Finding Nemo (2003)

Ja heb 'm inmiddels door de jaren heen ook al wel een stuk of 10 keer gezien hoor

Superleuke Disney Pixar-animatiefilm!
Mooi verhaal, indrukwekkende animaties!
Het enige minpunt dat ik vond was Ellen DeGeneres, ik ben sowieso al helemaal geen fan van haar, maar hier ergerde ik me ook aan haar stem.
Maar kortom, wel een mooi resultaat verdiend!
4,5*

Bereid je dan maar voor op Finding Dory volgend jaar, anderhalf uur Ellen DeGeneres

Had Finding Nemo nog nooit gezien, uiteindelijk is het er dan toch van gekomen en ik moet zeggen hij is heel leuk. Een goede animatie film die heel mooi gemaakt is en toch vrij origineel in die tijd Goed gelachen met veel scènes, toffe en uit 1 lopende personages maken deze Finding Nemo tot 1 van de betere Animatiefilms! een dikke 8,5/10

Vermakelijk filmpje en leuk tussendoortje. Dit soort films zijn niet echt mijn favoriete genre, maar zo heel af en toe kan ik van dit soort animatiefilms wel genieten. Verhaal op zich is redelijk eenvoudig en stelt op zich niet zoveel voor maar de uitwerking ervan is enorm goed. De animaties en beelden zijn werkelijk prachtig, één van de mooiste die ik ooit al gezien heb, beter kan bijna niet. Dat is zeker ook voor een deel de sterkte van deze film. Er zit ook voldoende (droge) humor in Finding Nemo, maar echt enorm hard lachen moest ik nooit, al zitten er wel een paar zeer leuke stukken in. Voor de rest ook enorm veel personages, de ene al wat leuker dan de ander. De vissen maken wel enorm veel mee tijdens het avontuur en moeten met meerdere vijanden afrekenen, maar ze hebben gelukkig ook veel vrienden in de onderwaterwereld, veel afwisseling qua personages, wat het wel leuk en boeiend maakt, je wacht op de volgende die ze gaan tegenkomen. Einde is natuurlijk voorspelbaar bij dit soort filmpjes, al is dit einde wel enorm voorspelbaar, vanaf de eerste minuut. Al bij al heb ik me zeker geamuseerd met dit geweldig mooi gemaakt filmpje. Ik had er enorme hoge verwachtingen van door deze goede reacties en score, de hoge verwachtingen zijn grotendeels ingelost, maar had er nog een tikkeltje meer van verwacht. Zeker leuk om eens bekeken te hebben, maar voor mij blijft dit niet meer dan een tussendoortje, al is hij wel lekker ontspannend en enorm sfeervol. Het blijft gewoonweg niet mijn favoriete genre. Heb de Engelse versie gezien en die lijkt me toch beter dan wanneer je hem in het Nederlands bekijkt, sommige stemmen zijn hilarisch en grappen komen volgens mij iets beter en origineler over.
3.5/5

Meeslepende en mooi gemaakte Pixar, maar toch niet een van de betere.

Deze animatiefilm was vooral opvallend boeiend en daarbij is de animatie natuurlijk top. Nochtans vond ik het verhaal erg mager en de humor sloeg ook niet altijd aan. Het blijft verbluffend mooi gemaakt, maar Finding Nemo zie ik toch niet als een van de betere animatiefilms.

3*

I am a nice shark, not a mindless eating machine. If I am to change this image, I must first change myself. Fish are friends, not food.

Recent op bluray gekocht aangezien ik dit een waanzinnig leuke animatiefilm vind en met het oog op Finding Dory (2016) die over een paar maanden gaat draaien was het een mooi moment om deze klassieker nog eens op te zetten. Ik heb de film al een paar keer gezien, maar de vorige kijkbeurt is al wel tig jaar geleden.

Deze week nog eens gekeken en gelukkig is mijn gevoel voor de film niet veranderd. Finding Nemo is nog altijd schitterend geanimeerd, ondanks dat de film al ruim 12 jaar oud is heb ik niet vaak nog een mooier vormgegeven animatiefilm gezien. Zoveel kleur, details, karakterontwerpen. De mix tussen avontuur, oprechte emoties en humor blijft gewoon werken. De reis van de Marlin en Dory op zoek naar Nemo is nog steeds bijzonder, dankzij de prachtige locaties die ze treffen, maar vooral door de briljante dieren die ze ontmoeten. Van de nog altijd geweldige Bruce de haai tot de reizende schildpadden tot de hilarische aquariumdieren die Nemo vergezellen; perfect! Elke stem is passend en allemaal hebben ze hun unieke eigenschappen, problemen en humor. Vooral Willem Dafoe zijn karakter Gill is echt geweldig. Veel van de dieren lijken persiflages van bekende filmrollen, zoals er sowieso al een paar films leuk op de hak worden genomen (Heeeeerrreee's Brucie! )

Jammer dat de film soms wat overdreven prekerig en sentimenteel probeert te zijn, maar het stoorde me verder absoluut niet. Finding Nemo is een filmmonument en ik kan alleen maar hopen dat de opvolger ook maar een beetje in de buurt van deze klassieker gaat komen. Ach, zo niet dan zet ik over een paar jaar gewoon het origineel weer mooi op.

4,5* stonden en blijven staan.

Mooi geanimeerd en bij vlagen erg geestig. De stemmen zijn prima.
Vooral Dory is grappig.
Zelf vond ik die hele zoektocht op een gegeven moment wat langdradig worden. Leuke film, maar niet eentje die ik een tweede keer zou kijken.

mooiste film ooit

Voor een tweede keer gekeken om alvast in the mood te komen voor 'Finding Dory'. Het blijft echt een super leuk en avontuurlijk verhaal. Prachtige kleuren en karakters. Ben erg benieuwd naar het vervolg.

Finding Nemo is een animatiefilm van Pixar uit 2003. Finding Nemo gaat over een vadervis, genaamd Marlin, waarvan zijn zoon wordt ontvoerd. Marlin zet te achtervolging in waarna hij tegen een vis genaamd Dory aanzwemt, een vis met korte termijngeheugenverlies, en samen reizen ze de oceaan af in een poging Nemo terug te vinden.

Met Finding Dory om de hoek leek het me leuk Finding Nemo te herkijken na vele jaren, en men, wat was ik van me stoel geblazen! Finding Nemo is één van mijn persoonlijke favorieten animatiefilms allertijen geworden. Het voelt als de perfecte animatiefilm: van de hilarische grappen waarbij ik last kreeg van mijn kaken van het lachen tot de emotionele momenten waarbij ik merkte mijn tranen te moeten inhouden, letterlijk alles wat Finding Nemo te bieden heeft werkt & is van hoog niveau, ik kan me geen enkel punt bedenken wat me niet beviel. Marlin gaat op reis door de oceaan en ieder figuur wat hij tegenkomt is op een leuke wijze uitgewerkt, ieder figuur is grappig of laat op een andere wijze een indruk achter. Of het nou visgrappen zijn, grappen met betrekking tot Dory’s geheugenverlies of zelfs knipogen naar Kubrick & Hitchcock, Finding Nemo zit boordevol humoristische momenten. Als kijker reis je zij aan zij met Marlin & Dory en de film weet het gevoel te wekken dat je slechts een klein kwetsbaar figuur bent in de grote oceaan. Dit maakt de vele confrontaties die Marlin & Dory hebben spannend wat je begrijpt de kwetsbaarheid van de personages.
Hoewel humor een sterke eigenschap van Finding Nemo is heeft Finding Nemo ook de personages op een volwassen manier uitgewerkt. Marlin is een overbezorgde vader en Nemo is een gehandicapt kind wat een laag beeld van zichzelf heeft. Deze reis is niet enkel grappen & grollen maar ook een persoonlijke reis waarin ze geconfronteerd worden met hun zwakheden. De wijze hoe de relatie van Marlin & Nemo in beeld is gebracht zorgt ervoor dat ik ieder stukje begrip en medeleven kon geven naar hoe ze omgingen met de situaties. De sfeervolle opening heeft hier zeker een steen aan mee gedragen.

Voor een film van 2003 ziet Finding Nemo er nog altijd kleurrijk & mooi uit, maar van Pixar had ik niets anders verwacht. Het sfeervolle gebruik van belichting & kleur voegt in iedere scene wat toe, de muziek sluit zich perfect aan en de voice acting is top. Ik kan werkelijk niets anders zeggen dan dat Finding Nemo een waar meesterwerk is. Het is niet enkel één van mijn favorieten Pixar films maar het valt onder één van mijn favorieten films ooit gemaakt.

Een dikke 5*

“This is the Ocean, silly, we're not the only two in here.”

Het is lang geleden dat ik Finding Nemo heb gezien maar dat pure nostalgische gevoel bij het kijken naar deze film blijft iets magisch. Het is niet alleen sentiment maar ook blijdschap en opluchting dat de film nog steeds zo leuk is als in mijn herinnering. Natuurlijk zijn de emoties bij sommige momenten in de film niet meer zo heftig als toen ik nog erg jong was, maar die gevoelens komen toch weer naar boven bij het zien van de film.

De film ziet er prachtig uit met de onderwaterwereld die op schitterende wijze tot leven komt. Het verhaal is briljant in zijn eenvoud en de manier waarop de verschillende dieren worden neergezet is erg grappig. Heeft Finding Nemo minpunten? Zeker, het gedeelte met Nemo in het aquarium wordt kort en bondig neergezet en de dieren zijn kleurrijk en grappig. De avonturen van Marlin voelen op een gegeven moment wat langdradig aan en de grappen om het korte-termijngeheugen van Dory worden snel oud. Ook is niet elk personage even geslaagd en vooral de reuzenschildpadden waren leuker in mijn herinnering. De meeuwen en haaien zijn en blijven uiteraard briljant. Finding Nemo blijft een schitterende film die je laat lachen maar ook ontroert.

Finding Nemo

Finding Nemo heb ik altijd nog gehad op VHS, ik durf niet te zeggen dat, dat destijds nog een speciale editie was aangezien toen de DVD populairder begon te worden maar, zo herken ik de film wel. Dan ik elke zondag nog aan mijn moeder vroeg om Finding Nemo er in te doen want die wou ik graag kijken. Dat deed ik altijd samen met The Lion King (1994), die hadden we sowieso op VHS. Met name dankzij mijn nogal jonge leeftijd, is deze film nog jeugdsentiment voor mij. Dat wil niet zeggen dat deze film me altijd ontgroeid is, de film blijft sowieso één van mijn favoriete animatie films die ik, hoe vaak dan ook, nog altijd met liefde kan bekijken.

Finding Nemo is een film die tot de Disney PIXAR familie behoort. Deze familie bevat al grote titels zoals Toy Story (1995) en Monsters, Inc. (2001) maar ook al wat nieuwere titels bevat als Inside Out (2015) en de opvolger van Finding Nemo, Finding Dory (2016). De Disney Pixar films behoren tot mijn favoriete Animatie films. Buiten alle MARVEL en DC Animated Studios om kijk ik het liefste naar de Disney Pixar films. Ook de oude classics pakken vaak goed uit maar dat meuk zoals Frozen (2013) wat ik nog liever door de wc wil spoelen dan dat ik hem zelfs links laat liggen.

Finding Nemo is wel echt een film waarvan ik houd, heerlijke kinderdrama met een leuk verhaal erachter heeft mij zonet weer tot een leuke waarneming gebracht. Finding Nemo is eigenlijk een best simpel maar leuk verhaal. Marlin en zijn vrouw verwachting baby's. Op een dag worden ze 'aangevallen' een een jaagvis die er voor zorgt dat zijn vrouw en 199 baby's verdwijnen. Eentje blijft over, die Marlin op idee van zijn vrouw Nemo noemt. Nemo word geboren met een kleinere vin dan normaal en word erg veel in bescherming genomen door zijn vader. Nemo is het zat en neemt de poging om een vissersboot aan te gaan raken, om zijn vader meer en deels te laten zien dat het niet gevaarlijk is. Toch word Nemo mee genomen door een tandarts in Sydney en komt daar in een aquarium terecht, wachtend tot dat hij overdragen kan worden aan zijn nichtje. In een tocht van Marlin om Nemo te redden komt hij de nodige gevaren maar ook erg leuke scenes tegen, en Nemo vecht in zijn eigen haggie om te ontsnappen.

Ik kan begrijpen dat sommigen Dory niet uit kunnen staan, het zijn af en toe té kinderrijke scenes en de personage Dory kan vaak erg irritant overkomen. Toch heb ik erg vaak glimlach op mijn gezicht gehad om haar en ik kon er wel naar kijken. Finding Nemo, een fijne film die ik toch met liefde heb bekeken. Het verhaal was simpel maar erg leuk en het concept blijft toch fantastisch. Ik kan niks anders doen dan op de huidige stem te blijven en dat vind ik niet erg. Zeer leuke film voor de kids maar, ook de wat ouderen kunnen er nog alledaags van genieten. Nu op naar Finding Dory (2016).

5.0*

Dit blijf ik na elke kijkbeurt toch steeds nog één van de betere animatiefilms blijven. Het is gewoon prachtig gemaakt met de nodige humor erin. ook een leuk verhaal. Het is een film voor alle leeftijden uiteraard en na tig keer kijken gaat de film niet vervelen, althans bij mij niet!

Als er ooit een animatiefilm perfect genoemd mag worden dan is dat deze, Alleen door de muziek komt de film niet op een 5. Normaal gesproken maakt Newman muziek die perfect bij de film past, zo af en toe slaat hij bij deze film de plank mis, maar dat is mijn mening.
De film kwam in 2003 uit maar nog steeds doet de film fris en up to date aan. De vele rollen maken juist dat je een goed beeld krijgt van de complexe gemeenschap welke de verschillende delen van de zee vormen en de stemmen die daaraan zijn gekoppeld zijn geweldig. Ja het einde is voorspelbaar, maar is wel geweldig in beeld gebracht en het laat ook zien hoed vader en zoon zich hebben ontwikkeld gedurende hun reis.
Finding Nemo verveelt nooit en is een film voor alle leeftijden.

"Fish are friends, not food"

Nadat ik deze film al jaren geleden heb gezien, besloot ik hem maar te rewatchen voor ik het vervolg 'Finding Dory' ging bekijken. En deze film is nog beter dan hij in mijn herinnering was.

Het begint natuurlijk al vrij tragisch met de dood van Nemo's moeder waardoor je er meteen in zit. Ik vond dit erg sterk gedaan (wat een film had het geweest als er 300 Nemo's rond hadden gezwommen haha). Daarna volgen we Nemo op zijn eerste schooldag waar we al wat leuke zeepersonages leren kennen en waar het verhaal zich goed kan ontwikkelen als Nemo ontvoerd wordt door een duiker. Dit vond ik vroeger al een erg spannende scène en dat is het nog steeds. Daarna begint Marlyn aan zijn reis door de oceaan waar hij o.a. Dory ontmoet (briljant personage, paar keer goed om gelachen) en onder andere het groepje met vegetarische haaien wat echt briljant gevonden is. Daarna zien we nog wat leuke personages zoals een rare lichtvis op de bodem van de oceaan, een groep haringen die imitaties verricht en een paar heerlijke stonerschildpadden. Erg leuk gevonden, en ik kreeg zelf ook zin om in die golfstroom te gaan.

Ondertussen volgen we ook de verhaallijn van Nemo zelf die wil ontsnappen uit het aquarium bij de tandarts. Dit zorgt ook voor een paar hilarische scènes en er zitten ook weer een paar hele leuke visjes (en zeester) bij. Uiteindelijk loopt het verhaal natuurlijk goed af (zoals verwacht) maar Pixar weet op een zeer fraaie manier de gevoelens van de (wat depressieve) vader Marlyn uit te beelden en zijn bijzondere band met de vergeetachtige Dory. En Nemo is zelf ook een leuk personage natuurlijk, al is hij wel wat cliché als het kind dat zich los wil rukken van de beschermzucht van pappie.




Uiteindelijk bekroon ik deze film met 4,5* en het is in mijn ogen de beste Pixar film, al hebben die nog wat andere pareltjes.

Clownvis Marlin [Albert Brooks] voedt zijn zoontje Nemo in zijn ééntje op nadat zijn vrouw zich heeft opgeofferd om haar nest te beschermen. Niet geheel onbegrijpelijk wil hij Nemo koste wat kost beschermen tegen alle gevaren, maar wanneer Nemo naar school maag - die ook nog een fysieke handicap heeft in de vorm van een te kleine vin - is hij vastberaden om het avontuur op te zoeken. Wanneer een paar klasgenootjes elkaar uitdagen om zo dicht mogelijk naar een 'butt' (lees: boat) te zwemmen, wordt Nemo gevangen door een duiker. Marlin moet nu zijn veilige omgeving verlaten om zijn zoon terug te vinden en krijgt hulp van Dory, een blauwe doktersvis met goede bedoelingen en een slecht kortetermijngeheugen.

Een roadmovie door de oceaan waarbij elke diersoort mogelijkheden biedt voor creativiteit. "Finding Nemo" maakt hier optimaal gebruik van en het resultaat is een eenvoudig, maar pakkend verhaal vol kleurrijke karakters en verrassingen. Zo komen Marlin en Dory terecht bij een soort AA-meeting van haaien die het eten vis van hebben afgezworen en ontmoeten ze een groep schildpadden die verzot zijn op adrenaline en praten als surf-dudes. "Finding Nemo" heeft ook tal van kleine, gouden vondsten: de pelikaan en de zeester die commentaar geven op de behandelingen van de tandarts, het geluid dat de zeemeeuwen maken en de Jacques-behandeling bijvoorbeeld. Mijn favoriete moment: de twee pelikanen bij het mijnenveld... Albert Brooks en Ellen Degeneres geven voortreffelijke vertolkingen weg in de hoofdrollen en natuurlijk maakt John Ratzenberger (zo'n beetje de Pixar-huisstem, nog steeds vooral bekend als Cliff de postbode uit Cheers) ook zijn opwachting. Eén van de meesterwerken uit stal van Pixar, gedistribueerd door Disney.

Toentertijd toch wel een doorbraak en hoogstandje op het gebied van animatie. Ook nu, in een tijd waar we worden doodgegooid met nieuwe producties, weet deze film zich visueel nog staande te houden.

Het verhaal weet me echter nauwelijks te raken en wordt nergens écht leuk of geestig (al is dat natuurlijk persoonlijk). Vooral in de latere Pixar producties is de humor echt scherp. Desalniettemin zeker het kijken waard.

Inmiddels ben ik een zestiger en nog steeds vind ik dit een prachtige film die me anderhalf uur plezier heeft bezorgd.
Topper in het animatiegenre!!