Die Welle (2008)

Ik ben een beetje in de war van deze film, maar dat kan aan mij liggen....

Op zich een sterk verhaal, maar wat ik de hele film in mijn achterhoofd heb gehouden is dat dit precies het doel van de leraar was. De klas was sceptisch, verwachtte niet dat in deze tijd een dictatuur nog zou kunnen ontstaan. Aan het eind, op die bijeenkomst, verwachtte ik ook dat de leraar zou roepen 'zien jullie wel? Dit bedoelde ik'.... maar blijkbaar heeft hij zich ook compleet mee laten slepen? Dat kreeg ik dus serieus pas mee in de laatste scenes!

Daardoor is de film voor mij enigszins vaag geworden, maar ik moet zeggen dat ik gister erg moe was toen ik deze film bekeek dus misschien heb ik hem gewoon niet goed begrepen.

Hoe dan ook, al met al heb ik me prima vermaakt en is het zeker een intressante film.

Duitse gemoderniseerde interpretatie van het Amerikaanse The Wave uit 1981, dat is gebaseerd op het waargebeurde experiment op een Californische school in 1967. Die Welle laat o.a. wat meer dingen buiten de school zien en gooit er op het eind nog een schepje bovenop.
Toch maakte The Wave uit 1981 wat meer indruk op me dan deze. De boodschap werd daar op het einde gebracht op een manier die krachtiger op me over kwam: 'Willen jullie je leider zien? Hier is hij!' En vervolgens verschijnt Hitler op de tv-schermen.



Ik denk dat er inderdaad een stukje langs je heen is gegaan. Hoewel de leraar op het eind eerst de groep aanmoedigde dat er iets moest gebeuren met de gast die niet meer meewerkte, hield hij ze daarna wel zeker het 'zien jullie nou wel' moment voor: 'zien jullie wat jullie doen? Als ik gezegd had dat je hem moest vermoorden had je het dan ook gedaan?'. Alleen kwam er in deze film ook een 'zie je nou wel' moment voor de leraar. Dat was 'speel niet met dit soort experimenten want het kan heel fout aflopen'. Die jongen die flipte en een klasgenoot neerschoot en daarna zichzelf was de extreem harde les die de leraar meekreeg.

Eigenlijk vond ik het einde van deze film wat over the top. Het was voor mij niet nodig geweest, maar de herschrijver van het originele script dacht daar blijkbaar anders over. Ze zullen hun redenen gehad hebben.

Geprikkeld door de interessante synopsis ben ik deze Duitse film gaan zien. Het idee is wel goed en interessant, maar de uitwerking vond ik wat flauw en bij wijlen wat amateuristisch. Het kwam geregeld niet geloofwaardig over en het verloop van kritische scholieren tot meelopers met Die Welle was te direct. Niet iedereen acteerde ook goed, de leraar was wat mij betreft het best. Ik geef nog een halve ster meer voor de beklijvende aulascène. Conclusie: Redelijke film, maar hier viel meer met te doen.

"ich will mein fahrrad zurück..."
Deze film is uit 2008, alweer een tijdje geleden maar zo actueel als de pest.
Hoe een beweging kan ontstaan door machtslust, indoctrinatie en geweld.
Jürgen Vogel speelt de sterren van de hemel en de rest van de cast overigens ook.
Boeiende film.

ik vond het een hele interessante film zat ook best goed inelkaar toppie

verder vond ik het heel sterk neer gezet

Prima verhaal, het idee is best interessant. Maar Die Welle is een matig geacteerde tienerfilm, niks meer dan dat. Ik zat meerdere keren te luisteren naar dialogen die naast cliché ook niet geloofwaardig zijn. Een half uur voor het einde wilde ik het nog een zes geven, maar het einde is zo slecht dat het een vijf werd.

Mooie film. Heel erg interessant en leuk onderwerp, vermakelijk maar jammer genoeg te ongeloofwaardig. De manier hoe verschillende personen plots van karakter te veranderen is te direct en te opdringerig en daardoor absoluut niet realistisch. Wellicht heeft dat ook met het hippe karakter van de film te maken omdat de film als doelpubliek een vrij jong publiek heeft. Daarom is deze film enorm geschikt als didactisch materiaal voor de leerkracht. Ik moet The Wave uit 1981 nog zien (waar deze film dus uit is geremaket), maar wellicht heb ik daar wel al eens fragmenten uitgezien. Daarna kan ik wellicht uitmaken welke film de betere van de twee is.

Interessant om ook eens verder na te denken over dit onderwerp. Je zou denken dat het niet kan gebeuren, zelfs na de film. Maar eigenlijk gebeurt het op dit eigenste moment met de terroristengroep IS. Men zegt soms: liefde maakt blind, maar eigenlijk geldt dat ook voor samenhorigheid en een groepsgevoel in het algemeen.

Deze heb ik "vroeger" op school gezien. Vond hem toen best goed, tijd voor een herziening!

op zich is het idee van de film goed , ook de amerikaanse versie zal ik lang geleden al eens en ik weet niet of ik toen dezelfde gedachten had als ik nu had namelijk dat de verandering van de leerlingen wel erg makkelijk en snel verliep , je pikt wel snel de meest fanatieke eruit , degene die zich buitengesloten voelen en op deze manier wel zich bij een groep verbonden te voelen .
dat vond ik op zich het meest geloofwaardige punt , maar iemand die een stuk sterker in zijn schoenen staat zal naar mijn idee toch echt niet van de een op de ander paar dagen veranderen in een fanatieke volgeling .
bovendien moet het ook economisch heel slecht gaan en moet er een soort zondebok zijn wil zoiets snel wortel schieten .

Ik denk dat religieuze ideologie (en dan met name islamitisch extremisme) de gevaarlijkste variant is
omdat het al van kinds af aan erin word gestampt .
bovendien is de religieuze mythe is een heel krachtig instrument omdat het alle verantwoordelijkheid van de mens afschuift naar een denkbeeldig opperwezen

Klopt, als kind kan ik ook gelijk een voorbeeld aanhalen waar ik gebrainwasht werd met een bepaalde gedachte die vrij destructief en nare gevolgen had.

Veel mensen hebben verder religie al gebruikt om bepaalde doelen te verwezenlijken. Het Middeleeuwse onrechtvaardige klassenstelsel werd door religie goedgepraat. Door bangmakerij, vervolgingen (heksen) maar ook door te verklaren aan de mens dat God het gewild had dat jij een boer was, en dat een ander een koning was. Die verschillen zijn nu éénmaal te verklaren omdat God het gewild heeft.

Tijdens een themaweek leert een leraar aan zijn klas hoe je een fascistische groep opricht. De leerlingen pakken het echter serieuzer op dan hij had gewild. De film komt allemaal erg overdreven en geforceerd over. Het is allemaal erg gemaakt. Het verhaal wordt ook gaandeweg steeds extremer en vliegt aan het einde compleet uit de bocht. En dat alles binnen een week. Al met al een slechte jeugdfilm met een overdreven moralistisch tintje, waarbij de makers goed laten zien hoe het dus niet moet.

Sterke film. Natuulijk moet je niet verwachten dat de opkomst van het nationaal-socialisme, de hitlerjugend, enz. in een film van nog geen twee uur te proppen valt, maar het geeft wel een goed idee van hoe dat te werk gaat. Noodzakelijkerwijs moeten de personages hier vrij snel vallen voor de verleiding, maar het resultaat mag er zijn. Het is een krachtige film geworden die de opkomst van giftige bewegingen dichterbij brengt, en ongetwijfeld niet veel verschilt van de werkelijkheid, als je ziet hoe bijvoorbeeld zelfs jonge (westerse!) meisjes in IS zijn getrokken, terwijl iedereen met gezond verstand kan raden hoe dat af gaat lopen. Of op veel kleinere schaal, als je bijvoorbeeld kijkt naar Mexicaanse bendes e.d. Het zijn groeperingen die duidelijk de zwaktes en behoeftes van mensen op moeilijke momenten uitbuiten en ze verenigen mede door ze een doel in het leven te geven en (ook al komt dat in deze film minder naar voren) een gemeenschappelijke vijand. Onlangs zag ik Una Giornata Particolare - A Special Day (1977), die laat zien dat je niemand was als je het fascisme je rug keerde, dat werd door de samenleving niet geaccepteerd, en in deze film komt dat, zij het minder duidelijk, ook naar voren.

Voor mij bood het meisje dat pamfletten uitdeelt ook een ander herkenings- en bindpunt met de geschiedenis, namelijk dat met Sophie Scholl (2005), die ontgetwijfeld voorbeeld heeft gestaan voor het personage van Karo in deze film. Die film toont hoe makkelijk in deze toestand van collectieve waanzin zelfs schoolbesturen bereid waren om hun leerlingen uit te leveren (evenals dat basisscholen meewerkten toen joodse kinderen werden opgehaald). Een ziekmakende gedachte, maar het is dus iets wat ergens in de mensheid latent verstopt zit en zomaar weer naar buiten kan komen als er niet genoeg Karo's en Sophie Scholl's op de wereld rondlopen die op durven te staan tegen de meerderheid. Aanrader, en verplichte kost op onderwijsinstellingen. 4*

Deze film bekijk ik elk jaar met mijn leerlingen (ben werkzaam in het middelbaar onderwijs) en hij slaat altijd aan. Hoewel ik zelf het eind nogal over de top vind gaan, doet het aan boodschap niets af. Sterke film, en de rauwe beeldtaal maakt het voor mij nog iets beter.

Einde wat duf. Maar verder een fijne leerzame film.
Weer duidelijk dat sociaal zwakkere mensen zich erg goed voelen in een groep, al vond ik een week wel erg kort voor deze impact.

Mooi hedendaags voorbeeld van Die Welle: Bekijk hier de Pano-reportage: Wie is Schild & Vrienden echt? | VRT NWS

Vidi well; kan je misschien ook in je lessen gebruiken of eens naar verwijzen eventueel.
martijn011 ziehier een hedendaags voorbeeld

Het concept van deze film vond ik erg interessant en hij stond daarom ook al lang op mijn lijst van films die ik nog moest zien.
Helaas toch teleurgesteld. Het tijdpad waarin de film verstrijkt is absoluut niet te rijmen met de gebeurtenissen die er plaatsvinden, het einde is zelfs met die kennis volledig over the top en de acteerprestaties zijn nooit beter dan oké. Jammer, want daardoor gaat de boodschap verloren. Aan het einde van de film kon ik deze gewoon niet meer serieus nemen en is me enkel het onrealistische drama bijgebleven.

Dit is en blijft een indrukwekkende film, die steeds meer actueel wordt.

Een zeer goede film die aantoont dat facisme nog altijd onder ons en in ieder van ons latent aanwezig is. Rainer Wenger (Vogel) is een docent op een middelbare school. Hij is het type leraar dat dichtbij de leerlingen staat. Bij de lessen van staatsvormen krijgt hij tegen zijn zin in autocratie. Niet wetende hoe hij dit aan moet pakken bedenkt hij om er een praktijkles van te maken. Die groep gaat er grotendeels in mee. De klas vormt een groep en nemen de naam Die Welle(The Wave) aan en verkiezen Wenger als leider. Ze maken een logo en spreken af om allen in een wit overhemd gekleed te gaan. In het begin is het resultaat positief. Kinderen die eerst buiten de boot vielen horen er nu bij. De groep beschermt ze zelfs tegen buitenstaanders. Al snel daarna neemt het enge trekjes aan want diegene die twijfelen worden buitengesloten en zij die eerst buiten de boot vielen worden nu de felste leden want ze horen er nu bij en willen er nooit meer niet bij horen. Ook Wenger veranderd want hij geniet van de macht die hij heeft. Die Welle is een remake van de Amerikaanse film The Wave die gebaseerd was op een echt experiment van leraar Ron Jones in 1967 op een high school in Palo Alto. Het is dus schrikbarend om te zien dat het nog altijd kan gebeuren en iedereen vatbaar is voor het fascistische gedachtegoed als op dat moment de juiste kaarten voor je op tafel liggen. Ik vind persoonlijk Die Welle beter dan The Wave omdat hij een ietwat extremere climax kent.