The Alphabet Murders (1965)
Alternatieve titels: The ABC Murders | Hercule Poirot en het ABC Mysterie
mijn stem
18 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Mystery / Komedie
90 minuten
geregisseerd door Frank Tashlin
met Tony Randall, Anita Ekberg en Robert Morley
Hercule Poirot ontvangt een brief waarin wordt aangekondigd dat er op 21 juni in het plaatsje Andover iets gaat gebeuren. Eerst denkt hij aan een grap, maar dan wordt op de aangekondigde datum en plaats iemand vermoord. Er komt een tweede brief, waarin een moord op 25 juli wordt voorspeld. En nu weet Poirot dat het bittere ernst is. Maar hoe kan hij voorkomen dat er nog iemand sterft? Verfilming van het boek 'The alphabet murders' van Agatha Christie.
Links
IMDb (5,5 / 1232)
0
neo (crew)
geplaatst: 1 augustus 2004, 11:26 uur
Agatha Cristie boekverfilming die wat zelfspot bevat.De opening met het gepraat in de camera bv. Dit overigens niet op een vervelende manier.Het mysterie wordt vaak aan de kant geschoven voor geweldige humor.Veel goed getimede grappen en one-liners, prachtig gespeeld door Randall.4 sterren
0
geplaatst: 24 december 2008, 18:40 uur
Nauwelijks raakvlakken met het boek dus jammerlijk.
Echter, wel een werkelijk geniale scene... Hercule Poirot die Miss Marple (Margareth Rutherford) ontmoet op straat. Die blik in Rutherfords ogen
Whahaha...
Echter, wel een werkelijk geniale scene... Hercule Poirot die Miss Marple (Margareth Rutherford) ontmoet op straat. Die blik in Rutherfords ogen
Whahaha...
0
Dick2008
geplaatst: 16 september 2009, 22:01 uur
Vond deze niet veel aan, al zou je dat op het eerste gezicht wel vermoeden. Af en toe een geslaagd moment maar vond dit veel vaker maar een vervelende film. Tony Randall vond ik ook niet leuk spelen in deze film.
0
geplaatst: 20 september 2016, 09:53 uur
Als levenslang liefhebber van het werk van Agatha Christie kan ik deze film wel waarderen - ik behoor niet tot de puristen die elke afwijking van het origineel schandelijk vinden.
Deze film komt langs een heel andere weg bij de ontknoping uit dan het boek. De wijze waarop Poirot aan Hastings wordt gekoppeld is ... curieus. De jacht op de knappe blondine lijkt me een typisch door de tijdgeest ingegeven verhaallijn.
Toch werkt het allemaal wel, voor mij. Dat ik zowel Randall als Morley graag zie scheelt natuurlijk. Ik vind dat ze beiden glans geven aan hun rol. De humor is fijntjes gedoseerd in een - zeker voor Frank Tashlin - rustige regie.
Ik vermoed dat deze regisseur een groot liefhebber/bewonderaar is geweest van de vier Engelse Agatha Christie-verfilmingen waarin Margaret Rutherford de rol van Miss Marple vertolkt. Haar cameo (samen met haar echtgenoot Stringer Davis - mr. Stringer in genoemde vier films) is een komisch juweeltje en uniek: miss Jane Marple meets Hercule Poirot..!
Maar er is meer. De opzwepende vioolmuziekjes lijken mij rechtstreeks aan de Marplefilms ontleend. De treinscène zou zomaar kunnen verwijzen naar Murder She Said, de scène met de paarden naar Murder At The Gallop (waarin ruiter James Villiers ook meespeelde), de scènes op het schip naar Murder Ahoy. En verwijst dan de openingsscène, waarin Randall uitlegt dat hij toneel speelt, naar Murder Most Foul?
Vast niet. Ik zie er vast teveel in. Maar grappig vond ik het wel.
Deze film komt langs een heel andere weg bij de ontknoping uit dan het boek. De wijze waarop Poirot aan Hastings wordt gekoppeld is ... curieus. De jacht op de knappe blondine lijkt me een typisch door de tijdgeest ingegeven verhaallijn.
Toch werkt het allemaal wel, voor mij. Dat ik zowel Randall als Morley graag zie scheelt natuurlijk. Ik vind dat ze beiden glans geven aan hun rol. De humor is fijntjes gedoseerd in een - zeker voor Frank Tashlin - rustige regie.
Ik vermoed dat deze regisseur een groot liefhebber/bewonderaar is geweest van de vier Engelse Agatha Christie-verfilmingen waarin Margaret Rutherford de rol van Miss Marple vertolkt. Haar cameo (samen met haar echtgenoot Stringer Davis - mr. Stringer in genoemde vier films) is een komisch juweeltje en uniek: miss Jane Marple meets Hercule Poirot..!
Maar er is meer. De opzwepende vioolmuziekjes lijken mij rechtstreeks aan de Marplefilms ontleend. De treinscène zou zomaar kunnen verwijzen naar Murder She Said, de scène met de paarden naar Murder At The Gallop (waarin ruiter James Villiers ook meespeelde), de scènes op het schip naar Murder Ahoy. En verwijst dan de openingsscène, waarin Randall uitlegt dat hij toneel speelt, naar Murder Most Foul?
Vast niet. Ik zie er vast teveel in. Maar grappig vond ik het wel.
* denotes required fields.
* denotes required fields.