Basket Case (1982)

Basket Case beviel alweer een stuk beter dan Sleepaway Camp, mijn jaren '80 film van gisteren. Het is een fijne low-budget film met een ontzettend coole killer, Belial, de misvormde en voor dood achtergelaten siamese tweeling van Duane. Zolang die niet beweegt ziet het er ook prima uit, de stop-motion heeft toch wel een leuke uitstraling. Vermakelijk verhaal met zelfs inderdaad wat tragiek, enigszins neppe low-budget effecten maar wel op een leuke manier, en een goede hoeveelheid actie en bloederigheid (al gebeuren eigenlijk alle kills off-screen). Mijn vertrouwen in het decennium is weer enigszins terug

Ik had gehoopt op een lekker campy horror met veel bloed en een leuk maar onzinnig verhaal, maar dit is allemaal van een niveau dat ik niet erg goed begrijp waarom er in vredesnaam nog twee delen zijn gemaakt. Nee, heb hier niet veel mee, terwijl ik echt wel van cult horror films hou. 1,5 *

Leuke film! De locaties zijn cool om te zien: een tijdscapsule naar het smerige NY uit de 80's. Alles aan de film is smerig en vuig en dat siert voor mij de film.

Tsa een film van Something Weird. FF googelen en je komt bij deze film. Ik vermoed dat ik deze een jaar of 35 geleden al eens heb gezien, omdat sommige scenes me bekend voorkwamen. Helaas was er toen nog geen database om alles bij te houden. Maar nu de film, iqua film erg amateuristisch, maar dat is tevens de charme. De scene waar Belial sex heeft, heel apart, maar ook gevoelens natuurlijk.. Mij wist deze te boeien. op naar volgende week.

“Meneer, wat heeft u in dat mandje? Is dat een poes?”
- “Neen, het is mijn gruwelijk misvormde tweelingbroer Belial, die ongewenst na een operatie van mij is gescheiden. Maar geen zorgen, we nemen wraak.”

Frank Henenlotter... Ik kan niet in volle eerlijkheid zeggen dat ik voor mijn 35e ooit van de man had gehoord, ondanks al die filmboeken en horrorfilms. Blijkbaar niet van het juiste soort, want in het cultcircuit is Henenlotter helemaal geen onbekende; en niet onterecht. Fijn dat de 16mm kopie die jaren verloren gewaand was gerestaureerd is voor een blu-ray release, zodat de klassieke culthorror fans van nu er ook nog van kunnen genieten. Bovenstaande quote zegt eigenlijk al genoeg voor de beoogde doelgroep, hoop ik. Eighties horror met een heerlijk belachelijke premisse van het soort waar we als zestienjarigen van smulden. En laat ik me niet verfijnder voordoen dan ik ben: nog steeds.

Pretty awesome at times, wanneer je het kunt waarderen voor wat het is.

3,5*

Een echte cult-horror, en dat moet je maar net liggen. Om te beginnen, het vreselijke gekrijs (Wat veel voorkomt in de film) was erg storend. De stop-motion in de film, deden mij ontzettend pijn in de ogen. De scenes waar het oude New York even rauw in beeld werd gebracht, deed mij goed. (Wat mis ik die oude tijden) Qua gore, was het niet veel soeps. Het monstertje ziet er wat knullig uit, overigens bied de film ook wat emotie. Abigail, nadat hij operatief verlost wordt, als een stuk vuil, in een plastic tas op straat word gezet. of Dat zijn vader, lelijke dingen naar Abigail roept. Naarmate de film vorderde, kwam er wat animositeit tussen Abigail en zijn tweelingbroer Duane Bradley Dit word voornamelijk duidelijk wanneer Duane Bradley, zijn rieten mandje meeneemt naar een bar en daar een hotelgenoot tegen komt. Na een aantal budweiser begint Duane, behoorlijk open te babbelen (waar hij een aantal hartverscheurende woorden over zijn misvormde broertje deelt.) Zodra de bar gaat sluiten, en beide terug komen in het hotel, valt Duane in slaap, maar brengt Abigail een avondje door met de vrouw. (Althans, tot zijn gezichtje in haar beeld kwam. Abigail, kruipt weer in zijn mandje, maar dit keer wel met een slipje, van die dame Dit zorgt ervoor dat hij wat lustopwekkende word. Wat volgt een seks-scene tussen het monstertje, en een receptioniste.waar Duane wel iets in zag zitten Nadat Duane hierachter komt, volgt er een matpartij tussen de beide tweelingbroers, en komt de animositeit, waar ik het eerder over had weer even terug. Nadat beide op den duur aan een uithangbord hangen, probeert het monstertje zijn tweelingbroer te redden. Echter wurgt hij Duane onbedoeld dood.

Dan word je dus uitgedaagd om een film te kijken van Something Weird. Op voorhand werd ik daar al niet bepaald vrolijk van, maar heel toevallig had ik ergens nog Basket Case liggen. Desondanks die film toch heel lang vermeden en nu omwille van die reden toch maar eens opgezet.

Basket Case is een film die vooral opvalt door het belabberde verhaal ervan. Een jongen wordt gescheiden van zijn misvormde broer en die, of beter gezegd dat ding, besluit daarvoor wraak te nemen. Ook al komt de film uit 1982 en is het inmiddels flink verouderd, het monster in de rieten mand ziet er belabberd uit. Vooral wanneer het in beweging komt is het bijna lachwekkend om te zien. Was net of ik op dat moment naar 'Buurman & Buurman' of een 'Chicken Run' aan het kijken was, al moet ik zeggen dat ik die andere titels beter vind.
Qua sfeer was het redelijk gesteld met Basket Case, maar spannend werd het vrijwel nooit. Kills zijn grotendeels off screen waarna het bloed in de rondte vliegt, waardoor het op het gebied van horror ook zeer zeker niet kan overtuigen. En ook de humor was eerder tenenkrommend dan leuk.