Miracle Mile (1988)

Zeer smakelijk post-apocalyptisch drama met sublieme vertolkingen van Antony Edwards en Mare Winningham.

Mooie film waar een goede spanningsboog in zit. Wel typisch een product uit de jaren tachtig van de vorige eeuw, met name de Oost West verhoudingen komt aanbod. Daarnaast een goede soundtrack van Tangerine Dream. Deze film slechts op tv gezien, waardoor er nogal verloren ging aan beeld en geluid.

meer een beetje pro-apocalyptisch toch ondanks sommige omgeloofwaardigheden weet de film heel sterk de spanning op te bouwen en weet je tot aan het eind niet of die kerel nou gelijk had of niet...

Ik zag enkele weken geleden The Road van John Hillcoat, dit zou wel eens de prequel kunnen zijn voor deze film. Waar The Road vertelt over hoe de mensen leven na een atoomramp, gaat Miracle Mile over het laatste uur voor de apocalyps. De film, die "real time" verteld wordt, heeft een wat vreemde structuur : het begint als een romantische film, waarbij Harry en Julie elkaar ontmoeten. Plots keert de stemming compleet om wanneer twee politieagenten omkomen aan een tankstation en eindigt alles in een ongeziene chaos . Het is geen optimistische film, en de overgang van het zorgeloze alledaagse leventje naar de laatste momenten van ieders leven geven een dromerige onwerkelijke en zelfs waanzinnige indruk. Ik vond dat de film op vertellend vlak moite had om boeiend te blijven, doch hoe verder de film vordert, hoe beklemmender de sfeer wordt.

Pre-apocalyptische film die het toch vooral van de atmosfeer moet hebben. Heerlijke soundtrack en mooi beeld van LA by night. Broeierig 80's, zeg maar. Goed ook dat het daadwerkelijk niet goed afloopt.

Goeie film waarin een man, door een telefoongesprek, ervan overtuigd raakt dat er binnen een uur een nucleaire oorlog begint. Niet altijd even geloofwaardig maar zeker wel onderhoudend en bij vlagen redelijk spannend. Sfeervol in beeld gebracht doordat het verhaal zich tijdens één nacht afspeelt en ook vanwege het goeie camerawerk en mooie soundtrack van Tangerine Dream.

Opzicht een leuk gevonden verhaal (een nucleaire oorlog was destijds nog reëel en werd ook regelmatig gebruikt in films) maar helaas wel erg ongeloofwaardig en alles oogt ook wat oubollig (o.a. de scene met Denise Crosby in de diner met een joekel van een mobiele telefoon) en nep. Het verhaal weet wel te boeien maar echt spannend vond ik het eigenlijk nergens worden en dat ondanks de dreiging van een nucleaire oorlog. Omdat er opzicht best veel gebeurt (veel maffe dingen overigens) kijkt de film zich wel lekker weg. Met name het begin en het einde van de film is best goed.

De cast is niet echt hoogstaand maar de ietwat sullige Anthony Edwards deed het best aardig. De rol van Mare Winningham had men beter kunnen geven aan de fraaie Denise Crosby want de eerst genoemde zag er niet uit.

P.S. wel geinig om de bad guy (Brian Thompson) uit de film "Cobra" weer terug te zien in een kort rolletje.

Op zichzelf een goed gemaakte, vage, spannende en ook wel unieke film waarin de personages zonder twijfel een onuitwisbare ervaring opdeden die nog lang in hun hoofd zal blijven rondspoken. Echter ondanks dat de cast met overtuiging speelde, bleef het een te ongeloofwaardig verhaal.

Qua sfeer en karakters een echte jaren 80 film, wat zeker een pluspunt is. Het verhaal is best opmerkelijk en wordt steeds opvallender. De toon gaat een hele andere kant op dan ik had gedacht, waardoor de acties van de hoofdrolspelers nogal gaan irriteren. Hun handelen slaat op een gegeven moment nergens meer op. toppunt hiervan is het optrommelen van die piloot, het vervolgens NIET naar het helikopterplatform gaan, het plots terugkeren van de piloot die er (logisch) al van door was en dan vervolgens toch te laat zijn om weg te komen..Fin..

Miracle Mile

Ik kwam laatst toevallig Miracle Mile tegen en mij leek het leuk om deze toch maar eens te gaan kijken. Heb wat dat betreft geen hekel aan 'End of the World' films als was dit meer de einde van L.A. door een nucleaire oorlog. Toch heeft de film mij redelijk vermaakt door zijn spannende en mysterieuze scenes! Vond het wel jammer dat je minstens 10 minuten lang moest wachten tot de introductie van de film over was. Dat was een beetje jammer maar dat geeft opzich ook weer niet, want ze wisten mooi te onderbouwen dus dat was je zo weer vergeten.

Het is dat Anthony Edwards goed acteerde en hij de hoofdpersoon was want, de anderen waren soms best wel dramatisch om aan te zien, dat was erg jammer! Dus qua acteerprestaties hadden sommige wel een tikkeltje beter gekund, dat was jammer. De setting in de film was vaak ook iets duister dus het kijken naar de film werd niet super saai. Het verhaal was soms aan de mindere kant maar aan de andere kant gewoon leuk om te volgen, het concept was prima en zo af en toe ook realistisch. Een realistisch eind gewoon de film toch wel een positief eind, een weinig gekeken film maar verdiend er nog wel meer!

3.0*

Verrassend sterk. Wat begint als een doorsnee 80's romcom, ontaardt langzaam in een pre-apocalypse gebeuren in hartje L.A. Wordt -in de sfeer van de film- wel een beetje rommelig het laatste kwart, maar er valt meer dan genoeg te genieten.

4*

Opmerkelijk verhaaltje, maar erg vermakelijk. Een lekker jaren 80 sfeertje in Los Angeles, dat op het punt staat weggeblazen te worden. Qua verloop kent het verhaal nogal wat schoonheidsfoutjes en domme, onlogische momenten, maar nergens storend. Een beetje meer humor had de film goed gedaan.

Pre-apocalyptische variant van After Hours. Leuke film met een lekker soundtrack. dikke 3,5*

Heerlijke originele film over het laatste uur voor een apocalypse. Nachtelijk L.A. en een soundtrack van Tangerine Dream, what's not to like

Aangename verrassing!
Erg leuke 80's film met een hoog tempo en leuke vertolkingen.

De eerste 20 minuten aan het begin van deze film, waren pure, traditionele romantische komedie, compleet met voice-over, echter zodra Harry per ongeluk een telefoon opneemt ....vanaf dat moment schakelt de film over van romcom naar paranoïde spannende thriller. Een film die het publiek eerst iets geeft wat ze al honderd keer hebben gezien, iets waarvan ze denken dat ze het weten, maar dan....180 graden draait en je met een ietwat slechte smaak achterlaat

Het kostte regisseur Steve De Jarnatt uiteindelijk acht jaar om deze film gemaakt te krijgen. Filmmaatschappijen durfde het niet aan of wilde het script teveel veranderen (inclusief Steven Spielberg) en die studio's hadden misschien gelijk want het publiek bleef weg maar tjonge... wat was dit een verschrikkelijk fijne film!!! Nu wel duidelijk gefilmd met een wat lager budget.

Anthony Edwards (Harry Washello) en Mare Winningham (Julie Peters) waren erg geloofwaardig! Daarnaast ontmoeten ze verschillende personages die allemaal oh-zo-Los Angeles eruit zien. Geweldig hoe het verhaal van de film heen en weer slingerde tussen komedie, romantiek en actie. En met een opwindende synth-score van Tangerine Dream! JA... dit was een prachtige maar vreemde mashup van romantische komedie en apocalyptische thriller. Helaas kreeg de film niet het succes wat het verdiende maar dit was een uitermate bevredigende film!