Bushi no Ichibun (2006)

Voor de fans van Twilight Samurai en Hidden Blade.

Yamada's laatste in zijn recente samurai trilogie. Qua concept valt het mooi samen met z'n andere twee films, qua stijl zou hij wat meer afwijken las ik ergens.

Heb de twee vorige delen op 4* staan, verhaaltje klinkt boeiend genoeg, de poster is prachtig. Laat maar komen dan

Ben heel erg nieuwsgierig naar deze film.

Heb grootse verwachtingen na het zien van Tasogare Seibei (5* en top10) en Hidden Blade (4,5*).

Het verhaaltje voorspelt veel goeds. Dit kan een heel mooi samurai drama worden!

Vanaf 1 juni te koop bij yesasia , voor weer een pittig prijsje.

Ook alweer sterk

Het moet niet gekker worden. Yamada doet wat Wong Kar Wai al eerder deed voor mij: Een trilogie maken met alleen maar prachtige films. Niet verbonden qua verhaal, maar wel qua setting, weet de samurai-trilogie mij in alle delen te raken.

Het verhaal dat wordt verteld is prachtig. Gesteund door het decor en weer die fantastische soundtrack van Isao Tomita heeft de film een heerlijke sfeer. Je waant je als het ware in de samurai-periode, vol met tradities en gewoonten.

Het einde van de film zie je al een beetje aankomen, maar is daarom helemaal niet minder ijzersterk. Mocht het anders zijn gelopen zou het niet half zo goed zijn geweest waarschijnlijk.

Mochten Rie Miyazawa en Hiroyuki Sanada niet alleen de hoofdrollen hebben vertolkt in Tasogare Seibei, maar ook in de andere twee delen zouden ze wellicht allemaal op 5* uitkomen. Het enige minpuntje dat mijn aandacht deed verslappen in die films was het charisma dat ik miste van de hoodspersonages. Door Rie's rol in die ene film is ze meteen een van mijn favoriete actrices geworden, bevestigd door haar rol in Tony Takitani.

Schreef ik bij The Hidden Blade. En dat is in deze film weer niet minder. Duidelijk dat Yamada enorm veel respect had voor de vrouwen uit die periode. In weinig andere films heb ik 'de vrouw' zo prachtig zien worden neergezet.

Ook voor Bushi no Ichibun met een 4,5* een ruime score. Misschien niet verwonderlijk, maar een aanrader voor de liefhebbers van de eerdere twee delen.

De poster, prachtig als hij al was, is na het zien van de film enkel mooier geworden.

Heb deze film vandaag gezien in het kader van het Shanghai Filmfestival. Ik vreesde al voor een Japanse film met Chinese ondertitels. Gelukkig waren er ook Engelse. Wat een sobere en emotioneel krachtige film. De film-titel vat erg kort en banaal samen wat in de film allesbehalve kort en banaal verteld wordt. Van de strakke Japanse regels van hoffelijkheid tot de intieme doch naar buitenuit koude relatie van man en vrouw. De vaste rol die een samurai aan het hof heeft bij die de dagdagelijkse gang van zaken is allesbehalve zo avontuurlijk is als menige andere samurai film wil laten geloven. Enige minpunt is dat ten behoeve van stijl de karakters iets te 'karikaturaal' worden afgeschilderd. De "domme" dienaar, de mooie timide vrouw, de goede eervolle samurai en vooral de laffe, achterbakse chief (...ben zijn titel kwijt), dit had iets subtieler gekund.

Ik zie dat deze prent het einde van een drieluik is. Wat een goed nieuws want dat wil zeggen dat ik zonder risico nog twee andere prachtige films kan verwachten.

Wederom mooi, maar wel de minste uit de Yamada trilogie. Ik heb vooral moeite met het Hollywoodverloop van het plot en dito einde. Ik werd heel licht geraakt (goede regie) door dat eind, maar het is wel een erg geforceerde conclusie, die ik niet echt kan rijmen met plot, personages, maar ook met de periode waarin het verhaal zich afspeelt. Verder is het een erg fijne film. Rustig voortkabbelend, mooi geschoten en prachtig geacteerd. 4*

Fijn! een Regio 1 dvd op komst.

vanaf 22 juni ook de R2 dvd te koop bij o.a amazon.co.uk!!

Ja, diegenen die de vorige twee konden waarderen, zullen ook hiermee wel aan hun trekken komen! En inderdaad een prachtige poster.

Tja, Yôji Yamada kan bij mij geen kwaad meer doen en ook deze film slik ik als zoete koek. Weer een heerlijk rustig tempo, prima acteurs (waaronder veteranen Ogata en Momoi) en pracht decors en filmlokaties.

Helaas, inderdaad is de happy-ending wel een beetje een onlogisch minpuntje.

Nu maar eens één van Yamada's vier (hoe heet dàt eigenlijk quadrupelogie?) Gakkô films zien....

Sterke film.

Decor is bescheiden maar prachtig. De scenes spelen zich vooral af rondom het huis van Mimura Shinnojo.

Het verhaal is makkelijk te voorspellen, maar ondanks dat word het mooi op film gebracht en is het acteer werk ook nog eens zeer goed. De film speelt zich af tijdens het Edo tijdperk en je wordt weer mooi getrakteerd op een portie samoerai etiquette.

4.0*

Eindelijk eens kunnen kijken. En ik ben zwaar onder de indruk. Jammer dat de samurai-trilogie van Yamada hiermee beïndigt is....

Het diep tragische verhaal wordt sober, zachtmoedig en vol humor verteld. Het lijkt haast alsof je door de "oude wijsheid" onderricht wordt en het kleine wordt groot verteld en het grote klein. Het gaat om het "innerlijk zijn" en de relaties van de hoofdrolspelers; ook het voedsel speelt een belangrijke rol. Essentieel is de verbondenheid als kijker. En toch, ondanks al dat moois begin ik me als kijker op een gegeven moment te vervelen en mis ik meer verhaal. Echter ik weet dat dat met mezelf te maken heeft.

Op een of andere manier deed deze film me aan All that heaven allows denken. Zelfde verstikkende morele code's en net zo aangrijpend.

Weer mooi, maar ...

Stoorde me af en toe toch een beetje aan de iets te kale registratie van het hele gebeuren. Het audiovisuele mag dan wel in lijn liggen met de algemene droogheid waarmee het hele verhaaltje gebracht wordt, ik vond het toch iets te kaal. Genoeg andere Japanse films die die strakheid dan net met wat meer visuele kracht kunnen neerzetten.

Verder wel weer een aangenaam, mooi verfilmd en goed geacteerd samurai verhaal. Yamada levert een fijne trilogie af, al spat de originaliteit niet meteen meer van het scherm. Heb waarschijnlijk ook wat lang gewacht met dit derde deel, zal me dan ook benieuwen hoe ik de eerste twee delen ga beoordelen als ik ze weer eens zie.

Einde is mooi, al ben ik het wel met Ramon eens dat het nogal onkarakteristiek is. Sentimenteel in nature, maar wel mooi subtiel gebracht en hoewel dit verhaaltjes meestal anders aflopen kon ik het uiteindelijk toch best appreciëren.

Niet slecht, al vond ik de andere twee delen beter. Geen idee of dat door de rustpauze komt of het echt aan de kwaliteit van de film zelf ligt, maar dat zal zich later wel uitwijzen.

3.5*

Mijn tweede Yamada. Net als de vorige (The Twilight Samurai) is ook deze mij uitermate goed bevallen. Een mooi verhaal met dito settings en cinematografie. Op het acteerwerk valt volgens mij weinig aan te merken. Ik ben vooral onder de indruk gekomen van de debuterende Rei Dan (prachtige vrouw trouwens) en van Takashi Sasano als de loyale knecht.
De film kent een happy end, maar ik zie niet in waarom dat een minpuntje zou zijn. Nog één deel (The Hidden Blade) van de samoerai-trilogie te gaan. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen.

Is een rustig en voortkabbelend drama met samoeraisaus, maar zo uitzonderlijk speciaal kwam dit niet over bij mij. Een van de taken van samoerais is om gerechten voor te proeven voor hun heer. Shinnojo wordt tijdens dit dagelijks ritueel vergiftigd met blindheid tot gevolg. Zijn sociale stand en relatie met zijn liefhebbende echtgenote worden op de proef gesteld. Ondanks het minimale plot ging ik makkelijk mee in de film. Het traditionele Japan wordt mooi ingekaderd, de sociale omgang is soms curieus om te zien en de dialogen zijn fijn. Toch mist het dat beetje extra die er een meesterwerk zou kunnen van maken.