Fences (2016)

Ontgoocheling. Viola Davis hield er een paar belangrijke prijzen aan over in haar rol van moedige huisvrouw en echtgenote, maar Denzel Washington had de moeilijkste klus om zijn rol van onmogelijke man, echtgenoot, vader, vriend... te vertolken. Ware het niet zo langdradig geweest (de openingsscène werd hemeltergend vervelend) dan had dat zeker geholpen om in het verhaal te stappen en was het minder geforceerd overgekomen.

De film is mij niet meegevallen. Verfilmd toneel moet het vooral hebben van de dialogen. Als die doorwrocht zijn met metaforen, dan wordt het door de bank genomen taaie kost. Op het toneel werkt dat wel, op het witte doek —waar je meer actie verwacht— veel minder. Gelukkig weten de oplopende spanningen in het tweede deel van de film je nog enigszins bij de les te houden.

De schitterende vertolking van Viola Davis steekt af bij die van Denzel Washington, die zich in mijn ogen in nagenoeg heel de film schuldig maakt aan overacting. Zo zie je maar weer, het valt niet mee om jezelf te regisseren. Een mager 3-tje, meer kan ik er niet van maken.

geweldig staaltje acteren van Denzel en Viola Davis. Idd geweldig neergezet dat aangeschoten/dronken gelul

Fences was de laatste Oscar-winnende film van vorig jaar die ik nog moest zien. Dat hij gebaseerd is op een toneelstuk is al snel te merken door het beperkte aantal sets en overload aan dialoog. Naar mijn mening kan de film het net niet aan om het op het witte doek te vertonen. Acteerwerk is uitstekend, dat dan weer wel (vooral Davis), maar als een film zó dialoog-gedreven is moet ie echt korter. Ook de manier waarop alle expositie er werd ingegooid door personages die uit het niets hun levensverhaal vertellen beviel me niet. Aan de andere kant vond ik een groot deel van de dialoog heerlijk om naar te luisteren... cinematisch is het alleen niet genoeg voor een voldoende.

Prachtige film over een hard werkende man en vader die zijn gezin onderhoudt midden jaren ,'50. Duidelijk gebaseerd op een toneelstuk, maar ondanks de flinke lengte wordt het nergens langdradig. Natuurlijk opgebouwde scenes en de vader/zoon, en man/vrouw relatie komen goed uit de verf waarbij je het hoofdpersonage langzaam steeds beter leert kennen. Het uitmuntende acteerwerk levert een aantal sterke en aangrijpende momenten op.

'Fences' (2016) blijft verrassend trouw aan de toneelversie van dit verhaal. Weinig visuele pracht en praal, vrijwel geen muziek op de soundtrack; het is een kale, registrerende film waarin de symbolisch geladen dialogen over de grote thema's gaan: leven, lijden, liefde. Denzel Washington zet een schitterende rol neer als de familieman die zijn gezin wil beschermen, maar in zijn autoritaire pogingen daartoe datgene wordt wat hen tegenhoudt in hun ontwikkeling. Viola Davis is een fijne tegenspeelster in hoe ze eigenlijk al vanaf het begin ingepakt wordt door die schurk, terwijl de veranderende tijden haar ook doen sterken in haar eigen positie. Het deed me wat denken aan het boek 'Dubbelspel' van Frank Martinus Arion (1973) in hoe de ogenschijnlijke luchtigheid van het begin (het babbelen tijdens werktijd; elkaar sterke verhalen vertellen op de veranda) opeens omslaat in een duistere karakterstudie van een zwarte macho-cultuur. Eerlijk is eerlijk: ook voor mij ging de lange speelduur tegenstaan, vooral omdat sommige verhaallijnen niet helemaal uit de verf komen door de episodische opbouw.

Uitstekend acteerwerk, wel lange dialogen, sommige dialogen zijn geweldig. 3.0 Het vermaakt.

Poeh, lange zit.

Het leek vaak het doel om zoveel mogelijk mooie dialogen te laten zien en mooi waren ze inderdaad, maar het waren er ook veel.

Heel erg veel en dat werd best wat vermoeiend.

Op goed geluk deze eens geprobeerd. Een prima cast, dat wel, maar qua verhaal viel hij wel wat tegen. Heel veel dialoog en na een tijdje heb je het wel een beetje gehad. De film mocht voor mij ook wel een stuk korter.

Ik heb hem uitgekeken, maar hoef deze niet meer terug te zien.

Wat een draak van een film. Ik ben gewoonweg niet in de wieg gelegd voor films die om dialogen draaien. Het ergste is eigenlijk dat dit eenvoudig te voorkomen zou zijn geweest door recenties op mm te lezen. Haastige spoed is zelden goed. Ook bij het kopen van films.

1*

Deze film moet je liggen.

Ik heb mijn persoonlijke smaak van films

niet aan de kant hoeven leggen om deze film

niet af te kijken of niet te oordelen.

Ik was te nieuwsgierig ook al had ik er niet veel

van verwacht.

Ja de opening scene was niet uitnodigend

genoeg om te blijven kijken denk ik.

Maar ik ben helemaal in Denzel zijn personage

opgegaan.Hier is met verve een staaltje acteren

neergezet door alle acteurs.

Davis terecht een oscar en ook al heeft Denzel

dit truukje vaker gefikst,hij had er gewoon weer 1

moeten krijgen.

Geweldige acteerprestaties zijn hier neergezet.

En een goede film kan niet zonder.

Ondanks de openingscene realiseer ik me dat dit een van origine een toneelstuk is.

Daarom een 5.0

wel je waardering echt geven dan AJK, dat compenseert die 1* boven je weer

Dat mag jij vinden.

Ik beoordeel films niet altijd met een persoonlijke

smaak.

wut?

Ik geef enkel aan dat je je stuk besluit met 'Daarom een 5.0' terwijl je geen 5.0 geeft. Je hebt niks gegeven.

Wat je schreef is je persoonlijke smaak, je cijfer is je persoonlijke smaak, laat dat cijfer dat je gaf, dan ook meetellen in het gemiddelde hier. Jouw waardering telt nu niet mee, die van je bovenbuurman wel. Wat ik vind, heeft daar geen f*ck mee te maken, dat is hoe MovieMeter werkt

In de volkstaal: geef effe een cijfer dan, Pannenkoek.

Of bedoel je dat jouw persoonlijke smaak enkel in woorden uit te drukken is en niet in cijfers, in dat geval heb ik niks gezegd.

Overdreven rol van Denzel, de rollen om hem heen dragen deze film. Wat speelt zijn vrouw goed zeg.

Oersaai.

Ik vind Denzel Washington ontzettend sympathiek maar hier zie ik Denzel Washington die Een Personage Neerzet en niet Troy Maxson. De lovende kritieken bewijzen mijn ongelijk, maar ik kon hier niet tegen. Oeverloos gezwam waarbij het stille personage van Viola Davis het adagio 'spreken is zilver zwijgen is goud' in ere herstelt. 1,5*

Wat mij opvalt is dat het Nederlandse filmpubliek op MM vaak een stelletje mierenn**kers zijn gezien de cijfers en vooral het commentaar op films.

Niet iedereen natuurlijk (dus niet allemaal aangesproken voelen ) maar wel vaak dezelfde accounts hier op MM, let maar eens op... verschrikkelijk lijkt me dat om zo films te moeten kijken, wanneer kun je eens lekker genieten en inleven in een film vraag ik me dan af.

Ik zit met mijn cijfers 9 van de 10 keer behoorlijk dicht tegen het IMDB gemiddelde aan....MM zit vaak onder dit gemiddelde... waarschijnlijk ben ik dus niet zo kritisch en geniet ik meer van de films...geen idee maar het valt me gewoon op.

Deze film: Top... prima acteerwerk van alle partijen, ook die van Denzel die laat zien dat hij echt bij de groten hoort in de filmwereld. Viola D. was echter wel uitmuntend en terecht een Academy Award gekregen maar had Denzel deze ook zeker gegund.

Ik wist dat het een film was vanuit een toneelstuk en wist dus wat me ongeveer te wachten stond. Het begin met de semi-monoloog van Denzel laat dit ook meteen zien, fantastisch en zee geloofwaardig gedaan. Gabe werd ook fantastisch neergezet. Het einde zorgde bij mij voor een brok in mijn keel.... die laatste scène... prachtig!!!

Gisteren eerst Ma Rainey gekeken en Fences er direct achter aan. Ik wist al dat Viola Davis goed was, maar dit maakte alsnog indruk.

Een prachtige film en als "gezinsdictatortje" zien we Washington in de film zijn rol met verve spelen.

Ook de rest van de cast is voortreffelijk!

Het is te merken dat hij zijn carrière als professionele honkballer heeft gemist als je ziet hoe Troy zijn zoon regelmatig op zijn nummer zet. Ouderwets opvoeden noemen we dat tegenwoordig maar in de jaren '50 gelooft Troy Maxson erin en voedt zijn zoon dan ook op zoals hij denkt dat het hoort. Recht door zee!

Prachtfilm voor de liefhebber(s).

Een mooie 7+!

Fences is op het eerste zicht nogal een praatfilm. Denzel Washington blijft dan ook dicht bij de originele toneelversie. Maar het is natuurlijk meer dan enkel dialoog. Met zoveel tekst vallen de stiltes eens zo hard op. En de cast maakt zeer indruk. Het is een coming-to age film, maar dan van een wat oudere vader ipv een tiener. De tijden lijken te veranderen, en dan weer net niet. Hoe Troy zijn eigen verleden met gebrek aan liefde meedraagt. Hij wil niet hetzelfde voor zijn kinderen, maar tegelijk wil hij wel dat ze op hem lijken. De 'fences' zijn in deze film ook metaforisch natuurlijk en zoals het in de film een keer valt is het de vraag of het iets wil buiten houden of net binnen houden.

Fences schittert in de eenvoud. Geen grootse scènes of visuele troeven. Maar een karakterfilm die mooi aangekleed is en stilaan onder je huid kruipt. Vooral Denzel Washington (Oscarnominatie) en Viola Davis (Oscar beste bijrol) spelen hier op topniveau.

Bij de kringloop tegengekomen en maar eens even geprobeerd vanwege alle Oscarominaties waarvan één verzilverd. En behalve dat je als kijker even moet warmlopen rond deze film geldt ook zeker dat dit zeker niet voor iedereen is.

Want laten we het zo zeggen dat de film zich behoorlijk kenmerkt gedurende de opening met een bijzonder lange dialoog van karakter Troy en daar is geen woord aan gelogen. Bovendien weet je meteen wat voor vlees je in de kuip hebt met een persoonlijkheid die wel eens een beetje onder de noemer van 'love to hate' valt, want heel erg aimabel is de man niet met zijn wetten, logica, regels en die mond die nooit eens een keer stilstaat, zeg maar gerust onuitstaanbaar. Maar wie Fences vervolgens afdoet als praatfilm, als film met ellenlange en oeverloze discussies, slaat de plank toch wel een beetje mis rond een film de het beste benoemd kan worden als psychologische drama die heel wat fases in het mensenleven even aandoet.

Want vergis je niet dat de film een prismatisch geheel is van gebeurtenissen die in een mensenleven voorkomen. De struggle in die tijd om het hoofd financiëel boven water te houden, de zorg en veiligheid voor je kinderen, maar tevens ook dat je ze wil voorbereiden en zelfstandig wil maken voor het niet zo gemakkelijke leven van een Afro Amerikaan in de jaren '50. De fouten en slechte keuzes die je maakt, waar je mee om moet gaan en waar je vooral je kinderen voor wil behoeden. Maar uiteraard gaat het ook over het huwelijk, over trouw, offers en twijfel van beide kanten, en daar worden ook weer fouten gemaakt. En dan de duivel die puur synoniem staat voor pech, die factor waar geen grip op te krijgen is, en vandaar de 'fences' die niet bedoeld zijn om mensen buiten te houden maar binnen te houden, te zorgen dat ze veilig zijn binnen de gehandhaafde kaders en wetten.

Is de man onuitstaanbaar en bekrompen? Ja, en ergens doet hij mij aan mijn vader denken die als oorlogskind ook een soort karaverdiscipline had en die mij probeerde op te dringen wat voor heel veel wrijving zorgde. Waar er inmiddels wel ruimte is voor verandering reageerde hij net als Troy vanwege zijn ervaring, zijn opvoeding, zijn programmering om het zo maar te zeggen. Fences toont daarnaast een beeld van het mensenleven in al zijn gelaagdheid, dat een leven nog niet zo eenvoudig is met pech en fouten. En daarmee toont Fences zich ondanks zijn lengte en wollige dialogen toch als een interessante film waar het wat de beginfase betreft even doorkomen is, maar waar je wellicht ook iets mee moet hebben, iets dat je zelf tot op zekere hoogte ervaren moet hebben. Afijn, heel wat dus, mwoah...er is nog wel wat twijfel ondanks de sterke acteerprestaties, en wellicht dat ik de film toch nog een tweede keer moet zien daarom voor nu een 3,5.