Fandango (1985)

Meeslepende roadmovie over een stel studenten die voor ze naar de oorlog moeten, nog eens één keer stevig het zwijn uithangen.

Heel sterke sfeerschepping, je voelt je als het ware betrokken bij hun belevenissen.

**** 4 op 5 ****

Ik kan het niet mooier onder woorden brengen en sluit hier helemaal bij aan.

Zien!!!

oorspronkelijk gebaseerd op een korte film van Reynolds toen hij nog op de filmacademie zat. Later toen hij wat geld kon krijgen heeft hij het script herschreven en uitgediept. Leuke film!!!

Een van mijn favoriete films, zeker de beste van Kevin Costner. Doet me deugd hem hier aan te treffen.

Ben benieuwd, zometeen kijken maar.

Leuke roadmovie met goede rollen van o.a. Judd Nelson (The Breakfast Club) en Kevin Costner.

Met name het parachutespringen vond ik erg leuk 4*

Dit is ook een van mijn favorieten. De film laat heel goed zien hoe mannelijke vriendschappen in elkaar zitten. Je zegt elkaar af en toe eens flink de waarheid waarna het vervolgens allemaal weer koek en ei is. Dit is zeer goed uitgewerkt in de film. Voor de rest zitten er ook enkele zeer geestige scenes in de film en is de scene op het kerkhof van zeer grote schoonheid. Kortom, een heel erg goede film. 4 hele dikke sterren.

Prachtige, subtiele anti-war movie.

Gezellig en sfeervol filmje! Costner en Nelson zetten een sterke rol neer, maar de rol van Dorman (Chuck Bush) vond ik persoonlijk erg grappig. Hij deed niet veel, maar wat ie deed was gewoon zo komisch, erg leuk. De rol van Lester (Brian Cesak) was weer totaal overbodig mijn inziens, want haast de gehele film maar een beetje bezopen in de auto liggen of gedragen worden door Dorman noem ik niet echt noemenswaardig, maar goed.

Voor de rest een heerlijk filmpje die qua sfeer voor mij wat deed denken aan The Breakfast Club (Ook hierin een geweldige Nelson!) en Stand By Me.

3,5 ster

Leuke roadmovie met een aantal geestige en droevige momenten.

Leuk om een keer te zien maar daar blijft het ook bij.

Fandango is a lively folk and flamenco couple-dance usually in triple metre, traditionally accompanied by guitars and castanets or hand-clapping

Geen idee dat Fandango een dans was. De film is in ieder geval zeer leuk.

Kevin Costner, Judd Nelson en Sam Robards spelen alle drie sterk. Ik vond ze heel natural overkomen, alsof ze vrij waren in het acteren. Zoals al eerder aangegeven wordt was Dorman erg grappig. Hij heeft bijna geen woord gezegd, maar zijn voorkomen, zijn gezichtsuitdrukkingen en zijn doen was prachtig. Die Lester, die met uitzondering van het einde alleen maar sliep of zat was maakte het plaatje van de Groovers wel compleet.

De hele reis is eigenlijk een grappig avontuur met soms een sentimenteel dingetje. Het treingevalletje en het parachute springen waren toch wel de toppunten. Hier moest ik heel hard om lachen.

Op het einde kwam er nog een verrassing die ik zeker niet had verwacht.

3,5*

De synopsis voorspelde veel goeds, maar wat was Fandango een zware tegenvaller! Dat de prent er knullig uitziet kan ik regisseur Kevin Reynolds nog vergeven (Stand By Me is ook geen cinematografisch hoogstandje), maar de manier waarop hij z'n personages uitwerkt slaat werkelijk alles wat mij betreft.

De ene figuur is nog hatelijker dan de andere (op het schrijnende af) en dat die jongens samen optrekken lijkt me enkel mogelijk in een prent met als titel "Planet Earth: There Were Only Five Of Them Left". Eigenlijk zie je die bende zwakzinnigen elkaar een hele film lang tergen om er dan op 't einde een melig slot aan te breien.

De acteurs die gestalte geven aan dit zooitje ongeregeld behoren vast ook niet tot één of andere acteursgilde en Kevin Costner steekt er dan nog met kop en schouders bovenuit (hoewel hij toen als dertigjarige niet bepaald overtuigt als "student").

Op zich nog redelijk bekijkbaar, maar elke vorm van subtiliteit werd volgens mij nog voor de middag van de eerste draaidag overboord gegooid.

Geen topper zoals Zandkuiken ook zegt, het resulteert bij mij alleen niet in een onvoldoende. Daarvoor vind ik dit soort roadmovies eigenlijk te leuk. Het woestijnsfeertje beviel me wel, zag toch nog enkele leuke cameratrucjes en de personages hadden wel genoeg dialoog om de film boeiend te houden. Al is het soms wel een beetje misplaatste diepgang.

Richting het einde ontspoord de film een beetje te veel, wat me toch van een grotere score weerhoudt.

3*

Ik moet wel even terugkomen op mijn bericht van twee jaar geleden want de film bleef in mijn hoofd zitten en daarom vandaag nog maar eens bekeken.

En dat was geen tegenvaller, mischien is het verhaal niet echt ontzettend boeiend (toch worden er wel een aantal serieuze dilemma's aangesneden op een subtiele manier) maar dat wordt helemaal goedgemaakt door het visuele en de wat melancholieke en luchtige sfeer, maar gelukkig niet te luchtig waardoor het geen flauwe komedie wordt.

Prachtig camerawerk en schitterende scenes zoals op het kerkhof met het vuurwerk en de laatste scene waarin gedanst wordt. De film heeft iets magisch over zich, dat gevoel van je jeugd waarin je geen verantwoordelijkheid had en nog gewoon je gang kon gaan tot het punt waarop je volwassen moet worden en verantwoording moet nemen wordt erg goed uitgewerkt.

Goede film, waarin er een enge gedachte schuilgaat achter alle lol en humor. Net als in het echte leven.

Deed me wat denken aan The Last Detail in dat opzicht.

Erg matig. Het kon veel leuker gebracht worden. De hele episode op de "parachuteschool" vond ik leukst; die Truman Sparks is helemaal nuts. Ook die kerel die heel de film door zijn roes ligt uit te slapen is best een leuke joke. Verder is het een wat doorsnee komedie over afscheid nemen van je jeugd, of net het niet kunnen afscheid nemen. Dat gebeurt zonder enige originaliteit en ook een overtuigende vrienschappelijke band tussen het viertal was ver zoek. Kevin Costner speelt hier in één van zijn allereerste rollen, nog voor hij bekend werd met The Untouchables.

Is dit die film met dat enorme leuke stuk waar die trein de bumper van die auto eraf rukt?

Klopt!

Haha thnx, dan ga ik deze zeker weer eens opzoeken, ik heb hem tig jaren geleden gezien maar weet er bar weinig meer van.

Ja, het is het nét niet helemaal. Film heeft veel potentie, maar bezwijkt toch lichtelijk onder zijn eigen pretenties. Iets te veel bombast voor een toch erg compact aanvoelende film. Maar toch, losse scenes zoals die op het vliegveld en de trouwerij (heerlijk die muziek, zo sferisch) vond ik dan wel weer erg fijn!

Gemoedelijk uitje waarin een stel vrienden door het zuiden cruisen in een oude wagen. Kevin Costner leid de groep en heeft eigenlijk alles onder controle. Dan heb je een standvastige kerel die zichzelf later zal bewijzen met een parachutesprong, een jongen die gemixte gevoelens heeft over zijn vriendin, een vriendelijke dikzak en nog iemand die laveloos ligt te wezen. Verder had de piloot van het geverfde vliegtuigje een prijsloos gezicht. Er hangt een warme sfeer over het geheel, deels afkomstig van het bijbehorende klimaat. Bleef aangenaam om naar te kijken, ze belanden op een aantal plaatsen maar het eindigt (de laatste twintig minuten) helaas wel met een sisser.

Fandango heb ik nog nooit gezien , zelfs nog nooit van gehoord!! En als ik de berichten hier lees dan krijg ik er toch best wel zin in. De meeste films van Kevin Reynolds vind ik wel goed, echte bagger films heeft hij zover ik weet geen gemaakt en deze oude is helemaal nieuw voor mij. En films met Kostner zijn in de regel ook wel goed te doen. En ook nog een roadmovie, ik heb er veel zin in.

Dat is ook de volgorde in de film van de humor maar........ deze blijft geheel op peil en dit is (tenminste wat ons betreft) een leuke en bij tijd en wijle zeer leuke film op het gebied van humor. Alles wat fout kan gaan, gaat fout?.

Heerlijke film

Niet geheel geslaagde komedie met Kevin Costner die duidelijk te oud is voor de rol van jonge rekruut. De parachutescène is de kern van het verhaal waaromheen wat matige scenes geschreven zijn, die maar niet echt leuk willen worden. Steven Spielberg, die teleurgesteld was in het eindresultaat liet zijn aam als executive producer van de titellijst afhalen.

Volgens mij speelde Costner ook iemand die al heel lang student was, hij wist iedere keer weer een semester te verlengen als ik het goed heb, dus zo gek is het niet dat hij er wat ouder uit zag.

Ik vond trouwens nog een mooi stukje over de film op Humo.

Apart dat iemand dit in zijn top 100 en zelfs top 50 steekt. Ik was er zelf ook niet kapot van maar feit is dat Fandango is uitgegroeid tot een geapprecieerde cultfilm. Alleen is het me nog niet duidelijk waarom.

The Sublime Marriage of Music and Image in Fandango

Aardige film over vijf net afgestudeerde vrienden die er nog één keer op uittrekken voordat ze ieder hun eigen weg gaan. Een vrij standaard roadmovie waarbij de reis niet alleen over het asfalt gaat, maar ook een emotionele reis is. De personages zijn wat clichematig. Desalniettemin kijkt het gemakkelijk weg, want er gebeurd onderweg meer dan genoeg. Net geen 3.5 sterren voor dit regiedebuut van Kevin Reynolds.

Ook ik had die film aangestipt om in mijn favoriete top 100 te plaatsen maar uiteindelijk heeft de film bij een herziening niet kunnen bevestigen. De knappe momenten blijven : die scene waarin ze op een begraafplaats vuurpijlen afsteken is schitterend : van hoe een spel plots doodserieuze realiteit wordt. Dan is er nog die scene waar ze willen touw/draad van hun bumper naar de trein vast maken om hun wagen verder te trekken. Pure klasse. Die opbouw, trein nadert, touw aan de palen, touw loskrijgen ... Intussen zien we hun karakter manifesteren (onverantwoordelijke Costner, regelvolgende Nelson, rustige Chuck, etc) om dan uiteindelijk met de vraag te eindigen : hoe stoppen we ? De parachute scene is hilarich maar dit is weergaloos cinema plezier. Maar er is natuurlijk ook een dikke min : de vriendschap is totaal niet duidelijk, mager in verhaal en dramatiek. De overgang van onschuld naar ernst. Het blijft allemaal aan de oppervlakte borrelen. Reynolds slaagt er zeker in om de melancholie van een levensfase te vatten (een tijd die nooit meer terug komt) maar meer wil hij blijkbaar niet vertellen. Doch het einde is dan opnieuw prachtig. Van hun afscheid krijg ik steeds tranen in de ogen. Wat een handdruk allemaal niet kan doen als het gemeend is. Have a nice life, Fadango !

Komt op blu-ray uit bij Warner Archive!