Moscow on the Hudson (1984)

Fijne film die een leuke en evenwichtige kijk geeft op verschillen in culturen en samenlevingen. Wat ik wel een smetje vond is de overdrijving en romantisering van het overlopen. Er stond meteen een advocaat, gastgezin, cameraploeg en fbi-agent voor Vladimir klaar. 3,5*.

Op het moment dat de ene Rus tegen de andere "Stop speaking Russian! You know I have to learn English!" riep om vervolgens foutloos Engels te gaan praten (met de bijbehorende, typisch Engelse uitdrukkingen), was deze film voor mij al over.

Wat verschrikkelijk zwak en amateuristisch zeg...

Ik vond het een erg vermakelijke film, over ook hoe belangrijk vrijheid eigenlijk is.
Echt knap dat Robin Williams russisch heeft leren spreken voor deze film! Ik dacht hij spreekt alleen de zinnen russisch die hij moest zeggen voor zijn rol, maar hij kent de taal nu gewoon. En misschien heeft hij een paar woordjes verkeerd gezecht maar dat geeft niet het is hartstikke knap wat hij deed.
Verder erg goeie film, vooral de overloop vond ik erg leuk.
ik snapte alleen niet dat hij eerst een vrouw/vriendin had in Rusland en daarna ging hij met het meisje van de parfumafdeling, dus vroeg ik me af was het niet serieus met die vrouw in Rusland of is hij haar gewoon vergeten..
Ik vind dat er in deze vind wel een goed beeld wordt gegeven over de verschillen die er waren tussen oost
en west in de wereld.

goede film dikke 3*

Leuke luchtige film die al gauw clichématig voortkabbelt. De grappen worden goed gebracht door een op dreef zijnde Robin Williams. Helaas zijn de grappen zelf dan weer iets te standaard. Dat is tegelijkertijd ook typerend voor de film: leuke uitwerking, met een iets te slappe basis/verhaallijn.

Toch een leuke film en één van Williams' betere rollen. Voorlopig nog niet het voordeel van de twijfel: 2.5*

Zo'n goeie film door zo weinig mensen bekeken. Het is zonde.

Redelijk vermakelijke film die een beetje uit de gratie (lees; tijd) begint te raken. Ondanks de leeftijd blijft deze film het kijken waard.

Sympathieke film die in Rusland begint met een Russisch sprekende Robin Williams.

De contrasten en vooroordelen uit het koude oorlog tijdperk worden op een komische manier uitvergroot.

Leuke rol van Williams. Over hoe een Rus in Amerika aardt en toch ook weer niet. Het romantische gedeelte voegt niet heel veel toe maar is ook niet storend.

New York ziet er trouwens bijzonder vuil en rommelig uit. Het lijkt een eeuwigheid geleden, al is dat het natuurlijk ook alweer in feite.

Matige film waarin een Russische circusartiest overloopt naar Amerika als hij in New York moet optreden. Vooral tijdens het eerste gedeelte doet de film wat rommelig aan. Hierna wordt het wel wat vermakelijker, maar de verschillen tussen het communisme en het kapitalisme hadden wat beter/leuker uitgewerkt kunnen worden. Robin Williams zet een prima rol neer (vooral als je bedenkt dat hij hiervoor Russisch heeft leren spreken en saxofoon heeft leren spelen).

Ik vond de film erg vermakelijk. Sommige scenes waren over the top, zoals een idioot lange rij met wachtende mensen in Moskou. De sfeer in de Moskouse huiskamer was zo geweldig, dat ik diverse scenes nog eens terug spoelde om wat langer van draadstalen boekenrekjes en spartaanse meubeltjes te kunnen genieten. Robin Williams stal de show en ik heb me erover verbaasd dat hij Russisch kon spreken. En dat niet met enkele woordjes, maar hele scenes lang. Erg knap. Moskou was in de film donker, somber en treurig en de New Yorkse scenes zagen er vaak zonovergoten (knalblauwe luchten) en overdreven kleurrijk uit. Een hele mooie transfer van deze film op blu-ray met Engelse ondertiteling is sinds kort te koop via powerhousefilms.co.uk. De uitgave maakt van de film een belevenis. Voor de liefhebbers zeer de moeite waard.

Robin Williams speelt een Rus die overloopt naar Amerika. In het begin is het nog best wel een onderhoudende film die lekker wegkijkt al is het ook vanaf het begin al duidelijk geen hoogvlieger. Zelfs Robin Williams komt al niet echt begenadigd over. Maar gaandeweg kakt de film steeds meer in en wordt het steeds saaier. En hoe verder de film doorgaat en hoe langer het duurt, hoe minder boeiend en minder overtuigend de film overkomt. Tegen het einde lijkt er ook nog een soort van moraal opgevoerd te moeten worden. Maar die verdwijnt totaal in leegte en oppervlakkigheid. Nee, dit had toch allemaal echt veel beter moeten zijn. Nu gaat de film als een nachtkaars uit en ben je hem zo weer vergeten.