Pollock (2000)

hmmm

hmmm?

Het verhaal is niet al te boeiend, en kent wat trage momenten. Ik kende de schilder ook eerlijk gezegd niet voor ik deze film zag. Het uitstekende acteerwerk van (vooral) Ed Harris (die een Oscar-nominatie kreeg voor deze rol), en een paar zeer indrukwekkende momenten maken een boel goed. 3 sterren.

ja nee ik had hier eerst op gestemd maar dat was volgens mij iets anders dus maar weer weg gehaald, zal er nog wel ff over nadenken.dus.:-)(my bad)

Ik heb 'm net gezien. Goed acteerwerk. Ed Harris is als regisseur en acteur er aardig in geslaagd om het leven van Pollock (tragisch figuur to say the least) neer te zetten. Een film over Picasso lijkt me op zich interessanter, maar of 2 uur dan genoeg is?

Een onbegrepen genie...

Net als jij Stinnie

Slijm,slijm..

Goede film, mooi acteerwerk. Wordt interessanter naarmate men meer weet over de schilder Pollock, zijn werk en de context waarin hij het maakte. Deze film geeft imo een goed, hier en daar geromantiseerd, beeld van zijn leven en de vele worstelingen die hij doormaakte, zowel op kunstzinnig als op menselijk vlak.

3,5 *

Mooie film met knappe prestaties van Harris en Harden!

Ik vond Harden erg irritant spelen, maar Harris is zeer sterk als de schilder. Verder ken ik het werk van deze beste man niet, waardoor deze biopic nu niet geweldig interessant wil worden, en zo een lange zit is.

2*.

Een film over Jackson Pollock moet ik natuurlijk zien. Zelf schilder ik ook en ik heb me een periode veel door hem laten beinvloeden.
Ik was alleen bang dat het een te braaf filmpje zou worden Ed Harris kennende en dat is het ook helaas geworden.
Deze film had een heftig alcoholisten drama moeten zijn. Er zijn echter te weinig scenes die indruk maken.
Het moment dat Pollock de drip techniek uitvind is natuurlijk prachtig, maar je moet ook wel een kluns zijn als je zo'n scene laat mislukken en sommige dramatische scenes zijn heel pijnlijk. Maar daar zijn er te weinig van. De rest kabbelt een beetje door en er is niet echt sprake van een geheel. Het meest consequente van de film zijn de landschapsscenes. Dat had beter gewerkt alleen als de hysterie van Pollock nog meer tot zn recht was gekomen. 2,5

De drip techniek? In hoeverre was die al bekend? Denk aan de Surrealisten en dan met name Max Ersnst? Ik was met name heel benieuwd naar het karakter Clem Greenberg maar die werd nogal flauw neergezet als een ouwe goedzak die af en toe eens een leuk artikel over Pollock schreef.

Bijna elk levensverhaal is in een notendop interessant maar van deze man hadden ze geen film hoeven te maken.

Er gebeurt zo goed als niets. In een notendop: nare zuiplap maakt kunst en wordt 'succesvol' maar blijft irritant. Dit verhaal had in 3 minuten verteld kunnen worden. Het enige positieve is het sterke acteerwerk van alle acteurs en daarom geef ik nog een 2,5.

die schilder is echt zo'n beetje de bekendste van de 20ste eeuw, als je niet van zijn werk houdt moet je m niet kijken denk ik.

Zelfs als je niet van zijn werk houdt kan een film over zijn leven nog wel interessant zijn. Alleen deze film is dat niet.

Helaas de eerste 30/45 minuten gemist, maar toch meteen gegrepen door het spel van Ed Harris. Wat ik zag was een recht-toe-recht-aan verteld verhaal over een getergde kunstenaar, maar eveneens een wat simpele man die zichzelf(en regelmatig ook anderen) nogal in de weg zat. Het zou helpen als ik zijn kunst kon waarderen, maar helaas, meer dan wat leuke ideetjes en plaatjes kon ik er(nog?) niet in zien. Toch was het bepaald geen moeite de film uit te zitten. Mooi gefilmd(door Harris zelf nog wel) en zoals gezegd, uitstekend gespeeld. Ik mag dus geen stem geven, maar wat ik zag krijgt van mij een dikke 4*.

Ed Harris is gelukkig heel sterk, en de film bevat ook zeker sterke scènes, en ziet er ook nog eens fraai uit, maar bovenal vond ik het allemaal veel te traag: er gebeurde bij vlagen eigenlijk amper iets, en er viel bovendien geen enkele tempowisseling te bemerken.

Dat vond ik juist wel slim gedaan, zo ligt de focus op het personage Pollock, idd fantastisch gespeeld door Harris. Alle rust in het verhaal maakt dat je ziet hoe zeer Pollock constant van stemming kan veranderen, een getergde kunstenaar die de strijd van binnen voert maar uiteindelijk komen er altijd confrontaties met de buitenwereld...

Jackson Pollock is natuurlijk een statement in de kunst wereld.... ik ben toch wel benieuwd naar deze drama.

Prachtig geprduceerd drama met een voorteffelijke rol van Harris.

Hij is helemaal in zn element en gaat bovendien verdienstelijk met de kwast om. Camerwerk en montage zijn dik in orde en passen prima bij het langzaam voortkabbelende tempo van de elkaar opvolgende scenes. Je krijgt hierdoor een goed tijdsbeeld. De bijrollen van onder meer Marcia Gay Harden die hier een oscar voor binnenhaalde dragen bij aan een overall sterke film.

Interessante en goede film over Pollock, hij heeft mooie schilderijen gemaakt maar hij was behoorlijk labiel en ontzettend egoistisch, als ik zijn vrouw was geweest was ik toch wat eerder weggeweest, maar goed dat had wrs. niets veranderd aan de situatie met overmatig drankgebruik.

Ed Harris had hier zeker een Oscar voor mogen krijgen. Zo niet voor de regie, dan toch voor zijn acteren – als “Jack the Dripper” (zo werd Pollock in de pers genoemd) één van zijn psychoses krijgt, voel je dat ruim van tevoren aankomen. Heel knap gedaan.

Ik vind sowieso dat deze prent zwaar is ondergewaardeerd. Slechts 77 stemmen… Hij heeft hier, naar verluidt, niet eens in de Filmhuizen gedraaid. Zou wat mij betreft alsnog moeten.

Trage en saaie film over het leven van Jackson Pollock.

Knappe acteerprestaties van Ed Harris, Marcia Gay Harden en Jennifer Connelly.

Goeie biopic over de Amerikaanse schilder Jackson Pollock, dat zich afspeelt tijdens de jaren '40. Het drankgebruik van de man komt zeker ook aan bod, maar de oorzaak hiervan blijft in het donker. Maar dit is overigens niet storend. Zo is het ook mooi om acteur Ed Harris ook zelf te zien schilderen. Verder is de film onderhoudend en het acteerwerk is dik in orde.

Jennifer...

Zo mooi als de schilderijen van Jackson Pollock zijn, zo saai is deze film over zijn leven. Ed Harris doet het op zich prima als de schilder die vecht met zijn innerlijke demonen, maar daarmee is al het positieve wel gezegd. Pollock is vooral traag en niet boeiend. Met name het ritueel van de zuiplap die bij iedere tegenslag naar de fles grijpt, wordt al snel een herhaling van zetten. Een herhaling die weinig indruk maakt en eigenlijk vooral verveelt.

Jackson Pollock, de naam klonk me wel bekend in de oren, en de film is wel interessant als je niets over de man in kwestie weet.

Maar de prent is me een beetje te saai uitgevallen, ondanks de goede vertolkingen van Ed Harris en Marcia Gay Harden.

Denk dat het leven van Pollock boeiender is geweest dan de film laat uitschijnen.

Een Heerlijke langzame film, met een fanatieke overgave met maar 1 doel.... schilderen.

Een zwaar acoholist die afziet, diepgaat, en doorzet!

Geen cent om handen.... maar die toch gelukkig lijkt.

Een kunstenaar ben je niet zomaar.

4 sterren

Een gepassioneerd gemaakt, maar ook traag, bedachtzaam en vermoeiend portret van een zuipende (met inbegrip van woede uitbarstingen en depressieve kunstenaar, die dan ook geen moment sympathiek overkwam (maar dat is hij ook niet geweest). De gelijkenis met Ed Harris was treffend: hij schitterde bovendien op een intense wijze. "Trouw nooit met een kunstenaar", las ik een recensie.

Uitstekende film over het leven van een schilder. Bij naam kende ik 'm niet, maar z'n kunstwerken ben ik wel eens tegengekomen. Kom nog weleens bij de kringloop ?

Goed acteerwerk, mooie plaatjes. Helaas heeft de man niet echt een spannend leven gehad... Zuipen, zuipen en schilderen. Daarbij is het natuurlijk een ontzettentende loser, om dronken achter het stuur te kruipen.

Film die toch altijd een bepaalde interesse bij me los maakte, en waarom weet ik eigenlijk niet eens precies of het moet zijn vanwege Ed Harris die ik toch na rollen in The Right Stuff, A Beautiful Mind en vooral The Abyss erg hoog zitten had. Een garantie voor dingen hoeft dat uiteraard nog niet te zijn, maar blij was ik wel deze film eens tegen te komen bij de kringloop, en daar ging ik donderdagavond na een lange cursusdag eens lekker voor zitten.

Verrassend is toch het moment wanneer deze film zich afspeelt. Ik had toch Warhol achtige tijden en fasen verwacht zo half jaren tachtig. Maar Pollock blijkt nogal wat ouder te zijn, en de man zijn carrière speelt toch vooral vlak na de oorlog. Duidelijk is dan al dat het niet altijd allemaal even goed gaat in de beste man zijn bovenkamer. En daar zijn we weer met de meeste kunstenaars en muzikanten die zichzelf en hun geest verliezen in hun mogelijkheden, fantasie, gevoeligheid, wispelturigheid en als gevolg ontsporen in iedere zin van het woord. Daarnaast is er de gebruikelijke parallel, die we tevens net zo vaak zien, in de vorm van de critici die het allemaal maar niets vinden. Wat dat betreft is Pollock weinig vernieuwend maar toont wel de fragiele wispelturige geest van het karakter. Van de bijnaam 'The Dripper' is in die beginfase nog geen sprake want die stijl, die hem zo bekend maakt, moet hij dan nog uitvinden. Iets dat de echte doorbraak zal zijn naar wereldfaam.

Ondertussen blijft de de drank lonken, is hij onberekenbaar en is het toch Lee Krasner die het anker vormt en de stille kracht blijkt achter Pollock. Maar op de losgeslagen fase richting het einde, waar Harris bijna onherkenbaar is, wordt Pollock als film eigenlijk nooit echt interessant. Waar het precies aan ligt vind ik moeilijk te zeggen want de acteerprestaties zijn prima, de scènes waar Pollock bezig is met zijn kunst vind ik uitermate interessant zelfs en vind ik zijn kunst zelfs mooi, uiteraard hebben we dan nog de mooie Connelly die de boel van vrolijk schoon voorziet en zijn er toch interessante momenten te noemen zoals de cameraman die Pollock volgt en bepaalde uitbarstingen zoals tijdens Thanksgiving.

Maar zoals gezegd, super interessant wordt het allemaal nooit. Het is op zijn hoogst aardig te noemen en Pollock valt als geheel wel een beetje tegen of je moet ontzettend geïnteresseerd zijn in de man.