Cesta do Praveku (1955)

Met plezier heb ik deze mooie jeugdfilm weer eens bekeken.

Vroeger was hij regelmatig bij de Duitse ZDF TV te zien.

De film had ongetwijfeld ook een educatieve functie in de jaren vijftig en zestig.

De stop-motion effecten zijn niet allemaal even goed, maar er zitten fraaie uitschieters bij, die Ray Harryhausen niet zouden hebben misstaan.

De film is vooral erg sfeervol, de aparte kleuren dragen daar zeker aan bij.

(Het open einde vind ik wel een beetje jammer)

Met een beperkt budget is toch een bijzondere film ontstaan.

Van tijd tot tijd zie ik hem graag opnieuw.

De poster hierboven is natuurlijk niet de originele Tsjechische, maar die van de (bewerkte) Amerikaanse versie.

Daaraan werden een alternatief begin en einde geplakt, met andere acteurs in de rollen van de hoofdrolspelers uit de oorspronkelijke Tsjechische versie.

Correctie ingediend om poster aan te passen naar originele Tsjechische, inmiddels dus aangepast

Mooi werk

Mooie nostalgische film gemaakt in een tijd dat de wereld nog veel eenvoudiger leek. Niet alleen de moderne wereld maar ook de prehistorie was een stuk overzichtelijker.

Mijn eigen kennismaking met prehistorische dieren, zo'n 15 jaar na het uitbrengen van deze film (wat minder spectaculair dan hier trouwens ), leverde nog steeds dezelfde dieren op. De styracosaurus (wie kent 'm nu nog?) maar vooral de brontosaurus. In deze film nog het grootste landdier allertijden genoemd. In mijn jeugd was hij dat nog steeds, maar later moest hij het veld ruimen omdat hij niet groot genoeg was en ook niet gevaarlijk. Onder leiding van Spielberg namen de velociraptor en de spinosaurus het stokje van hem over.

Het meest trieste dat een uitgestorven diersoort kan overkomen overkwam de brontosaurus: heden ten dage wordt zijn bestaan zelfs ontkend!

Stopmotion spektakel. Lijkt wel een project ontstaan in de schoot van de universiteit, door de educatieve waarde. Voor een boeiend jeugdverhaal moet je dit zeker niet bekijken; dit is een lesje wetenschappen maar in een behapbaar concept gebracht voor kinderen. Een lumineus initiatief. Ik zie dit wel inspirerend werken voor een Disney film, dan wel met iets meer avontuurlijke wendingen. De film zit met een schaalprobleem. Zo lijkt de brontosaurus op het scherm niet bepaald veel groter dan het bootje waar de kinderen in zitten... Zeker de moeite om eens te zien: stopmotion was zowat de standaard voor de special effects in de jaren '50 en '60... aardig om zien is het nooit maar het blijft een belangrijke etappe in de mogelijkheden van filmmakers om beelden te tonen die anders niet mogelijk zouden geweest zijn.

Totaal mee oneens, de stopmotion figuren (of noem het "creaturen of "schepsels""zo je wil ) uit die jaren stralen (voor mij) vaak meer persoonlijkheid en "leven "uit dan wat men met CGI tegenwoordig op het scherm tovert.

Dat de bewegingen niet zo vloeiend zijn in vergelijking met wat er met de hedendaagse technieken mogelijk is neem ik graag in koop.

De "tastbaarheid" van stopmotion wint het voor mij toch van de "digitale kilheid".

Een puur persoonlijke mening, dat wel natuurlijk.

Ik respecteer het ambachtelijke van de techniek die achter stopmotion schuil gaat. Men moest het doen met de schaarse middelen die men voor handen hand en het resultaat is in dit opzicht wel geslaagd. Maar als ik er naar kijk dan vind ik dit meestal knullig. Geloven in wat je ziet en inleving in een film is ook wel belangrijk voor mij.

En mee eens, Computer Generated Images zijn ook niet altijd leuk (zeker bij overdaad), maar in graad van realisme kan ik me dan toch eerder in CGI vinden; de digitale apen uit de Planet of the Apes trilogie, of Gollum bvb waren niet zonder emotie op te wekken.

Er zijn gradaties in beide technieken, daar ben ik het wel mee eens.

Gollum is knap gedaan, ook dat.

Realisme speelt in mijn beleving wel een mindere rol.

Uiteindelijk is het allemaal make believe met als einddoel amusement, en ben ik wellicht sneller tevreden.

Wanneer ik bijvoorbeeld de scènes met Talos (de smid der Goden) in Jason and the Argonauts bekijk (van Ray Harryhausen) dan sleept dat stopmotion werk me zo enorm mee dat nadenken betreffende realisme er niet aan te pas komt.

In die zin heeft de stopmotion dan zijn doel bereikt voor mij.

Bij CGI heb ik eerder de neiging me af te vragen hoe ze het gedaan hebben met acteurs en bewerkingen, en dat werkt storend voor mij.

De beleving zal voor ieder anders zijn natuurlijk, dat snap ik ook wel.

Smaak speelt daarbij ook nog een eigen rolletje.

In één woord . . . . Prachtig !!!

Tjonge... ver voordat de BBC in 1999/2005 de series Walking with Dinosaurs, with Beast uitbracht, was er dus al deze Tsjechoslowaakse Science-fiction avonturenfilm uit 1955 geregisseerd door Karel Zeman. Deze film heeft net als die series, een documentaire-achtige karakter en er worden uitgestorven diersoorten op natuurlijke wijze in hun eigen omgeving getoond. Waarschijnlijk nu kijken we er niet zo meer van op maar voor zijn tijd moet het vrij ongewoon zijn geweest!

Fantasievol gebracht! Want hoeveel jongetjes dromen er niet van om een spannende ontdekkingsreis te maken. De rivier af, terwijl ze spannende avonturen beleven en ondertussen kennismaken met voorwereldlijke flora en fauna. Alles uitgebeeld met innovatieve productietechnieken (celanimatie, stop-motion, poppenspel en animatronics) zodat de miniatuur 3D-diermodellen en 2D-profielen niet schokkerige overkwamen. En tja het zijn misschien heden ten dage wat verouderde technieken maar hadden hier zeker ook zo hun charmes. Nadelig was wel dat wat die coole geanimeerde sequenties aan elkaar bindt als iets te droge kost aanvoelt en overkom als een educatieve video gemaakt voor schoolkinderen. Maar toch, de kwaliteit van de animatie maakt dat deze film meer dan het bekijken waard was!