Obsluhoval Jsem Anglického Krále (2006)

Ongewone, maar goede komedie/drama film die ook een inkijkje geeft in de recente Tsjechische geschiedenis, met een aparte rol voor Julia Jentsch. Het wordt visueel mooi gebracht en de 'cues' naar de stomme films van de jaren twintig vond ik erg leuk.

Knap gemaakte, humoristisch, geslaagde film.

Een meesterwerk. Zorgvuldig opgebouwd en in elkaar gezet laag voor laag als een schilderij. Geweldig. Fotografisch (de beelden) vind ik echt geweldig; je wordt meegezogen in de jaren 30/40 . Decadente stadse fin-du-siecle-sfeer afgewisseld met de eenvoudige, armoedige, maar warme plattelands sfeer. Subtiele humor, oog voor nuances, je kijkt je ogen uit...

Verhaal begint kluchterig en frivool, haast surrealistisch maar gaat langzaam over naar de harde werkelijkheid van nazi-duitsland en haast en-passant worden allerlei levensvraagstukken behandeld; vaderlandsgetrouwhied, loyaliteit, rassenzuiverheid en materialisme vs idealisme. Dit alles wordt met een luchtigheid en naiviteit verteld dat het nooit zwaarmoedig of deprimerend wordt. De verteltrant doet me denken aan (het boek) De Boekendief, vertelt vanuit het oogpunt van een kind wereldwijs geworden maar nog steeds verbaasd over alles wat er in de wereld gebeurt.

Nogmaals; een meesterwerk

Met 'My Sweet Little Village' de leukste film van Menzel die ik tot op heden zag. Als ik deze film zo zie, dan hoop ik op nòg een nieuwe film van Menzel in zijn nadagen, want de oude meester levert hier (als één van de weinige regisseurs van de Tsjechische New Wave) nog een prima werkje af. Een geestig, over het algemeen vlot lopend werkje, dat visueel ook best te verteren is. Doet ook wel denken aan zijn oudere werk, maar qua personages dit keer ook wel aan de films van Jeunet.

De jonge Jan Dite ken ik helemaal niet als acteur (de oude overigens ook niet!), maar deze zet zijn rol als onnozele hals met verve neer. Daarnaast natuurlijk een sterke cast met naast Julia Jentsch veel bekende Tsjechische/Slowaakse acteurs uit het verleden: Marián Labuda, Martin Huba, Rudolf Hrusínský jr, Josef Abrhám, Emília Vásáryová en zelfs Hongaars regisseur István Szabó in een cameo!

Minpuntjes vind ik wel dat de film op het einde wat gaat slepen en dat de gedeeltes met de oude Jan eigenlijk niet zo interessant zijn.

Dat laatste zou eigenlijk niet mogen, daar Menzel toch ooit een Academy Award in de wacht wist te slepen voor 'Closely Watched Trains' en een nominatie voor 'My Sweet Little Village'. En is daarnaast ook als acteur in vele films te bewonderen.

Het is mij echt niet duidelijk waarom mensen deze film zo hoog beoordelen. Ja, het zag er mooi uit en het werd goed geacteerd, maar het verhaal liep om sommige momenten totaal niet omdat het allemaal niet zo duidelijk was. Daarbij was gewoon soms erg saai. De humor herkende ik er wel in en dat was wel leuk. Ook begon de film super sterk, maar naarmate het einde eraan kwam werd het eigenlijk toch wel een hele middelmatige film.

Jammer, ik kan er niet meer dan 2,5 ster van maken. Ik vind een meeslepend verhaal erg belangrijk en dat heeft deze film, vanwege de losse flarden, totaal niet.

Aardige, maar ietwat onevenwichtige satire over de onfortuinlijke geschiedenis van Tsjechoslowakije vanaf de Eerste Wereldoorlog tot en met de communistische staatsgreep in 1948.
De film is rijkelijk gelardeerd met bijtende humor o.a. over de decadentie van de Tsjechische industriëlen tijdens de depressiejaren en over de Arische kweekvijvers tijdens de bezetting door de nazi’s. Mooiste scène: de voorbereiding van Lisa (Julia Jentsch) op een vrijscène, onder het toeziend portret van de Führer.

Geen topfilm, maar best de moeite waard.

"Een ironische, politieke tragikomedie met veel bier en seks", las ik. In ieder geval boeide de film mij minder dan ik gedacht had: waarschijnlijk omdat het voor mij net iets te naief, excentriek en grotesk was en ik het onaangename, tragische deel van de geschiedenis miste. De decors stralen nostalgie en overdadigheid uit, de kostuums zelfs verkwisting, ook dat gaat ten koste van de bitterheid en satire.

Goeie film over een ober die miljonair wil worden. De film speelt zich af in het voor-oorlogse Tsjechoslowakije. Ondanks het vlotte tempo en de originele montage wordt de film na een tijdje toch wat langdradig. Naast een aantal mooie momenten bevat de film ook flink wat humor en vrouwelijk naakt.

Heb me prima vermaakt met deze film. Wekte bij mij een soort van 'nostalgia' gevoel op, ook al kan het hier en daar niet door de beugel.

Hoge verwachtingen gewoon WAAR gemaakt.

Prima film die je gewoon moet zien, valt weinig over te schrijven eigenlijk.

Sterke, surrealistische film, die ik naar het einde toe misschien wel sterker vond worden, door het hoge absurde gehalte van de hitler-politiek.

Vreemd genoeg had ik zijn eerste 'Closely watched trains' gezien, maar ik herinnerde mij niet wie de regiseur van die laatste was. Deze film deed me er wel meteen aan denken. Ook het sublieme Slowaakse 'The shop on main street' deed me eraan denken.

Telkens een wat sullige figuur die wat verloren loopt in het verhaal dat ondertussen verteld wordt. Je zou het kunnen uitleggen als 'kleine garnalen die vermalen worden door de geschiedenis'.

Hier collaboreert Jan er lustig op los, maar hij lijkt zich van geen kwaad bewust hoewel het op zijn huwelijksfeest toch begint te dagen. De meisjes die de revue passeren zijn trouwens zonder uitzondering verrukkelijk, maar wat precies zijn aantrekkingskracht is, is mij toch een raadsel, want zoals zelf gezegd is hij klein en mooi is hij ook al niet. Maar dat is natuurlijk ook de charme.

Wat me wel wist te bekoren was de wat ouderwetse overdaad, vooral bij het in beeld brengen van al het eten (een kwart kameel!). Het gebeurt dan ook nog eens allemaal heel terloops wat het soms inderdaad op verspilling doet lijken, maar toch mooi dat er nog mensen op deze wijze durven denken, want dat maakt de film toch tot één feest voor het oog. Bijna elk beeld is een schilderij.

De wat afstandelijke vorm sleurt je niet echt het verhaal in en ook de 'oude Jan' lijkt me wat overbodig. Maar al bij al toch genoten en ook ee n film die je meer dan eens kan zien.

Ik heb niet zo veel met debiele mijlpalen, maar het feit dat dit mijn 10.000ste bericht is, die ik ook nog mag markeren als 1.000ste mening in mijn 10 jarig MM jubileum jaar, is een opmerking waard. Bij deze; felicitaties, schouderklopjes of andere lofbetuigingen mogen achterwege blijven.

Met Obsluhoval Jsem Anglického Krále bewijst Menzel dat zijn films in 40 jaar nauwelijks aan kracht ingeboet hebben. Althans, ik zag zijn eerste en (voorlopig) laatste film en die zijn allebei erg leuk en van een zelfde niveau. Heb maar een topje van de Tjechoslowaakse cinema ijsberg gezien, maar concludeer alvast maar even dat dit volk humor heeft. Net als de films van Forman heeft dit een heerlijke toon. De humor is luchtig, het geheel oogt prettig en de plot heeft een perfect schwung. En dat zit hem in een combinatie van tempo en timing.

Die Barnev is wel een leuke acteur, ik had er nog nooit van gehoord. Typisch zo’n casting waarvan je je niet voor kunt stellen dat iemand anders de rol zou hebben ingevuld. Verder begrijpen alle bijrolspelers hun rol prima en wanneer je de mooie vrouwen er bij optelt, is het allemaal letterlijk heel prettig om naar te kijken. De film is constant van niveau, dat is knap omdat dit soort ideeën cinema (zo’n komedie moet het continu hebben van goede ideeën voor een scene en leuke kwinkslagen) nogal eens kan inzakken of juist pieken.

Wanneer ik de films van Menzel moet vergelijken met enkele Europese grootmeesters, blijft ie misschien net wat achter. Dat zit hem erin dat het nooit echt erg bijzonder wordt. Niet één scene die je altijd bij zal blijven, een onderdeel (cinematografie of zo) dat zich onderscheidt van al het andere dat ooit gemaakt is, of een ervaring die je van de bank krijgt (waar je angstig, lachend of jankend van af springt, rolt of glijdt). Maar dit is natuurlijk nauwelijks kritiek, het brengt hooguit het besef waarin het verschil tussen een groots meesterwerk en gewoon een erg leuke film duidelijk wordt. 4 verdiende sterren.

Grappige en vooral mooi gestileerde film.

Daarmee is al meteen een groot deel van de film omschreven. De humor vond ik er goed en er zaten veel leuke grappen in die door leuke cameratrucjes soms ook nog even extra werden benadrukt,. Het verhaal zit goed in elkaar qua opbouw en flashbacks, erg knap gedaan hoe dit allemaal tot een boeiend geheel wordt gemaakt. Het enige minpuntje is dat de film toch redelijk traag is en daardoor op sommige momenten minder weet te boeien maar daar maakten de mooi gestileerde beelden en vertelvorm van het verhaal veel van goed.

Een cynische vertelling over opportunisme tijdens zowel kapitalistische, fascistische en communistische tijden gecombineerd met een moderne variant op oude slapstickfilms uit het stomme tijdperk. Je moet er maar opkomen. In zekere zin waren de helden uit die vroegere komedies van Charlie Chaplin en Buster Keaton ook simpel en naïef en Menzel lijkt te kijken wat er gebeurt als je zo'n type plaatst in een historische setting en het moreel besef van de personages weghaalt. Hilariteit alom, maar wel bijtende hilariteit.

Als slapstickfilm vind ik het overigens maar zozo. Het is wel bijzonder uitgevoerd, maar het mist een beetje een flow om veel van de grappen goed tot z'n recht te laten komen. Wel opvallend is de aanwezigheid van opvallend veel scènes waarin een gebeurtenis ietwat vertraagd wordt weergegeven, met mooie muziek op de achtergrond. Veel van die scènes draaien om naakte vrouwen of om geld. Ook satirisch bedoelt, maar het geeft de film nog meer een eigen stempel dan de verwijzingen naar de stomme film.

Ik vond het uniek, origineel, scherp en zeer vermakelijk om te kijken, maar ook iets te veel een rommeltje om compleet te werken. Het grootste probleem is dat een flashbackstructuur is toegepast. Ik snap dat het verleden hier zo grotesk wordt afgebeeld omdat het een nogal idyllische herinnering moet voorstellen, maar de scènes van nu (in dit geval de jaren '60) zijn gewoon niet echt interessant of leuk. Het helpt ook niet dat Dite wel heel erg een andere man lijkt. Het is moeilijk voor te stellen dat deze wijze, goedhartige man vroeger de domme, irritante jongen was. Tijden veranderen mensen, maar niets hint naar de aanwezigheid van de ene in de andere. Daardoor komt het allemaal niet zo mooi samen.

3,5*

Herzien en hij blijft geweldig.

Toen ik deze film voor het eerst zag was ik nauwelijks bekend met de Tsjechische cinema hoewel ik het debuut van Menzel Ostre Sledované Vlaky (1966) wel ooit gezien heb. Ik vind het zeer knap van Menzel hoe hij het komische en het dramatische weet te combineren. Sommige scènes kwamen bij mij opnieuw zeer hilarisch over terwijl andere scènes en die gingen dan vooral over de bezetting van Tsjechië door de Nazi's bij mij opnieuw keihard aankwamen. In mijn recensie van 9 februari 2009 heb ik daar al het e.e.a. over geschreven. Tja, de Tsjechen waren voor de Duitsers destijds Untermenschen. Onbegrijpelijk eigenlijk als we dat bekijken vanuit het oogpunt van de huidige tijd.

Waardering: onveranderd 5,0*

Alle hoogtepunten uit het boek zijn verwerkt in dit soepel lopende Tsjechische pareltje. De basisstructuur is behouden, maar er is meer samenhang in de film.

Hoofspersoon Dite is het naïeve broertje van Oskar uit Die Blechtrommel: een dwerg die door de wereld niet voor vol wordt aangezien. Je kunt de film bekijken als een soort Tsjechische Forrest Gump (simpelaar beleeft de geschiedenis van de twintigste eeuw) of als een tocht naar loutering en inzicht.

Aan te raden voor liefhebbers van zwarte humor en geschiedenis.

Kort houden, een geweldig mooie film die je gewoon dient te zien als je van een goede, humoristische en mooie film houdt.

Dus: "Een aanrader"!

Een mooie ronde 8!

Een vrij luchtige en amusante film over het leven van Jan Dite. De satire staat centraal in de film en er kwam toch geregeld een glimlach bij me tevoorschijn. Jan Dite is een bijzonder personage, oogt sympathiek en schriel, maar valt alles behalve te onderschatten. Hij is zelfs gewiekst om er veel voor over te hebben om geld te verdienen. En toch gaat de sympathie voor hem nooit verloren.

De film kent verschillend kleurgebruik waarbij de heldere open kleuren vrolijk en luchtig overkomen zoals het leven van de jonge Jan toen was. De oudere Jan valt nauwelijks te herkennen in zijn jonge versie. De sfeer is daar meer somber en donker. Melancholisch bijna. Het gehele plot wordt ondersteund door de voice-over van Jan, als een soort memorie over zijn leven.

Ondanks enkele zware geschiedkundige thema’s behoudt de film zijn aanpak en stijl. Qua sfeer en setting ook best geslaagd. Meer dan degelijk, fijn om eens gezien te hebben!