Franklyn (2008)

Hmm, vaag filmpje. Hier had ik meer van verwacht. Eigenlijk alleen maar gezien omdat Eva Green één van de hoofdrollen heeft. Ze doet het prima, maar voor de rest kon deze film me eigenlijk niet boeien. Vond het veelal maar erg saai en toen op het einde blijkbaar alle verhaallijnen bijelkaar kwamen was ik de draad allang kwijt en had ik er geen kracht voor om het allemaal nog te snappen.

Visueel prima in orde en naast Eva Green doen ook haar twee mannelijke collega's het prima, maar dat is niet genoeg om hier een voldoende uit te slepen. Erg warrig, oninteressant filmpje. Twee kleine sterren... en na de trailer gezien te hebben leek me dit nog wel zo'n leuke film. Niet dus, jammer.

De trailer sprak me wel aan, de vernietigende kritieken weerhielden me bijna van het gaan zien van deze film. En ik moet bekennen dat ik gedurende het eerste half uur ook bar weinig kon aandragen om die te weerleggen. Toch moet ik zeggen dat naarmate het verhaal vordert de diverse lijnen wat duidelijker worden en op het einde valt één en ander toch keurig op zijn plaats. Helaas is me van sommige personages de motivatie totaal niet duidelijk geworden en daar gaat de film toch een beetje mank. (of ik heb echt iets gemist, dat kan ook) Al met al vind ik Franklyn zeker niet zo beroerd als dat vele anderen dat schijnen te vinden; aardig concept, redelijke sfeer, er schort alleen wel wat aan de uitwerking hier en daar.

Ik vond het wel een interessante film. Ook weer eens wat anders. In het begin vond ik vooral het verhaal in 'Meanwhile City' vet, er werd daar een heerlijk sfeertje geschept (deed me denken aan Sin City, of de Max Payne games - sterker nog, deze verhaallijn had het sfeertje dat de Max Payne-film had moeten hebben. De andere verhaallijnen waren in het begin inderdaad redelijk verwarrend, maar later worden ook deze verhaallijnen interessanter en duidelijk. Ja, leuke, 'intrigerende', film.

Edit: eigenlijk, nu ik Norma's review hierboven lees, ben ik het verder haast geheel met haar eens.

sluit me aan bij Chrisseh. hou hier wel van. 4

deze film sprak mij heel erg aan aan.. volgens mij is deze film meer dan alleen de verschillende verhaal lijnen, dit gaat ook vooral over het lot... verbeter me vooral als ik fout zit maar dit kon ik eruit halen! op een gegeven moment zit Eva Green bij die sociale hulp aan tafel in het ziekenhuis na haar zelfmoordpoging en vertelt hij haar, "je beïnvloed niet alleen de mensen die je al hebt ontmoet ook nog degene die je nog niet ontmoet hebt.. volgens mij moest dit als een soort god werken omdat je hem op het einde van de film ook half om half ziet verdwijnen!

eindelijk weer eens een film waarbij je niet vanaf het begin al weet hoe die hoogst waarschijnlijk gaat eindigen, zonder verwachtingen deze film aan gezet. in het begin was het extreem om meanwhile city te zien, vette actie enz. later werd het vooral interessant omdat de film zelf vaag werd en ik erachter wilde komen hoe het uit zou werken...

fantasy meats reality
4*

Wat gek... Ik was gewoon verrast dat alles op het einde zo duidelijk en helder samenkwam en ingevuld werd. Eigenlijk misschien iets te veel naar mijn zin, maar al bij al stijgt deze film nog wel boven de middelmaat uit, omdat er heel leuk gespeeld wordt met het idee van de parallelle wereld, de film visueel knap is, de acteurs het behoorlijk goed doen en het einde heel verrassend is.

Onterecht genegeerde film in de Lage Landen.

Best een aardige film. Houd zijn vaagheid lang vast, maar klaart op een gegeven moment behoorlijk op. Aardige personages en wel een leuk verhaal.

Mooie beelden van het futuristisch Londen en het verhaal zit in het begin best wat complex in elkaar met die parallelle werelden rond de verschillende personages. Maar eenmaal mee in het verhaal werd het een interessant kijkstuk over toeval of lot. One to watch ! 7,5/10

Een film die ik al een tijd had liggen, maar door de lage scores hier niet direct wou boven halen. Ondanks de overtuigende trailer. Ik denk dat de film verkeerde verwachtingen schept of dit een genre is dat niet iedereen kan bekoren. Nochtans is dit een heel mooie film met een eigen karakter. Een mix van Max Payne en V for Vendetta, maar dan toch nog net iets anders.

Je kan filosoferen over de motieven van de karakters en de verhaallijn met eventuele plotholes. Mij was het te doen om de heerlijke sfeer, de prachtige stad Meanwhile City en de mix tussen realiteit en fantasie. Een mix die voor de karakters zelf onduidelijk was en zo ook vertaald werd naar de kijker zonder in chaos te verdrinken. Ik ben wel blij dat dit een Engelse film is en geen Amerikaanse, omdat die met hun bombastische aanpak veel zouden kapot gedaan hebben. Het is nu eenmaal geen actiefilm, maar fantasy/drama.

Franklyn zou meer gezien moeten worden, omdat het volgens mij nog niet bekeken werd door z'n juiste doelgroep. Onterecht een vergeten filmpje.

Wel een goed Brits fantasyfilmpje. Had echter eerder verwacht dat dit echt een science fictionfilm was en ook daadwerkelijk plaatsvond in de toekomst maar het futuristische/fantasy gedeelde speelt in het hoofd van Ryan Phillipe en word tegelijkertijd gesplitst met de realtiteit in het hedendaagse London. Iets anders dus dan ik had verwacht maar daar word de film niet slechter van. De fantasy beelden van die stad (Meanwhile City) zagen er wel erg fraai en donker uit. Of dit een Schyzofilm is durf ik niet te zeggen. Het verhaal is soms wel aan de ingewikkelde kant of het draait gewoon echt om die gespleten persoonlijkheid, maar de verdere rollen zijn wel erg goed. Het was ook weer leuk om Sam Riley te zien die ik al als Ian Curtis ken uit de film Control en verder had Eva Green ook een leuk rolletje. De scenes in de realiteit waren dan helaas wel een beetje aan de saaie kant af en toe. Maar het climax is wel uitstekend.

Zeker wel een goed filmpje.

3,5*

Deze film over eenzame en vertwijfelde mensen, die op verschillende manieren hun weg trachten te vinden, heeft vooral een duistere sfeer en visueel aansprekende beelden, vooral in de fantastisch duistere wereld van Mean While City. Thematiek van het verhaal: zin en onzin van het leven en dood en religie. Je moet wel geduld opbrengen omdat je bijna geen samenhang kunt ontdekken tussen de verschillende plotlijnen. Echter in de heftige finale wordt je zitvlees beloond.

Zo, weer een Britse film die binnen weet te komen. Heeft mij van begin tot eind geboeid en het einde was mooi, al zie je het aankomen op een gegeven moment.

De omschrijving pakte me, dus ik ging kijken. Mijn vriendin was het na een half uur helemaal zat, maar ik wilde dit echt tot het eind toe zien, om te kijken hoe en of de maker(s) dit tot een normaal einde gingen brengen. En anders was het anderhalf uur van je leven geweest die je nooit meer terug had gekregen. Maar verdomd zeg, hoe vaag de de film inderdaad is, aan het eind valt alles op zijn plek. Heel knap hoe ze die vaagheid vast weten te houden tot bijna aan het einde toe.

Een film die ik nog een keer moet zien eigenlijk.........dvd'tje komt er zeker in.

Vage film met een vreemde omweg om een paar mensen hun leven te laten kruisen.. als dat tenminste de bedoeling van de film was..?

Ik heb geen seconde in de film gezeten. Het kon me allemaal niet boeien ondanks de mooie regie.

totaal verrast, door deze wat vreemde maar fantastische film. Top.

Een redelijk drama/fantasy film...

Niet zo echt spannend verhaal...

Wel mooi HD kwaliteit...

Prima acteerwerk...

Goede muziek achtergrond...

Maar geen aanrader...

Op zich hou ik af en toe wel van een mysterieuze film a la mr Nobody, Synecdoche New York en What dreams may come welke allemaal pareltjes zijn. Als er maar mooie shots, goede dialogen en een boeiend verhaal in zit kan ik er wel van genieten. Bij deze film ontbrak het wat mij betreft behoorlijk wat betreft de laatste twee. Ik vond wel dat er hele mooie beelden te zien waren maar het verhaal zat zo warrig en complex in elkaar. Op het moment dat ik toch een beetje een draad begon te zien was ik eigenlijk mijn interesse al verloren. Ik heb hem af gekeken maar eerlijk gezegd heb ik vaak op de klok gekeken.

Wel een interessante filmpje, maar einde had ik iets beter verwacht (ik dacht dat de film over parallele werelden ging, maar Meanwhile City is gewoon de fantasie van Ryan Phillipe)

Wat onduidelijk verhaal dat er best lang over doet om ergens toe te komen. Achteraf gezien is de symboliek misschien wel mooi gemaakt, maar toch ontbreekt er ook wel een heleboel. De aanleidingen voor alle problemen zijn wat abstract, als ze al te volgen zijn, en dat maakt het moeilijk om te begrijpen waar de personages nou eigenlijk mee zitten of mee bezig zijn.

De droomwerelden zijn af en toe heel mooi, dat moet gezegd. Sam Riley en Eva Green spelen goed - als altijd, geloof ik eigenlijk.

Qua stijl doet het geheel me wel wat denken aan een paar SF/drama/mysterie series van de BBC begin jaren 90. Zit me nogal af te vragen welke titels daar ook alweer bij hoorden - maar dat komt nog niet door.

Matige film waarin vier verschillende verhaallijnen volgen, die op het einde allemaal bij elkaar komen. Een nogal ingewikkelde uitvoering, waarbij langzaam aan steeds meer parallellen aan het licht komen. Stijlvol in beeld gebracht, maar redelijk langdradig. Ook het einde stelt enigzins telleur.

Behoorlijk lijpe film met een aantal gestoorde personages te weten : een artistieke jongedame die haar zelfmoordpogingen omzet in performance art, een wat vlakke jongeman met liefdesverdriet naar ik aanneem en dan hebben we het personage met de meeste airplay en een voice-over een man die in een Harry Potter achtig London met een aardappelhoofd rondloopt met het doel The Individual uit te schakelen. Niet onbelangrijk te vermelden is dat hij een atheïst is, heel bijzonder in Meanwhile. Het vierde personage is een man van middelbare leeftijd die op zoek is naar zijn zoon.

De dwarsverbanden tussen hen worden rustig en zorgvuldig aangebracht. Mooi einde.

Gisteren nog eens bekeken. Dit was voor mij onverwacht een aangename verrassing toen ik de film voor het eerst zag. Ik vind dat de trailer zeer misleidend is. Het probeert de film te presenteren als een gothic versie van 'Watchmen' of 'Sin City'. Ik ben er nog altijd niet uit hoe de film precies in elkaar zit en dat maakt het zo meesterlijk, zonder dat het zomaar allemaal nonsens is. Iedere keer zie ik kleine dingetjes die ik de vorige keer niet zag of stel ik me nieuwe vragen.

Wat is echt, wat is verbeelding? Of zelfs: wie is echt, wie is fictief? Is er een goddelijke, overstijgende kracht? Hoe ver kan je gaan in je eigen verbeelding? Dit zijn in mijn ogen de interessante vragen die de film in mij oproept. Grenzen van werelden vloeien in elkaar over. Personages duiken in verschillende gedaantes op, soms zo subtiel of plots dat je het niet ziet, waardoor je haast gedwongen wordt om de film opnieuw te zien.

Ik ben fan van Eva Green. De kunstwerken die haar personage tot stand wil brengen vind ik geniaal, op een macabere manier weliswaar. De anderen doen het ook goed.

Uiteindelijk is de film een ode aan fantasie en creativiteit en de gevolgen van wat er kan gebeuren als je er te diep in opgaat.

half puntje omhoog: 4,5/5

Overgestilleerd, zowel in vormgeving als in scenario. Na de helft heb ik hem uitgezet. Moe van alle dik aangezette puzzelstukjes die je mondjesmaat krijgt voorgeschoteld. Plot driven nonsense. En hoe gestileerd ook de beelden: wanneer je 4 jaar in een onhandige houding in een donkere cel doorbrengt zie je er niet uit alsof je net naar de kapper bent geweest. Veel vorm weinig inhoud.

De film ziet er mooi uit, verder valt er weinig positiefs over te melden. Het verhaal zit in eerste instantie wat warrig in mekaar maar stelt uiteindelijk niets voor. Het verhaal wordt bovendien op een pretentieuze wijze gebracht waardoor de film vrij irritant wordt naar verloop van tijd. De climax, waarbij de aap al uit de mouw is, kan het best overgeslagen worden, al geldt dat eigenlijk voor de hele film.

Dit was wel nog een bijzondere film. Het eerste uur is redelijk mysterieus en 'k wist niet direct wat 'k er moest van denken, maar het laatste half uur wordt alles duidelijk en vond 'k het wel een mooie film. Het is zeker origineel gebracht.

De cast deed het ook prima en visueel zat het ook wel snor.

Misschien niet zo'n toegankelijke film door het eerste uur, maar desondanks vond 'k hem toch wel het bekijken waard. Wil je eens iets anders zien, ben je hier wel aan het goeie adres.

Oersaai, tergend traag en nergens ook maar met een sprankje energie waardoor het voor mij echt een ingedut geheel was. Zozeer dat mijn aandacht nogal eens verslapte en ik eerlijk gezegd ook helemaal niets van de film begreep. En doordat ik er niets van begreep (en niet wilde begrijpen) werd de film daardoor nog saaier en die spiraal bleef naar beneden gaan. Kortom, ik kon hier helemaal niks mee. Voor de altijd fijne Green en het aardige production design dan niet de allerlaagste score. 1,0*.

Er zijn films die, ondanks hun gebrek aan budget en ervaring bij de filmmakers, uitblinken in durf en creativiteit. Dit is zo'n poging van een beginnend filmmaker. Met de vraag; "Wat is er in vredesnaam aan de hand?" Is het zo anders? Neuh, eigenlijk ook niet, maar de film vraagt net iets meer je aandacht. Het weigert namelijk om voor snel te gaan en zeker aan het begin is het geheel niet duidelijk wat er nu speelt. Oh en ondanks, er wel een futuristisch element is, is het ook géén scifi! Er zijn hier vier parallelle verhalen die ogenschijnlijk los van elkaar staan maar geleidelijk samenkomen in een verrassend conventioneel einde.

Het eerste personage (waar de film mee begint) woont in de steam-punk-achtige metropool "Meanwhile" Een wereld waar kerk en staat één zijn. De atheïstische Jonathan Preest (Ryan Phillippe met een film-Noire voice-over) wil wraak nemen op "Het Individu" In het huidige alledaagse Engeland volg je het tweede personage, de kunststudente Emilia (Eva Green), die suïcidale situaties verzint om te filmen en een moeilijke relatie heeft met haar moeder. Derde persoon is de onlangs afgewezen bruidegom Milo (Sam Riley), die denkt dat hij zijn jeugdliefde, de roodharige Sally (wederom Eva Green) heeft herontdekt. En vierde personage is een kerkvoogd van middelbare leeftijd uit Cambridge (Bernard Hill) die op zoek is naar zijn vermiste zoon.

Dit is vooral een zeer Britse film, zowel qua toon als qua aanpak. Regisseur Gerald McMorrow neemt vooral risico door vier verhalen, rond vier afzonderlijke karakters, over twee verschillende werelden, met aan het begin zonder enige vorm van link te presenteren. Er zijn wat ruwe kantjes maar het wil vooral je hersens aan het werk zetten. Verwacht dan ook géén popcorn-werk! Toch is dit hoe dan ook een sfeervol, stukje cinema met een solide cast, de acteurs zijn een deel van de reden waarom het zo intrigerend is, die tenminste iets anders durft te bieden!