La Ragazza dal Pigiama Giallo (1977)
Alternatieve titels: The Pyjama Girl Case | La Chica del Pijama Amarillo
mijn stem
11 stemmen
Italië / Spanje
Mystery / Thriller
98 minuten
geregisseerd door Flavio Mogherini
met Ray Milland, Dalila Di Lazzaro en Michele Placido
Op een strand in Nieuw Zuid-Wales wordt het lichaam van een vermoorde jonge vrouw gevonden. Haar gelaat is zo erg verminkt dat identificatie onmogelijk is. De enige aanwijzingen zijn enkele rijstkorrels die men op het lichaam vindt en en een gele pyjama waarin het lijk is gewikkeld. Een gepensioneerde inspecteur stelt een onderzoek in. De politie heeft een verdachte voor de moord, maar de inspecteur is overtuigd dat zij op een verkeerd spoor zitten en zet eigenhandig zijn speurtocht verder.
Links
IMDb (6,1 / 648)
0
geplaatst: 1 december 2010, 02:04 uur
Unieke giallo die zich eerst voordoet als een doorsnee-murder mystery maar uiteindelijk een soort arthouse tragedie blijkt te zijn.Eigenlijk is het meest giallo aan deze film de titel,geen gloved killers hier,wel een twisted ending,maar dan van een speciaal soort.
De setting is ook origineel te noemen:Australie en ihb Sydney.Wat niet verhindert dat de dubbing door Amerikanen is verzorgd en de acteurs een internationaal gezelschap vormen,en enkele van de belangrijkste rollen zijn ook die van immigranten.
Cinematografisch doet Mogherini aardig gekke dingen met onverwachte,vaak op het oog zinloze shots en close-ups alsmede spelletjes met het Australische licht.
Het meest opmerkelijk aan de film is echter de narratieve structuur die je niet bepaald verwacht van een thriller uit '79.Er zijn dan ook 2 manieren om de film te bekijken:of je hebt de truc halverwege door ,of niet.Dat laatste kan ervoor zorgen dat de film lang een narratieve chaos lijkt te zijn,verzorgd door een incompetente scenarist.Uiteindelijk valt echter alles op zijn plaats.
Qua gore valt het allemaal wel mee(er worden slechts 2 moorden gepleegd),maar de exploitationsequentie in de vorm van een expositie behoort toch wel tot het ranzigste wat ik ooit heb gezien(wat ook uitdrukkelijk de bedoelng is).Zeker een prima commentaar op het exploitation-fenomeen überhaupt.De sleaze wordt verzorgd door di Lazzaro
,en er zijn zeker lelijker naakte lijven op de markt verkrijgbaar.
Acteren doet ze niet slecht,wat ook geldt voor de rest vd cast met Placido als Italiaanse immigrant,Milland als ouwe rechercheur en Ferrer als oude snoeper.
Het wordt eentonig ,maar ook de soundtrack is opmerkelijk:niet zozeer het feit dat Ortolani discobeats gebruikt,maar eerder omdat een deel wordt ingezongen door Amanda"follow me"Lear.Een must hear voor gay giallo fans, dus
.
De setting is ook origineel te noemen:Australie en ihb Sydney.Wat niet verhindert dat de dubbing door Amerikanen is verzorgd en de acteurs een internationaal gezelschap vormen,en enkele van de belangrijkste rollen zijn ook die van immigranten.
Cinematografisch doet Mogherini aardig gekke dingen met onverwachte,vaak op het oog zinloze shots en close-ups alsmede spelletjes met het Australische licht.
Het meest opmerkelijk aan de film is echter de narratieve structuur die je niet bepaald verwacht van een thriller uit '79.Er zijn dan ook 2 manieren om de film te bekijken:of je hebt de truc halverwege door ,of niet.Dat laatste kan ervoor zorgen dat de film lang een narratieve chaos lijkt te zijn,verzorgd door een incompetente scenarist.Uiteindelijk valt echter alles op zijn plaats.
Qua gore valt het allemaal wel mee(er worden slechts 2 moorden gepleegd),maar de exploitationsequentie in de vorm van een expositie behoort toch wel tot het ranzigste wat ik ooit heb gezien(wat ook uitdrukkelijk de bedoelng is).Zeker een prima commentaar op het exploitation-fenomeen überhaupt.De sleaze wordt verzorgd door di Lazzaro
,en er zijn zeker lelijker naakte lijven op de markt verkrijgbaar.Acteren doet ze niet slecht,wat ook geldt voor de rest vd cast met Placido als Italiaanse immigrant,Milland als ouwe rechercheur en Ferrer als oude snoeper.
Het wordt eentonig ,maar ook de soundtrack is opmerkelijk:niet zozeer het feit dat Ortolani discobeats gebruikt,maar eerder omdat een deel wordt ingezongen door Amanda"follow me"Lear.Een must hear voor gay giallo fans, dus
.
0
geplaatst: 15 mei 2013, 14:11 uur
Nog enigszins beschaafde film binnen het giallo-genre: al is de expositie van het gedeeltelijk verbrande lijk nog wel ietwat bizar, maar wel een één van de mooiste scenes uit de film.
Onderhoudende thriller waarin gepensioneerde Milland zijn collega's mee helpt te zoeken naar de identiteit van de vermoorde dame en naar de dader.
Hoop dikke blubberige mannelijke perverts om er de gewenste ranzigheid aan te geven.
En yes!!! Amanda Lear zingt twee nummers op de soundtrack!!
Onderhoudende thriller waarin gepensioneerde Milland zijn collega's mee helpt te zoeken naar de identiteit van de vermoorde dame en naar de dader.
Hoop dikke blubberige mannelijke perverts om er de gewenste ranzigheid aan te geven.
En yes!!! Amanda Lear zingt twee nummers op de soundtrack!!
* denotes required fields.
* denotes required fields.