
Finding Nemo (2003)
Alternatieve titel: Op Zoek naar Nemo
Verenigde Staten
Animatie / Avontuur
100 minuten
geregisseerd door Andrew Stanton en Lee Unkrich
met de stemmen van Albert Brooks, Ellen DeGeneres en Willem Dafoe
De clownvis Marlin leidt samen met zijn enige zoon Nemo een veilig leventje in het Great Barrier Reef bij Australië. Wanneer Nemo onverwachts weggehaald wordt van zijn thuis, en in het aquarium van een tandarts belandt, is het aan Marlin om hem te redden. Hij krijgt hierbij hulp van Dory, de vis met het slechtste kortetermijngeheugen en het grootste hart van de hele oceaan.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=vVDvq2lXkh0
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (8,1 / 947424)trailer (YouTube, ondertiteld)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 16,99 / huur € 2,99Google Play: € 13,99 / huur € 2,99Pathé Thuis: vanaf € 14,99 / huur € 2,99huur bij Ziggo On Demandkijk op Disney+

Mooi verhaal, indrukwekkende animaties!
Het enige minpunt dat ik vond was Ellen DeGeneres, ik ben sowieso al helemaal geen fan van haar, maar hier ergerde ik me ook aan haar stem.
Maar kortom, wel een mooi resultaat verdiend!
4,5*
Superleuke Disney Pixar-animatiefilm!
Mooi verhaal, indrukwekkende animaties!
Het enige minpunt dat ik vond was Ellen DeGeneres, ik ben sowieso al helemaal geen fan van haar, maar hier ergerde ik me ook aan haar stem.
Maar kortom, wel een mooi resultaat verdiend!
4,5*
Bereid je dan maar voor op Finding Dory volgend jaar, anderhalf uur Ellen DeGeneres


3.5/5

Deze animatiefilm was vooral opvallend boeiend en daarbij is de animatie natuurlijk top. Nochtans vond ik het verhaal erg mager en de humor sloeg ook niet altijd aan. Het blijft verbluffend mooi gemaakt, maar Finding Nemo zie ik toch niet als een van de betere animatiefilms.
3*
Recent op bluray gekocht aangezien ik dit een waanzinnig leuke animatiefilm vind en met het oog op Finding Dory (2016) die over een paar maanden gaat draaien was het een mooi moment om deze klassieker nog eens op te zetten. Ik heb de film al een paar keer gezien, maar de vorige kijkbeurt is al wel tig jaar geleden.
Deze week nog eens gekeken en gelukkig is mijn gevoel voor de film niet veranderd. Finding Nemo is nog altijd schitterend geanimeerd, ondanks dat de film al ruim 12 jaar oud is heb ik niet vaak nog een mooier vormgegeven animatiefilm gezien. Zoveel kleur, details, karakterontwerpen. De mix tussen avontuur, oprechte emoties en humor blijft gewoon werken. De reis van de Marlin en Dory op zoek naar Nemo is nog steeds bijzonder, dankzij de prachtige locaties die ze treffen, maar vooral door de briljante dieren die ze ontmoeten. Van de nog altijd geweldige Bruce de haai tot de reizende schildpadden tot de hilarische aquariumdieren die Nemo vergezellen; perfect! Elke stem is passend en allemaal hebben ze hun unieke eigenschappen, problemen en humor. Vooral Willem Dafoe zijn karakter Gill is echt geweldig. Veel van de dieren lijken persiflages van bekende filmrollen, zoals er sowieso al een paar films leuk op de hak worden genomen (Heeeeerrreee's Brucie!

Jammer dat de film soms wat overdreven prekerig en sentimenteel probeert te zijn, maar het stoorde me verder absoluut niet. Finding Nemo is een filmmonument en ik kan alleen maar hopen dat de opvolger ook maar een beetje in de buurt van deze klassieker gaat komen. Ach, zo niet dan zet ik over een paar jaar gewoon het origineel weer mooi op.
4,5* stonden en blijven staan.
Vooral Dory is grappig.
Zelf vond ik die hele zoektocht op een gegeven moment wat langdradig worden. Leuke film, maar niet eentje die ik een tweede keer zou kijken.

Met Finding Dory om de hoek leek het me leuk Finding Nemo te herkijken na vele jaren, en men, wat was ik van me stoel geblazen! Finding Nemo is één van mijn persoonlijke favorieten animatiefilms allertijen geworden. Het voelt als de perfecte animatiefilm: van de hilarische grappen waarbij ik last kreeg van mijn kaken van het lachen tot de emotionele momenten waarbij ik merkte mijn tranen te moeten inhouden, letterlijk alles wat Finding Nemo te bieden heeft werkt & is van hoog niveau, ik kan me geen enkel punt bedenken wat me niet beviel. Marlin gaat op reis door de oceaan en ieder figuur wat hij tegenkomt is op een leuke wijze uitgewerkt, ieder figuur is grappig of laat op een andere wijze een indruk achter. Of het nou visgrappen zijn, grappen met betrekking tot Dory’s geheugenverlies of zelfs knipogen naar Kubrick & Hitchcock, Finding Nemo zit boordevol humoristische momenten. Als kijker reis je zij aan zij met Marlin & Dory en de film weet het gevoel te wekken dat je slechts een klein kwetsbaar figuur bent in de grote oceaan. Dit maakt de vele confrontaties die Marlin & Dory hebben spannend wat je begrijpt de kwetsbaarheid van de personages.
Hoewel humor een sterke eigenschap van Finding Nemo is heeft Finding Nemo ook de personages op een volwassen manier uitgewerkt. Marlin is een overbezorgde vader en Nemo is een gehandicapt kind wat een laag beeld van zichzelf heeft. Deze reis is niet enkel grappen & grollen maar ook een persoonlijke reis waarin ze geconfronteerd worden met hun zwakheden. De wijze hoe de relatie van Marlin & Nemo in beeld is gebracht zorgt ervoor dat ik ieder stukje begrip en medeleven kon geven naar hoe ze omgingen met de situaties. De sfeervolle opening heeft hier zeker een steen aan mee gedragen.
Voor een film van 2003 ziet Finding Nemo er nog altijd kleurrijk & mooi uit, maar van Pixar had ik niets anders verwacht. Het sfeervolle gebruik van belichting & kleur voegt in iedere scene wat toe, de muziek sluit zich perfect aan en de voice acting is top. Ik kan werkelijk niets anders zeggen dan dat Finding Nemo een waar meesterwerk is. Het is niet enkel één van mijn favorieten Pixar films maar het valt onder één van mijn favorieten films ooit gemaakt.
Een dikke 5*
Het is lang geleden dat ik Finding Nemo heb gezien maar dat pure nostalgische gevoel bij het kijken naar deze film blijft iets magisch. Het is niet alleen sentiment maar ook blijdschap en opluchting dat de film nog steeds zo leuk is als in mijn herinnering. Natuurlijk zijn de emoties bij sommige momenten in de film niet meer zo heftig als toen ik nog erg jong was, maar die gevoelens komen toch weer naar boven bij het zien van de film.
De film ziet er prachtig uit met de onderwaterwereld die op schitterende wijze tot leven komt. Het verhaal is briljant in zijn eenvoud en de manier waarop de verschillende dieren worden neergezet is erg grappig. Heeft Finding Nemo minpunten? Zeker, het gedeelte met Nemo in het aquarium wordt kort en bondig neergezet en de dieren zijn kleurrijk en grappig. De avonturen van Marlin voelen op een gegeven moment wat langdradig aan en de grappen om het korte-termijngeheugen van Dory worden snel oud. Ook is niet elk personage even geslaagd en vooral de reuzenschildpadden waren leuker in mijn herinnering. De meeuwen en haaien zijn en blijven uiteraard briljant. Finding Nemo blijft een schitterende film die je laat lachen maar ook ontroert.
Finding Nemo heb ik altijd nog gehad op VHS, ik durf niet te zeggen dat, dat destijds nog een speciale editie was aangezien toen de DVD populairder begon te worden maar, zo herken ik de film wel. Dan ik elke zondag nog aan mijn moeder vroeg om Finding Nemo er in te doen want die wou ik graag kijken. Dat deed ik altijd samen met The Lion King (1994), die hadden we sowieso op VHS. Met name dankzij mijn nogal jonge leeftijd, is deze film nog jeugdsentiment voor mij. Dat wil niet zeggen dat deze film me altijd ontgroeid is, de film blijft sowieso één van mijn favoriete animatie films die ik, hoe vaak dan ook, nog altijd met liefde kan bekijken.
Finding Nemo is een film die tot de Disney PIXAR familie behoort. Deze familie bevat al grote titels zoals Toy Story (1995) en Monsters, Inc. (2001) maar ook al wat nieuwere titels bevat als Inside Out (2015) en de opvolger van Finding Nemo, Finding Dory (2016). De Disney Pixar films behoren tot mijn favoriete Animatie films. Buiten alle MARVEL en DC Animated Studios om kijk ik het liefste naar de Disney Pixar films. Ook de oude classics pakken vaak goed uit maar dat meuk zoals Frozen (2013) wat ik nog liever door de wc wil spoelen dan dat ik hem zelfs links laat liggen.
Finding Nemo is wel echt een film waarvan ik houd, heerlijke kinderdrama met een leuk verhaal erachter heeft mij zonet weer tot een leuke waarneming gebracht. Finding Nemo is eigenlijk een best simpel maar leuk verhaal. Marlin en zijn vrouw verwachting baby's. Op een dag worden ze 'aangevallen' een een jaagvis die er voor zorgt dat zijn vrouw en 199 baby's verdwijnen. Eentje blijft over, die Marlin op idee van zijn vrouw Nemo noemt. Nemo word geboren met een kleinere vin dan normaal en word erg veel in bescherming genomen door zijn vader. Nemo is het zat en neemt de poging om een vissersboot aan te gaan raken, om zijn vader meer en deels te laten zien dat het niet gevaarlijk is. Toch word Nemo mee genomen door een tandarts in Sydney en komt daar in een aquarium terecht, wachtend tot dat hij overdragen kan worden aan zijn nichtje. In een tocht van Marlin om Nemo te redden komt hij de nodige gevaren maar ook erg leuke scenes tegen, en Nemo vecht in zijn eigen haggie om te ontsnappen.
Ik kan begrijpen dat sommigen Dory niet uit kunnen staan, het zijn af en toe té kinderrijke scenes en de personage Dory kan vaak erg irritant overkomen. Toch heb ik erg vaak glimlach op mijn gezicht gehad om haar en ik kon er wel naar kijken. Finding Nemo, een fijne film die ik toch met liefde heb bekeken. Het verhaal was simpel maar erg leuk en het concept blijft toch fantastisch. Ik kan niks anders doen dan op de huidige stem te blijven en dat vind ik niet erg. Zeer leuke film voor de kids maar, ook de wat ouderen kunnen er nog alledaags van genieten. Nu op naar Finding Dory (2016).
5.0*
De film kwam in 2003 uit maar nog steeds doet de film fris en up to date aan. De vele rollen maken juist dat je een goed beeld krijgt van de complexe gemeenschap welke de verschillende delen van de zee vormen en de stemmen die daaraan zijn gekoppeld zijn geweldig. Ja het einde is voorspelbaar, maar is wel geweldig in beeld gebracht en het laat ook zien hoed vader en zoon zich hebben ontwikkeld gedurende hun reis.
Finding Nemo verveelt nooit en is een film voor alle leeftijden.
Nadat ik deze film al jaren geleden heb gezien, besloot ik hem maar te rewatchen voor ik het vervolg 'Finding Dory' ging bekijken. En deze film is nog beter dan hij in mijn herinnering was.
Het begint natuurlijk al vrij tragisch met de dood van Nemo's moeder waardoor je er meteen in zit. Ik vond dit erg sterk gedaan (wat een film had het geweest als er 300 Nemo's rond hadden gezwommen haha). Daarna volgen we Nemo op zijn eerste schooldag waar we al wat leuke zeepersonages leren kennen en waar het verhaal zich goed kan ontwikkelen als Nemo ontvoerd wordt door een duiker. Dit vond ik vroeger al een erg spannende scène en dat is het nog steeds. Daarna begint Marlyn aan zijn reis door de oceaan waar hij o.a. Dory ontmoet (briljant personage, paar keer goed om gelachen) en onder andere het groepje met vegetarische haaien wat echt briljant gevonden is. Daarna zien we nog wat leuke personages zoals een rare lichtvis op de bodem van de oceaan, een groep haringen die imitaties verricht en een paar heerlijke stonerschildpadden. Erg leuk gevonden, en ik kreeg zelf ook zin om in die golfstroom te gaan.
Ondertussen volgen we ook de verhaallijn van Nemo zelf die wil ontsnappen uit het aquarium bij de tandarts. Dit zorgt ook voor een paar hilarische scènes en er zitten ook weer een paar hele leuke visjes (en zeester) bij. Uiteindelijk loopt het verhaal natuurlijk goed af (zoals verwacht) maar Pixar weet op een zeer fraaie manier de gevoelens van de (wat depressieve) vader Marlyn uit te beelden en zijn bijzondere band met de vergeetachtige Dory. En Nemo is zelf ook een leuk personage natuurlijk, al is hij wel wat cliché als het kind dat zich los wil rukken van de beschermzucht van pappie.
Uiteindelijk bekroon ik deze film met 4,5* en het is in mijn ogen de beste Pixar film, al hebben die nog wat andere pareltjes.
Een roadmovie door de oceaan waarbij elke diersoort mogelijkheden biedt voor creativiteit. "Finding Nemo" maakt hier optimaal gebruik van en het resultaat is een eenvoudig, maar pakkend verhaal vol kleurrijke karakters en verrassingen. Zo komen Marlin en Dory terecht bij een soort AA-meeting van haaien die het eten vis van hebben afgezworen en ontmoeten ze een groep schildpadden die verzot zijn op adrenaline en praten als surf-dudes. "Finding Nemo" heeft ook tal van kleine, gouden vondsten: de pelikaan en de zeester die commentaar geven op de behandelingen van de tandarts, het geluid dat de zeemeeuwen maken en de Jacques-behandeling bijvoorbeeld. Mijn favoriete moment: de twee pelikanen bij het mijnenveld... Albert Brooks en Ellen Degeneres geven voortreffelijke vertolkingen weg in de hoofdrollen en natuurlijk maakt John Ratzenberger (zo'n beetje de Pixar-huisstem, nog steeds vooral bekend als Cliff de postbode uit Cheers) ook zijn opwachting. Eén van de meesterwerken uit stal van Pixar, gedistribueerd door Disney.
Het verhaal weet me echter nauwelijks te raken en wordt nergens écht leuk of geestig (al is dat natuurlijk persoonlijk). Vooral in de latere Pixar producties is de humor echt scherp. Desalniettemin zeker het kijken waard.
Ik was al een fan van 'Cars', die ik grandioos vind, en was dus ook benieuwd naar deze prent.
En wat een mooie film is dit, het overtreft mijn stoutste verwachtingen, alles is prachtig aan deze film, het verhaal, de humor, maar vooral de kleurenpracht, het is echt niet te schatten, subliem !!
Ik mag dan al een vijftiger zijn, maar voor een film als dit ben je nooit te oud, ik heb er elke seconde van genoten...
Dit is een topper zonder weerga.. moet je zien !!!
Inmiddels ben ik een zestiger en nog steeds vind ik dit een prachtige film die me anderhalf uur plezier heeft bezorgd.
Topper in het animatiegenre!!
Soms is het net wat te kinderlijk wat ten koste gaat van de spanning maar goed het is een kinderfilm .
Op een wat jongere leeftijd was Finding Nemo natuurlijk wel een must-see onder de kinderen. Heb deze film geloof ik ook al meerdere keren gezien, maar om toch nog een recensie neer te pennen toch maar nog een keertje aangezet. Tevens ook ter voorbereiding op het vervolg.
De beste animatiefilm is het niet, maar het komt wel een eind. Hier en daar mooie plaatjes waarbij er goed gebruik wordt gemaakt van de onderwaterwereld. Er komen veel stukjes oceaan voorbij die allemaal toch wel een geinige uitwerking hebben hier en daar.
Voice-acting vond ik het enige falende element. Brooks vond ik weinig interessante kunsten vertonen, en vooral DeGeneres vond ik helemaal niks. Humor slaat ook vaak de mist in, vooral aangezien het meeste van Dory komt, die helaas niet tot mijn favoriete filmpersonage behoort.
Maar het avontuur weet goed te boeien, met hier en daar een kleine snaar naar de maatschappij. Maar vooral het onderwateravontuur weet goed te vermaken en kent een aantal hoogtepunten. Voor kinderen is dit natuurlijk ook de ideale film. Voor kids een spannend en creatief filmpje, aanrader voor kids dus ook.
Vermakelijk ten top, hier en daar wat irritante humor maar de grote hoeveelheid avontuur dat voorbijkomt en het hoge tempo dat daarbij komt kijken weet de pijn wat te verzachten. Sterker nog, het zorgt ervoor dat het toch wel een solide animatiefilm is geworden.
Zeer fijne wegkijker deze Pixar waar wel heel wat gebeurt tijdens de zoektocht naar Nemo. Er is altijd wel een scène waar het gevaar om de hoek schuilt zoals de haaien, kwallen, lichtvis, kwallen, vogels, mensen etc ... Enkele leuke personages ook zoals de haaien die in hun eigen praatgroep van hun visverslaving trachten af te raken. De film blijft ook na zoveel jaren nog steeds aantrekkelijk, mede doordat de vaart in de film blijft met de vele personages en gebeurtenissen.
Ook Dory is zo’n geslaagd personage waarop dan een vervolgfilm komt. Best grappig visje doordat ze alles vergeet en maar raaskalt. Leuk om nog eens gezien te hebben. Toch één van dé klassiekers van Pixar.