Phörpa (1999)

Lijkt me een leuke film over budha's en voetbal.

Was wel aardig, maar niet meer dan dat.

Mooie, onderhoudende film.
Kabbelt gezellig voort en leert ons dat de boedhistische monniken ook maar mensen zijn.
Leuk filmpje !
3.5 op 5
Tony

Vermakelijk filmpje, maar geen topper. Mooie plaatjes en een alleraardigst verhaaltje over voetbalkoorts in een klooster. 3 sterren

3 sterren voor een aardig, sympathiek filmpje dat niet de hele tijd blijft boeien.

Net als hierboven wel redelijk maar daar was eigenlijk alles mee gezegd. 2,5*

Klopt bovenstaand verhaal wel?
Het speelt zich nl af tijdens het WK Voetbal in Frankrijk in 1998.

Inderdaad het verhaal lijkt niet te kloppen, maar het is dezelfde tekst als op de DVD staat dus.

Vermakelijke film, die wel degelijk wat meer heeft te vertellen. Natuurlijk is het altijd mooie een kijkje te nemen ine en boeddhistisch klooster, maar er is ook een sneer naar de Chinezen. Een van die jonge leerlingen zegt het ook: ''Het goede wat ze hebben gebracht is rijst''. 3.5 sterren

Zag vandaag ook nog op verschillende zenders ter wereld leuke beelden voorbij komen van hoe dat voetballen volgen nu gaat onder die monniken. Zo zag ik op Nederland 3 slechts 3 a 4 mensen rond een twee zitten. Ze zullen toch niet allemaal een eigen tv hebben?

Beetje simpel en saai. 2,5*

Eenvoudige, sympathieke film. Authentieke locaties, monniken en ceremonies, gefilmd en geproduceerd in het land waar het bruto binnenlands geluk belangrijker is dan het bruto binnenlands product. Was onder de indruk van de prachtige theme song, hoewel de muziek verder dan dat niet heel bijzonder is. Het plot en de dialogen zijn niet heel sterk, evenals het acteerwerk dat hier en daar te wensen over laat. Het enthousiasme van het jochie over de voetbalwedstrijden die daarmee de anderen probeert aan te steken, komt in het begin van de film niet echt goed uit de verf. Wanneer hij zich meer tot leider ontpopt, ziet het er al beter uit. Er zitten redelijk wat momenten in de film die een glimlach op je gezicht weten te toveren, maar een uitgesproken komedie is Phörpa niet bepaald. Misschien wel om zich te excuseren voor het vrij aardse verhaal en de ontbrekende diepgang m.b.t. meditatie en boeddhistische concepten, wordt aan het einde nog inhoudelijk op het boeddhisme ingezoomd. Op zich jammer dat deze inhoudelijke kern (behalve de ethiek dan) niet echt in het verhaal en de film zelf verweven zit, waar dat bij films als Samsara en Bom Yeoreum Gaeul Gyeoul Geurigo Bom wel zo is. Het boeddhistische klooster in Phörpa dient dan ook meer als toneel, het klooster als toneel waar aardse zaken geen taboe zijn.