Incident on and off a Mountain Road (2005)

Waarom nou die camera geen rust geven bij zo'n achtervolging in een donker bos in plaats van horten, stoten en knippen? Creëert veel meer spanning.. Maar oké verder is dit een prima en simpel filmpje, goed tempo, lekker donker, beetje smerig, die ouwe kerel is een leuke toevoeging en het is natuurlijk origineel met zo'n hillbilly op jacht. Alleen die flashbacks hadden minder gemogen om het sfeertje in en rond dat maffe huis vast te houden.

3,00* is een leuk gemiddelde, ik hou 'm zo.

We beginnen met en film incident on and off a mountain road.

Wat een slechte naam voor een film.

Meestal is zo'n naam een slecht voorteken.

Dat geld echter niet voor deze film.

Wat us dit toch een lekkere film.

Kijkt lkkr weg,lkkr simpel gehouden,sexy vrouwke, creepy moordenaar, film in het bos.

Dit is de 2de deel die ik heb gezien van Masters of horror en dit is ook mee de beste tot nu toe.

Na een tegenvallende burning cigarettes

Dikke 3,5* en op naar het volgende deel

Bij vlagen spannend. Maar wel het kijken waard.

Ja, ik vond hem wel aardig. Geen toppertje maar vermakelijk.

Dit is alweer mijn 20e korte Horror film, die ik uit de vermakelijke "Masters of Horror" TV-serie aan het herzien ben en ik heb er nog een aantal (ik meen 6 stuks) te gaan. Deze korte en eenvoudige Horror film is inderdaad geen toppertje (deed me denken aan Leatherface uit de "The Texas Chain Saw Massacre" films), maar weet wel nog te vermaken.

In dit verhaal draait het om Ellen die op weg is met de auto in de beginnende avond en op een verlaten weg betrokken raakt bij een ongeluk, omdat ze aan de radio aan het draaien is (wijze les overigens ) en dan even niet oplet en daarbij tegen een stilstaande auto op de weg botst. Dat deze auto zomaar verlaten, wel met een bloedspoor, op de weg staat is sowieso al vreemd en Ellen probeert daarom hulp te zoeken. Ze stuit daarbij al snel op de psychopatische "Moonface", die meteen jacht op haar begint te maken. Deze "Moonface" weet wel niet dat Ellen door haar man Bruce (overlevingsdeskundige, die daarin wel te ver doorslaat) getraind is in te overleven (o.a. te zien via diverse flashbacks), dus zal het voor "Moonface" een hele uitdaging zijn om haar te pakken te krijgen. De vraag daarbij is dan ook "wie jaagt nu eigenlijk op wie" ?

Het eenvoudige en misschien ook wel clichématige verhaal wat min of meer gelijk begint (na een paar minuten heeft Ellen het al aan de stok met psychopaat "Moonface"), stelt eigenlijk niet veel voor maar weet wel nog te vermaken. Echt boeiend of spannend wordt het ook niet, maar het verhaal heeft wel een leuke verassing in petto op het einde, welke niet betrekking heeft op "Moonface", maar juist op Bruce (die namelijk dood in de kofferbak van de auto van Ellen ligt). Omdat het verhaal grotendeels in het donker (vanwege de avond en bos met eveneens onweer) afspeelt, wat natuurlijk wel sfeer bevorderend is, is het soms wel wat moeilijk om te volgen. Hier en daar zit er ook wat actie (o.a. via leuke boobytraps die Ellen maakt, wel niet altijd even effectief) en goor (het uitboren van de ogen van slachtoffers d.m.v. een kolomboor door "Moonface" en het daarna kruisigen van de slachtoffers) in het verhaal en het einde vond ik best geslaagd, hoewel ik het wel flauw vond dat Ellen min of meer de rol van "Moonface" (die wordt uitgeschakeld door Ellen) overneemt. De oude man (die gek is geworden) Buddy die Ellen tegenkomt in het huis van "Moonface" voegde eigenlijk weinig toe aan het verhaal en Ellen deed dan ook het enige juiste met deze man, namelijk door hem dood te schieten De oude man verklaard wel waarom "Moonface" de ogen van slachtoffers uitboort, namelijk "De ogen zien al het kwaad".

Van vrijwel de gehele cast had ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar Bree Turner in de rol van Ellen deed het wel verdienstelijk en ze zag er ook best leuk uit (wat dat betreft is het jammer dat ze niet topless is te bewonderen). Voor de rest is de cast ook maar zeer beperkt en bestaat deze uit John DeSantis in de rol van "Moonface" (zag er opzicht wel geinig uit), Ethan Embry in de rol van Bruce (overlevingsdeskundige waar Ellen ook mee getrouwd is, maar die iets te ver gaat met zijn "overleven" passie, waardoor Ellen hem ook wil verlaten) en Angus Scrimm (bekend van zijn rol in de "Phantasm" films) in de rol van de oude gekke man Buddy. Dat de laatste een rol heeft in deze film is overigens ook logisch, omdat de regisseur van deze film, te weten Don Coscarelli, tevens de regisseur was van de "Phantasm" (die moet ik misschien ook eens gaan herzien) films

Al met al niet meer dan een vermakelijk korte (duurt circa 50 minuten) Horror film met een eenvoudig verhaal om eens gezien te hebben, maar wel eentje met een goed einde en misschien ook wel een verrassend einde. Mede dankzij dat einde krijgt deze film van mij een nipte voldoende.

Een niet onappetijtelijke Bree Turner zet een sterke 'the final girl' neer die ten strijde trekt tegen een demonische seriemoordenaar.Twee verhaallijnen (herinneringen aan haar vriendje en het overleven in het huis van de killer) komen passend bij elkaar aan het einde. Deze aflevering van 'Masters of Horror' is niet eens heel bijzonder, maar de de feminiene girlpower van het vrouwelijke hoofdpersonage is een alleraardigste variatie binnen het genre van de slasher-film. Erg bevredigend dat zij vanaf het begin al een waardige partij is tegenover de bovennatuurlijke 'Moonface' met zijn gruwelijke verzameldrift.

MOH aflevering nummer 2.

En damn, dit is toch een uitstekend horrorfilmpje hoor. En dat voor een filmpje van nog geen uur. Met name het einde was een positieve verrassing. Tevens is het acteerwerk prima, de spanning soms om te snijden en de sfeer beklemmend. Het clowneske hoofd van Moonface en het bij tijd en wijle te drukke camerawerk zijn enkel een smetje op een verder prima aflevering. Dikke 7.

Hmm, ik voel mijzelf toch wel heel duidelijk horen tot het kamp van de mensen die vinden dat deze film heel weinig toevoegt aan bijvoorbeeld The Texas chainsaw massacre. De kleine pluspuntjes dat de vrouw nu eens geen weerloos wicht is en dat de oude man in de kelder overwachts de show steelt wegen niet op tegen het been there, seen that–gevoel, en de onthulling op het einde (het lijk van haar man in de kofferbak) komt nu ook weer niet als zó'n enorme verrassing (want je kon er wel van uit gaan dat hij haar vertrek niet zomaar over zijn kant zou laten gaan), en bovendien zet het de rest van het verhaal verder ook niet in een radicaal ander perspectief. Wat overblijft is een aardige genre-oefening, maar niet veel meer dan dat wat mij betreft.

Aardig in zijn genre, wel wat overacting maar zeker vermakelijk. Hou sowieso wel van een slasher op zijn tijd en hier is de vrouw redelijk badass alleen is ze soms ontzettend bang en soms maakt ze de meest ingenieuze en dodelijke valstrikken om Moonface op zijn minst eens goed te verwonden. Moonface deed me in het begin denken aan de Creeper uit Jeepers Creepers. Het einde is verrassend maar een wauw-gevoel houd ik er ook weer niet aan over.

Regisseur Don Coscarelli is bekend van de Phantasm- serie, Daarnaast maakte hij ook Bubba Ho-tep een film naar een verhaal van Joe R. Lansdale. Drie jaar later waagt de regisseur zich voor de Masters of Horror-serie weer aan een kort verhaal van Lansdale. Hierin wordt een jonge vrouw, na een ongeluk op een verlaten bergweg, belaagd door een boomlange engerd. Het bekende terrein van menig horror-film. Niet heel bijzonder! De film weet dan ook door een paar aardige toevoegingen overeind te blijven. Zo zijn er flashbacks die we te zien krijgen over hoe de heldin in haar huwelijk met een survival-freak de nodige vaardigheden leerde om terug te vechten. Al was dit ook niet heel evenwichtig . En is er nog een verrassing aan het einde. Origineel is allemaal niet maar onderhoudend nog wel. Leuk was het ook om Angus Scrimm uit de Phantasm-serie te zien.

Best redelijk in z'n genre wellicht, maar helaas is het niet echt mijn genre. Incident... is een slasher avant la lettre, waar vanwege de beperkte lengte gefocust wordt op de moordenaar en één specifiek slachtoffer, dat hard terugvecht. En inderdaad, we hebben een rare, soort van misvormde moordenaar die om onduidelijke redenen mensen doodt en martelt, en in deze film blijkt dat de dame in kwestie hier een maatje te groot is. Wel capabel gemaakt hoor, en ook wel een leuke twist aan het einde, maar veel hoger dan een gemiddelde score kom ik niet.

Het is de schuld van ‘Theunissen’ dat ik achter de ‘Masters of Horror’ serie kwam en deze stond op de planning voor de eerst volgende oktober maand, aangezien ik vaak ver van huis zit en in de avonden op tijd naar bed wil en, aangezien de kortere tijdsduur van elke ‘film’ die hier op te vinden is leuk me dat wel een leuk idee. Ook om de challenge te halen maar ook om weer eens een serie te volgen. Het is uiteindelijk ‘joolstein’ die mee heeft overtuigd en me er aan heeft helpen herinneren om ook deze serie op te pakken, en ook al is hij al bijna klaar, ik ben begonnen en de eerste beviel prima maar ik vond hem nergens bijzonder.

Ik houd ‘Masters of Horror’ zeker de aankomende maand bezig, en hopelijk kan ik beide seizoen (twee) afkijken. Geeft mij toch een bepaalde ontmoeting met de desbetreffende regisseur die ik vaak in het algemeen nog niet ken, net zoals ‘Don Coscarelli’. Nu heb ik alvast een voorproefje gehad en kan ik me ook deels klaar maken voor de aankomende films die ik van deze regisseur wil kijken, blijkt een bekende en goeie reeks te zijn!

Het was allemaal vrij standaard, een vrouw stuit op een ongeluk en ziet vervolgens dat er een vrouw ontvoerd word en daarna word ze zelf ook achtervolgt. Ze maakt een plan om te vluchten en terug te vechten al lukt dat in het begin niet helemaal en word ze toch gevangen. Ze weet te ontsnappen en de moordenaar te vermoorden om vervolgens zelf aan de gang te gaan met haar ex-vriend. Deze leerde we kennen door middel van flashbacks om haar achtergrond verhaal licht te kennen maar ook om de leuke plottwist mee te maken en haar nu in deze staat te zijn.

Het overgaande verhaal zorgde zo nu en dan voor wat verwarring wat ik best irritant vond. Voor het algemeen stelde deze korte horror mij niet teleur echter vond ik hem vrij doorsnee en hier en daar wat cliché. Het is echt het einde wat de film voor mij afmaakte en mij dit cijfer laat geven aangezien het daarvoor leuk was, maar niet speciaal.

3.0*

Wat een verrassend goed filmpje. Die 'moonface' vond ik een beetje overdreven, maar de rest was heerlijk. Heel veel raakvlakken met andere bekende horrorfilms, maar dat mocht de pret niet drukken.

Regisseur Don Coscarelli kun je kennen van de Phantasm films, Beastmaster en Bubba Ho-Tep. Die eerste 2 zag ik, en dat waren vijfjes voor mij. Ook deze eerste aflevering van de Masters of Horror anthology serie stijgt daar niet ver bovenuit, al is het met de ruim drie kwartier speelduur geen straf of om uit te zitten. Voor het verhaal of het acteerwerk hoef je het niet te doen, maar het tempo zit er goed in, Greg Nicotero was aan boord voor make-up effecten, en Bree Turner is best een lief brunetje om je ogen op te laten rusten in de trein naar je werk.

2,5*

Aardige gore en actie soms, die scène met de sirenes / zwaailichten was wel origineel.

Tweede die ik zie in de MoH reeks. Jammer van de lelijke digitale look. Het kan aan de dvd liggen, maar misschien hebben ze bespaard op goede camera's. Verder best aardige TCM kloon. 3*