Longford (2006)

website

Prachtige film, indrukwekkend spel van Jim Broadbent.

Vannacht bekroond met 3 Golden Globes las ik net. Terecht.

Prima acteerprestaties, alleen gooit Broadbent er soms iets teveel bovenop in zijn rol.. maakt het een beetje onecht soms. Maar de Britse cultuur kennende is dit een plausibel scenario.

Prachtige film.

Het valt me op, en verbaasd me dat deze film zo weinig stemmen en aandacht heeft hier op MM . Misschien na de tv uitzending dat het wat meer word.

Een dikke 4.

Mooie ingetogen dramafilm met goed naturel acteerwerk. Ik was vooral onder de indruk van het acteerwerk van Samantha Morton. Dat het op feiten is gebaseerd maakt de film natuurlijk nog interessanter.

ik vermoed dat dit te maken heeft met de thema, maar ook de beschrijving van deze film hier op MM is vaag. En dat deze film pas laat werd uitgezonden zal ook niet helpen met veel kijkers?

LONGFORD – is een voor tv gemaakt biopic uit 2007 van regisseur Tom Hooper (oscar favoriet The King’s Speech, en in 2009 ook verantwordelijk voor de Brain Clough biopic The Damned United) met top prestaties van Samantha Morton en Andy Serkis (als de serie moordenaars Myra Hindley en Ian Brady), en Jim Broadbent in de titelrol (als Lord Longford) – deze film was dan ook genomineerd voor negen BAFTAs, en won uiteindelijk drie BAFTAs en ook drie golden globes.

Deze film gaat wel over Lord Longford, maar de kern van deze verhaal is eigenlijk de serie moordenaar Myra Hindley, en het duo Brady en Hindley zijjn de meest beruchte kindermoordenaars en waren toen verantwoordelijk voor 5 maartelingen en moorden tussen Juli 1963 en oktober 1965 in en rond Manchester. Oorspronkelijk waren ze allerbij voor levenslang veroordeeld (omdat de doodsvonnis net veranderd was toen ze in voor arrest zaten) maar 21 jaar later (in 1986) kwam Hindley ineens met meer info over 2 meer kinderen die toen door hun vermoord en begraven waren! Hindley was de provocoteur met de kinderen – Ian Brady de moordenaar, maar iedereen weet nadat ze de opnames hadden gehoord van die cassette bandje dat er geen enkel kans was dat die kinderen eenmaal gepakt en dan gemarteld ooit vrij gelaten zouden worden! Het was dus duidelijk dat ze allerbij tot moord overgingen.

In Duitsland was de titel van deze tv film Die Moormörderin von Manchester

Myra Hindley - Wikipedia - nl.wikipedia.org

Samantha Morton (ook bekend als vrouw van Ian Curtis in Control) geeft een koud en erg creepy vertolking van Hindley, terwijl er momenten waren dat Jim Broadbent erg veel op Richard Harris leek!

Ik had bijna verwacht dat tijdens de eind van de film Suffer Little Children van The Smiths te horen zou zijn.

Er zijn veel boeken geschreven over deze beruchte serie moordenaars, waarvan ONE OF YOUR OWN van Carol Ann Lee is intussen gezien als de meest compleet versie

One of Your Own: The Life and Death of Myra Hindley: Amazon.co.uk: Carol Ann Lee: Books

Uzza_Sparta bedankt voor je reactie. Die meer inzicht over de film geeft.

Myra Hindley probeer in het begin van de film tijdens haar eerste jaren van haar gevangenisschap de sympathie van Lord Longford en de kijker op te wekken , door de schuld van haar daden bij haar partner Brady te leggen , die haar zou hebben gebrainwashed. Ze weet Lord Longford en de kijker met dit verhaal om de tuin te leiden .

Bikkelhard is dan ook het feit , dat ze met de waarheid op de proppen komt op het moment dat de weg naar vrijheid een optie word. Waarin al de illusies en geloof in haar als een huis ineenstort.

Ontroerend is het ook als ze op het eind van haar leven Lord Longford spijt betuigd. Die zegt geen spijt te hebben haar te hebben ontmoet en voor haar te hebben gestreden. Hij kijkt naar de mens innerlijk niet naar de wrede daden.

Na deze film en the Damned United weet ik het zeker: Tom Hooper is een megatalent.

Het was geen bewuste keuze, maar ik heb Longford gezien op de dag dat bekend werd gemaakt dat Tom Hooper de Oscar voor beste regisseur gewonnen heeft. Hoewel ik nog steeds een fel tegenstander hiervan ben, en vooral David Fincher de Oscar meer had verdiend, verzacht deze film wel het gevoel van onrecht (in hoeverre je daarvan kan spreken). Longford is namelijk een uitstekende film, en een stuk beter dan The King's Speech.

De opbouw van de film is zeer sterk, het camerawerk is waar mogelijk apart maar niet storend, het acteerwerk is uitstekend (speciale vermelding voor de fantastische prestatie van Andy Serkis), en de film wordt niet onnodig lang gerekt. Longford is gemaakt door een vakman, aangezien een dergelijke film zich in veel gevallen ontwikkelt tot een standaardfilm, weet Hooper ervoor te zorgen dat de personages in de film constant fascineren. Zonder twijfel een knappe prestatie.

zeer onderhoudende film met een sterk op waarheid gebaseerd verhaal.

ontdaan van elk overdreven sentiment.

schitterende hoofdrol van Jim Broadbent.

met zijn geloof in god en de mens, dat zijn totaal wereldbeeld beheerst.

Na het zien van King's speech de laatste film van Tom Hooper was ik zeer benieuwt naar de rest van zijn films.

En zo besloot ik vandaag deze film aan te zetten, wat mij zeker niet tegen viel wederom weet Tom Hooper de personages schitterend weer te geven net als hij doet in King's Speech.

Een goede film die niemand voor bij moet laten gaan.

Ik wil afsluiten met het volgende citaat van Lord Frank:

I am committed to... To love the sinner but hate the sins...

4*

Mwa, beetje tegenvallend toch wel. Het is toch wat minder subtiel in elkaar gezet dan de gebruikelijke Britse topfilm.

Broadbent is natuurlijk wel weer erg goed, maar alle beweegredenen vliegen, mede door het nogal snel springen in de tijd, van hot naar her.

Dat katholieke besef van hem lijkt er soms ook nogal met de haren bijgetrokken en opeens die complete omslag van zijn vrouw??

hier een intersant artikel uit 2006 over Hindley, Lord Longford en zijn vrouw Elizabeth Longford

What Myra Hindley's letters say about her relationship with Lord Longford | UK news | The Guardian - guardian.co.uk

thanks.

Op het eerste gezicht dacht ik, wat een interessant gegeven voor een film. Een gerespecteerd politicus geeft z'n carriere op voor zijn ideaal door op te komen voor een moordenares van kinderen. Echter gaandeweg de film blijkt het toch een niet interessant genoeg gegeven om daar een hele film op te baseren. Ondanks dat er heel overtuigend wordt geacteerd. Maar de eindconclusie van de film blijkt toch vooral de ethische en morele vraag of je iemand altijd moet vergeven. Ook al heeft hij of zij de meest verschrikkelijke dingen gedaan. Inderdaad, niet interessant genoeg om een film op te baseren.

Uitermate goede (TV?)-film van de regisseur van The King's Speech.

Waargebeurd verhaal over zeer gelovige Lord Longford die als gevangenbezoeker de beruchtste vrouw van Engeland, de tot levenslang veroordeelde Myra Hindley, bezoekt en zich in de media hard maakt voor haar vrijlating.

Hindley en haar vriend Ian Brady misbruikten en vermoorden 5 kinderen tussen de 10 en 17 jaar oud en werden gearresteerd in 1965 bekend als "The Moors Murders".

De publieke opinie keert zich echter totaal tegen Longford.

Veel sterker materiaal dan die King's Speech en een veel betere film, redelijk zonder al te veel opsmuk en sterk geacteerd door met name Jim Broadbent (Longford) en Samantha Morton (Hindley).

Uitstekende film waarin een ex-lid van het Britse lagerhuis zich inzet voor een vrouwelijke gevangene. Een boeiend verhaal over vergiffenis, gebasseerd op de beruchte Britse moordzaak 'The Moors Murders'. Simpel in beeld gebracht, leunt de film op de materie en het uitstekende acteerwerk. Vooral Jim Broadbent is sterk en bijzonder overtuigend in de titelrol.

Intrigerende film van intrigerende (maar gruwelijke) gebeurtenis. Super geacteerd!

Een redelijk drama film...

Langdradige verhaal...

Biopic is mijn smaak niet...

Redelijk acteerwerk...

Wel leugens verhaal over haar misdadiger...

Geen mooi HD kwaliteit...

Geen moeite waard...

dat mag je uitleggen?

Ze heeft vijftal vermoord, niets eerder verteld tegen haar advocaat.

ja, gek genoeg vertellen moordenaars soms ook leugens.
Maar ik begrijp niet wat dat te maken heeft met je score van 2,5?

"Biopic is mijn smaak niet." kan ik begrijpen, maar "Wel leugens verhaal over haar misdadiger...

Biopic is mijn ding niet.

Actie/Drama/misdaad/SF/Avontuur is mijn type

spannend verhaal vind ik beter dan saaie langdradige verhaal. Kreeg slaap van.

Heerlijk spannend verhaal geef ik hoge cijfer en uitstekend acteerwerk

Ik vond dat de film júist meer tijd had mogen nemen bij enkele stukken. Desalniettemin ben ik van mening dat de film wel degelijk spannend was: we kregen nooit een volledig beeld van de waarheid, alleen maar de leugens van de twee moordenaars. Zo tergend langzaam bevestiging krijgen van wat je als kijker al vreest, namelijk dat Hindley wel daadwerkelijk een leugenachtige moordenares is, vind ik tenenkrommend spannend. En dan is de relatie tussen haar en Longford nog wel het interessantst.

ik ben bang dat ik de film af en toe zag inzakken, maar er bleef meer dan voldoende over

films als deze zijn natuurlijk lastig te beoordelen omdat het moeilijk is je eigen mening over het gebeurde uit te sluiten en je te richten op de inhoud. net als een documentaire.

Jemig,

misschien dan toch maar eens overwegen om de "Biopic" dan te laten voor wat ze zijn en ze niet te kijken en nadien te beoordelen.

Je knalt nu een film af op volledig onzinnige redenen.

Vreemd is dan wel dat een andere "biopic" blijkbaar wel aan je smaak voldoet, hoe verklaar je anders dat je The Lady wel 4 sterren geeft.

En om het dan maar niet te hebben over wat je aangeeft over "redelijk acteerwerk"........

Best indrukwekkend, wat een doortrapt, manipulatief mens die Hindley. Ik kende deze zaak niet goed en daarom is het jammer dat de intro met het radio-interview al laat doorschemeren dat Longford een "fout" heeft gemaakt, terwijl ik de indruk had dat de film tot het einde onduidelijk wilde laten wie er liegt: Hindley of haar vriend.

Dat lag dus iets teveel voor de hand maar het blijft gelukkig alsnog twijfelachtig en boeiend. De film gaat ook over vergevingsgezindheid en lijkt een soort voorvechter van katholicisme te zijn - zeker gezien de laatste scènes - met Longford die bijna Gandhi-achtige trekjes krijgt maar het gaat net niet over het randje. Prima tv-film die (zoals wel vaker) vooral plot-gedreven is maar audiovisueel karig.