Loving Annabelle (2006)

De band tussen een leraar of lerares en de leerlingen. Mooi om te zien. Één van de mooiste dingen van het vak is dan wel de band die je met 'jouw' kinderen op kunt bouwen. Voor mij was dat altijd het meest fijne aan juf zijn. Hoewel ik nooit gevoelens heb gekregen voor een leerling (Thank God, dat zou weird zijn, gezien ik gewerkt heb met kinderen van 0 tot 15 jaar oud) heb ik wel regelmatig gehad dat jongetjes verliefd werden op Juf Eline. Niet alleen jonge ventjes die elke dag op een ander verliefd zijn, maar ook 14/15 jarige pubergastjes die dachten 'de liefde van hun leven' te hebben gevonden. Moeilijke situaties brengt het voort. Laat staan als het ook nog wederzijds zou zijn, zoals in 'Loving Annabelle'.

And hellooo Annabelle. Daar zou ik wellicht ook wel gevoelens voor krijgen, wát een leukie! Die lach, dat haar, dr schooloutfit.. Jawel hoor, ik snap Simone wel. Mooie (seksuele) spanning tussen Diane Gaidry en Erin Kelly. Af en toe een paar zwoele, erotische scènes waardoor de aantrekkingskracht nog duidelijker zichtbaar is. Geweldige liedjes ook ter ondersteuning, Sara Bareilles - Gravity bijvoorbeeld.

Dat einde is om te huilen, zo afgeraffeld. Vreselijk jammer, dat geeft een zeer onbevredigd gevoel en laat je met allemaal vraagtekens achter. NIET leuk.

Verder een heerlijke film vol lesbische seksuele spanning.

Mooie film.

4.0*

Redelijke film en voorspelbaar.

Het is weer leuk om een lesbische relatie op te zien bloeien. De dames acteren sterk en we zien de onschuldige lerares steeds meer moeite krijgen met haar nieuwe verleiding. Geen misplaatste zijwegen of overbodig geklets. Puur de geleidelijke omschakeling naar een ander leven en Simone verliest weliswaar haar baan maar vind wel de juiste bestemming. Uiteraard is het jammer dat er maar één scène met intiem contact terugkomt maar het draait vooral om de geestelijke gesteldheid dus die keuze begrijp ik wel.

Aardig filmpje. Maar wel een beetje erg zoetsappig en oppervlakkig - zoveel gebeurt er eigenlijk niet, en het tempo is zo sloom dat het zelfs met een speelduur van 76 minuten nog als een lange film aanvoelt. De muziek versterkt dat ook nog eens - ook daar geen onvertogen noot. Wat ietwat onderbelicht blijft is waar de aantrekkingskracht tussen de dames nou precies vandaan komt. Dat kan toch nauwelijks iets te maken hebben met de middenstandsrijmpjes die Annabelle bedenkt - en buiten dat is ze toch vooral een puberend schoolmeisje. Dat zou voor een lerares van een jaar of 30 toch niet zoveel nieuws te brengen hebben...

Maar als je daar overheen stapt is het best een leuk filmpje voor - jawel - een regenachtige zondagmiddag.

Er zijn maar een paar films die zoveel indruk op mij maken. Deze hoorde daar zeker bij. Opzich weinig tekst, maar dat maakt het des te mooier. Het einde is inderdaad niet leuk, maar op zich weet je toch wel dat het goed komt. Ze laten het meer aan je eigen fantasie over. 4,5 ster

heb de film thuis liggen en vind het een zeer aangename film..

heb hem ondertussen al een paar keer bekeken en hij verveelt echt niet.

Een nogal nikserige, gezapige film, met ook nog eens een einde van niks, die in zijn geheel een wat B-achtige feel over zich heeft.
Een behoorlijk saaie romance, die niet meer heeft dan wat moeilijkdoenerij en wat voorzichtige toenaderingen, met dan uiteindelijk de verwachte climax.

Het is mede door de korte speelduur wel uit te kijken allemaal, maar bijzonder is het nergens. Kan me ergens wel voorstellen dat sommigen dit een mooie film vinden om te zien, visueel, maar eigenlijk vind ik het lichtgebruik en de manier van filmen wat goedkoop en televisiefilm-achtig aandoen.
Ben dan ook nogal verbaasd door de hoge scores hier. Meer dan een bescheiden voldoende verdient dit toch niet, in mijn ogen.

3*

Redelijke film waarin een rebelse puber op een kostschool voor meisjes terecht komt en verliefd wordt op haar lerares. De relatie tussen deze twee vrouwen wordt goed neergezet, maar het verloop is nogal voorspelbaar. Sensueel in beeld gebracht, alhoewel het er soms ook wel te dik bovenop ligt. Ook vanwege de korte lengte, kijkt de film toch wel gemakkelijk weg.

Geheime briefjes en dergelijke, was dat bij jou ook zo?

Sinds Fucking Åmål (1998) zoek ik tevergeefs naar een film die net zo mooi de liefde kan beschrijven. Ergens tussen Hollywoodsprookjes en trage Europese cinema zit vaak wel wat leuks, maar over het algemeen mist het toch wat. Nog moeilijker wordt het om verboden liefdes te vinden, vaak is het toch het traditionele man-vrouw of meisje-jongetje. Waarbij ik eerlijk toegeef dat ik de coming-of-agefilms doorgaans toch leuker vindt, omdat ze meer tot mijn verbeelding spreken.

Met Loving Annabelle zou je in theorie best of both worlds kunnen krijgen. Erin Kelly die helemaal opbloeit zodra je de piercings en rare kleding weghaald. Stop haar in een wit gewaad en…

So far so good, maar de opbloeiende relatief met docente is toch erg ongemakkelijk. Vooral vanwege bovenstaand bericht van mijzelf; ik kan er gewoon niet bij hoe zoiets ontstaat. Ergens tussen overleden liefdes en de troostende moeder ligt de chemie, maar die is mij te gekunsteld.

Eenmaal op gang zijn er veel mooie scènes, met als hoogtepunt toch duidelijk ‘dé nacht’. Soms wat droge, herkenbare situaties tussen de meiden. Typische jongerengrappen/-opmerkingen. Wat dat betreft ook een uitstekende film, niet in het minst ook vanwege de sterke acteerprestaties.

Des te schrijnender is het verhaal. Want waarom.. waarom moet het per se om de leraar gaan? Zou het verhaal ernstig veranderen als je de relatie laat onstaan tussen twee studentes i.p.v. studente-docente? Ik vermoed van niet. Sterker nog, ik vermoed dat de film vele malen sterker geworden zou zijn. Het zou in ieder geval veel natuurlijker overkomen.

Eigenlijk heeft deze film alles wat in Naissance des Pieuvres (2007) ontbrak. Helaas had die film juist weer alles wat in Loving Annabelle ontbreekt.

Nee, gelukkig niet. Het bleef bij een kerstkaart en een paar tekeningen. Vooral veel blozende blikken en grapjes van andere leerlingen. Meisjes zijn daar volgens mij ook wat heftiger mee, vooral op de middelbare.

Ik vrees ook dat deze film bij mij op de verkooplijst gaat belanden. Deze ligt al jaren in de kast. Ik vond hem best ok toen ik em de eerste keer zag, ben ook al veel vergeten. Het is een gedurfd thema en vrij goed uitgevoerd. Nu zo van die drama en romance die zich op school afspelen kunnen me niet meer echt boeien op enkele uitzonderingen na. Voor mij helaas geen herkijkwaarde.

Ik hoop dat het aan de uitzendkwaliteit lag, maar ik vond de beeldkwaliteit erg beroerd. Mooie film waarbij ik de hele tijd aan de 3,5* zat, maar door dat open einde toch een halve punt omlaag. Jammer, want voor de rest een rechttoe-rechtaan maar erg aangenaam werkje. Mooi gespeeld vooral.

3,0*

Jammer van het einde. Had anders een hoge score opgeleverd.

Leuk om een keertje te zien, maar echt bijzonder goed vind ik deze film echt niet.

Komt allemaal erg cliché en voorspelbaar over. Woensdagavond film kwam bij me boven.

En die zogenaamd 'goede liedjes' werkte bij mij al helemaal niet.

Is er dan helemaal niets goeds aan deze film?

Ja de lengte

Een dromerige film over de verboden liefde tussen een leerling en haar leerkracht. Voor de jonge Annabelle is zij het enige lichtpunt in een leefwereld waar ze zich niet thuis voelt. Het klikt niet echt met haar ouders, de directie en de medeleerlingen. De zachte aanpak van haar leerkracht voelt ze aan als affectie. Simone op haar beurt heeft zich gesetteld in een vooral veilige situatie, via een relatie met een man. Ze voelt liefde voor de nieuwe leerlinge en dat schudt haar leefwereld door elkaar. Bovendien is ze een leerlinge van haar, wat het deontologisch onaanvaardbaar maakt. Je ziet haar ook worstelen met die wetenschap en de strijdt om niet aan haar gevoelens toe te geven.

De film is sfeervol en mikt vooral op de twee hoofdpersonages. De rest acteert vrij slecht moet ik zeggen en dat doet de film niet altijd goed. Het doet wat denken aan Lost and Delirious, maar kan aan die film niet tippen. Toch blijft het een heerlijke film die beter is dan het doet uitschijnen. Maar meer ook niet.

Slappe, trage, brave en oppervlakkige film.