Blue Steel (1990)
Verenigde Staten
Thriller / Actie
102 minuten
geregisseerd door Kathryn Bigelow
met Jamie Lee Curtis, Ron Silver en Clancy Brown
Wanneer Megan Turner haar diploma behaalt aan de New Yorkse politieacademie, gaat voor haar een levensdroom in vervulling. Alles lijkt prachtig: het uniform, de badge, het pistool... Maar dan loopt alles gruwelijk verkeerd. Op haar eerste nachtelijke patrouille verhindert ze een overval in een supermarkt en schiet daarbij een gewapende overvaller neer. Plots blijkt het wapen van de bandiet onvindbaar en de getuigen willen de verklaring van Megan over zijn wapenbezit niet staven. Megan wordt geschorst wegens het doden van een ongewapende verdachte. De stad dient intussen af te rekenen met een reeks brutale, schaamteloze moorden. Het departement moordzaken onder leiding van rechercheur Nick Mann zit met de handen in het haar. Tussen de schijnbaar onsamenhangende moorden blijkt toch een aanknopingspunt te bestaan.
Curtis ziet er erg lekker uit in veel scenes en ze acteert goed. Macho Clancy Brown speelt eens een keer geen schurk en dat is ook wel leuk om te zien. Maar het probleem met psychopaat Silver is dat je bijna medelijden met hem krijgt. Dat komt de spanning niet ten goede. Voor een psychologische thriller vond ik de film niet spannend genoeg sowieso. De shoot-out aan het einde maakt weer wat goed. De film doet wat gedateerd aan door de soundtrack en de slow motion scenes die wat standaard over komen.
Bigelow kan toch beter uit de voeten met meer actie. Ze maakte een paar jaar later het uitstekende Point Break.
De film doet wel duidelijk z'n best om duister en sfeervol te zijn, er zijn ook wel wat half-geslaagde pogingen. Maar alle moeite ten spijt is dit toch weinig meer dan een wat melige 90s politiethriller, zoals er zoveel zijn. Leuk voor de echte liefhebber misschien, maar ik kan er maar moeilijk echt van genieten.
De score wil dan nog wel een beetje sfeer brengen, ook de aanhoudende regen brengt een zekere charme met zich mee. Maar daar heb je het dan ook wel een beetje mee gehad. Acteerwerk is pover, zowel van Curtis als van Silver. Sowieso veel bekende gezichten in deze film, van het type "die had ik me liever niet herinnerd".
Plot is ook amper wat waard, doet uit de verte wat denken aan Tsukomoto's Bullet Ballet of Cronenberg's Crash, maar dan vermomd als goedkoop cop/thriller verhaaltje. Ondanks verwoedde pogingen om er wat van te maken schiet Bigelow hier toch weer tekort. Ondertussen toch al een film of 5 van gezien, echt overtuigen kan ze me nog niet.
2.5*
