Ken Hughes de scènes in Berlijn filmde. Het resulteert dus jammer genoeg niet in een echt vlot ogende film, de introductie van Evelyn Tremble voelt bijvoorbeeld aan als een film op zichzelf aan, maar toch heeft het wel zijn charme. Alleen jammer dan ook dat de film helemaal de mist ingaat wanneer Peter Sellers de film besloot te verlaten. Vanaf dan moeten er een paar ingrepen bovengehaald worden om de film toch nog tot een einde te brengen en dat voel je.

De reden dat Sellers het aftrapte was naar het schijnt vanwege een fikse ruzie met Orson Welles. Jammer, want hij is hier best wel leuk eigenlijk. Ben normaal gezien niet zo'n fan van hem, maar dit dit doet hij goed. Welles is weer fantastisch in ieder geval. Zou niet misstaan hebben in een officiële Bond film als Le Chiffre. Verder een film waar het erg leuk is om bekende koppen te spotten. Veel schoon vrouwvolk (Jacqueline Bisset als Giovanna Goodthighs, Ursula Andress als Vesper, Joanna Pettet als Mata Bond, Deborah Kerr als Mimi, Barbara Bouchet als Moneypenny, ...) maar ook bij de mannen passeert er een hoop leuk volk. Niven is sowieso perfect als Bond en ook de bijrollen van Jean-Paul Belmondo en Woody Allen zijn fijn om te zien.

Speciaal filmpje in ieder geval en toch een vrij uniek ding in de James Bond cyclus, hoewel het dus geen officiële release in de reeks is. Zou die Climax aflevering ook nog wel eens willen zien en Never Say Never Again slingert hier ook nog ergens op VHS. Fingers crossed dat die wel werkt.

3*

Afgelopen half jaar de gehele Bond collectie opnieuw bekeken en ik bedacht mij toen dat ik deze Casino Royale versie nooit had gezien. Nooit behoefte aan gehad omdat het een soort komedie versie van Bond was dat niks met de officiële reeks te maken had. Maar nu toch maar eens gekeken om deze ook weer af te kunnen strepen.

Je moet dit inderdaad niet vergelijken met de bekende reeks, maar als je het totaal niet serieus neemt, dan valt er nog best lol mee te beleven. Hoog tempo met flauwekul en een aardig scenes waren best leuk. Tussendoor krijgen we het Casino Royale verhaal te zien waarbij we net als in de 2006 versie weer kennis maken met oa Le Chiffre en Vesper en het pokerverhaal, maar dan in een vrij beroerde uitwerking. Er doen trouwens opvallend grote namen aan de film mee, met onder andere Woody Allen, Peter Sellers en Dr No Bond girl Ursula Andress. Apart om haar nu in deze rol te zien. Ze was trouwens echt een mooie vrouw in die jaren. De film duurt helaas wel erg lang, bijna 130 minuten, terwijl een komedie als deze gewoon in anderhalf uur gestopt had moeten worden. Het is ook allemaal veel te rommelig met al die James Bond uitvoeringen in beeld. Verder viel me de erg aanwezige muziek nog op, met een deuntje die ik zeker richting het einde best wel geinig vond.

Casino Royale is verre van best, maar nog best acceptabel. En nog altijd beter dan Quantum of Solace (2008)

2*

Wel een vet mooie poster.