Subway (1985)

De eerste keer dat ik Subway zag was ik waarschijnlijk niet in de stemming voor deze film, want ik heb er dit keer met veel plezier naar gekeken. Christopher Lambert lacht leuk en Jean Reno trekt meteen de aandacht met zijn trommelstokjes. Het verhaal zelf stelt niet veel voor, het gaat eigenlijk over niets, maar verloopt wel lekker vlot en wordt grappig gebracht. De muziek versterkt de aparte sfeer in de wereld van de ondergrondse.

Hele aparte maar goede film. Ik heb hem alleen van wegen Christoper Lambert gekocht. Er hangt een aparte sfeer en heeft een mooi einde.

4,5* en dat voor een franse film.

zeker 4.5, Besson heeft hier al al z'n sterke punten ontwikkeld: compositie, humor, actie, poezie en intense personages.

Sterk.

Kitscherig Frans filmpje van Besson, die onverwacht erg leuk is.

Christophe(r) Lambert is een crimineel die graag kluizen opblaast en nu op de vlucht is voor een stel gangsters. Hij vlucht de ondergrondse in alwaar hij een bonte stoet aan vreemde figuren tegenkomt. Ondertussen heeft hij zijn oog laten vallen op de mooie jonge vrouw van de gangster, welke ook weer voor complicaties zorgt. De politie is ondertussen op zoek naar een tasjesdief op rollerschaatsen die al een tijdlang het metrostelsel onveilig maakt.

Al deze perikelen zijn voorzien van een enorm foute jaren '80 New Wave soundtrack. Lambert is in zijn element, en acteurs zoals Jean Reno en Jean Hughes Anglade als de rollerschaatsende kruimeldief doen het ook leuk. Het enige minpuntje is dat het verhaal niet veel om het lijf heeft, de kleurrijke personages niet verder worden ontwikkeld en je aan het einde van de rit niet echt veel wijzer bent geworden. Het vreemde en vrij abrupte einde draagt hier ook aan bij.

Conclusie: geen zware kost maar gewoon lichtvoetig en vermakelijke onzin.

3,5*

Helaas werd het voor mij een zeer lange zit. Nochtans Luc Besson heeft me tot nu nog niet echt ontgoocheld met zijn films. Maar deze stelt echt teleur. Het verhaal stelt niks voor en de de muziek was niet echt te pruimen , werkte zelfs storend bij bepaalde scènes.

Dan heb je eventueel de humor of de personages die misschien het peil van de film nog kunnen verhogen, maar ook hier geef ik een dikke onvoldoende. Gewoon slaapverwekkend ! 1/10

Saaie boel is dit, ondanks de toch wel sterke cast.

Snel vergeten ....

kan er geen Komedie en ook Misdaad film van maken

het is gewoon 3 keer niks .

verhaal van niks en gaat gewoon nergens over en Jean Reno maak de film ook niet beter

gewoon slecht ja weer Snel vergeten ....

Bessons uitgelaten wereld met meteen een wild enthousiaste achtervolging om zich daarna te nestelen in de Parijse ondergrond waar allerlei kleurrijke typetjes de boel (on)veilig maken. Een rolschaatser met koplampen om maar wat te noemen. Fred is op de vlucht, maar dat weerhoudt hem er niet van om een bandje te beginnen. Speels en dartel, het DNA van de maker zit er wel in.

Besson neemt het dikwijls niet zo nauw met z'n verhaaltjes en doet dat ook hier niet, wat dat aangaat is plezier de kurk waarop het moet drijven en dat gaat niet altijd even vlot. Subway heeft zeker een aantal aardige momentjes en als je houdt van de jaren tachtig kitsch in kapsels, kleding en muziek, ben je hier aan het goede adres, maar het mist de schwung om er mee weg te komen.

Daarbij ben ik niet zo kapot van Lambert. Het bonte gezelschap dat hij tegenkomt, spreekt sowieso meer aan dan beide hoofdrollen. De politie is misschien wel het leukste onderdeel en het losse sfeertje is een pluspunt, maar de film wil maar niet echt openbloeien, ondanks Reno en zijn drum sticks. Inclusief solo. Kijk 'm blij zijn. Cinéma du look of cinéma du Luc waar nog iets aan schort.

Besson gaat verder waar hij met Le Denier Combat mee begonnen was. Hippe personages in een stijlvol vormgegeven universum, die elkaar constant op de hielen zitten. Ditmaar ingekleurd met kleur, dialoog en een heel klein beetje plot. Maar is nog steeds een jazzy en ietwat abstracte grote stads western.

Ben erg blij met mijn voor 10 euro op de kop getikte Besson collectie. Had deze vroeger ook weleens gezien, maar zo back to back met z'n eersteling valt alles mooi op zijn plek. Een uniek talent geeft zijn visitekaartje af.

4*

Leuke cult film uit de tijd dat Besson nog originele ideeën had. De kleurrijke personages, de juiste toon en de eenvoudige vondst van een wereld die zich naast een aardige autoachtervolging en een opmerkelijk diner, volledig in de ondergrondse afspeelt maken dit erg de moeite waard. En die (bij)rollen van Jean Reno in Besson films zijn altijd wel erg gaaf. De toch al leuke films van die laatste fleuren helemaal op, op de momenten dat de lange Fransman te zien zijn, zo ook in Subway. 3,5 sterren.

Redelijke film over een groepje criminelen die zich verscholen houden in het metro-stelsel van Parijs. De introductie van de personages en het verhaal wordt wat rommelig gebracht en hierdoor weet het ook niet echt te boeien. Maar de film ziet er wel goed uit met prima camerawerk en ook de setting (de ondergrondse) geeft de film een eigen look. Ook een fijne soundtrack.

Verrek, dat is Christopher Lambert. De man achter de talloze B-films. Wist niet dat hij Frans kon praten.

Na Le Dernier Combat werd het ook tijd om deze oude film van Luc Besson te zien.

Het begint al typisch als een Franse actiefilm; een wilde achtervolging door de straten van Parijs ten tijde van de jaren 80. Het schijnt dat de zekere Fred moet vluchten voor de politie. Hij vindt al snel zijn uitweg in de eerste de beste metrostation. En deze ondergrondse gang schijnt groter te zijn dan menig mens had gedacht.

Hij weet al goed te verkassen en ontmoet al snel andere excentrieke figuren die er bijna leven. Jean Reno als een stille man die overal met zijn drumsticks op slaat. Jean Hugues Anglade speelt als rolschaatsende tasjesdief, Helene die hem verleidt, een bloemist, een heuse punkband... Het vormt een kleurrijk en bizar sprookje dat door de setting geen daglicht ziet.

Fred weet zich te vinden in deze wereld, terwijl onderwijl de politie en de metrobewaking het net om hem heen wil trekken. Zo heeft Subway vele ingrediënten en creaties en lijkt het op den duur zelfs een musical te worden.

Besson heeft hierin een fijn en creatief stukje cinema gecreëerd, waarbij hij de moderne dynamiek dat hij in zijn latere films toepast hier al goed zichtbaar is.

4,0*

Die scene

Pffff... eigenlijk alleen vanwege de naam Besson meegenomen en bij thuiskomst mijn verwachtingen onmiddellijk naar beneden bijgesteld nadat ik de beoordelingen zag. Maar zelfs met die wetenschap wist Subway me nog in negatieve zin te verbazen. Wat een flutfilm.

Fred vlucht na een kraak, en met de achtervolgers op de hielen, het Parijse metro stelsel in, en even, vooral door de aardige achtervolgingsscene in combinatie met de muziek, had ik de optimistische gedachte dat dit een ondergewaardeerde actie cult film zou kunnen zijn. Maar nee...al snel verzand de film in een onsaamhangend geheel met nog twee klussen, het vormen van een band, en heel, heel veel, karakters die weinig lijken toe te voegen. Lijn of logica heb ik niet in het geheel kunnen ontdekken en het is dat er nog een aantal keren een absurdistisch soort humor naar voren komt maar anders was dit wel een heel erg verloren avond geweest.

Ach...wat lul ik ook, zelfs met de humor was het een flutfilm dus een complete tijdverspilling. Nou ja a, duidelijk lijkt me. Maar goed, smaken verschillen...