
The Final Countdown (1980)
Alternatieve titel: U.S.S. Nimitz: Lost in the Pacific
Verenigde Staten
Oorlog / Sciencefiction
103 minuten
geregisseerd door Don Taylor
met Kirk Douglas, Martin Sheen en Katharine Ross
Het grootste oorlogschip van de geschiedenis, het Amerikaanse nucleaire vliegdekschip 'Nimitz', gaat een routinereis maken in de wateren in de omgeving van Pearl Harbor. Het schip wordt overvallen door een vreemde elektrische storm. Als de storm bedaard is, merkt de bemanning dat er iets niet klopt. Zij ontvangen op hun radio's programma's uit 1940 en een verkenningsvlucht boven Pearl Harbor leidt tot een hoogst merkwaardige ontdekking. De Amerikaanse vloot van 1940 ligt geheel intact in de haven; de plotselinge Japanse aanval, die deze vloot vernietigde, heeft kennelijk nog niet plaats gevonden. Er is geen andere conclusie mogelijk: de 'Nimitz' is door de geheimzinnige storm teruggeslagen naar 6 december 1941, de dag voor de aanval op Pearl Harbor. Wetend wat er gaat gebeuren staat kapitein Yelland voor de vraag of hij moet ingrijpen of dat hij de geschiedenis op zijn beloop moet laten.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=min2ohR8j3U
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,7 / 21356)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)
Omdat het toch al een behoorlijk lange tijd geleden is dat ik deze film heb gezien (zeker 25 jaar geleden), zal ik hem opnemen en nog eens herbekijken.
Het einde vond ik persoonlijk niet vreemd en was best leuk gedaan. De persoon die achterbleef in de tijd had er rijkelijk van geprofiteerd want hij was een zeer vermogend iemand geworden (trouwens ook een leuk concept voor een film).
Lekker passend jaren 80 muziekje trouwens bij deze film The Final Countdown.
Zonet herzien en ik moet zeggen dat ondanks dat het meer dan 25 jaar geleden is dat ik deze film voor het laatst heb gezien, ik me de film en de verhaallijn goed voor de geest kon halen. Het concept blijft geniaal met een modern vliegdekschip terug in de tijd gaan en dan de kans hebben om de 2e wereldoorlog te veranderen. Wat dat betreft vind ik het jammer dat dat laatste niet gebeurt is in deze film. Het hoogtepunt in de film vond ik eigenlijk nog het gevecht met de twee Zero's en het moment dat de personen op de boot voor het eerst in hun leven een straaljager zagen, dat was echt genieten. Wat dat betreft jammer dat er niet meer uit het concept is gehaald.
Het einde vond ik persoonlijk niet vreemd en was best leuk gedaan. De persoon die achterbleef in de tijd had er rijkelijk van geprofiteerd want hij was een zeer vermogend iemand geworden (trouwens ook een leuk concept voor een film).
Lekker passend jaren 80 muziekje trouwens bij deze film The Final Countdown.
Juist het feit dat ze niets deden om PH te voorkomen, en enkel zichzelf beschermden was voor mij erg voldoenend. De scenes met de gevangen Zero piloten waar daarom juist zo fantastisch.
Optie 1: direct sci-fi Met een dik Vliegkampschip inlcusief 40 F's, 15 B's en 5 A's inclusief een Awacs de aanval aangaan dan had dat schip alleen al zowel Japan als de rest van WOII in zijn uppie beslecht. Misschien ''humor'' om te zien hoe een stel Jappen met vrij weinig (voor hun toen veel) het op neemt tegen vliegtuigen die Mach 1 met gemak halen, maar de lol is er dan eigenlijk vrij snel vanaf.
Optie 2: direct relatief realistisch Ok, realisch is ook In The Eye of The Beholder, maar toch. Deze variant heeft mij nog altijd, tot op de dag van vandaag, erg aangesproken. Sterker nog, ben hem op dit moment weer aan het pindakazen omdat het kan.
Dit maakt het niet eenvoudig om het gefilmd verhaal te volgen.
In elk geval een indrukwekkende film met gekende acteurs. Een Kirk Douglas en Martin Sheen die zeker in de jaren 80 hoge toppen scoorden.
Voor de eerste keer deze film gezien en ben onder indruk van de historische context die me toch voortdurend voor de ogen kwam en er ongeloofwaardig bleef hangen.
Al ben ik op het einde van de oorlog geboren moet ik deze film zeker gezien hebben. Maar de herinnering laat het afweten tussen al die oorlogsfilms die ik al gezien heb.
Maar toch als oorlogsfilm in de topklasse thuishoort.
In elk geval zal ik deze film nog eens bekijken want heb de indruk dat ik sommige acties niet begrepen heb.
Vandaar ook mijn score van 4,0.

Vroeger gezien als 12 jarige en de film is me bij gebleven. Dat is toch een goed teken. Nu eindelijk een score : 7/10
"Splash those zero's ,I repeate splash those zero's"
Het is en blijft een uitstekende SF film, met een origineel verhaal, en een beetje geschiedenis op de koop toe.
Goede rolverdeling die het uitstekend doen zonder uitzondering.
Prachtige beelden ook van de vliegtuigen en het schip.
Een prent die je met plezier herbekijkt.
En ook als bijna enigste te genieten van de film.
Wat een ongekend goeie film, ik heb em nu op bluray en steeds als ik mij wat down voel, zet ik The Final Countdown er even op. Voel me naderhand stukken beter.
Het is voor mij een heerlijke feelgoodfilm.
Wel iets in z`n waarde verloren, omdat men veel te veel word verwend met de nieuwste CGI, zoals de superheldenfilms op dit moment, of de hierboven gemelde Battleship.
Ik vond em destijds een bijna perfecte film, vooral `t gevecht tussen de tomcats en de japanse zero`s zonder special effects.
Ik vind em nog steeds top, en koester em.
Nostalgie kan ik `t wel noemen.
Zeer goeie 80`s film met goeie rollen van Douglas en Sheen, Durning (die ook zo goed was als chef van Burt Reynolds in Sharky`s Machine) en Katherine Ross.
Gaf em toen 3.5, en nu gaat er ook niets vanaf.
De moeite echt wel waard.
Trivia: When an F-14 does a steep dive and pulls out just before crashing into the ocean while "playing" with one of the Zeroes, the "scream" the F-14 made was created by mixing the sound of the jet engines with the actual scream of the pilot's wife when she saw that clip for the first time.
In The Final Countdown verdwaalt een Amerikaans vliegdekschip in een elektrische storm en belandt in het jaar 1941, enkele dagen voor de Japanse aanval op Pearl Harbor. Kapitein Kirk Douglas staat vervolgens voor het dilemma: vallen we de Japanse vloot aan voordat ze Pearl Harbor bereiken of laten we de geschiedenis op zijn beloop? Een sterke film met een verrassend einde. 3,5*
De geschiedenis beïnvloeden of niet? Op het einde is de geschiedenis beïnvloed, maar heel subtiel doordat twee mensen uit de nieuwe tijd zijn achtergebleven op een onbewoond eiland, en wanneer het vliegdekschip schip weer in de juiste tijd terug is, ontmoet de bemanning de twee personen van de achtergebleven bemanning weer. ..maar dan ouder dan gebruikelijk.
Het verhaal heeft een redelijke verwijzing naar de verdwijningen van vliegtuigen bij de Bermuda driehoek in de Caribische zee.
Doordat ik de film erg goed vind, vind ik het een tijd-loze film. Maar zo zie ik het.
Tijdloos, en tijdsreizen.
Laten we eerlijk zijn dat de sf er niet zo best meer uit ziet, hoewel het shot naast het schip met op de voorgrond de boeggolf en op de achtergrond het fenomeen zag er eigenlijk best nog heel goed uit. Zo heeft de film sowieso nog een paar hele mooie shots en is het een feest om zo'n schip met al zijn bedrijvigheid te zien. Een feest der herkenning met stoer Corsairs, de mooiste jager ooit, de Tomcat en Sikorsky reddingshelikopters en ook nog prachtig in beeld gebracht. Wat dat betreft is de film een aanrader. Geweldige actie ook van de Tomcat die speelt met de Zero.
Jammer dingetje aan het script toch wel het debacle aan te vallen of niet om vervolgens door de bel gered te worden door een nieuwe storm en het hazenpad te kiezen. Desalniettemin een leuk filmpje om weer eens te zien.