Deer Woman (2005)

Dit kan je ni menen! Hoe kan deze film nu zo hoog scoren?

1 ster voor Cinthia Moura

Blijft een bizarre film met een weliswaar origineel gegeven. Echt spannend of akelig is het wel niet.

Weer een tegenvaller helaas, net zoals de vorige filmpjes uit de reeks. De focus ligt dit keer teveel op het politie onderzoek en nóg minder op het horror aspect. Je ziet de Deer Woman zelfs geen enkele keer aanvallen. De film is voor het grootste gedeelte saai met af en toe een geinig stukje. De verwijzing naar An American Werewolf in London is wel erg leuk.

Best aardig geacteerd door Benben, maar het grootste pluspunt is de Braziliaanse Moura die werkelijk prachtig is. Al was het acteren ook van haar kant erg zwak, ze is in het echt dan ook een model. Die neger was het dieptepunt, hij las zijn zinnetjes zonder enige inspiratie op. Het einde was helaas ook niet veel en nogal afgeraffeld.

Ook deze is ab-so-luut niet slecht! Die intro, man man man... natuurlijk wist ik dat er zoiets zou komen, maar het duurde vrij lang waardoor mijn ademhaling al snel wat trager werd. En toch, ookal wist ik dat het ging gebeuren, schrok ik.

De chick in het mortuarium, Dana (Sonja Bennett) is een fijne aanwinst. Leuk om eens niet de clichématige oude vent met peuk in zijn mond op die plek te zien.

Brian Benben weet met zijn cynische houding ook een fijn personage neer te zetten. Maar hoort het thuis in 'Masters of Horror'? Echt bloederig, goor of eng is het niet, het is eerder alsof je naar een thriller kijkt. Toch is er genoeg spanning en ben je nieuwsgierig naar hoe het afloopt. En, Cinthia Moura is natuurlijk prachtig.

De enige scène die ik jammer vond, is die in de truck zelf, waarbij die vent met de hertenpoot doodgeslagen wordt. Waarom verzet hij zich niet? Hij laat zich in elkaar rammen. Zonde.

Wel aardig wat humor in deze prent joh. Dat hert die op 2 poten loopt en meteen even de truckdeur terug op zijn plaats zet. En zijn ensemble is natuurlijk ook geweldig.

één van de betere in de reeks. Grappig en voldoende gore.

Sjongejonge Eline, hoop dat je dit niet serieus meent? Dit was natuurlijk 1 van de theorieën die de rechercheur droomde op zijn bedje. Overigens stuk voor stuk doordrenkt met humor Just the way i like it!

Dat is eigenlijk ook de grootste kracht van dit deel uit de MOH reeks. Erg grappig en tegelijkertijd ook mysterieus met een mooi randje(in vrouwelijk opzicht). Ook de knipoog/verwijzing(letterlijk zelfs) naar Landis zijn bekendst werk is ook erg leuk gedaan. Erg typisch voor deze horror reeks.

Het acteerwerk laat soms te wensen over(die neger), maar heb me eigenlijk weer prima vermaakt.

Begin de MOH reeks steeds meer te waarderen.

3,5*

De theorieën van de rechercheur zijn brilliant.

Leuke film in de Masters of Horror reeks! De nodige humor is aanwezig, wat ook wel nodig is want het verhaaltje zelf is natuurlijk wat apart.

Leuk aan deze film is het spannende maar ook grappige, als kijker weet je al veel meer als de detective zelf, die zijn rol overigens prima vertolkt. Ik heb ook moeten lachen om zijn negroïde collega, die zijn rol speelde alsof hij -als acteur zelf- verlangde naar zijn welverdiende pauze.

De theorieën van de detective waren ook erg lachwekkend, "shit".

Op een of andere manier is de film ook wel spannend, je wilt weten of het goed of slecht eindigt, alleen de eindscène laat te wensen over helaas.

Nog een pluspunt is de beeldschone Deer Woman, geen onderbouwing bij nodig denk ik. Gelukkig hoefde ze niks te zeggen, want acteren kon ze niet volgens mij.

3 sterren.

Matig. Het concept van de mythe is goed gevonden, maar de uitwerking stelt over het algemeen teleur. Nogal sfeerloos (o.a. door teveel slap politiebureau-gebeuren), tamme muziek en de humor viel me bij deze tegen, mag niet in de schaduw staan van American Werewolf in London

De opening is wel mooi en de scenario's van de detective vond ik leuk gedaan, alleen het einde was brak, zowel qua climax van het verhaal als de effecten. Grootste lichtpunt is de gruwelijk lekkere indiaan, volgens mij leest Landis ook wel eens de Panorama bij de kapper.

Een verhaal dat je lang in spanning houdt wie de dader is, tenminste hoe de dader eruit mag zien. Een van de betere verhalen in de serie "Masters of Horror".

Of John Landis nu echt de uitgesproken regisseur is om zichzelf een Master Of Horror te mogen noemen kunnen we over discussieren, dat hij echter wel een gevoel voor humor heeft moge duidelijk zijn. Deer Woman is niet eng, maar wel bijzonder grappig. Het gaat hier niet alleen om het hilarisch gegeven van een vrouw met hertenbenen die tijdens de seks haar mannelijke slachtoffers doodtrappelt, waarbij al leuk de spot wordt gedreven in de film door de indiaanse jongeman die de twee agenten deze mythe uitlegt en zich afvraagt waarom de vraag 'waarom?' altijd gesteld wordt, ook de intertextualiteit waarbij verwezen wordt naar een onbekende, moordende wolf in Londen in 1981 is zeer vermakelijk.

Het acteerwerk is dan niet heel sterk, Brian Benben zet een leuke cynische rol neer. Dat de film uiteindelijk niet bijster veel gore heeft en echt meer een komedie dan een horrorfilm is, doet niks af aan het feit dat ik me bijzonder heb vermaakt met dit werkje. Zeker niet goed, maar erg leuk.

Een leuk deel uit de Masters of Horror serie.

Eng of spannend wordt deze Deer Woman nooit. Maar dat is niet erg, want John Landis weet op een leuke manier ervoor te zorgen, dat dit alles toch prima vermaakt. De hoofdrolspeler is zo'n beetje de enige die op een acceptabel niveau acteert. De rest doet het vrij ondermaats, maar dat is niet zo heel erg hier.

Het verhaaltje is wel aardig en Landis weet op een erg originele manier de link te leggen naar zijn eigen weerwolven film uit 1981. Het hoogtepunt van deze Deer Woman is duidelijk het moment dat de hoofdrolspeler zit te dagdromen over hoe de moord heeft plaatsgevonden. Die momenten zijn behoorlijk hilarisch.

Hoewel het verder nooit heel hoogstaand wordt, verveelt het geen seconde en weet Landis wel, hoe je deze 55 minuten op een adequate manier moet invullen.

3,0*

Vreselijk.

Had Chocolate en Homecoming al overgeslagen omdat die mij helemaal niks leken.

Maar ook dit deel was echt vreselijk.

Onwijs saai, dom verhaal en acteerwerk was ook niet al te best.

Zonden van me tijd.

1,0*

In 1 woord...gewoon waardeloos, inderdaad, zonde van je tijd.

Het is niet spannend, het is voorspelbaar, het is niet creepy, geen schrikmomenten,geen gore.

Ik vond en qua amusumentswaarde iets hoger dan burning cigarettes .

Hopelijk is dreams in a witch house die ik nu op ga zetten beter!

Dat zijn 7 woorden.

In documentaires of boeken over het horrorgenre duikt John Landis steevast op. En dat terwijl hij opvallend weinig horrorfilms op zijn naam heeft staan, hij is overduidelijk meer een komedieregisseur. Maar hij heeft zich onsterfelijk gemaakt met American Werewolf in London en die film doet hij voor de Masters of Horror reeks nog eens dunnetjes over. En het resulteert in één van de leukste afleveringen van het eerste seizoen.

Deer Woman is een leuke en lompe horrorkomedie, geschreven door een puber (hoewel, de zoon van Landis was 20 jaar toen hij het schreef) en geregisseerd door een eeuwige puber. De nadruk bij Deer Woman ligt vooral op komedie en dat werkt prima. Een krankzinnig uitgangspunt, een lekker cynisch hoofdpersonage - die overigens ook prima wordt vertolkt - en een reeks erg geestige sequenties en leuke vondsten. De mogelijke scenario's van de detective over de zaak zijn vooral hilarisch.

3,5 sterren.

Ook deze korte Horror / Komedie film is afkomstig uit het eerste seizoen van de leuke "Masters of Horror" TV-serie. Het domme verhaal is eigenlijk te belachelijk voor woorden en heeft ook weinig met horror te maken en is soms letterlijk en figuurlijk lachwekkend om te zien.

In dit verhaal draait het om een indiaanse legende over een hertvrouw (bovenlichaam van een zeer mooie vrouw en onderlichaam voorzien van twee hertenbenen), welke mannen mee lokt naar een afgelegen plek en ze daar neukt en daarna vertrapt. Een aan lager wal geraakte politieagent Dwight Faraday (verdienstelijk gespeeld door Brian Benben), die zich tegenwoordig alleen nog mag bezig houden met dierlijk geweld, gaat samen met politieagent Jacob Reed (verdienstelijk gespeeld door Anthony Griffith) op onderzoek uit als een vrachtwagenchauffeur vermoord lijkt te zijn door een hert.

Zowel het belachelijke verhaal als de uitvoering ervan stelt weinig voor en het enige leuke in deze film is de hertvrouw, welke gespeeld wordt door de fraaie Cinthia Moura (die geen woord zegt) en die ook in een tweetal scenes topless is te bewonderen. Voor de rest is het allemaal saai, flauw en inderdaad dom en met horror heeft het ook weinig te maken (inderdaad niet eng of spannend, geen schrikmomenten en geen goor). Je ziet hier en daar wat resten van vertrapte lichamen en dat moet dan de horror voorstellen. De cast deed het nog best verdienstelijk en ze hebben soms zelfs wat droge humor (zoals de scene waarbij politieagent Dwight Faraday in bed gaat nadenken over verschillende moordscenario's met een hert), waardoor de film wel nog enigszins lekker wegkijkt. De korte duur van circa 55 minuten, helpt daar natuurlijk ook bij.

Al al met gewoon een flauwe en belachelijke Horror / Komedie film, waar ik me weinig (eigenlijk alleen met Cinthia Moura) mee heb vermaakt.

Die theorieën.

Brian Benben is leuk als de uitgerangeerde cop van middelbare leeftijd en Cinthia Moura is amusant als het zwijgzame hertenmonster. Op zich had hier dus best een sterke 'creature feature' ingezeten, maar er wordt te veel tijd verspild aan niet grappige gesprekken op het politiekantoor en bij de lijkschouwer. Het gevolg is een sfeerloos gebeuren dat spannend noch eng wil worden, omdat het veel tijd kwijt is aan randzaken terwijl het monster in kwestie nergens dreiging oproept. Het uitgangspunt van een indianenmythe die tot leven komt in hedendaags Amerika- waar zelfs de indianen niet meer geloven in die onzin- had een veel grappigere film op kunnen leveren dan er is uitgehaald.

MOH aflevering 3.

En wederom een uitstekend filmpje hoor. Ik verwacht er telkens niet zoveel van, maar ze vallen telkens enorm mee. Rekening houdend met de speelduur, waardoor de regisseur beperkt is om de gewilde middelen in te zetten, zet Landis hier een sfeervol en spannend geheel neer. Ook hier kan ik niet minder dan een 7 geven. Op naar de next!

Erg zwakke aflevering uit de MOH-serie. Regisseur John Landis is altijd meer bekend geweest om zijn humor dan horror. Ook hier zijn dan ook veel grapjes en zelfs een rechtstreekse verwijzing naar één van zijn beste films, An American Werewolf in London (1981) Daarnaast is het verhaal dat gebaseerd is op een mythe uit de Indiaanse mythologie, niet heel erg eng en niet goed uitgewerkt. Actrice Cinthia Moura is een mooie verschijning en is een paar keer topless te zien maar ik vond doordat ze niet praatte het een beetje onwerkelijk. En een reden waarom ze de mannen vermoord was er ook niet. Het werd afgedaan met; Het is een Indiaanse legende moet er een reden zijn? De film bezit wel grappen maar nergens is er echte gruwel te zien. Nee, deze film was geen fijne kijkervaring.

Ben gans de reeks nog eens aan het bekijken, en wat ik klaarblijkelijk toen best goed vond, vind ik nu echt niet meer zo wow se. Veelal weinig horror mijn inziens en goedkoop overkomen. Zoals deze Deer Woman, wat een draak van een film. Cigarette Burns is vrijwel enige dat recht blijft staan in seizoen 1...op naar de rest en daarna nog eens de 'Fear itself' reeks.

Erg goed deel van 'Master of Horror'. Heel apart verhaal, maar erg grappig en leuk. Past helemaal bij regisseur John Landis.