Il Medico della Mutua (1968)
Alternatieve titels: The Family Doctor | Be Sick... It's Free
mijn stem
3 stemmen
Italië
Komedie
98 minuten
geregisseerd door Luigi Zampa
met Alberto Sordi, Sara Franchetti en Ida Galli
Dr. Guido Tersilli, een jonge huisarts, ontdekt een lucratieve manier om snel rijk en beroemd te worden. Hij gebruikt de kennis en klantenkring van een oude dokter om snel carrière te maken. Tersilli maakt zelfs de echtgenote van zijn oudere collega het hof, om zijn doel te bereiken. Hij hoopt dat wanneer de oude arts sterft, dat hij zijn plaats in kan nemen.
0
geplaatst: 23 april 2013, 10:35 uur
Klassieker uit de CAI, vooral gekend nu als een van de beste rollen van Sordi die weer eens practisch 100 % van de speelduur in beeld is, hier maakt hij er geen misbruik van en excelleert als zijn favoriete type : dat van de gewetenloze, kruiperige opportunist en streber.
Meer bepaald Guido Tersilli dus, die optimaal poogt te profiteren van de misstanden binnen de mutua, een ziekenfondssysteem dat in die vorm niet meer bestaat en uitnodigde tot massale fraude en corruptie, een gelegenheid waar dankbaar gebruik van werd gemaakt.
Want deze satire is gebaseerd op een sleutelroman van ene D'Agata, zelf arts die poogde de misstanden in de zorgindustrie aan de kaak te stellen. De mutua bestaat misschien niet meer in die vorm, maar dat betekent natuurlijk niet dat een failliet zorgcircuit gebaseerd op kwantiteit een zaak van vroeger tijden en verre locaties zou zijn...
De film heeft genreconform een wat sketchmatige vorm, zeker tijdens de consulten van de anti- held. Zo zien we o.a. Tano Cimarosa opdraven als vader van 11 kinderen die allemaal medicatie nodig schijnen te hebben, zelf werken doettie niet want daar heeft ie de tijd niet voor met al die kiddies ! Gelukkig is dit fictie... uiteraard is er ook ruimte voor eenzame, vrouwelijke patiëntes die gaarne door de dokter worden betast, wat dan 10 jaar later zio Joe zou inspireren tot il ginecologo della mutua, haha hoe verzin je het.
Sordi reduceert de rest van de cast tot figuranten wat ze feitelijk ook zijn, alleen Primavera als moeder mag serieus weerwerk bieden. Franchetti is de eerste verloofde van Sordi, die echter wordt ingeruild voor de rijke Ida Galli aka Evelyn Stewart, een streberig monster. U kent dat type.
Zampa zelf zou een paar jaar later een zgn. serieuze aanklacht tegen de zorgmafia maken met bisturi, maar deze was denkelijk een stuk effectiever. En ook een gigantisch kassucces, zodat hij een jaar later al een vervolg kreeg ditmaal geregisseerd door Salce.
Dit alles werd voorzien van een wederom briljante en terecht beroemde score van Piccioni.
Meer bepaald Guido Tersilli dus, die optimaal poogt te profiteren van de misstanden binnen de mutua, een ziekenfondssysteem dat in die vorm niet meer bestaat en uitnodigde tot massale fraude en corruptie, een gelegenheid waar dankbaar gebruik van werd gemaakt.
Want deze satire is gebaseerd op een sleutelroman van ene D'Agata, zelf arts die poogde de misstanden in de zorgindustrie aan de kaak te stellen. De mutua bestaat misschien niet meer in die vorm, maar dat betekent natuurlijk niet dat een failliet zorgcircuit gebaseerd op kwantiteit een zaak van vroeger tijden en verre locaties zou zijn...
De film heeft genreconform een wat sketchmatige vorm, zeker tijdens de consulten van de anti- held. Zo zien we o.a. Tano Cimarosa opdraven als vader van 11 kinderen die allemaal medicatie nodig schijnen te hebben, zelf werken doettie niet want daar heeft ie de tijd niet voor met al die kiddies ! Gelukkig is dit fictie... uiteraard is er ook ruimte voor eenzame, vrouwelijke patiëntes die gaarne door de dokter worden betast, wat dan 10 jaar later zio Joe zou inspireren tot il ginecologo della mutua, haha hoe verzin je het.
Sordi reduceert de rest van de cast tot figuranten wat ze feitelijk ook zijn, alleen Primavera als moeder mag serieus weerwerk bieden. Franchetti is de eerste verloofde van Sordi, die echter wordt ingeruild voor de rijke Ida Galli aka Evelyn Stewart, een streberig monster. U kent dat type.
Zampa zelf zou een paar jaar later een zgn. serieuze aanklacht tegen de zorgmafia maken met bisturi, maar deze was denkelijk een stuk effectiever. En ook een gigantisch kassucces, zodat hij een jaar later al een vervolg kreeg ditmaal geregisseerd door Salce.
Dit alles werd voorzien van een wederom briljante en terecht beroemde score van Piccioni.
* denotes required fields.
* denotes required fields.